Micha Lescot: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Les amandiers

2022 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 2022. Komedie van Valeria Bruni Tedeschi. Met o.a. Nadia Tereszkiewicz, Sofiane Bennacer, Louis Garrel, Micha Lescot en Clara Bretheau.

In de eind jaren tachtig kunnen Stella, Victor, Adèle en Etienne kunnen hun geluk niet op als ze worden toegelaten tot de beroemde theaterschool in Frankrijk, Hun passie voor theater en elkaar wordt op de proef gesteld door hun ervaringen zowel binnen als buiten de opleiding.

Le Redoutable

2017 | Biografie, Romantiek, Drama, Komedie

Frankrijk 2017. Biografie van Michel Hazanavicius. Met o.a. Louis Garrel, Stacy Martin, Bérénice Béjo, Micha Lescot en Grégory Gadebois.

Steeds weer sneuvelt Jean-Luc Godards getinte bril, als metafoor voor zijn verlies van voeling met de tijdgeest, in Hazanavicius' portret van de Nouvelle Vague-legende. Dat is opgehangen aan de relatie van de 37-jarige Godard met de 19-jarige actrice Anne Wiazemsky ten tijde van de Franse studentenopstand van 1968, waarin hij brak met praktisch alles wat hem lief was. Een akelig vermakelijke, subversieve komedie die rijkelijk citeert uit het stijlboek van de meester: salon-marxist en revolutionair kunstenaar met een groot, duister ego.

Rouge sang

2014 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 2014. Thriller van Xavier Durringer. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Bernard Le Coq, Micha Lescot, Eric Savin en François Duval.

Vanwege haar 'autoriteitsprobleem' is rechercheur Alma Schneider van Parijs overgeplaatst naar de Bretonse havenstad Brest. Daar raakt ze geobsedeerd door een macabere vondst: de voet van een vrouw. Wanneer dankzij de assistentie van patholoog-anatoom César Istria het lijk wordt opgegraven waar het lichaamsdeel bij zou moeten horen, blijkt dat echter van een man. Oud-theatermaker en acteur Durringer tekent hier voor een bovengemiddelde telepolicier met treffend geschreven en gespeelde personages. De Finistère-locaties, onkarakterisiek voor tv-producties ook in grootopnames vastgelegd, geven het geheel een melancholieke sfeer.

Vendredi soir

2002 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 2002. Drama van Claire Denis. Met o.a. Valérie Lemercier, Vincent Lindon, Hélène Fillières, Florence Loiret Caille en Grégoire Colin.

Claire Denis is als weinig andere Franse cineasten in staat om lyriek te 'mengen' met moderne, harde realiteit. Zie Vendredi soir, waarin Laure (Lemercier), die op weg is naar een etentje, vast komt te zitten in een forse Parijse file. Als een voetganger (Lindon) haar vraagt of hij naast haar mag komen zitten, begint de lyriek. Met mooie onderbelichte close-ups van zijn kraag, van sigarettenrook, van lome blikken; op de achtergrond stadse dramatafereeltjes die vanuit de comfortabele autozetel te volgen zijn. De kijker wordt meegenomen in deze grote mijmering. Er wordt wel gesproken, maar niet veel. De camera heerst, de sfeer vertelt.

Les grands enfants

1998 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1998. Komedie van Denys Granier-Deferre. Met o.a. Caroline Cellier, Christophe Malavoy, Emmanuelle Devos, Pierre-Olivier Mornas en Juliette Poissonnier.

Claire Denis is als weinig andere Franse cineasten in staat om lyriek te 'mengen' met moderne, harde realiteit. Zie Vendredi soir, waarin Laure (Lemercier), die op weg is naar een etentje, vast komt te zitten in een forse Parijse file. Als een voetganger (Lindon) haar vraagt of hij naast haar mag komen zitten, begint de lyriek. Met mooie onderbelichte close-ups van zijn kraag, van sigarettenrook, van lome blikken; op de achtergrond stadse dramatafereeltjes die vanuit de comfortabele autozetel te volgen zijn. De kijker wordt meegenomen in deze grote mijmering. Er wordt wel gesproken, maar niet veel. De camera heerst, de sfeer vertelt.

