Hayanbang
Horrorfilms werken als ze een sluimerende angst aanboren en vervolgens aanjagen. In de Koreaanse horror Unborn But Forgotten draait het om zwangerschap en internettechnologie. Ongetrouwde zwangere vrouwen (taboe in Zuid-Korea?) die de website van een vrouwenkliniek bezoeken sterven binnen vijftien dagen. Heimelijk zwangere televisiejournalist Su-jin Han (Lee) gaat op onderzoek en raakt zelf onder invloed van de technovloek. Klinkt als Ringu, Fear dot com en talloze andere bastaardfilms en Unborn but forgotten voegt niets meer toe dan (de angst voor) de ongeboren vrucht. De originele titel laat zich vertalen als De witte kamer, de naam van de website. Matig werkje.