Jan Malmsjö

Den tatuerade änkan

Noorwegen​/​​Zweden 1998. Komedie van Lars Molin. Met o.a. Mona Malm, Erland Josephson, Sven Wollter, Ingvar Hirdwall en Jan Malmsjö.

Jag är din krigare

Denemarken​/​​Zweden 1997. Familiefilm van Stefan Jarl. Met o.a. Robin Milldoff, John Belindo, Jan Malmsjö, Mikael Persbrandt en Pierre Lindstedt.

Den Korsikanske Biskopen

Noorwegen​/​​Zweden 1993. Avonturenfilm van Søren Kragh-Jacobsen. Met o.a. Oliver Loftéen, David Fornander, Jan Malmsjö, Krister Henriksson en Ȧke Lindman.

Loftéen en Fornander, twee neefjes van dertien jaar, plannen een zomervakantie in het zomerhuis van Loftéens onlangs overleden vader. Op een dag krijgen ze een tape toegestuurd waarop zijn vader een geheimzinnige boodschap heeft achtergelaten: ze moeten op zoek naar het magische waterwiel dat in Soedan, eeuwen geleden verdween. Loftéen moet daarmee het werk voortzetten van zijn vader, een antropoloog. Spannend avontuur vol magische en realistische toestanden. Een jongen treedt in de voetstappen van Indiana Jones. Door het ontbreken van zichtbaar geweld is de film geschikt voor alle leeftijden. Bjarne Reuters baseerde het dynamische scenario op een verhaal van hemzelf en regisseur Kragh-Jacobsen. Mooie opnamen van Dan Laustsen. Oorspronkelijk uitgezonden in vier delen. Stereo Servotron.

Jim & Piraterna Blom

Zweden 1987. Familiefilm van Hans Alfredson. Met o.a. Johan Akerblom, Ewa Fröling, Stellan Skarsgård, Jan Malmsjö en Hans Alfredson.

Een sprookjesachtige gezinsfilm waarin een kind denkt dat zijn gestorven vader, een chef-kok in een klein stadje, zal terugkeren. De vader leert hem niet alleen uien in stukjes hakken, maar ook zijn jaloersheid overwinnen tegenover de nieuwe vriend van zijn moeder. De overleden vader zorgt er verder voor dat een saaie verjaardag verandert in een piratenavontuur op zee. Een aardige, ook voor volwassenen te pruimen combinatie van Hans Christian Andersen, Astrid Lindgren en Alice in Wonderland.

Peter the Great

Verenigde Staten 1986. Biografie van Marvin J. Chomsky en Lawrence Schiller. Met o.a. Maximilian Schell, Vanessa Redgrave, Omar Shariff, Trevor Howard en Laurence Olivier.

Deze serie is het indrukwekkende epos rond het leven van Tsaar Peter de Grote die rond 1700 over Rusland regeerde. Indrukwekkend wat de sterbezetting aangaat en indrukwekkend omdat Chomsky (de man van miniseries als HOLOCAUST) het voor elkaar kreeg in Rusland zelf te mogen filmen waardoor je het gevoel hebt inderdaad in de pracht en de glorie van het oude Russische rijk terug te keren. Schitterend gedaan. Edward Anhalt schreef het scenario naar het boek van Robert K. Massie, dat een Pulitzer Prize heeft gewonnen. Schell en Niklas spelen de tsaar resp. op oudere en jongere leeftijd. Voor Lilli Palmer was het haar laatste rol voor haar dood in 1986. De mini- serie wordt vertoond in vier delen. Camerawerk van Vittorio Storaro.

Fanny & Alexander

Zweden​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1982. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Pernilla Allwin, Bertil Guve, Ewa Fröling, Jan Malmsjö en Börje Ahlstedt.

Twee kinderen groeien begin twintigste eeuw op in een liefdevolle, uitbundige Zweedse theaterfamilie. Maar na de vroegtijdige dood van hun vader trouwt hun moeder met een kille geestelijke die niets van levensvreugde moet hebben. Ontroerend mooi vormgegeven, autobiografische familiesage wordt verteld vanuit het perspectief van de kleine Alexander, een jongetje dat met zijn marionetten en laterna magica een geheel eigen wereld creëert. Met dit warme pleidooi voor levenslust en verbeeldingskracht maakte Bergman een einde aan zijn veertigjarige carrière als filmregisseur. Hij bleef echter wel televisiefilms schrijven en regisseren.

