Dietrich Körner: cast.
Er zijn 15 films gevonden.

Der Trinker

1995 | Drama

Duitsland 1995. Drama van Tom Toelle. Met o.a. Harald Juhnke, Jutta Wachowiak, Deborah Kaufmann, Eberhard Esche en Christian Grashof.

Tv-film naar de gelijknamige roman van Hans Fallada, die hij schreef in de gevangenis in 1944/45. Het gaat over de oudere Erwin Sommer (Juhnke), die samen met zijn vrouw Magda (Wachowiak) het familiebedrijf door WO II heen weet te loodsen. Als er na de oorlog enige zakelijke tegenslagen geïncasseerd moeten worden, neemt hij zijn toevlucht in de alcohol.

Das andere Leben des Herrn Kreins

1994 | Drama

Duitsland 1994. Drama van Andreas Dresen. Met o.a. Dietrich Körner, Reimar Johannes Bauer en Simone von Zglinicki.

Op zijn zestigste heeft auteur Theodor Kreins (Bauer) nog maar twee boeken gepubliceerd. Hij had het veel te druk met zijn verzet tegen de staatsinmenging. Het oude regime bestaat niet meer en Kreins werkt nu in een filmstudio die meer weg heeft van een museum. Lukas Laban (Körner) moest destijds in opdracht van de staat doen en laten noteren van Kreins. Nu is zijn werk nutteloos en is hij in een donker gat gevallen. Het enige dat hij nog kan doen is een confrontatie aangaan met zijn vroegere 'cliënt'. Een tour-de-force voor twee acteurs, toneelmatig in beeld gebracht maar wel boeiend verteld. De twee acteurs leven zich helemaal in hun rol in. Ulrich Plenzdorf baseerde het scenario op een toneelstuk van Dusan Kavacevic. Toneelliefhebbers mogen deze film niet missen. Andreas Höfer was verantwoordelijk voor de beelden.

Goldstaub

1993 | Drama

Duitsland 1993. Drama van Ottokar Runze. Met o.a. Corinna Harfouch, Götz Schubert, Dietrich Körner, Gudrun Landgrebe en Petra Kelling.

Harfouch komt erachter dat haar vader naast manager van een lithografeerinrichting ook een hoge officier van de geheime staatspolitie is, de Stasi. Daarop stort zij zich in het huwelijk, haar man vlucht naar het Westen - zij durft niet; ze hoort nooit meer wat van hem. Ze houdt zich in leven met een eenvoudig baantje als serveerster, maar ontdekt algauw dat ze door haar vaders invloed niks te kort komt. Als de Berlijnse muur geopend wordt, ontmoet ze Schubert. Ze is erg onder de indruk van hem maar weet niet dat hij een ex-alcohol verslaafde is en als programmeur, die tegen de veertig loopt te oud is om nog aan de bak te komen. Als ze na de hereniging haar vader bezoekt, geeft hij haar tachtigduizend (echte) Westmarken en valse getuigschriften, waardoor zij en Schubert een goede baan bij de Treuhand krijgen. Schubert raakt verwikkeld in een net van intrige van collega-vamp Landgrebe, raakt weer aan de drank en wordt ontslagen. De inmiddels gedesillusioneerde Harfouch biecht haar chef alles op, die haar niet ontslaat, want hij is zeer tevreden over haar. Onderhoudende film met goede sfeer die een aardig beeld schept van wat er tijdens de Duitse hereniging o.a. is voorgevallen. Scenario van Richard Hey. Camerawerk van Michael Epp.

Verbotene Liebe

1989 | Drama

Oost Duitsland 1989. Drama van Helmut Dziuba. Met o.a. Julia Brendler, Hans-Peter Dahm, Gudrun Ritter, Karin Gregorek en Rolf Dietrich.

Een vroegrijp meisje van dertien, die thuis niet zo uit de voeten kan, voelt zich aangetrokken tot haar achttienjarige buurjongen en gaat met hem naar bed. De twee families kunnen niet met elkaar overweg en als de affaire uitkomt, doet de vader van het meisje aangifte van het voorval, voornamelijk om de familie een hak te zetten. De jongen wordt veroordeeld wegens ontucht met een minderjarige en van school gestuurd, maar het meisje blijft van hem houden. Dziuba, die dikwijls overhoop lag met de censuur in de DDR had zijn scenario reeds in 1986 af, maar kreeg pas in 1989 toestemming om te gaan filmen. Hij schetst een haarscherp beeld van van de ziekelijke Duitse mentaliteit en het oneigenlijke gebruik van de wet om het 'rechtsgevoel' te bevredigen - of dit nu in de DDR gebeurde of in herenigd Duitsland doet weinig ter zake. Camerawerk van Helmut Bergmann.

