Joanna Bruzdowicz: muziek.
Er zijn 8 films gevonden.

Les plages d'Agnès
2008. Documentaire van Agnès Varda.
Joanna Bruzdowicz: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Deux ans après
Frankrijk 2002. Documentaire van Agnès Varda. Met o.a. Macha Makeïeff en Agnès Varda.
Joanna Bruzdowicz: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Les glaneurs et la glaneuse
Frankrijk 2000. Documentaire van Agnès Varda.
Joanna Bruzdowicz: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
L'uomo che ho ucciso
Frankrijk/​Italië 1995. Drama van Giorgio Ferrara en Giorgio Ferrara. Met o.a. Carlo Cecchi, Didier Sandre, Delia Boccardo, Nicola Farron en Patrice Kerbrat.
Joanna Bruzdowicz: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
L'uomo che ho ucciso
 Giorgio Ferrara, 1995
Jacquot de Nantes
Frankrijk 1991. Biografie van Agnès Varda. Met o.a. Philippe Maron, Edouard Joubeaud, Laurent Monnier, Brigitte De Villepoix en Daniel Dublet.
Joanna Bruzdowicz: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Kung-Fu Master!
Frankrijk 1988. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Jane Birkin, Mathieu Demy, Charlotte Gainsbourg, Eva Simonet en Judy Campbell.
Joanna Bruzdowicz: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Sans toit ni loi
Frankrijk 1985. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Macha Méril, Patrick Lepcynski, Stéphane Freiss en Laurence Cortadellas.
Joanna Bruzdowicz: Muziek
KJFD
vpro cinema
bezoekers
Ik
Bobo la tête
Frankrijk 1980. Komedie van Gilles Katz. Met o.a. Gilles Segal, Jean-Pierre Moulin, Michel Robin, Paul Crauchet en Pascal Aubier.
Joanna Bruzdowicz: Muziek
vpro cinema
bezoekers
Ik
Bobo la tête
 Gilles Katz, 1980

Les plages d'Agnès

2008 | Documentaire, Biografie

2008. Documentaire van Agnès Varda.

Autobiografische documentaire van filmmaakster Agnès Varda.

Deux ans après

2002 | Documentaire

Frankrijk 2002. Documentaire van Agnès Varda. Met o.a. Macha Makeïeff en Agnès Varda.

Autobiografische documentaire van filmmaakster Agnès Varda.

Les glaneurs et la glaneuse

2000 | Documentaire

Frankrijk 2000. Documentaire van Agnès Varda.

Op haar 72ste voor het eerst gewapend met een handzame digitale camera zonder ballast, trekt Varda door Frankrijk om mensen te volgen en te bevragen die om uiteenlopende redenen oogstresten, overtollig voedsel of afdankspulletjes sprokkelen. Gaandeweg ontstaat zowel een kaleidoscopisch portret van een gecompartimenteerde en overconsumptieve samenleving als een bespiegelende kijk op de waarde, en soms schoonheid, van alledaagse dingen. Filmtitel refereert aan het olieverfdoek Des glaneuses (‘Arenleessters’) uit 1857 van Jean-François Millet; Varda zelf is de glaneuse, sprokkelaarster van beelden en momenten. Vermakelijk vervolg: Deux ans après (2002)

L'uomo che ho ucciso

1995 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1995. Drama van Giorgio Ferrara en Giorgio Ferrara. Met o.a. Carlo Cecchi, Didier Sandre, Delia Boccardo, Nicola Farron en Patrice Kerbrat.

De mooie Isabella (Mika[KA3]el) is gehuwd met kapitein ter zee Daveria (Sandre). Ze wordt beschuldigd van moord op een ondergeschikte van Daveria. Tijdens het proces hebben de openbare aanklager en de verdediger twee lezingen van de zaak. De officier van justitie stelt dat het om moord met voorbedachte rade gaat omdat Isabella een liefdesrelatie wilde beëindigen. De advocaat zegt dat het om zelfverdediging gaat omdat het slachtoffer Isabella wilde verkrachten. Uit deze tegengestelde pleidooien moet de jury kiezen tussen schuld en onschuld. De eindeloze dialogen maken het de kijker behoorlijk lastig om continu de aandacht vast te houden. Bovendien heb je snel in de gaten hoe de afloop zal zijn met een finale, die aan een misdaadverhaal van Agatha Christie doet denken. Het scenario is van Pierre Dumayet, Mimmo Rafele en regisseur Ferrara naar de roman 1912 + 1 van Leonardo Sciascia. Het camerawerk is van Riccardo Grassetti. Nicam Stereo.

