Jean-François Garreaud

La bicyclette bleue

Duitsland​/​​Italië​/​​België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 2000. Oorlogsfilm van Thierry Binisti. Met o.a. Laetitia Casta, Georges Corraface, Silvia De Santis, Virgile Bayle en François Marthouret.

Navarro : Double identité

Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Roger Hanin, Christian Rauth, Daniel Rialet, Jacques Martial en Jean-Claude Caron.

La spirale

Frankrijk 1998. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Julie Debazac, Jean-François Garreaud, Dominique Guillo, Emannuelle Escourrou en Alain Beigel.

Le porteur de destins

Frankrijk 1997. Denis Malleval. Met o.a. Jean-François Garreaud, Guillaume Canet en Jerémie Covillault.

Le corps d'un homme

Frankrijk 1997. Thriller van Claude-Michel Rome. Met o.a. Sophie Broustal, Michel Volta en Jean-François Garreaud.

Parole d'enfants

Frankrijk 1996. Miguel Courtois. Met o.a. Jean-François Garreaud, Olivia Brunaux, Anaïs Jeanneret, Eric Prat en Françoise Pinkwasser.

Tijdens een feestje betrapt Pierre een van zijn twee dochters met een jongen. Hij is het daar niet mee eens en stopt het feestje abrupt. Vervolgens vertellen zijn dochters aan een leraar dat ze door hun vader worden misbruikt. Tijdens ondervragingen geven zij echter toe dat ze uit wraak hebben gelogen. Een vrouwelijke onderzoeksrechter bijt zich ondanks deze bekentenis vast in de affaire. Vanaf dan nemen de gebeurtenissen een verrassende wending

Langevin : Le secret

Frankrijk 1996. Drama van Patrick Jamain. Met o.a. Jean-François Garreaud, Michel Robin, Muriel Combeau, Louis Beyler en Frédérick Meininger.

Tijdens een feestje betrapt Pierre een van zijn twee dochters met een jongen. Hij is het daar niet mee eens en stopt het feestje abrupt. Vervolgens vertellen zijn dochters aan een leraar dat ze door hun vader worden misbruikt. Tijdens ondervragingen geven zij echter toe dat ze uit wraak hebben gelogen. Een vrouwelijke onderzoeksrechter bijt zich ondanks deze bekentenis vast in de affaire. Vanaf dan nemen de gebeurtenissen een verrassende wending

Les faux frères

Frankrijk 1995. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Anaïs Jeanneret, Jean-François Garreaud, Aurélien Wiik, Ervan Kawczinski en Louise Laure Mariani.

Serge (Garreaud) is weduwnaar en Claire (Jeanneret) heeft een pijnlijke scheiding achter de rug als ze elkaar ontmoeten. Na het verdriet dat ze doorgemaakt hebben, vinden ze nu dat ze recht hebben op een beetje geluk. Voor hen is het vanzelfsprekend dat Jeff (Wiik), Claire`s zoon, en Micha[KA3]el (Kawczinski), Serge's zoon, ook goed met elkaar zullen kunnen opschieten, maar de twee jongens kunnen elkaar niet luchten of zien. Ze vormen op den duur een bedreiging voor de hechte, liefdevolle relatie van hun respectievelijke ouders. Gewoonlijk wordt er aandacht besteed aan wat een scheiding teweeg brengt in het leven van de betrokkenen, maar in het scenario van Yves Lopez en Georges Desmouceaux wordt de reactie van de kinderen getoond op hun onderlinge verhouding. Er gebeurt niets sensationeels, maar alles ligt heel dicht bij de werkelijkheid. Goed spel van zowel de jongens als de ouders. Het camerawerk is van Dominique Bouilleret. Stereo.

François Kléber : Dans la gueule du loup

Frankrijk 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Commissaris Fran[KA10]cois Kl[KA1]eber (Lanvin) waagt zich in het hol van de leeuw. Hij infiltreert in een gangsterbende die hij op heterdaad wil betrappen. Alles verloopt uitstekend, tot de teerlingen opnieuw geworpen worden. Zijn assistente Esther (Vitali) wordt gegijzeld door zijn 'medeplichtigen'. Hij moet nu uiterst voorzichtig te werk gaan om Esther te redden. Was Kléber te voortvarend waardoor het leven van Esther in de waagschaal raakte? Wie het weten wil moet blijven zitten tot de allesbehalve onverwachte afloop van deze routineuze politiefilm. Het scenario is van Sylvain Saada, Gérard Carré en Alain Minier. Het camerawerk is van Daniel Diot, die zes belevenissen van de commissaire op de gevoelige laag vastlegde.