Fanny och Alexander was oorspronkelijk een vierdelige miniserie voor televisie van in totaal 312 minuten maar regisseur Bergman besloot het ook uit te brengen als bioscoopfilm van 188 minuten.

Marmeladuppröret

Zweden 1979. Erland Josephson. Met o.a. Erland Josephson, Marie Göranzon, Bibi Andersson, Jan Malmsjö en Kristina Adolphson.

Een professor van middelbare leeftijd begint na een echtelijk ruzietje over jam voor het ontbijt te twijfelen aan de waarden waarop zijn bestaan is gebouwd en geeft de brui aan alles. Daarmee haalt hij zich de media op de hals die hem symptomatisch voor zijn generatie zien. De regie van Josephson is als zijn acteren: uiterst bedachtzaam, niet de aangewezen stijl voor een satire, die zich in lange en op den duur vervelende dialoogscènes voltrekt, ondanks de zinnige inhoud.

Bluff stop

Zweden 1977. Drama van Jonas Cornell. Met o.a. Björn Andrésen, Barbro Skarp, Keve Hjelm, Maj-Britt Nilsson en Agneta Ekmanner.

Een bijna volwassen jongen droomt van zijn entree in het 'echte leven', als concertpianist tezamen met zijn vriendinnetje. In de benepen burgerlijkheid van de jaren vijftig treft hij echter alleen loze façades aan, bij familie, docenten en zelfs bij generatiegenoten. De film geeft een echt treffend beeld van die tijd vol vermolmd waardenbesef, maar voegt daar niets nieuws of oorspronkelijks aan toe. Velen zullen nieuwsgierig zijn hoe Andresen - de symbolische Schoonheid uit MORTE A VENEZIA - zich heeft ontwikkeld: als een helemaal niet zo mooie jongen en een niet meer dan redelijk begaafd acteur.

Slȧpp fȧngarne loss, der ȧr vȧr!

Zweden 1975. Komedie van Tage Danielsson. Met o.a. Tage Danielsson, Lena Nyman, Georg Arlin, Margareta Krook en Ernst-Hugo Järegård.

Een stel krijgt wroeging over het aangeven bij de politie van een ontsnapte gevangene en onderneemt een bizarre bevrijdingsactie, waarna ze hun proteg[KA1]e willen gaan herintegreren in de maatschappij. Deze op een oud volksdeuntje ge[KA3]inspireerde komedie combineert slapstick met lyrische momenten en geeft in een gemoedelijk tempo een reeks van eminente acteurs kansen tot kleurrijke typeringen, zonder daarbij op de dialoog te steunen. Met name Nyman en J[KA3]areg[KA9]ard (als de recidivist) zijn verrukkelijk.

Scenes uit een huwelijk

Zweden 1974. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Liv Ullmann, Erland Josephson, Bibi Andersson, Jan Malmsjö en Anita Wall.

Zes episodes uit een periode van ongeveer twintig jaar in de relatie van Marianne en Johan, van het eerste schijnbaar rimpelloze huwelijksgeluk tot hun rendez-vous als medeplichtige vrienden jaren na de pijnlijke scheiding. Bergmans minutieuze observatie van de elementaire problematiek leverde zijn meest toegankelijke film op. Inkorting van de tv-serie die 300 minuten was, veroorzaakte dat scènes en bijfiguren vervielen, maar juist door de zo ontstane continuïteit wordt de evolutie van de partners extra duidelijk.

Ȧlskande par

Zweden 1964. Drama van Mai Zetterling. Met o.a. Harriet Andersson, Gunnel Lindblom, Gio Petré, Anita Björk en Gunnar Björnstrand.

Drie vrouwen die ondanks verschillende maatschappelijk status op zelfde landgoed zijn opgegroeid liggen gelijktijdig in de kraamkliniek en herinneren zich hun leven. Zetterling wist lijvige romantrilogie te bewerken tot compact scenario - met simplificering omwille van feministische strekking (de enige sympathieke man in de film is homoseksueel) en niet altijd noodzakelijke uitbouw van sensationele of choquerende elementen - maar heeft in haar regie een opmerkelijk stevige greep op de stof en weet de actrices tot zeer goed spel te inspireren.