Die Weihnachtsgans Auguste

1988 | Familiefilm

Oost Duitsland 1988. Familiefilm van Bodo Fürneisen. Met o.a. Dietrich Körner, Barbara Dittus, Käthe Reichel, Daniel Mewes en Peter Bause.

Peter L[KA3]owenhaupt (Mewes) is de zoon van een belangrijke zanger van de prestigieuze Semper Oper in Dresden. Peters vader Ludwig heeft de eretitel Kammers[KA3]anger. Vader Ludwig verheugt zich op de vetgemeste kerstgans, die tijdens de feestdagen op zijn bord zal komen. Peter krijgt echter medelijden met het dier en laat het vroegtijdig ontsnappen. En z[KA1]o kon het gebeuren dat er zaken misgingen tijdens [KL]Lohengrin[KLE], de opera van Richard Wagner, en dat er een gans rondwaggelde op het station van Dresden. Manfred Freitag en Joachim Nestler herschreven het verhaal van Friedrich Wolf en verplaatsten het in de `huidige` tijd van de DDR (die inmiddels geschiedenis is). Lotti Schawohl bewerkte het verhaal tot scenario en R[KA3]udiger Pelikan stond achter de camera. Verschrikkelijk (Oost-)Duits en echt niet veel aan.

Sachsens Glanz und Preußens Gloria - Gräfin Cosel

1985 | Drama, Historische film

Oost Duitsland 1985. Drama van Hans-Joachim Kasprzik. Met o.a. Marzena Trybala, Dietrich Körner, Alfred Struwe, Jan Spitzer en Klaus Piontek.

De keurvorst van Sachsen, Adolf Magnus Freiherr von Hoym (Piontek) zet zijn gade Anna Constantia (Trybala) in bij een weddenschap. Hij verliest en hierdoor wordt Anna de ma[KA4]itresse van August de Tweede (K[KA3]orner), de koning van Polen, die haar de titel van gravin Cosel schenkt. Anna Constantia die August probeert zijn belofte te laten houden om haar te huwen, krijgt invloed aan het hof van Sachsen. Aan het Poolse hof wint een rivale aan invloed, terwijl Anna Constantia naar Pillnitz wordt verbannen. Ze gaat echter niet bij de pakken neerzitten en vlucht naar Pruisen, waar ze de aartsvijand van August, de koning van Pruisen Friedrich Wilhelm de Eerste (Mühlstädt), om hulp vraagt. Dit romantische melodrama dat speelt in 1712 in de barokperiode, is voor een kostuumstuk uit het boeren- en arbeidersparadijs van vadertje Honecker verrassend goed, net alsof de Oostduitse makers naar iets anders verlangden, hoger en beter, dat echter voor hen ongrijpbaar bleef. Werd uitgezonden in drie individuele delen die geproduceerd werden tussen 1983 en 1987 met verschillende titels, deels dezelfde hoofdrollen en verder een wisselende bezetting. Deze aflevering wordt meestal in twee delen uitgezonden. Het scenario is van Albrecht Börner en regisseur Kasprzik naar de roman van Josef I. Kraszewski. Het camerawerk is van Horst Hardt. Vervolg: SACHENS GLANZ UND PREUßENS GLORIA - BRŸHL.

Polizeiruf 110: Verlockung

1985 | Misdaad, Thriller

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1985. Misdaad van Gunter Friedrich. Met o.a. Peter Borgelt, Holm Gärtner, Holger Franke, Jörg Witte en Volkmar Kleinert.

Artistiek aangelegd, braaf moederskindje Sven Seidel (Witte) werkt bij de post omdat zijn vader (Kleinert) de familietradite in stand wil houden. Sven is niet gelukkig, hoewel kameraad Frohberger (K[KA3]orner), die directeur is van het postkantoor, hem vriendelijk en vaderlijk behandelt. Svens moeder (Ritter) is zijn beste kameraad. Hij vertelt haar dat een aantrekkelijke, vrouwelijke collega hem aangespoord heeft om eens een risicootje te nemen. Moeders beaamt het in de hoop dat haar oogappel zijn maagdelijkheid eindelijk zal verliezen. Sven moet achteraf echter tot zijn schande bekennen dat hij een geheel andere ervaring rijker is geworden. Bovendien blijken Hauptmann Fuchs (Borgelt), Leutnant Berger (G[KA3]artner) en Unterleutnant Richter (Franke) zijn beste kameraden te zijn en heeft hij geleerd dat het vrouwelijke geslacht soms met een gespleten tong spreekt. De honderdste aflevering met een scenario van Manfred Hoffmann over een jongeman die slecht in zijn vel zit, is een weinig spectaculaire les in burgerlijke gehoorzaamheid naar communistische maatstaven.