Le cri coupé

Frankrijk​/​​Tsjechië 1994. Misdaad van Miguel Courtois. Met o.a. Julien Guiomar, Alain Beigel, Jean-François Garreaud, Laurent Vivier en Pascale Arbillot.

Parijs, september 1869. In Pantin werden de lijken aangetroffen van zeven leden van dezelfde familie. Inspecteur Claude (Garreaud), hoofd van de S[KA3]uret[KA1]e, roept Polydore Millaud (Guiomar), uitgever van het populaire dagblad [KL]Le petit journal[KLE], bij zich. Hij vraagt zijn hulp om de zaak op te lossen. Het gezin kwam de dag van hun dood aan uit Roubaix en de vader is verdwenen. Volgens Claude duidelijk een schuldbekentenis. Maar dan wordt ook diens lijk gevonden en de politie arresteert Jean-Baptiste Troppmann (Beigel), een jonge revolutionair die wil emigreren naar Amerika. Op hem worden de papieren van de slachtoffers aangetroffen. Naarmate de zaak vordert stijgt de oplage van het dagblad enorm. Millaud besluit dagelijks informatie te brengen over het onderzoek. Hij raakt door de zaak geobsedeerd en zelfs zijn gezondheid begint eronder te lijden. Het historische startpunt van de schandaalpers. Door manipulatie van de gegevens was het dagblad mede verantwoordelijk voor de executie van Troppmann zonder dat diens schuld feitelijk bewezen werd. Courtois reconstrueert, samen met zijn scenaristen Dominique Mezerette en Denis Parent, deze destijds ophefmakende zaak. Schitterende vertolkingen van Guiomar en Beigel. De Sacco & Vanzetti van Frankrijk. Gefilmd in Praag door Dominique Bouilleret. Ook bekend als L'AFFAIRE TROPPMANN.

Le cri coupé

Frankrijk​/​​Tsjechië 1994. Misdaad van Miguel Courtois. Met o.a. Julien Guiomar, Alain Beigel, Jean-François Garreaud, Teco Celio en Laurent Vivier.

September 1869. In een veld nabij Pantin worden de afschuwelijk verminkte lijken gevonden van vijf kinderen en hun moeder. Er zijn niet de minste aanwijzingen die het mogelijk maken de slachtoffers of de dader(s) te identificeren. Inspecteur Claude (Garreaud) staat voor een raadsel. Hij besluit af te stappen van de traditionele onderzoeksmethodes en roept de hulp in van Polydore Millaud (Guiomar), succesvolle en rijke eigenaar van het dagblad Petit Journal. Voor de eerste maal in de geschiedenis van de misdaad in Frankrijk wordt beroep gedaan op de pers bij het opsporen van een moordenaar. Knap geënsceneerde reconstructie van een waargebeurd feit, een mijlpaal in de misdaadgeschiedenis. De film oogt erg luxueus en baadt in een onvervalste 19de eeuwse sfeer. Guiomar is erg overtuigend in zijn rol van gedreven journalist/eigenaar/uitgever van een plaatselijke krant die eensklaps populair wordt. Uitstekend opgebouwd scenario van Dominique Mezerette en Denis Parent. Mooie fotografie van Dominique Bouilleret.

La colline aux mille enfants

Frankrijk​/​​Nederland​/​​Zwitserland 1994. Oorlogsfilm van Jean-Louis Lorenzi. Met o.a. Manfred Andrae, Dora Doll, François Gamard, Jean-François Garreaud en Ghislaine Gil.

Herfst 1941. Jonge joodse vluchtelingen proberen in het dorpje Les Cévennes onder te duiken en zo te ontkomen aan deportatie door de nazi's naar een concentratiekamp, waarvan ze weten dat ze nimmer zullen terugkeren.

Betty

Frankrijk 1992. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Marie Trintignant, Stéphane Audran, Jean-François Garreaud, Yves Lambrecht en Christiane Minazzoli.

Een jonge dronken vrouw komt als een verzopen kat een bar binnen. Het enige wat ze wil is drinken en roken. Een rijke weduwe biedt haar een slaapplaats aan. Intrigerende karakterstudie, naar een boek van Georges Simenon uit 1960, ontbeert een hechte plotstructuur. In flashbacks krijgen we slechts flarden informatie over de mistroostige Betty. Mooie rollen van Trintignant en Chabrols echtgenote Audran. De meeste mannenrollen zijn minder doortekend, met name die van Garreaud als exploitant van een nachtrestaurant. Alsof Chabrol - die het scenario schreef - bij de mannenrollen z'n interesse verloor.

