Ezra Kafri

Leneged Einayim Ma'araviyot

Israël 1997. Komedie van Joseph Pitchhadze. Met o.a. Eyal Shehter, Liat Glick, Ezra Kafri, Carmel Betto en Gideon Shemer.

Leneged Enayim Maaraviot

Israël 1996. Drama van Joseph Pitchhadze. Met o.a. Eyal Schechter, Ezra Kafri, Liat Glick, Carmel Betto en Yehuda Lazarovitch.

Ha chayim alpy agfa

Israël 1992. Film noir van Assi Dayan. Met o.a. Gila Almagor, Irit Frank, Shuli Rand, Avital Dicker en Danny Litani.

In de nachtkroeg van Almagor en Frank breekt de pleuris uit, als een stel dronken soldaten de boel gaan verbouwen, die met een tragische schietpartij eindigt. De film probeert binnen een handeling die twaalf uur beslaat, een beeld te geven van de zelfkant van de Israëlische maatschappij. Beide bardames houden er relaties op na die als twijfelachtig bestempeld zouden kunnen worden en culmineren in een groot niets. Frank is een dwangmatige fotografe, vandaar de titel. Een interessante film met sterk spel van de hoofdrollen. Op de geluidsband is Leonard Cohen te horen. De stemmige zwart-wit fotografie is van Yoav Koush. Dayan is de in 1945 geboren zoon van de vermaarde Israëlische generaal, die later politicus werd. Gesitueerd in Tel Aviv.

Tell Me That You Love Me

Israël​/​​Canada 1983. Drama van Tony Mordente en Tzipi Trope. Met o.a. Nick Mancuso, Belinda Montgomery, Barbara Williams, Kenneth Welsh en Andrew Rubin.

Deze film is hooguit de moeite om de jonge Mancuso en de even aantrekkelijke jonge Williams als zwoegend echtpaar te zien, die het samen na elf jaar opnieuw proberen, nadat zij hun huwelijk door hun persoonlijke ambities bijna hebben laten stuklopen. Dan (Mancuso) is advocaat in Canada, die in de V.S. een topjob krijgt aangeboden. Als haar dochter Tami (Weisler) groot genoeg is, pakt Miri (Willimas) haar werk als journaliste weer op. Zij krijgt algauw, na een succesvolle serie artikelen over geweld binnen het huwelijk, een baan als hoofdredactrice aangeboden. Miri wil daarna Dan niet meer volgen naar de States. Als ze ieder huns weegs zijn gegaan, komen ze tot inkeer dat ze toch niet zonder elkaar kunnen. Zowel Mancuso als Williams laten zien dat ze hun best doen, maar het scenario van Sandra Kolber en regisseur Trope is nauwelijks opwindend. Het camerawerk is van David Gurfinkel. Ook bekend als MIRI.