Danièle Minazzoli: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Un chien dans un jeu de quilles

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Bernard Guillou. Met o.a. Pierre Richard, Jean Carmet, Julien Guiomar, Béatrice Camurat en Hélène Surgère.

De Parijse psycholoog Pierre Cohen (Richard) keert terug naar zijn Bretonse geboortedorp om zijn broer Joseph (Carmet) die bedreigd wordt met de onteigening van zijn boerderij, bij te staan. De komiek Richard produceerde zelf deze plattelandskomedie in een welkome en geslaagde afwijking van zijn verstrooide stuntelaarsimago. Hij kreeg goed tegenspel van Carmet en vooral van Camuret, als resp. zijn broer en schoonzus Françoise. Het scenario van Claude Gallot en regisseur Guillou vermijdt de gebruikelijke vulgaire pastorale humor, maar de regie had meer flair kunnen hebben. Niettemin was de desinteresse van het Franse bioscooppubliek toentertijd onverdiend en onverklaarbaar. Het camerawerk is van Claude Agostini.

C'est pas moi, c'est lui!

1979 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1979. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Danièle Minazzoli, Aldo Maccione, Valérie Mairesse en Antoinette Poivre.

Een ghost-writer kan niet hebben dat hij geen deel heeft in het succes van de komedie-schrijver voor wie hij werkt. Hij laat zich paaien om voor een Italiaanse ster op locatie in Tunesië een filmscript op maat te schrijven. Fransman Richard heeft beslist komische kwaliteiten, maar als hij zelf de regie ter hand neemt is het door hem afgeleverde werk minder. En vooral als de Italiaan Maccione zijn partner is. Het duo gaat de strijd aan met ergerlijke ongein en weet niet van ophouden, zodat er ook aan het magere verhaaltje absoluut niets meer valt te beleven. Scenario van regisseur Richard en Alain Godard. Camerawerk van Claude Agostini.

La première fois

1976 | Komedie, Biografie

Frankrijk 1976. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Alain Cohen, Charles Denner, Zorica Lozic, Danièle Schneider en Danièle Minazzoli.

Ontbrekende schakels in Berri's filmische autobiografie waren zijn eerste seksuele ervaringen als adolescent: pikante foto's uitwisselen met schoolvrienden, moeizame avances op feestjes, eerste bezoek aan een prostituée, de eerste grote verliefdheid die hij naar Canada wil volgen. De zelfvertedering van de regisseur-schrijver over zijn eigen puberteitserotiek blijft steken in al te bekende grappen en ervaringen. De liefdevolle tekening van zijn joodse familie kreeg in andere films overtuigender warmte, ondanks de mooie vaderrol van Denner in een mengsel van ongeduldige opvliegendheid en begrip. Het camerawerk is van Jean César Chiabaut.

Le Moutarde Me Monte Au Nez

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Danièle Minazzoli, Jane Birkin en Pierre Richard.

Ontbrekende schakels in Berri's filmische autobiografie waren zijn eerste seksuele ervaringen als adolescent: pikante foto's uitwisselen met schoolvrienden, moeizame avances op feestjes, eerste bezoek aan een prostituée, de eerste grote verliefdheid die hij naar Canada wil volgen. De zelfvertedering van de regisseur-schrijver over zijn eigen puberteitserotiek blijft steken in al te bekende grappen en ervaringen. De liefdevolle tekening van zijn joodse familie kreeg in andere films overtuigender warmte, ondanks de mooie vaderrol van Denner in een mengsel van ongeduldige opvliegendheid en begrip. Het camerawerk is van Jean César Chiabaut.

La moutarde me monte au nez

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Claude Zidi. Met o.a. Pierre Richard, Jane Birkin, Claude Piéplu, Vittorio Caprioli en Henri Guybet.

Een verstrooide jonge leraar schrijft zowel politieke speeches voor zijn reactionaire vader als sensatiejournalistiek voor een bevriende ­reporter. De verwisseling van die teksten, gecombineerd met filmopnamen in de omgeving van het stadje waar hij woont, leiden tot een opeenhoping van complicaties. Een van de betere komedies van Richard, omdat in het script ruime aandacht is gegeven aan de personages om hem heen, zodat deze keer niet alle grappen gaan over zijn kenmerkende warrigheid. ­Caprioli is als temperamentvol film­regisseur bijvoorbeeld erg leuk.

Mais Je Dirai Tout Je Sais Rien

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Pierre Richard. Met o.a. Danièle Minazzoli, Bernard Blier en Pierre Richard.

Een verstrooide jonge leraar schrijft zowel politieke speeches voor zijn reactionaire vader als sensatiejournalistiek voor een bevriende ­reporter. De verwisseling van die teksten, gecombineerd met filmopnamen in de omgeving van het stadje waar hij woont, leiden tot een opeenhoping van complicaties. Een van de betere komedies van Richard, omdat in het script ruime aandacht is gegeven aan de personages om hem heen, zodat deze keer niet alle grappen gaan over zijn kenmerkende warrigheid. ­Caprioli is als temperamentvol film­regisseur bijvoorbeeld erg leuk.

Je sais rien mais je dirai tout

1973 |

Frankrijk 1973. Pierre Richard. Met o.a. Pierre Richard, Bernard Blier, Danièle Minazzoli, Nicole Jamet en Luis Rego.

Een telg uit een familie van wapenindustriëlen, militairen en prelaten is uit verzet sociaal werker geworden. De groep delinquenten die aan hem is toevertrouwd, blijkt de onderneming van zijn vader te willen beroven. Het intelligente en spottende scenario van Didier Kaminka, waaraan Richard meeschreef, bleef in Richards regie beneden het haalbare, maar is toch een van zijn betere films. Een prima vaderrol van Blier. Richards personage als wereldvreemde stuntel begint te vervelen. Camerawerk van Pierre Lhomme.