Bing

Frankrijk 1991. Sciencefiction van Nino Monti. Met o.a. Jean-François Garreaud, Jean-Paul Farre, Claire Nadeau, Marcel Philippot en Christian Jolibois.

Een lieve (en soms zelfs snoezige) science fiction- (tv-)film, met tamelijk bizarre humor, is een zeldzaamheid. Bing (Garreaud) is van de planeet Héring afkomstig, die in het melkwegstelsel van Potts is gelegen op ongeveer vierduizend lichtjaren van de aarde. Ga dat niet opzoeken in een naslagwerk, want het is allemaal fantasie. In tegenstelling tot de over het algemeen afzichtelijke buitenaardse wezens, gaat het hier om een wezen dat lichamelijk ogenschijnlijk precies op de mens lijkt. In ieder geval beschikt hij over vreemde krachten en et name de computers worden verliefd op hem. Nogal wisselvallig maar zonder pretenties en best leuk.

Les cavaliers aux yeux verts

Frankrijk 1990. Avonturenfilm van Michel Wyn. Met o.a. Irène Papas, Xavier Deluc, Claidia Ohana, Jean-François Garreaud en Héctor Alterio.

Ze zijn er met z'n vieren voor gaan zitten, onder hen de schrijver, om de roman La porte de Kercabanac van Loup Durand te bewerken. Dat levert een epos op, dat begint in Spanje en in Brazilië vervolgt. Verwarring, avontuur en verwikkelingen in overvloed, maar evenzeer enig gebrek aan samenhang in de vertelling. Deze tv-regisseur maakt deel uit van het leger voormalige cineasten die pech hadden, en hun toevlucht hebben gezocht tot de tv. Toch onderscheidt hij zich van het merendeel van deze groep, door de tot in het geringste detail bestede zorg aan het werk, en door zijn aandachtige beschrijvingen van ontroerende en overtuigende personages. Ondanks enkele langdradige stukken.

Julien Fontanes, magistrat: Rien que la vérité

Frankrijk 1990. Misdaad van Jacques Morel. Met o.a. Antoinette Moya, Bernard Le Coq, Jean-François Garreaud, André Falcon en Jacques Alric.

Een onderzoek uit de serie Julien Fontanes, magistrat, rond de klassieke, verplichte overval. Een regie zonder echte fouten, maar inwisselbaar met elke andere aflevering uit deze serie, terwijl scenarioschrijver Jean Cosmos zich ook niet erg heeft uitgesloofd. Ontspannend. Morel in de rol van commissaris Maigret is echter niet meer dan een slechte uitgave van Jean Richard.

Julien Fontanes, magistrat : Le couteau sous la gorge

Frankrijk 1990. Misdaad van Bernard Dumont. Met o.a. Jacques Morel, Bernard Le Coq, Jean-François Garreaud, André Falcon en Gilles Segal.

Een rechter regelt naar aanleiding van nogal dom politie- optreden een diepgaand onderzoek naar een commissaris, die in afwachting van de uitspraak aan onbeduidende administratieve taken wordt gezet. Dan ontsnapt een gevaarlijke gangster, en van hem hangt van alles af, onder meer verschillende ontdekkingen die een andere rechter zal doen. Het talent waarmee Jean Cosmos in hoog tempo scenario's aflevert, is niet om over naar huis te schrijven. Gelukkig beschikt de regisseur over vakmanschap en ritmegevoel en lukt het hem zijn personages psychologische diepgang te geven. Tamelijk

Crime blanc-bleu

Frankrijk 1990. Misdaad van Louis Grospierre. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Corinne Marchand en Jean-François Garreaud.

Wit slaat op de parels en blauw op het bloed van een perverse aristocraat namens Louis de Roncières, de laatste telg uit een geslacht van Parijse handelaren in edelstenen uit de rue La Fayette, die vermoord in zijn huis wordt aangetroffen. Commissaris Cabrol, een rol van Debary, lijkt werkelijk met een volmaakte misdaad te maken te hebben! Het vernuftige scenario is routinematig verfilmd met de gebruikelijke zuinigheid.

Constance et Vichy

Frankrijk 1990. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Marie-Josée Nat, Sonia Vollereaux, Jean Barney, Stéphane Bouy en Jean-François Garreaud.

Een serie, die vanwege de lengte nauwelijks is na te vertellen, waarin sprake is van een Amerikaanse die aan een ongeneeslijke ziekte lijdt. Ze is naar Frankrijk teruggegaan om haar twee dochters die zij na hun geboorte heeft afgestaan, te zoeken. De rest is van hetzelfde laken een pak, oftewel een indianenverhaal uit de 20e eeuw. Doorspekt met wat mysterie en misdaad en mooi verpakt. Een oersaaie serie, waarin het grote talent van Nat niet thuishoort.