Le feu sous la glace

1997 | Romantiek

Frankrijk 1997. Romantiek van Françoise Decaux-Thomelet. Met o.a. Philippine Leroy-Beaulieu, François Levantal, Rufus, Valérie Bonneton en Pierre-Olivier Mornas.

Claire Denis is als weinig andere Franse cineasten in staat om lyriek te 'mengen' met moderne, harde realiteit. Zie Vendredi soir, waarin Laure (Lemercier), die op weg is naar een etentje, vast komt te zitten in een forse Parijse file. Als een voetganger (Lindon) haar vraagt of hij naast haar mag komen zitten, begint de lyriek. Met mooie onderbelichte close-ups van zijn kraag, van sigarettenrook, van lome blikken; op de achtergrond stadse dramatafereeltjes die vanuit de comfortabele autozetel te volgen zijn. De kijker wordt meegenomen in deze grote mijmering. Er wordt wel gesproken, maar niet veel. De camera heerst, de sfeer vertelt.

Les années lycée 1986 : Attention fragile

1995 | Romantiek, Familiefilm

Frankrijk 1995. Romantiek van Manuel Poirier. Met o.a. Aurélie Berrier, Mathieu Busson, Fanny Esteban, Micha Lescot en Fabien Thomann.

September 1986. Alice (Berrier) en Martin (Busson) groeiden samen op op het platteland. Ze trekken voor hun laatste schooljaar naar het Lyc[KA1]ee Montesquieu in Parijs. De geest van 1968 leeft nog steeds door op dit lyceum. Niet enkel zijn hun leraars overjaarse 68-ers, die weinig gemotiveerd de leerlingen alle mogelijke verwijten naar het hoofd slingeren, maar hun medestudenten trachten hun politiek bewustzijn te doen ontwaken. Alice, die dit alles moeilijk kan verwerken, voelt zich in de steek gelaten door Martin en zoekt steun bij Caroline (Esteban), die de hele klas op sleeptouw neemt. De zware weg naar de volwassenwording wordt hier nog complexer gemaakt door het te mengen met politieke waarden. Jonge mensen zouden voor minder van het dak springen. Dank zij de ongekunstelde acteerstijl van de overwegend jonge acteurs blijft dit jeugdportret boeien tot op het einde. De muzikale soundtrack is gevuld met hits van midden jaren 1980. Manuel en Céline Poirier schreven het scenario samen met Jean-François Goyet. Fotografie is van Nara Keo Kosal.

U.S. Go Home

1994 | Familiefilm, Komedie, Drama

Frankrijk 1994. Familiefilm van Claire Denis. Met o.a. Alice Houri, Jessica Tharaud, Grégoire Colin, Vincent Gallo en Claire Laroche.

Het is 1965. De vijftien-jarige Tharaud en de veertien- jarige Houri zijn vriendinnen, die beiden in een nieuwe wijk van Parijs wonen. Tharaud heeft reeds sexuele ervaringen, Houri niet en dat beïnvloedt hun vriendschap. Houri spiegelt zich graag aan haar vriendin en dus is ze erop uit om met een jongen het bed te delen. Op een avond, na het bezoek aan een surprise-party, stoppen ze voor een lifter, een G.I. van een nabijgelegen Amerikaanse basis. Het seksuele ontwaken van twee sympathieke meisjes in hun puberteit, de een al wat rijper dan de ander. Een luchtig scenario, van Denis en Anne Wiazemski, met toch een dramatische ondertoon. De soundtrack bestaat uit succesnummers uit die periode. Achter de camera stond Agnès Godard.