Kenneth Atchity: productie.
Er zijn 3 films gevonden.

Shades of Love: The Emerald Tear

1988 | Drama, Romantiek

Verenigde Staten​/​​Canada 1988. Drama van Mort Ransen. Met o.a. Ed Marinaro, Leah Pinsent, Joan Heney, Ron Lea en Doris Dominique.

Jayne Manley (Pinsent) wordt als journaliste op onedele gronden ontslagen. Ze hoopt door een primeur over miljonair Edward DeCoursey (Molinaro) haar baan terug te krijgen. Ze krijgt beiden. kijkbuisvulling voor een doordeweekse middag, waarop huisvrouwen zich vervelen en zelf geen dagdroom kunnen bedenken. De rollen worden overigens netjes opgezegd. Voorwaar een onbenullige film naar een nog onbenulliger scenario van Lisa Zisman. Het camerawerk is van Karol Ike.

Little White Lies

1988 | Mysterie, Romantiek

Canada 1988. Mysterie van Susan Martin. Met o.a. Duncan Regehr, Linda Smith, Susan Almgren, Bernard Behrens en Joanna Noyes.

Lily Reynolds (Smith) is junior partner op het advocatenkantoor van haar oom Leland (Behrens). Ze werkt hard en heeft geen tijd voor een relatie. Toch zou ze als iedere jonge vrouw van haar leeftijd graag een levenspartner ontmoeten. Dit komt geheel onverwacht als Robert Fiori (Regehr), een knappe vent van Italiaanse afkomst, op kantoor een klusje komt verrichten. Er zijn echter hindernissen in de vorm van een standsverschil, hoewel dat in de Noord-Amerikaanse maatschappij officieel niet bestaat. Ook zijn er eventuele verbindingen van Robert met de georganiseerde misdaad. Het voorspelbare, vage scenario van Marilyn Lightstone staat garant voor een goede afloop. Deze rolprent valt in de categorie van de verfilmingen van de pulpromans zoals Danielle Steel, Rosamunde Pilcher, Barbara Cartland enz., maar is minder glitterig en sprookjesachtig. Passieve, pretentieloze ontspanning voor de namiddag.

Shades of Love: Indigo Autumn

1987 | Romantiek, Drama

Canada 1987. Romantiek van Stuart Gillard en Stuart Gilliard. Met o.a. Marc Singer, Lisa Schrage, Jayne Eastwood, Linda O'Dwyer en Mark Walker.

Na het overlijden van haar man trekt fluitiste Jill (Schrage) zich terug om het verdriet te verwerken op een veraf gelegen buitenverblijf. De enige mens die ze ontmoet is haar norse buurman Bruce (Singer), een verstokt vrijgzel. Er bloeit echter iets moois op tussen hen. Het uiterst voorspelbare scenario is van regisseur Gillard. De grote verdienste van deze film is dat hij circuleert in een versie van vijf kwartier, ideaal om even neer te strijken op de bank op een regenachtige middag om tussen het strijken en het koken door te genieten met een doos bonbons. De rolverdeling leest hun teksten bijna onopgemerkt van de monitoren voor. Veel clichés en niets nieuws onder de zon.