Les chérubins ne sont pas des anges

Frankrijk 1989. Misdaad van Jean-Pierre Desagnat. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Evelyne Dress, Jean-François Garreaud en Raoul Billerey.

Een zakenman en oplichter die bij justitie redelijk bekend is, wordt op de binnenplaats van zijn flatgebouw doodgestoken. Hij was de eigenaar van een bar ('De Cherubijnen'!) en zat in het onroerend goed. Commissaris Cabrol-Debary gaat op onderzoek uit. Charles Maître, die scenario en dialogen schreef, zal niet gauw overwerkt raken en schaamt zich er niet voor af en toe in herhalingen te vervallen. Is om aan te zien want vermakelijk zonder banaal te zijn.

Julien Fontanes, magistrat: La bête noire

Frankrijk 1989. Misdaad van Jean-Pierre Decourt. Met o.a. Jacques Morel, André Falcon, Bernard Le Coq, Jean-François Garreaud en Charlie Nelson.

In deze film doen rechter Julien Fontanes (Morel) en commissaris Pellerin (Garreaud) onderzoek naar een bende terroristen, waarbij Pellerin het leven laat. Het scenario en de regie zijn, zoals gebruikelijk, van het type dertien in een dozijn, maar er wordt serieus geacteerd.

Azizah, la fille du fleuve

Frankrijk 1988. Familiefilm van Patrick Jamain. Met o.a. Julien Guiomar, Jean-François Garreaud, Patrice-Flora Praxo, Sidiki Bakaba en Tola Koukoui.

Een bewerking van de roman Azizah de Niamkoko van Henri Crouzat. Een jong en mooi halfbloedmeisje past zich gemakkelijk aan in zowel de zwarte als de blanke cultuur in Afrika. Door middel van dit personage krijgt men inzicht in de leefwijze en de mentaliteit van de beide beschavingen. Degelijk verfilmd, met uitstekende acteurs.

Testet

Zweden 1987. Drama van Ann Zacharias. Met o.a. Ann Zacharias en Jean-François Garreaud.

Een auteur- en vrouwenfilm avant la lettre: Zacharias produceerde, schreef, regisseerde en speelde de hoofdrol in deze non-film over een jong koppel dat praat en redetwist over de pas vastgestelde zwangerschap van de vrouw tót aan de abortus, die ook nog in beeld komt. Ondanks geloofwaardige vertolkingen te veel gezwets over 'la condition humaine' in tijden van atoomdreiging en milieuverontreiniging.

Le Voyage à Paimpol

Frankrijk 1985. Komedie van John Berry. Met o.a. Myriam Boyer, Michel Boujenah, Jean-François Garreaud en Dora Doll.

Een getrouwe bewerking van de roman van Dorothée Letessier. Berry is een mythe op zich: hij heeft met Brecht en Welles samengewerkt, is een slachtoffer van het McCarthyisme, en hoewel hij al lang in Frankrijk werkt is hij daar slecht bekend. Dit is een kroniek van het alledaagse leven, aantrekkelijk dankzij de grappige benadering van ernstige zaken zoals de vergankelijkheid van het leven en de bijbehorende ontgoocheling.

Blessure

Frankrijk 1985. Misdaad van Michel Gérard. Met o.a. Florent Pagny, Patricia Millardet, Boris Bergman, Riton Liebman en Rosette.

Na een aantal weinig ambitueuze komische films regisseert Gérard een politiefilm. Het gaat om achtervolgingen, moorden, vechtpartijen, drugstransport, anonieme grote bazen, schofterige huurmisdadigers, enz. De film heeft echter nog iets origineels: de dialogen zijn vrij geïmproviseerd door de acteurs wat een zekere levendigheid en spontaniteit geeft. Er is nog hoop.

Si elle dit oui... je ne dis pas non!

Frankrijk 1983. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Mireille Darc, Pierre Mondy, Paul Freeman, Jean-François Garreaud en Gérard Hérold.

Een wazige zedenschets met een vrolijke noot naar een onsamenhangend scenario van Mireille Darc. Ze speelt ook de hoofdrol en kleedt zich veelvuldig en stijlvol uit: dat is nog het interessantste in dit duffe verhaal met al even zeldzaam vulgaire als afgezaagde grappen (de meneer die in onderbroek op de Avenue Foch staat te liften, ha, ha, ha...). En wat brengen de personages veel tijd in bed of in een badkamer (twee plaatsen) door. Slaapverwekkend.