Polizeiruf 110: Auskünfte in Blindenschrift

1983 | Misdaad, Thriller

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1983. Misdaad van Peter Vogel. Met o.a. Jürgen Frohriep, Michael Pan, Dieter Mann, Renate Geißler en Christine Schorn.

In augustus 1992 keert de 28-jarige Savannah (Roeun) terug uit de strijd tegen de Rode Khmer van Pol Pot. Zo snel als de communisten uit het straatbeeld verdwenen zijn, hebben gelukszoekers, mafiosi en ander gespuis zich meester gemaakt van de economie en het corrupte openbare leven - niets bijzonders in landen, waar men zich heeft kunnen bevrijden van het communistische juk. Een nieuw bestaan opbouwen is niet eenvoudig, want Savannah heeft behalve zijn oom, bij wie hij is ingetrokken, niemand meer. Met kickboksen verdient hij een grijpstuiver en houdt zich in leven. Dromend van klatergoud en glans, leert hij bij de kassa van de bioscoop de aantrekkelijke Srey Poeuv (Chan) kennen. Zij danst in een bar en wie haar goed wil betalen, mag meer. Ze zoekt haar klanten in de 'betere' kringen van de snel rijk geworden lieden. Hij is weg van haar en wil met haar een gezin stichten. De ontgoocheling is groot, want er is geen eerlijk werk te krijgen, zodat Savannah tenslotte vervalt tot de kleine misdaad. Het spel van de hoofdrollen onder de bezielende regie van Panh is prachtig. Tweede deel na LES GENS DE LA RIZIÈRE van een trilogie in neorealistische stijl met een vleugje Satyajit Ray, de grote Indiase meester die in dit genre school maakte. Het scenario is van regisseur Panh en Eve Duboise. Het camerawerk is van Christophe Pollock. Dolby Digital.

Insel der Schwäne

1983 | Komedie, Familiefilm

Oost Duitsland 1983. Komedie van Herrmann Zschoche. Met o.a. Axel Bunke, Mathias Müller, Sven Martinek, Britt Baumann en Kerstin Reiseck.

Een gezin is er eindelijk in geslaagd een eigen woning te bemachtigen. Jarenlang hebben ze op het platteland bij oma ingewoond. De kinderen kunnen niet meer in de natuur spelen, nu ze in de grote stad wonen, op de veertiende verdieping van een flat. Vooral de twee kinderen hebben moeite met deze nieuwe omgeving waar geweld een grote rol speelt en mensen elkaar niet meer kennen. Als de zoon dan nog bij de verkeerde vrienden belandt is het hek helemaal van de dam. De film geeft een inzicht van het leven in Oost-Duitsland, maar het gegeven is internationaal, met thema's als het geweld in de stad en de onderlinge vervreemding. Ulrich Plenzdorf en Zschocke baseerden hun scenario op een roman van Benno Pludra en achter de camera stond Günter Jaeuthe.

Polizeiruf 110: Alptraum

1981 | Misdaad

Oost Duitsland 1981. Misdaad van Peter Vogel. Met o.a. Dieter Mann, Volkmar Kleinert, Renate Blume, Manfred Kranich en Jürgen Zartmann.

