Guido Cerniglia

Notre petit ange

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Drama van Andrea Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Chiara Caselli, Jochen Horst, Karin Thaler, Alessia Bruno en Giorgio Biavati.

Fatto di sangue fra due uomini per causa di una vedova - si sospettano moventi politici

Italië 1978. Drama van Lina Wertmüller. Met o.a. Marcello Mastroianni, Sophia Loren, Giancarlo Giannini, Turi Ferro en Lucio Amelio.

Een siciliaanse die omstreeks 1920 door de maffia tot weduwe is gemaakt, probeert met behulp van een socialistische advocaat haar recht te zoeken. Behalve met hem, krijgt ze ook een verhouding met een uit Amerika teruggekeerde kruimelgangster en ze raakt zwanger zonder te weten van wie. De opkomst van het fascisme maakt een emigratie gedrie[KA3]en naar de Verenigde Staten onmogelijk. Rake historische, politieke en sociale notities gaan vrijwel verloren in een excessief en vulgair melodrama dat met onbeheerste inzet wordt gespeeld door potsierlijk uitgedost stertrio (van wie Loren niettemin indruk weet te maken). Het scenario is van de regisseuse, het camerawerk van Tonino delli Colli. Ook bekend als REVENGE en D'AMOUR ET DE SANG.

Lo chiameremo Andrea

Italië 1972. Komedie van Vittorio De Sica. Met o.a. Nino Manfredi, Mariangela Melato, Antonino Faa Di Bruno, Maria Pia Casilio en Guido Cerniglia.

Een met een collega getrouwde onderwijzeres slaagt er na jaren huwelijk niet in om zwanger te worden. Terwijl de echtgenoot de mogelijkheid van steriliteit niet onder ogen wenst te zien, raakt de vrouw schijnzwanger, maar ondanks deze teleurstelling geven ze de moed niet op. De komedie hangt meer op traditie en bijgeloof dan op vorderingen in de medische kennis en doet op een innemende manier ouderwets aan. Een goed getroffen eerste helft en een knappe rol van Melato, tussen intelligentie en irrationaliteit in, gaan tegen het eind verloren in een voorspelbare kluchtigheid.