Le battant

Frankrijk 1983. Misdaad van Alain Delon en Robin Davis. Met o.a. François Périer, Alain Delon, Anne Parillaud, Pierre Mondy en Andréa Ferréol.

Na negen jaar in de nor voor een gewapende juwelenroof komt Jacques Darnay vrij en zit meteen in de problemen: louche sujetten ontfermen zich graag over de verdwenen buit van destijds. Een dodelijk kat-en-muisspel begint, waarbij Darnay en passant de jonge Nathalie in de schoot geworpen krijgt. Delons tweede regie doet als ouderwets gepeperde misdaadfilm nauwelijks onder voor zijn werk met Jacques Deray. Parillaud is, ook met kleren aan, een gangsterliefje om in te bijten. 'J'aime', weemoedige titelcompositie van Christian Dorisse, wordt vertolkt door Dalida. Naar de roman van André Caroff.

Baby Cat

Frankrijk 1983. Avonturenfilm van Pierre Unia. Met o.a. Corinne Corson, Julie Margo, Jean-François Garreaud, Félix Marten en Eloïse Beaune.

Een fletse, goedkope softpornofilm die zogezegd op de Caraïbische eilanden speelt, maar duidelijk in Zuid-Frankrijk werd opgenomen. Een belachelijke kidnap-intrige wordt verondersteld ook de 'serieuze' filmliefhebbers te kunnen boeien - wishful thinking, heet zoiets.

Brigade mondaine: vaudou aux Caraïbes

Frankrijk 1980. Avonturenfilm van Philippe Monnier. Met o.a. Patrice Valota, Jacques Bouanich, Julie Margo, Marcel Dalio en Jean-François Garreaud.

Tijdens een carnaval op Martinique wordt een onthoofde politieverklikker gevonden, die op het spoor van een drugssmokkel was. De inspecteurs van de zedenpolitie komen de helpende hand bieden, maar schieten in hun onderzoek niets op totdat één van hen het slachtoffer van voodoo wordt. De derde film uit deze onfrisse reeks houdt de seks en sadisme-elementen relatief binnen de perken, maar de pogingen tot humor zijn nog steeds even lamlendig en de discodreun op een geluidsband is afstompender dan ooit en misplaatst bij de exotische locatie.

Mais où est donc ornicar

Frankrijk 1979. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Geraldine Chaplin, Brigitte Fossey, Jean-François Stévenin, Didier Flamand en Anna Prucnal.

Twee vrouwen hebben met succes een positie veroverd in verondersteld mannelijke beroepen: een als auto-monteur, een als expert sociale communicatie. Noch voor henzelf noch voor zijn omgeving zijn de gevolgen in hun vak en hun privéleven altijd even makkelijk te hanteren. De film is geen pamflet voor of tegen het feminisme, maar laat genuanceerd met gevoel en humor verschillende facetten zien.

Violette Noziere

Frankrijk​/​​Canada 1978. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, Stéphane Audran, Jean-François Garreaud, Jean Carmet en Guy Hoffman.

In 1934 draait de 18-jarige Violette Nozière levenslang de bak in voor het vergiftigen van haar ouders. Vader is heen, moeder overleeft. Motief: wraak voor incest. Of waren het misschien de ouderlijke spaarcenten waarop prostituee Violette en haar dubieuze vrijer hun oog hadden laten vallen? Chabrol ensceneerde de hamvraag die Frankrijk lang bezighield als fascinerend misdaaddrama annex gedetailleerde mileuschets. Huppert is de sfinxachtige titelrol op het mooie lijf geschreven: de jury in Cannes bedeelde haar met de prijs voor Beste Actrice. De gifmengster zelf kwam in 1945 vervroegd vrij en huwde de griffierszoon van de gevangenis waar ze had gezeten.

Une histoire simple

Frankrijk 1978. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Romy Schneider, Bruno Cremer, Claude Brasseur, Arlette Bonnard en Roger Pigaut.

Meedeinend op de tweede feministische golf van de jaren zeventig maakte schrijver-regisseur Sautet met zijn favoriete actrice Romy Schneider deze 'vrouwenfilm' over een einddertiger die na haar scheiding en een affaire op geheel eigen wijze richting aan haar leven geeft. Schneider, die met Sautet eerder ondermeer César et Rosalie, Mado en Les choses de la vie maakte, heeft een prachtrol, onderscheiden met een César. Ze wordt omgeven door andere prima acteurs, zoals Eva Darlan als Anna. De film werd genomineerd voor een Oscar voor beste niet-Engelstalige film.