Nathalie Dorval

Préférence

Italië​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1998. Drama van Grégroire Delacourt. Met o.a. Jean-Marc Barr, Georges Corraface, Anna Galiena, Annie Girardot en Marisa Paredes.

Un printemps de chien

Frankrijk 1997. Romantiek van Alain Tasma. Met o.a. Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel, Cérise, Thomas Chabrol en Jonathan Demurger.

L'Eveil Hebdo: La sauvageonne

Frankrijk 1997. Actiefilm van Stéphane Bertin. Met o.a. Dominique Guillo, Sandrine Caron, Bernard Fresson, Philippe Du Janerand en Michèle Moretti.

Noces cruelles

Frankrijk 1996. Thriller van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Annie Girardot, Mathilde May, François-Régis Marchasson, Ann-Gisel Glass en Philippe Volter.

Madame le proviseur : Bob et Samantha

Frankrijk 1996. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Danièle Delorme, Daniel Gélin, Annick Blancheteau, Gérard Lartigau en Alexia Portal.

L'irresolu

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Pierre Roussin. Met o.a. Vincent Lindon, Sandrine Kiberlain, Thiam, Barbara Schulz en Béatrice Agenin.

De 35-jarige toneelschrijver Fran[KA10]cois (Lindon) heeft uiteindelijk succes met een gedeeltelijk autobiografisch stuk (met dezelfde titel als deze film). Het gaat over een man die in zijn priv[KA1]eleven noch in zijn carri[KA2]ere weet te kiezen welke richting hij moet opgaan. Zo vergaat het onze Fran[KA10]cois ook. Hij onderhoudt relaties met een aantal vrouwen en kan niet kiezen. Christine (Thiam) is een prachtige zwarte vrouw van 29; ze is arts, wil met hem trouwen en kinderen krijgen. Gaelle (Kiberlain) is 25 en ligt altijd met haar emoties overhoop. Marie-France (Agenin) is 45, de vrouw van zijn literaire agent en wil hem bemoederen; tenslotte is er Marianne (Schulz) die pas achttien is en door hem de liefde leert kennen met wie hij een fysieke relatie heeft. De film is intimistisch, saai en eigenlijk gebeurt er helemaal niets en slaat het geweifel dat tot vervelends toe aanhoudt, op de kijker over. De literaire dialoog is pretentieus en vermoeiend. Scenario van Charles Le Roux en regisseur Ronssin die hiermede zijn eerste lange speelfilm maakte. Het camerawerk is van Benoit Delhomme. Een film waar niemand op zit te wachten.

Embrasse-moi vite!

België​/​​Frankrijk 1993. Romantiek van Gérard Marx. Met o.a. Ben Cross, Grace De Capitani, Pierre Vernier, Yves Lecoq en Sophie Bouilloux.

Mode-ontwerpster Marie Chevasson (De Capitani) ontmoet op een feestje de Amerikaanse zakenman Ken MacFerson (Cross), een zakenrelatie van haar echtgenoot Paul Durieu (Vernier). De jongste tijd vindt ze dat Paul te weinig belangstelling voor haar koestert, maar toch staat ze perplex als diens advocaat haar meldt dat Paul de echtscheiding heeft aangevraagd. Ze beseft dat, als ze akkoord gaat, ze zelf geruïneerd is. Paul wil nl. zijn aandelen in Marie's zaak verkopen aan Ken. Het komt tot een oorlog tussen Marie en Ken. Zwakke relatiekomedie in typisch boertige Franse stijl die zelfs de spirituele dialogen mist die dit soort films gewoonlijk sieren. Cross wist duidelijk niet wat er allemaal van hem verwacht werd en De Capitani kan het alleen niet redden. Virginie Brac baseerde het scenario op een verhaal van Frédéric Sauvagnac. Gefilmd in Brussel door Jimmy Glasberg.

Embrasse moi vite

Frankrijk​/​​België 1993. Komedie van Gérard Marx. Met o.a. Ben Cross, Grace de Capitani, Pierre Vernier, Yves Lecoq en Sophie Bouilloux.

Dank zij het kapitaal van haar man, Lecoq, heeft De Capitani een internationaal bekend modehuis weten uit te bouwen. Alles loopt gesmeerd, tot op de dag dat de advocaat van haar man belt. Lecoq wil de echtscheiding aanvragen en gaat de zaak verkopen aan een Engelse zakenman, Cross. de Capitani is de wanhoop nabij, te meer omdat Cross alles belichaamt waar zij een hekel aan heeft: de arrogantie van het geld en de bevalligheid van een charmeur. Een sprankelende komedie met een ontwapenende De Capitani en een hartveroverende Cross, die ons een blik gunnen achter de schermen van de financiële en de modewereld. Vooral vrouwen zullen volop genieten van dit scenario, geschreven door Virginie Brac, naar een verhaal van Frédéric Sauvage. Jimmy Glasberg tekende voor de fotografie.