Claude Garnier

Rose et le soldat

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van Jean-Claude Flamand-Barny. Met o.a. Zita Hanrot, Fred Testot, Josef Mattes, Jocelyne Beroard en Pascal Légitimus.

Martinique 1942. Terwijl het Franse Antillen-eiland wordt bestuurd door Vichy-admiraal Robert, zit de jonge lerares Rose met een beroepsverbod. Om zich tenminste als spionne nuttig te maken, neemt ze een baantje als huishoudster bij een gewonde nazi-officier. Wanneer een Franse marineman in beeld verschijnt, wordt de situatie allengs ingewikkelder. Kleinschalige televisiefilm dramatiseert op toegankelijke wijze een vergeten overzeese episode uit WO II-Frankrijk. Regisseur Flamand-Barny, geboren in Guadeloupe, begon bij Mathieu Kassovitz en Jacques Audiard en draaide clips voor Franse urban en Caraïbische artiesten.

15 jours ailleurs

2013 | Drama

Frankrijk 2013. Drama van Didier Bivel. Met o.a. Didier Bourdon, Fatima Adoum, Judith Chemla, Agathe Dronne en Bernard Verley.

De tv-film 15 jours ailleurs, vrij vertaald '15 dagen elders', begint als de anatomie van een burn-out. Overwerkte Vincent (Bourdon) draait op een dag volledig door en belandt gedrogeerd in een psychiatrische kliniek. Daar raakt hij geïnspireerd door de vrije geest van een labiele jonge vrouw. Tv-regisseur Bivel melkt de kliniek-setting tot de laatste druppel uit voor het opvoeren van voorspelbare typetjes. Maar net op het moment dat de verveling toeslaat, schakelt de filmmaker over op een welgemeend drama waarin de wazige grens tussen geestelijk gezond en ongezond wordt weggevaagd.

La fabrique des sentiments

2008 | Drama

Frankrijk 2008. Drama van Jean-Marc Moutout. Met o.a. Elsa Zylberstein, Jacques Bonnaffé, Bruno Putzulu en Hiam Abbass.

'Zeven vrouwen, zeven mannen, zeven minuten en een cocktail,' blèrt het promotiemateriaal van La fabrique des sentiments. Het drama opent inderdaad met een dicht op de huid geschoten reeks speeddates waarin de 36-jarige anti-heldin Éloïse (Zylberstein) kristalliseert als een daadkrachtige macha. Maar 'De gevoelsfabriek' is bovenal een minutieus gearrangeerd portret van een 36-jarige Parijse vrouw die ogenschijnlijk alles heeft - carrière, appartement, vrienden - maar hunkert naar een gezin. Eén van de hoogtepunten is de scène tussen Éloïse en haar oma, een tere dame die haar kleindochter wijst op het belang van familie en genegenheid. Solide acteerwerk, fraaie beelden, magere finale.

Je ne suis pas là pour être aimé

2005 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 2005. Drama van Stéphane Brizé. Met o.a. Patrick Chesnais, Anne Consigny, Georges Wilson, Lionel Abelanski en Stefan Wojtowicz.

Hoofdrolspeler Chesnais werd genomineerd voor de European Film Award voor zijn rol als vijftiger Jean-Claude wiens bestaan nauwelijks kleur vertoont. Hij is gescheiden, als deurwaarder ziet niemand hem graag komen en hij zit opgescheept met een oude brombeer van een vader. Zijn arts raadt lichaamsbeweging aan en Jean-Claude besluit tangolessen eens te proberen. Die stap brengt een grotere verandering in zijn sombere leven dan hij had verwacht. Het lijkt een flauwe ingreep, die tango, maar regisseur Stéphane Brizé houdt zijn minimalistische, melancholische, sympathieke komedie op de rails.

Violence des échanges en milieu tempéré

2003 | Drama

Frankrijk/België 2003. Drama van Jean-Marc Moutout. Met o.a. Jérémie Renier, Laurent Lucas, Cylia Malki, Samir Guesmi en Olivier Perrier.

In 1999 kwam cineast Laurent Cantet (Emploi du temps) met het doortimmerde ontslagdrama Ressources humaines. Debutant Moutout (1966) borduurde voort op het thema met een overnamedrama waarin gehaaide beginneling Philippe (Rénier) door zijn Parijse baas wordt opgehitst om de efficiëntie van een provinciaal bedrijf in kaart te brengen. Zijn project blijkt een flinterdun excuus voor een ontslagronde. Tegenwicht wordt geboden door een verliefde alleenstaande moeder die probeert de sociale kant van Philippe te beroeren. Eersteling Violence... imponeert omdat het verhaal de onderhavige materie overstijgt met subtiele overpeinzingen over de scheidslijn tussen cijfermatige efficiëntie en sociaal verantwoord handelen.

Swing

2002 | Komedie, Muziek, Drama, Musical

Frankrijk/Japan 2002. Komedie van Tony Gatlif. Met o.a. Oscar Copp, Lou Rech, Tchavolo Schmitt, Ben Zimet en Fabienne Mai.

Swing is het werk van een filmmaker die vakantie viert. De grote passies uit Vengo ontbreken, en ook racisme en discriminatie zijn geen onderwerpen die in het zomerse leven thuishoren; de zigeuners zijn de lievelingen van de plaatselijke Fransen. Een helicoptershot over het Noord-Franse landschap, een les in Arabische muziek, lome riviertjes; Gatlif filmde alles wat hem beviel, maar vergat vaak er een aanleiding bij te bedenken. Zodra een nieuwe gitaarsolo wordt ingezet maakt dat echter niet meer uit.

Je suis né d'une cigogne

1999 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1999. Drama van Tony Gatlif. Met o.a. Romain Duris, Rona Hartner, Ouassini Embarek, Christine Pignet en Marc Nouyrigat.

Swing is het werk van een filmmaker die vakantie viert. De grote passies uit Vengo ontbreken, en ook racisme en discriminatie zijn geen onderwerpen die in het zomerse leven thuishoren; de zigeuners zijn de lievelingen van de plaatselijke Fransen. Een helicoptershot over het Noord-Franse landschap, een les in Arabische muziek, lome riviertjes; Gatlif filmde alles wat hem beviel, maar vergat vaak er een aanleiding bij te bedenken. Zodra een nieuwe gitaarsolo wordt ingezet maakt dat echter niet meer uit.

Cameraman		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2015	Rose et le soldat
2013	15 jours ailleurs
2008	La fabrique des sentiments
2005	Je ne suis pas là pour être aimé
2003	Violence des échanges en milieu tempéré
2002	Swing
1999	Je suis né d'une cigogne

name

email

mijn instellingen