Mario Barroso

Joséphine, ange gardien : Une nouvelle vie

Frankrijk​/​​België 1999. Misdaad van Philippe Monnier. Met o.a. Mimie Mathy, Didier Bienaimé, Valérie Stroh, Marie-Armelle Deguy en Nicolas Marais.

Margot des Clairies

Frankrijk 1998. Komedie van Jean-Marc Seban. Met o.a. Virginie Peignien, Jean-Claude Drouot, Marie-Catherine Conti, Aurélien Recoing en Didier Sauvegrain.

La nuit des Hulottes

Frankrijk 1998. Komedie van Michaëla Watteaux. Met o.a. Julien Guiomar, Elizabeth Bourgine, Magali Noël, Antoine Du Merle en Jean Nehr.

Vice vertu et vice versa

Frankrijk 1996. Komedie van Françoise Romand. Met o.a. Florence Thomassin, Anne Jacquemin, Marc Lavoine, Serge Dupire en Curtis Efoua Ela.

A comedia de Deus

Portugal​/​​Italië​/​​Denemarken​/​​Frankrijk 1995. Komedie van João César Monteiro en Joao Cesar Monteiro. Met o.a. João César Monteiro, Claudia Teixeira, Raquel Ascensão, Manuela De Freitas en Max Monteiro.

De al wat oudere Joao de Deus is de manager van een goedlopende ijssalon in Lissabon. De zaken gaan zo goed dat men van plan is een keten te openen in Frankrijk, Italië en Spanje. Joao is vrijgezel, houdt van vrouwen, maar kan ze maar moeizaam veroveren. Hij heeft een vreemde hobby.

L'enfant des rues

Sri Lanka​/​​Frankrijk 1994. Drama van François Luciani. Met o.a. Véronique Jannot, Pierre Vaneck, Janita Govinden, Zia Mohyeddin en Ravindra Randeniya.

De jonge, ambitieuze Jannot wordt naar Madras in India uitgezonden om te onderzoeken of er commerciële kansen voor een belangrijke transportfirma zijn. Gelijk bij aankomst wordt ze geconfronteerd met de uiterst lage levensstandaard. Ze wordt vooral getroffen door de situatie waarin kinderen moeten opgroeien. Ze sluit vriendschap met de jonge Govinden, een straatmadelief die haar wilde bestelen. Zo ontdekt ze wat corruptie en prostitutie betekenen. Ze komt erachter dat haar werkgever betrekkingen onderhoudt met de lokale mafiabaas. De film geeft een beeld van het schandalige lot van duizenden door hun ouders in de steek gelaten Indiase kinderen, die groot moeten worden in de asfaltjungle van een metropool. Het scenario van Laurent Benegui is oppervlakkig en mist vooral overtuigingskracht. Echter behoorlijk vertolkt, vooral door de kinderen. Mooi gefotografeerd door Mario Barroso.

Flics de choc - Le dernier Baroud

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Henri Helman. Met o.a. Pierre Cosso, Charlotte Kady, Ticky Holgado, Frédéric Gélard en Marie-Christine Rousseau.

Cosso, zijn vrouw Kady, Holgado en Gélard vormen een speciale politie-eenheid. Ze zijn gespecialiseerd in moeilijke zaken waar de officiële politie geen resultaat in boekt. Ze gaan incognito te werk en infiltreren regelmatig. Nu krijgen ze een zaak toegewezen die verband houdt met een reeks moordaanslagen op dure callgirls. De sporen leiden naar de private bewakingsfirma Baroud. Routinematige politiefilm gekenmerkt door een mengeling van humor, actie en spanning met een goede dosis stunts. Het scenario van Jean-Paul Lilienfeld, naar een verhaal van Alexandra Deman en David Lang, is gevuld met de bekende clichés en heeft weinig origineels te bieden. Een lichte ontspanningsfilm voor wanneer je niets beter te doen hebt. Gefotografeerd door Mario Barroso.

Cherche famille désespérement

Frankrijk 1993. Drama van François Luciani. Met o.a. Françoise Christophe, Philippe Leroy, Alexis Tomassian, Bernard Crombey en Catherine Wilkening.

Edward (Leroy-Beaulieu) is een rijk man. Maar, zoals het spreekwoord zegt, geld maakt niet gelukkig. En hij is bijzonder ongelukkig want hij heeft zijn zoon en enige erfgenaam verloren. Maar dan merkt hij de straatjongen Milan (Thomassian) op en die doet hem aan zijn zoon denken. Het vervolg laat zich raden. Een film die zonder schroom op de traanspieren werkt, maar die verder weinig bestaansredenen heeft. Het goedkope sentiment stroomt van het scherm en wie van dit soort gemakkelijke ontroering houdt zal ongetwijfeld een hoogdag beleven. Andere kijkers hebben ongetwijfeld iets beter te doen. Het scenario is van de hand van Jacques Labib, Claude Fouchier en Martin Brossollet. Fotografie van Mario Barroso.

Assedicquement Vôtre

Frankrijk 1993. Drama van Maurice Frydland. Met o.a. Patrick Chesnais, Pascale Rocard, Frédéric Tokarz, Pascale Nielsen en Ariele Semenoff.