Jacquot de Nantes

1991 | Biografie, Drama

Frankrijk 1991. Biografie van Agnès Varda. Met o.a. Philippe Maron, Edouard Joubeaud, Laurent Monnier, Brigitte De Villepoix en Daniel Dublet.

33 jaar was het regisseurskoppel Agnès Varda en Jacques Demy samen, ieder voor zich maakte carrière met zeer verschillende oeuvres. Jacquot de Nantes, biografische film over voornamelijk de jonge jaren van cinefiel Demy ('Jacquot') in Nantes, is het vaarwel van Varda aan haar geliefde echtgenoot. Kort na de opnamen, waarbij hij nog aanwezig was, stierf Demy aan een hersentumor. In de Franse filmhistorie bestaat geen grafschrift zo joyeus en teder als deze laatste blik over de schouder. Tussen de gespeelde scènes zijn fragmenten uit Demy-klassiekers ingelast.

Kung-Fu Master!

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Jane Birkin, Mathieu Demy, Charlotte Gainsbourg, Eva Simonet en Judy Campbell.

Een simpel verhaaltje over een vrouw die de veertig nadert met een tiener van amper vijftien jaar (zoon van Varda en Jacques Demy). Hun omgeving dwingt hen uit elkaar te gaan. De jongen vindt al snel troost in videospelletjes (vandaar de titel van de film) maar de vrouw lijdt veel meer onder het besef dat zij ouder wordt. De uitstekende spelprestaties van de twee hoofdpersonen wegen op tegen de hinderlijke indruk dat het om een familieonderonsje gaat en het z.g. kritische, modieuze dialoog dat snel veroudert. naar een verhaal van Jane Birkin. Camerawerk van Pierre-Laurent Chenieux. Ook bekend als LE PETIT AMOUR.

Sans toit ni loi

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van Agnès Varda. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Macha Méril, Patrick Lepcynski, Stéphane Freiss en Laurence Cortadellas.

Een jonge zwerfster wordt dood aangetroffen door een Marokkaanse landarbeider; ze is gestorven van de kou. De vraag is hoe kon het zover komen. Varda (1928–2019) probeert ter plekke een reconstructie te maken in haar hartverscheurende - en toch zeer afstandelijk gemaakte - drama Sans toit ni loi. Zwerfster Mona, die langzaam maar zeker de kracht en ambitie verliest om door te leven, wordt briljant vertolkt door de destijds achttienjarige Bonnaire. De film won in 1985 de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië.

Bobo la tête

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Gilles Katz. Met o.a. Gilles Segal, Jean-Pierre Moulin, Michel Robin, Paul Crauchet en Pascal Aubier.

Het verhaal van een mislukte schrijver die zijn best blijft doen, hoewel zijn bekendheid beperkt blijft tot zijn eigen omgeving. Plotseling wordt [KA1]e[KA1]en van zijn onderwerpen voor een film gekozen! Wordt hij nu eindelijk beroemd? Uiteindelijk worden de kleingeestige trucjes en transacties hem fataal, en bij de aanblik van zoveel idealistische na[KA3]iviteit re[KA3]incarneert Dosto[KA3]ievski zelf om hem te hulp te komen. Lijkt een volwaardige autobiografie, gezien de bedroevende carri[KA2]ere van deze begaafde regisseur: twee films in ruim twintig jaar, waarvan de eerste (het bijzondere LETTRES DE STALINGRAD) de bioscopen nooit bereikte, terwijl deze produktie er zo een is die na drie dagen van het programma wordt gehaald. Wisselvallig, omdat de regisseur het moest doen met een bescheiden budget, maar daarom niet minder waarachtig. Een kroniek afgewerkt met een dosis fantasie, die op scherpe, schampere en allesbehalve vriendelijke toon een wereldje van zelfvoldane botteriken beschrijft (ambtenaren, uitgevers, producenten en distributeurs). Naar de 'casting' te oordelen zijn zijn vrienden hem te hulp gekomen. Het gevoelige spel wordt gedomineerd door een zowel potsierlijke als zielige Segal. Ook bekend als A PROPOS DE NEIGE FONDUE.

imdb: Zoek Joanna Bruzdowicz op IMDB