Bernd Broske (Mann) is nog altijd tot over zijn oren verliefd op zijn frivole donkerharige vrouw Angela (Blume). Hij aanbidt haar zodanig dat hij voor haar uit stelen gaat, waardoor hij de bak in draait. Wegens goed gedrag komt hij vervroegd op vrije voeten en gaat samen met Wilhelm Gurak (Kleinert) die hij in de petoet heeft leren kennen, naar huis. Hij ontdekt dat Angela helemaal niet zo veel van hem hield, want zij heeft inmiddels troost gezocht bij werktuigkundig ingenieur Hanssen (Kranich), die door Angela mee naar binnen wordt genomen. Bij Bernd slaan alle stoppen door. Hun luxueuze houten huis dat door Bernd van een bouwval was omgetoverd tot een paleis (met gestolen bouwmaterialen), vliegt in brand. Een politieman die nachtdienst heeft en toevallig passeert, kan Angela nog net uit het brandende huis redden, maar de brandweer vindt een verkoold lijk, dat niet onmiddellijk ge[KA3]identificeerd kan worden. Hauptmann Fuchs (Borgelt) die het onderzoek leidt, hoort van zijn dappere collega dat Bernd en een andere man gesignaleerd waren bij het huis van Angela en hij had vastgesteld dat Bernd een week eerder vrijgelaten was. Fuchs neemt onmiddellijk contact op met Berlijn om een opsporingsbericht te laten rondsturen aan alle politiebureaus in de DDR. In een volgende sc[KA2]ene zien we Bernd en Wilhelm die ontnuchterd zijn en weten wij wie het verbrande slachtoffer was. Nu is het nog een kwestie van tijd voordat Hauptmann Fuchs het tweetal laat aanhouden. Terwijl Oberleutnant Bergmann (Zartmann) en Oberleutnant Fischer (K[KA3]orner) jacht op hen maken, ontdekt Bernd de ware aard van zijn z.g. kameraad Gurak, die probeert zijn zwakheden uit te buiten. Bernds uiteindelijke arrestatie komt als een bevrijding. Aflevering 71 uit de serie is meer het psychologische portret van een zwakke man, voor wie de dingen zich van kwaad tot erger ontwikkelen. Het scenario van Fred Unger bevat nogal wat `ondeugende` situaties naar DDR-normen volgens westers voorbeeld: hippieachtige kleding, een pruik, een pikante striptease van Blume op een feestje met jonge en oude kameraden, de vriendin van de politieman die haar kleren uittrekt en naakt door het huis loopt (maar je ziet in beide gevallen net niets), passende muziek uit het tijdperk, enz. De film heeft een tamelijk rustig tempo zonder dat er een zeer duidelijke indeling van tijd en plaats is. Gesitueerd in het koele voorjaar.

Polizeiruf 110: In einer Sekunde

1980 | Misdaad

Oost Duitsland 1980. Misdaad van Hans-Joachim Hildebrandt. Met o.a. Jürgen Frohriep, Dietrich Körner, Hildegard Alex, Peter Reusse en Jörg Krüger.

Honeckers opvoedkundige thema voor deze aflevering, nummer 65, is het doorrijden na een verkeersongeluk. Om het onderwerp een beetje aan te dikken zijn er een handvol pijnlijke overtredingen (o.a. rijden onder invloed, snelheidsovertredingen, rijden zonder geldige ritvergunning) aan toegevoegd, die grote verontwaardiging oproepen. Twee mensen worden aangereden op een oversteekplaats nadat de automobilist een rood stoplicht genegeerd had. E[KA1]en persoon bezwijkt aan zijn verwondingen en de ander belandt in het ziekenhuis (met oppermachtige verpleegsters). De politie die het geval onderzoekt, tast in het duister omtrent de dader. Als een tweede verkeersongeval met een bestelbus zich voordoet, die grotendeels is uitgebrand, heeft Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) geluk bij een ongeluk: een spoor dat hem tenslotte voert naar de dader, een liefhebber van opgevoerde Lada`s (hoe is het mogelijk!) die een strafblad heeft. Niet te geloven onnodige verkeersdelicten in het nauwelijks drukke straatverkeer van het boeren- en arbeidersparadijs, waar je gemiddeld tien jaar op de wachtlijst moest staan om een pruttelend tweetaktautootje te mogen kopen. Wie geluk had kon een echte auto bemachtigen, een Russische Lada, maar die waren meestal bestemd als dienstauto's voor VEB's of de overheid, terwijl de partijnomenklatura in dure geïmporteerde Volvo's uit Zweden reed. Een verkeersdelict sprak iedereen aan, omdat het gemakkelijk te bevatten was. Er werd goed gekeken, omdat er weinig anders te ontvangen viel. Het scenario is van regisseur Hildebrandt. Speelt wederom in een koude winterperiode.

Polizeiruf 110: Tödlicher Illusion

1979 | Misdaad

Oost Duitsland 1979. Misdaad van Peter Vogel. Met o.a. Jürgen Frohriep, Dietrich Körner, Volkmar Kleinert, Karin Gregorek en Petra Barthel.