Chesnais is veertig jaar en informaticus. Zijn carrière verliep voorspoedig totdat hij ontslagen wordt, als het bedrijf wordt overgenomen. Hij voelt zich vernederd en echtgenote Rocard zit ineens thuis met een verbitterde man. De vele vruchteloze sollicitatiegesprekken maken hem moedeloos en depressief. Alleen een werkloze muzikant en een vriend van zijn dochter kunnen hem nog opbeuren. Een sociaal drama dat op gevoelige wijze een van de grootste problemen van de maatschappij rond 2000 aan de kaak stelt: werkloosheid en onbegrip van personeelchefs wier voorkeur uitgaat naar jonge werkkrachten. Chesnais vond hier een rol naar zijn formaat. Een goed gedocumenteerd scenario van Claude Gutman en Jean-Michel Morel. Mario Barroso stond in voor de fotografie. Ook bekend als JEAN-BAPTISTE LE MAGNIFIQUE en VOGUE LA GALÈRE.

L'instit : Les chiens et les loups

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Komedie van François Luciani. Met o.a. Gérard Klein, Roger Souza, Jean-Louis Tribes, Fred Personne en Pascale Vignal.

Onderwijzer Victor Novak (Klein) moet in een klein dorpje in de Haute-Provence een vermoorde collega vervangen. Victor arriveert in een gesloten, haast vijandige gemeenschap, waar aannemer Manu Fontana (Tribes), bijgenaamd Le Parisien, vrijwel openlijk wordt beschuldigd van de moord. Bij gebrek aan bewijs kan niets worden ondernomen tegen deze buitenstaander, want hij is niet uit het dorp, maar ook niet uit Parijs. Hij wordt echter van alle kanten tegengewerkt (o.a. door de bakker en de caf[KA1]ehouder). Ook zijn aangenomen zoon wordt slachtoffer van de geruchten: hij mag niet meer op school komen. Victor besluit zich ermee te bemoeien. Dit scenario (van Luciani en Didier Cohen) is beter dan dat van de meeste andere films uit de serie: het is wel sentimenteel, maar niet overdreven huilerig. Klein levert dan ook een aantrekkelijkere prestatie. De prachtige omgeving werd schitterend in beeld gebracht door Mario Barroso. Gefilmd op Super 16.

Un ballon dans la tête

Frankrijk​/​​Portugal 1991. Drama van Michaëla Watteaux. Met o.a. Diane Bellego, Gilles Ségal, Robinson Stévenin, Andréa Ferréol en Sarah Bertrand.

Lissabon in de jaren 1960 gaat gebukt onder de dictatuur van Salazar. De tien-jarige Stévenin droomt ervan ooit profvoetballer te worden, maar het leven verloopt niet zoals hij het wenst. Zijn broer, Rozé wordt gezocht door de politie omdat hij actie voert tegen de dictator. Hij ziet zich gedwongen naar Frankrijk te vluchten. Als zijn depressieve moeder wordt opgenomen, wordt de jongen naar het platteland gestuurd naar een ver familid, Ferreol, dat hij nauwelijks kent. Aangrijpend portret van een jongen die opgroeit in een politiek verstoord land in een verziekte omgeving. Van het universum van de volwassenen begrijpt hij niets, maar hij heeft er psychisch wel onder te lijden. Zijn enige uitweg is de voetbal. Sentimenteel scenario van Watteaux, Dominique Dreger en Carlos Saboga probeert relatie tussen politiek en emotie te tonen, maar vervalt in zoetsappigheid. In beeld gebracht door Mario Barroso.

Arsène Lupin : La sorcière aux deux visages

Duitsland​/​​Spanje​/​​Zwitserland​/​​Portugal​/​​België​/​​Frankrijk 1989. Misdaad van Michel Wyn. Met o.a. François Denoyer, Laetitia Gabrielli, Marion Coutris, Erc Franklin en Filipe Ferrer.

Ars[KA2]ene Lupin (Dunoyer) koopt voor een vriendin het schilderij 'De heks met de twee gezichten'. De volgende dag is het al gestolen, maar wat later even mysterieus teruggebracht. De dief, die een opvallende gelijkenis vertoont met de heks op het schilderij, wordt vermoord aangetroffen. Lupin wordt gearresteerd, maar kan gemakkelijk ontsnappen en in het voorbijgaan neemt hij de salarissen van de cipiers mee. Vermomd als priester gaat hij op zoek naar het geheim van het schilderij. Speelse aflevering uit de serie. Het scenario van Jacques Naham, Mathieu Boudjedra en Wyn zit vol toevallige onwaarschijnlijkheden en de acteerprestaties zijn niet bijzonder. Toch is het een vlotte film en de titelfiguur, bedacht door Maurice Leblanc, blijft een frivole gentleman-dief. Gefotografeerd door Mario Barroso.

Francisca

Portugal 1981. Drama van Manoel de Oliveira. Met o.a. Teresa Meneses, Diogo Dória, Mario Barroso, Rui Mendes en Teresa Menezes.

Twee mannen bespiegelen vrouwen, het leven, de liefde, het noodlot en onheil. Tijdens deze dialoog, die door de hele film heen volgehouden wordt, zullen de twee personages elkaar telkens in diverse levensfases ontmoeten, terwijl ze de dupe van hun eigen ideeën zijn. Geïnspireerd op een ware geschiedenis, maar buitensporig lang en veel te pedant.