Eric Heumann: regie, scenario en productie.
Er zijn 12 films gevonden.

Mission Pays Basque

2017 |

Frankrijk 2017. Ludovic Bernard. Met o.a. Elodie Fontan, Florent Peyre, Daniel Prévost, Nicolas Bridet en Barbara Cabrita.

Sibylle, een jonge Parijse met veel ambities, krijgt te horen dat ze uitblinkt in haar nieuwe beroepsuitoefening door het aankopen van een ijzerhandel in Baskenland met de bedoeling daar een supermarkt te vestigen. Ze denkt dat ze de oude eigenaar heeft 'gerold' maar deze laatste blijkt onder curatele te staan...

Crime en Aveyron

2014 | Misdaad, Drama

Frankrijk 2014. Misdaad van Claude-Michel Rome. Met o.a. Florence Pernel, Vincent Winterhalter, Hélène Seuzaret en Jean-Pierre Bouvier.

Plaatsvervangend politiechef Elisabeth Richard (Pernel) belandt in het 1250-zielengehucht Laguiole in het Centraal Massief om helderheid in een moordzaak te brengen. Samenwerking met een lokale rechercheur, niet gecharmeerd van het idee om een vrouw als superieur te hebben, blijkt moeizaam. Gaande het onderzoek komen oude dorpsfamiliegeesten spoken. Aardige telethriller, hoewel soms wat al te provinciepittoresk aangezet, legt meer dan gewoonlijk het accent op een samenlevingsportret en daarmee op het acteren. Tv-routinier Rome draaide in hetzelfde jaar het soortgelijke Crimes en Lozère.

La Princesse de Montpensier

2010 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 2010. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Mélanie Thierry, Lambert Wilson, Grégoire Leprince-Ringuet, Gaspard Ulliel en Raphaël Personnaz.

Frankrijk 1562. Tijdens de godsdienstoorlogen vertolkt Marie de Mézières een even ongewilde als tragische rol in het machtsspel tussen aristocratische katholieken onderling. Met zijn adaptatie van Madame de la Fayettes novelle uit 1662 stijgt de filmtovenaar van Lyon eens te meer tot olympische hoogten. Literair-levendige Jean Cosmos-dialogen, briljante Bruno de Keyzer-widescreenfotografie, vol vuur spelende acteurs en Taverniers virtuoze mise-en-scène met dat onmiskenbare gevoel voor drama, waarachtigheid en periodedetail – dit meeslepende kostuumepos staat fier naast de Franse topstukken La reine Margot en Le hussard sur le toit. Grootse cinema.

Soeur Sourire

2009 | Drama, Historische film, Biografie

België​/​​Frankrijk 2009. Drama van Stijn Coninx. Met o.a. Cécile de France, Jan Decleir, Sandrine Blancke, Christelle Cornil en Chris Lomme.

Biopic over Jeannine Deckers, een Belgische non die in 1963 een wereldhit had met het vrolijke deuntje 'Dominique': 'Dominique, nique, nique (...) Il ne parle que du bon Dieu'. Haar door de platenmaatschappij bedachte artiestennaam was Soeur Sourire, maar in werkelijkheid stond ze niet bepaald bekend om haar glimlach. Coninx' film is aan de rooskleurige kant, maar geeft ook ruimte aan de treurige feiten. Hoofdrolspeelster Cécile De France deinst niet terug voor Deckers' lelijke kanten, en maakt haar tot een interessante antiheldin. Toch blijft Soeur Sourire iets te veel aan de oppervlakte.

Shik

2003 | Komedie, Drama, Romantiek

Italië​/​​Duitsland​/​​Rusland​/​​Frankrijk 2003. Komedie van Bakhtiyar Khudoinazarov. Met o.a. Alexander Yatsenko, Artur Povolotsky, Ivan Kokorin, Andrei Panin en Nikolai Fomenko.

Biopic over Jeannine Deckers, een Belgische non die in 1963 een wereldhit had met het vrolijke deuntje 'Dominique': 'Dominique, nique, nique (...) Il ne parle que du bon Dieu'. Haar door de platenmaatschappij bedachte artiestennaam was Soeur Sourire, maar in werkelijkheid stond ze niet bepaald bekend om haar glimlach. Coninx' film is aan de rooskleurige kant, maar geeft ook ruimte aan de treurige feiten. Hoofdrolspeelster Cécile De France deinst niet terug voor Deckers' lelijke kanten, en maakt haar tot een interessante antiheldin. Toch blijft Soeur Sourire iets te veel aan de oppervlakte.

