Denis Vaslin: productie.
Er zijn 8 films gevonden.

This is What I Remember

2023 | Drama

Kirgizië​/​​Japan​/​​Nederland​/​​Frankrijk 2023. Drama van Aktan Arym Kubat. Met o.a. Aktan Arym Kubat, Mirlan Abdykalykov, Taalaikan Abazova, Elnura Osmonalieva en Nazym Mendebairov.

Zarlyk, een man met geheugenverlies, keert na drieëntwintig jaar in Rusland te hebben doorgebracht terug naar zijn vaderland Kirgizië. Hij is gestopt met praten en een onverklaarbare passie voor het verzamelen van afval heeft hem in zijn greep. Zal Zarlyk zijn herinneringen terugvinden in een veranderd Kirgizië?

Totem

2022 | Familiefilm

Nederland 2022. Familiefilm van Sander Burger. Met o.a. Lies Visschedijk, Amani-Jean Philippe, Ole van Hoogdalem, Emmanual Ohene Boafo en Iliass Ojja.

De elfjarige Ama uit Rotterdam Crooswijk is kind van illegale Senegalezen, het credo is dus ‘wat er ook gebeurt, ga nooit naar de politie.’ Maar dan pakt de politie opeens haar moeder en zusje op en moet Ama op zoek naar haar vader. Ze krijgt hulp van haar totemdier, een groot stekelvarken, gemaakt met animatronics, dat er qua textuur super uitziet, maar nogal houterig beweegt. In deze sprookjesachtige feelgood-kinderfilm over een stevig onderwerp is er wel meer stroef, zoals het naïeve slot en de beurtelings naar links en rechts overhellende camerahoeken die de kijker zeeziek maken.

Centaur

2017 | Drama

Kirgizië​/​​Nederland​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 2017. Drama van Aktan Arym Kubat. Met o.a. Aktan Arym Kubat, Nuraly Tursunkojoev, Zarema Asanalieva, Taalaikan Abazova en Bolot Tentimyshov.

Een arme werkman steelt 's nachts dure racepaarden uit een stal om op hun rug met gespreide armen door de nacht te galopperen. 'Het paard is de vleugels van de mens', is het Kirgizische spreekwoord dat het motto is van deze bespiegeling over verlies van de Kirgizische volkscultuur door opkomend kapitalisme en islam. De verschillende verhaallijnen, opgehangen aan een mythe over de beschermheilige der paarden, zijn met de nodige humor en drama opgezet maar komen niet altijd even overtuigend uit de verf.

Kurai Kurai - Tales on the Wind

2014 | Drama

Nederland 2014. Drama van Marjoleine Boonstra.

Het speelfilmdebuut van documentairemaker en fotografe Marjoleine Boonstra is een visuele roadmovie door de uitgestrekte steppen van Kirgizië.

Snackbar

2012 | Drama

Nederland 2012. Drama van Meral Uslu. Met o.a. Ali Cifteci, Nazmiye Oral, Dilara Horuz en Mamoun Elyounoussi.

Een groepje vrienden van een jaar of zestien, zeventien treft elkaar dagelijks op de stoep van de Rotterdamse snackbar van Ali (Ali Cifteci). Wat begint met blowen op straat, haantjesgedrag en grapjesmakerij, wordt grimmiger als er klappen vallen, een ripdeal volgt en iemand ’s nachts doordraait. Rustpunten zijn er als Ali op zijn gitaar het leven bezingt of bejammert. Bijzondere film door z’n betrokken, documentaire stijl en street credibility, maar soms ook te uitleggerig op inhoudelijk bekend terrein van hangjongerenproblematiek.

Hoe luidt het land?

2012 | Documentaire

Nederland 2012. Documentaire van Stella van Voorst van Beest.

Documentaire over het Nederlandse geluidslandschap. Nederland wordt steeds lawaaiiger en de stilte lijkt verdwenen.

The Light Thief

2010 | Drama

Kirgizië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Nederland 2010. Drama van Aktan Arym Kubat. Met o.a. Aktan Arym Kubat, Taalaikan Abazova, Askat Sulaimanov, Asan Amanov en Stanbek Toichubaev.

In een winderige vallei in Kirgizië voorziet goedhartige elektricien Svet-Ake (regisseur en coscenarist Kubat) zijn arme dorpsgenoten van gratis stroom en van goede raad en daad. De komst van een inhalige politicus en dito Chinese investeerders dreigt zijn mini postcommunistische idylle te verstoren. Filmmaker Kubat draaide op zijn geboortegrond, net als in zijn internationaal gelauwerde eersteling Beshkempir (The Adopted Son) uit 1998. Lichtdief is opnieuw een visueel fascinerende dubbelzinnige ode aan het door de Sovjet-Unie gesubsidieerde plattelandsleven van zijn jeugd. Een aandoenlijke film, gedraaid op locatie.

Gevangenen van de grond

2009 | Documentaire

Nederland 2009. Documentaire van Stella van Voorst van Beest.

‘Iedereen in Finland weet hoe je de tango moet dansen. De man leidt, de vrouw sluit haar ogen.’ Op zoek naar de Finse ziel kwam documentairemaker Van Voorst van Beest uit bij de Finse tango, die hartstochtelijk wordt beoefend in karaokebars en danspaleizen in het hele land. Haar portret van introverte Finnen die in de donkere wintermaanden troost vinden in melancholische liedjes over eenzaamheid, is bedachtzaam en intiem. De zorgvuldige observaties vragen geduld van de kijker. Dat wordt niet volledig beloond: na een sterke eerste helft verliest de film aan zeggingskracht.