Armin Hagen (Kleinert) is een modelburger. Hij heeft een goede baan op een soort waterloopkundig laboratorium, is ijverig en wil hogerop. Hij studeert om verder te komen en er is hem een promotie in het vooruitzicht gesteld. Hij is getrouwd met Katja (Gregorek), die veel van hem houdt. Samen hebben ze een zoon. Voor Armin is Katja niet genoeg. Hij houdt er een jongere vriendin op na, Beate Beyer (Barthel), de dochter van Dr. Beyer (B[KA3]owe) van het werk. Armin heeft een slap karakter. Hij kan en wil helemaal niet kiezen tussen Katja en Beate, want hij houdt van allebei. Beate die zwanger van hem is, vindt dat hij nu moet kiezen en als hij dat niet doet, wil ze hem onder druk zetten met een zelfmoordpoging, maar die loopt uit de hand, want Beate slikt te veel slaaptabletten. Armin vindt haar op bed in haar flatje. Uit een soort paniek, maar eerder uit wakte loopt hij weg zonder haar hulp te verlenen en wakker te maken. Katja die door anonieme roddel een vermoeden had dat haar Armin een vriendin zou hebben, had hem ook al voor het blok gesteld. De eeuwig wroetende speurder Oberleutnant H[KA3]ubner (Frohriep) die een definitief rapport moet opmaken van Beate`s ontijdige dood, zoekt naar motieven. Met veel gepluis, gepraat en ondervragen van de bewoners van het flatgebouw, bedenkt hij dat er weleens sprake zou kunnen zijn van dood door schuld. De onsympathieke politieman doet met blinde ijver zijn best om doodslag te bewijzen en wordt daarbij in de finale geholpen door een psychologisch ingestorte, huilende en bekennende Armin. Het flauwe scenario van Otto Bonhoff tracteert ons op een zedenles volgens SED-recept. Communisten geloofden niet in de tien geboden omdat godsdienst volgens hun goeroe Karl Marx opium voor het volk was, maar overspel vonden ze lastig bij het in bedwang houden van hun burgers. De films worden langer, drie kwartier, maar niet beter, ook al wordt er wat socialistisch bloot (de borsten van Barthel in een liefdesscène) vertoond en krijgen we een idyllisch viswatertje met een Oostduitse dacha te zien. Debuut in de serie van de gemoedelijke Böwe die na de Duitse eenwording zelf tot aan zijn dood een POLIZEIRUF 110-Kommissar zou worden in Schwerin in door de ARD geproduceerde films. Aflevering 58.

Chiffriert an Chef, Ausfall Nummer 5

1979 |

Oost Duitsland 1979. Helmut Dziuba. Met o.a. Peter Zimmermann, Karin Düwel en Dietrich Körner.

Een clichématige spionagefilm over een student die voor de oprichting van de Muur geworven wordt door de Amerikanen, maar ook voor de Oostduitsers werkt.

Polizeiruf 110: Die Abrechnung

1977 | Misdaad

Oost Duitsland 1977. Misdaad van Peter Vogel. Met o.a. Sigrid Göhler, Jürgen Frohriep, Anne-Kathrein Kretschmar, Gerd Biewer en Ulrich Thein.

Deze aflevering wijkt behoorlijk af van de anderen, omdat hij grotendeels als flashback gefilmd is. Het leven van een veroordeelde wegens een zwaar misdrijf wordt gereconstrueerd. Tevens wordt de strafmaat uitgelegd. De nadruk viel op het opvoedkundige aspect, het onderzoek dat met groot geduld door de politie werd verricht en een beeld dat men van de dader optrekt. Het scenario is van Eberhard Görner naar motieven van een roman van Hasso Mager. Zoals kenmerkend voor de serie, is deze film niet helemaal lipsynchroon, soms slecht belicht en werden de verkeerde contrasten toegepast in de kostuums en de decors. Aflevering 49.

Effi Briest

1970 | Drama, Romantiek

Oost Duitsland 1970. Drama van Wolfgang Luderer. Met o.a. Angelica Domröse, Horst Schulze, Dietrich Körner, Gerhard Bienert en Inge Keller.

Het boek van Fontane over het treurige lot van de overspelige Briest was reeds verfilmd door Gr[KA3]undgens in 1939 en Jugert (ROSEN IM HERBST) in 1955. Later zou Fassbinder nog zijn versie maken. Deze Oostduitse verfilming kan niet in de schaduw staan van de eerst- en laatstgenoemde. Scenario van regisseur Luderer. Camerawerk van Günter Marczinkowsky.