Millennium Mambo

2001 | Drama

Frankrijk​/​​Taiwan 2001. Drama van Hou Hsiao-hsien. Met o.a. Takeuchi Ko, Takeuchi Jun, Tuan Chun-hao, Jack Kao en Shu Qi.

Millennium Mambo is het eerste van een zesdelige reeks, waarin Hou Hsiao-hsien het leven van jonge mensen in hedendaags Taipei wil portretteren. Veel komt de kijker nog niet te weten over het mooie meisje, maar toch boeit het portret van de Aziatische Generatie Nix van de eerste tot de laatste seconde, door de uitgekiende mise-en-scène, het fraaie camerawerk en de indringende muziek en sound-design.

Mia aioniotita kai mia mera

1998 | Drama, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk​/​​Griekenland 1998. Drama van Theodoros Angelopoulos. Met o.a. Isabelle Renauld, Bruno Ganz, Achileas Skevis, Alexandra Ladikou en Despina Bebedeli.

Boos was regisseur Angelopoulos toen hij in 1995 niet de Gouden Palm won. Alsof de juryleden beducht waren voor nog een woedeaanval, gaven ze de Griekse meester voor zijn volgende film, ook vaak L'Eternité et un jour genoemd, wél de hoofdprijs. Daarbij bijvoorbeeld Festen, Idioterne en La vita è bella negerend. Niet dat Mia aiwniothta kai mia mera geen schitterend gemaakt, sfeervol en episch werk is, maar je moet wel over buitengewoon veel inlevingsvermogen beschikken om je niet te laten ontmoedigen door de vele deprimerende en intellectualistische aspecten. Het tempo is langzaam glijdend. De acteurs houden zich rustig, de muziek is ingetogen en de camera zoemt dan wel rijdt bij voortduring kalm in. Kalm als de zee waaraan hoofdpersoon Alexander (Ganz) zijn leven lang woonde. Kalm als de herfst, de fase waarin Alexanders leven zich bevindt. Alexander mijmert over vervlogen tijden, maar wordt nog een laatste keer gepassioneerd over het heden en de toekomst, wanneer hij een arm Albanees straatjongetje (Skevis) onder zijn hoede neemt.

Port Djema

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Eric Heumann. Met o.a. Jean-Yves Dubois, Nathalie Boutefeu, Christophe Odent, Edouard Montoute en Claire Wauthion.

Boos was regisseur Angelopoulos toen hij in 1995 niet de Gouden Palm won. Alsof de juryleden beducht waren voor nog een woedeaanval, gaven ze de Griekse meester voor zijn volgende film, ook vaak L'Eternité et un jour genoemd, wél de hoofdprijs. Daarbij bijvoorbeeld Festen, Idioterne en La vita è bella negerend. Niet dat Mia aiwniothta kai mia mera geen schitterend gemaakt, sfeervol en episch werk is, maar je moet wel over buitengewoon veel inlevingsvermogen beschikken om je niet te laten ontmoedigen door de vele deprimerende en intellectualistische aspecten. Het tempo is langzaam glijdend. De acteurs houden zich rustig, de muziek is ingetogen en de camera zoemt dan wel rijdt bij voortduring kalm in. Kalm als de zee waaraan hoofdpersoon Alexander (Ganz) zijn leven lang woonde. Kalm als de herfst, de fase waarin Alexanders leven zich bevindt. Alexander mijmert over vervlogen tijden, maar wordt nog een laatste keer gepassioneerd over het heden en de toekomst, wanneer hij een arm Albanees straatjongetje (Skevis) onder zijn hoede neemt.

To vlemma tou Odyssea

1995 | Drama

Griekenland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1995. Drama van Theodoros Angelopoulos. Met o.a. Harvey Keitel, Erland Josephson en Maia Morgenstern.

