Hubert de Lapparent: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Les Joyeuses colonies de vacances

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Michel Gérard. Met o.a. Hubert de Lapparent, Marthe Villalonga, Corinne Lahaye, Mario Dalba en Alain Bastien-Thiry.

Deze vermoedelijk komisch bedoelde collage van wat er zoal te beleven valt in een Franse vakantiekolonie lijkt van a tot z geïmproviseerd te zijn, hoewel de titelrol viér scenarioschrijvers vermeldt. Ze hebben dus ieder één gag bedacht en die zijn alle vier bij de montage verloren gegaan. Wat rest is gewoon niet om aan te zien.

Trois enfants dans le désordre

1966 | Komedie, Drama

Frankrijk 1966. Komedie van Léo Joannon. Met o.a. Bourvil, Jean Lefebvre, Rosy Varte, Jeanne Colletin en Gérard Lartigau.

Door een onterechte verdenking van hoogverraad wordt een kleine ondernemer niet alleen met gevangenisstraf bedreigd, maar ook met onteigening van zijn bezit. Om dat veilig te stellen adopteert hij als vrijgezel drie 'onwettige' kinderen. Na zijn vrijspraak wil hij dit gezin niet verloochenen. Een simpele en huisbakken komedie zoals Bourvil ze in het begin van zijn carrière vaak speelde. Zijn gerijptheid als acteur geeft deze herhalingsoefening meer dimensie, maar de regie laat het op alle punten afweten. Scenario van regisseur Joannon en Jacques Emmanuel. Camerawerk van Henri Persin.

Laissez tirer les tireurs

1964 | Komedie, Actiefilm, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Eddie Constantine, Daphné Dayle, Maria Grazia Spina, Guy Tréjean en Patricia Viterbo.

Een ingenieur steelt het model van een geheim wapen en wordt door zijn medeplichtigen gedood. Een FBI-agent wordt met het onderzoek belast en komt via een foto van een mooie vrouw uit de bezittingen van het slachtoffer op het spoor van een komplot. De onveranderlijkheid van de formule voor Eddie-films blijkt geleidelijk aan fataal voor de spanning, omdat verrassingen zijn uitgesloten en hij nooit tegenstanders van enig formaat krijgt. De humor om de geringe spanning te compenseren wordt al even sleets. Scenario van Michel Lebrun en Gilles M. Dumoulin. Camerawerk van Henry Persin.

Ces dames s'en mêlent

1964 | Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1964. Actiefilm van Raoul André. Met o.a. Eddie Constantine, Carla Marlier, Patricia Viterbo, Daniele Vargas en Jany Clair.

Een FBI-agent moet in Parijs een bende oprollen die valse dollars maakt. Zijn tegenstanders maken gebruik van zijn zwak voor vrouwelijk schoon en brengen een reeks misleidende dames in het spel. Een vlot gemaakte Eddie-klucht volgens het overbekende stramien, met een finale waarin de actrices elkaar letterlijk de gunsten van de held bevechten. Scenario van Michel Lebrun. Camerawerk van Claude Lecomte.

Ces Dames S'en Melent

1964 | Thriller

Frankrijk 1964. Thriller van Raoul André. Met o.a. Hubert de Lapparent, Daniele Vargas en Eddie Constantine.

Een FBI-agent moet in Parijs een bende oprollen die valse dollars maakt. Zijn tegenstanders maken gebruik van zijn zwak voor vrouwelijk schoon en brengen een reeks misleidende dames in het spel. Een vlot gemaakte Eddie-klucht volgens het overbekende stramien, met een finale waarin de actrices elkaar letterlijk de gunsten van de held bevechten. Scenario van Michel Lebrun. Camerawerk van Claude Lecomte.

La Bête à l'affut

1959 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1959. Drama van Pierre Chenal. Met o.a. Françoise Arnoul, Henri Vidal, Gaby Sylvia, Michel Piccoli en Madeleine Barbulée.

Een uit de gevangenis ontsnapte misdadiger zoekt een schuilplaats bij een jonge weduwe, aan wie hij voorgeeft onschuldig veroordeeld te zijn. De verliefde vrouw weigert zijn doortraptheid in te zien, tot hij voor haar ogen door de politie wordt neergeschoten. De zwaar aangezette regie verzekert de beide hoofdrollen van suggestieve erotische spanning, maar weinig méér.

L'eau vive

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van François Villiers. Met o.a. Pascale Audret, Charles Blavette, Andrée Debar, Robert Lombard en Germaine Kerjean.

Een landeigenaar in het rivierengebied van de Durance is als enige in de streek financieel wijzer geworden van de grondonteigening, waardoor er conflicten ontstaan die ook het leven van zijn dochter beïnvloeden. Het scenario van Jean Giono is geïnspireerd op de waargebeurde uittocht van de bewoners van de waterstreek, maar zijn hymne aan de natuur wordt door de regisseur in beeld gebracht als een oppervlakkige toerist, zodat de film niet meer wordt dan een reeks prentbriefkaarten. De jeugdige acteurs weten de verbondenheid met de natuur ook niet overtuigend te maken. Het succes van de titelchanson werkte destijds in de bioscoop gunstig, maar onverdiend door.