Patrice Minet

Le soleil au-dessus des nuages

Frankrijk 2001. Komedie van Eric Le Roch. Met o.a. Daniel Prévost, Serge Hazanavicius, Hélène Vincent, Lisa Martino en Claudine Baschet.

Ça va faire mal

Frankrijk 1982. Komedie van Jean-François Davy. Met o.a. Bernard Menez, Daniel Ceccaldi, Henri Guybet, Caroline Berg en Kathie Briegel.

Een wanhopige filmproducent denkt het te kunnen redden met een pornofilm. Hij komt bovendien in het bezit van een lijk terwijl zijn vriendin een belastinginspecteur probeert af te leiden, die de boeken van de maatschappij wil doorkammen. Ten gevolge van een ongeluk belandt uiteindelijk het hele team in het paradijs alwaar de nieuwe regisseur God blijkt te zijn. Een dergelijke fabel had heel goed kunnen mislukken maar zelfs de overdreven komische uitlatingen lijken te werken omdat het hier een scherpe satire op filmwereld betreft (snobisme, verwaandheid, onbenulligheid, onbekwaamheid), die de regisseur heel goed kent.

Les diplômés du dernier rang

Frankrijk 1982. Komedie van Christian Gion. Met o.a. Michel Galabru, Marie Laforêt, Patrick Bruel, Philippe Manesse en Patrice Minet.

Deze film gaat over de fratsen die de studenten van een priv[KA1]e-instituut voor management in Oxford uithalen. Films over scholen doen het van tijd tot tijd, maar de meeste regisseurs bezondigen zich aan clich[KA1]es en karikaturen. Het is demagogisch en hypocriet: de studenten hekelen hun studie maar ze halen hun examens zonder problemen terwijl d[KA1]e (enige!) docent een complete domkop is. Kortom, de denkwijze uit de tijden van minachting, terwijl de werkelijkheid heel anders is.

Les Matous sont romantiques

Frankrijk 1981. Komedie van Sotha. Met o.a. Henri Guybet, Patrice Minet, Philippe Manesse, Odette Laurent en Christine Dejoux.

Deze vlakke bewerking van de platte komedie van Sotha, beschrijft de relaties die drie `doorsnee`, (onbeduidende) Parijse stelletjes onderhouden. Het enige echte idee waarmee wordt gespeeld is te vinden op het vlak van kleur en zwart-wit. Een inconsequent scenario, aanstellerij en dialogen die zo onbeduidend zijn als maar kan. Deze acteurs-auteurs uit het theatercafé horen beslist niet thuis op het witte doek.

Le Graphique de Boscop

Frankrijk 1976. Komedie van Georges Dumoulin en Sotha. Met o.a. Romain Bouteille, Catherine Mitry, Philippe Manesse, Sotha en Patrice Minet.

Weinig creatieve verfilming van het gelijknamige theaterstuk van het Parijse gezelschap 'Café de la Gare' over een Franse familie Doorsnee, onwennig tegenover nieuwe technologische ontwikkelingen en afgestompt door de televisie. Het stuk zelf zit vol spitse dialogen en geestige satire, maar die gaan in deze platte filmregistratie grotendeels verloren.