Filmregisseur A. (Keitel) is op zoek naar drie ontbrekende bobijnen van de eerste film ooit in de Balkan gedraaid in 1905 door de gebroeders Manakis. Filmhistorici negeren die film. A.`s zoektocht krijgt iets hero[KA3]isch, zelfs mytisch. Zijn zoektocht wordt een reis door de tijd, waarin herinneringen van de Manakis-broers steeds zijn pad kruisen. Hij komt telkens weer een vrouw tegen (steeds gespeeld door Morgenstern). In een andere context had hij van hen kunnen houden, maar nu is dit onmogelijk. Hij zwerft over een groot deel van Oost en Zuid-Europa en doet het verleden van deze streek herleven, evenals de verscheidenheid van de mensen die ze bevolken. Een indrukwekkend filmgedicht van Angelopoulos, op zoek naar het nog onbezoedelde filmbeeld waarop de commercie nog geen greep had. Voor de cineast begint en eindigt de twintigste eeuw met Sarajevo, een stad vol martelaars, waar de kunst echter elke oorlog, elke crisis heeft overleefd. Niet direct een eenvoudige film, wel een die de toeschouwer heel wat te bieden heeft, op voorwaarde dat hij zich gewillig laat leiden door Angelopoulos. Deze laatste schreef het scenario samen met Tonino Guerra en Petros Markaris. Prachtige fotografie van Yorgos Arvanitis.

Le regard d'Ulysse

1995 | Historische film, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Griekenland​/​​Italië 1995. Historische film van Theodoros Angelopoulos. Met o.a. Harvey Keitel, Erland Josephson, Thanassis Vengos, Yorgos Michalakopoulos en Dora Volanaki.

Herhaling. Een Grieks-Amerikaanse regisseur A. (Keitel) keert na 30 jaar terug naar zijn geboorteland voor de promotie van zijn nieuwste film. Hij maakt tevens gebruik van gelegenheid om 3 verloren gewaande spoelen met film van de gebroeders Manakis uit de ontstaansperiode van de bioscoop na te speuren. Deze tocht voert hem door de Balkan, een soort Odyssee zonder goden, en doet hem ten slotte belanden in het filmmuseum van Serajevo te midden van de Bosnische burgeroorlog.

Indochine

1992 | Romantisch drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1992. Romantisch drama van Régis Wargnier. Met o.a. Catherine Deneuve, Vincent Perez, Linh Dan Pham, Jean Yanne en Dominique Blanc.

Vanwege zijn Oscar voor Beste Buitenlandse Film en La Deneuve wordt deze peperdure productie nogal eens voor een epic in David Lean-stijl aangezien. Vergeet het maar. Het driestuiverromannetje over de alleenstaande rubberplantage-eigenaresse Eliane (Deneuve) die in het Indochina van de jaren dertig stoïcijns haar eigen gang gaat werd door vier luie scenaristen én een ongecrediteerde scriptdokter bij elkaar geharkt. Regisseur Wargnier verving vervolgens ieder potentieel stukje finesse door pathos en rekte de boel tot geeuwens toe uit. Ook de luxueuze fotografie en art direction kunnen de algehele drakerigheid van dit filmblik gebakken lucht niet doen vergeten.

Noyade interdite

1987 | Film noir, Misdaad, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1987. Film noir van Pierre Granier-Deferre en Denys Granier-Deferre. Met o.a. Philippe Noiret, Guy Marchand, Elizabeth Bourgine, Anne Roussel en Gabrielle Lazure.

Bewerking van een roman in de stijl van de série noire geschreven door Andrew Coburn, Widow's Walk. Op een kwade morgen vindt de mooi-ogende Roussel het lijk van de echtgenoot van de licht hysterische Ferréol op het strand aan de Atlantische kust. Inspecteur Noiret komt uit Bordeaux afgereisd om het geval te onderzoeken. Later komt inspecteur Marchand op de proppen, die Noiret gaat tegenwerken. Een duel tussen de politiemannen is het gevolg. Soms is de mysterieuze intrige verwarrend. De sfeer komt echter in de buurt van Chabrol en Simenon. Het verontrustende klimaat bekoort, hoewel de regisseur het te serieus heeft aangepakt. Het geheel blijft een beetje koud. Goede spelprestaties van de acteurs. Pierre Granier- Deferre en Dominique Roulet schreven het scenario. Camerawerk van Charles van Damme.