Eric Camiel: camera.
Er zijn 3 films gevonden.

Mae West And The Men That Knew Her

1993 | Documentaire, Biografie

Verenigde Staten 1993. Documentaire van Gene Feldman.

Mary Jane West werd geboren in Brooklyn op 17 augustus 1893. Als kind stond ze al op de planken om op vijftien-jarige leeftijd te debuteren in de veaudeville. Op haar zeventiende huwde ze met song-and-dance-man Frank Wallace, maar lang hield dit huwelijk niet stand. Vanaf 1911 was ze te zien op Broadway en in 1926 creëerde ze een eigen stuk, dat aanvankelijk flopte totdat de politie ingreep en haar arresteerde wegens schending van de openbare zeden en goede orde. In 1928 ontstond haar imago in het stuk Diamond Lil, dat in 1933 als basis zou dienen voor haar tweede film SHE DONE HIM WRONG. Zes jaar lang bleef ze een van Hollywoods supersterren en er wordt van haar beweerd dat ze Paramount redde van het bankroet. Na de oorlog beperkte ze zich weer tot toneel om in 1970 een comeback te wagen met MYRA BRECKINRIDGE. In 1978 werd er nog een film rond haar opgebouwd, SEXTETTE, maar die flopte. Ze stierf op 22 november 1980. In deze documentaire wordt een beeld geschetst van dit monument uit de filmgeschiedenis door getuigenissen van mannen die met haar gewerkt hebben, w.o. Robert Wise, Anthony Quinn, A.C. Lyles, Rex Reed, Robert Osborne, enz. Ze maakte slechts elf films, maar haar invloed - mede door haar doorlopende strijd tegen de censors - is ontzaglijk groot. Gids is Dom De Luise. Riva Freifeld was verantwoordelijk voor de montage en Feldman schreef, samen met Suzette Winter, het scenario. Fotografie is van Eric Camiel, Phil Gries, Robert Jaye en Rick Robertson.

Anthony Quinn: An Original

1990 | Documentaire, Biografie

Verenigde Staten 1990. Documentaire van Gene Feldman.

Begeleid door commentaar van Quinn zelf geeft de regisseur een aardig overzicht van de loopbaan van een der zeer populaire buitenbeentjes van Hollywood. Na een moeilijke jeugd volgde in 1936 een nog moeilijkere start van zijn carri[KA2]ere als filmacteur. Meer dan tien jaar achtereen bood men hem uitsluitend rollen aan als Indiaan, Mexicaan of een latijns(-Amerikaans) boeventype, maar hij kreeg ten slotte erkenning rond 1950. Na zijn Oscar voor VIVA ZAPATA (1952) begint zijn Europees avontuur. Via veel filmfragmenten w.o. LUST FOR LIFE (1956) leren we vooral Quinn de acteur kennen, maar over zijn priv[KA1]e-leven of als kunstenaar vertelt de film helaas bitter weinig. Coryfee[KA3]en uit de internationale wereld van de film komen aan het woord: Gina Lollobrigida, Stanley Kramer, J. Lee Thompson, Lorenzo en Valentina Quinn (zoon en dochter), Martin Ritt, Anthony Fransciosa, Guilietta Masina, Federico Fellini, Julie Harris en Giancarlo Giannini. Het camerawerk is van Eric Camiel, Kevin McKnight en Rick Robertson. Het geheel werd gemonteerd door Stephanie Palewski, die ook het scenario verzorgde.

William Holden: The Golden Boy

1989 | Documentaire, Biografie

Verenigde Staten 1989. Documentaire van Gene Feldman. Met o.a. Robert Wagner, Glenn Ford, Susan Strasberg, Robert Mitchum en Blake Edwards.

Met zijn debuutfilm GOLDEN BOY (1939) werd hij op slag een ster. Toch zou het nog jaren duren alvorens hij door de industrie zelf ernstig genomen werd. William Holden werd op 17 april 1918 geboren als William Beedle in O`Fallon, Illinois. Hij kreeg een opleiding als chemicus en in zijn vrije tijd speelde hij met het Pasadena Playhouse. In 1939 deed hij mee aan een talent test uitgeschreven door Paramount, waar hij ontdekt werd door Arthur Jacobson, die hem naast Barbara Stanwyck zette in GOLDEN BOY. Dan ging het vlug naar de top, maar eerst in 1950 zou Billy Wilder hem de rol geven die hem ook bij filmmakers de nodige kredieten bezorgde, nl. in SUNSET BOULEVARD. Het was tevens Wilder door wie hij een Oscar kreeg voor zijn hoofdrol in STALAG 17. Daarna speelde hij in een hele reeks topfilms in Hollywood, maar tot ieders verbazing vestigde hij zich eind jaren 1950 met zijn gezin in Europa. Met films als THE BRIDGE ON THE RIVER KWAI (1957), THE WILD BUNCH (1969) en NETWORK (1976) zou hij ook voor nieuwe generaties een bekend gezicht blijven. Kort na de opnamen van Blake Edwards` S.O.B. (1981) werd hij in zijn huis dood aangetroffen. Feldman en Suzette Winter schreven het scenario volgens het hun bekende stramien, met getuigenissen van een reeks bekende mensen die met Holden gewerkt hebben, evenals zijn ontdekker Jacobson en zijn zoon Scott. Commentaar wordt gesproken door Richard Kiley. Polly Pettit stond in voor de research en Stephanie Palewski en Anne Borin voor de montage. Nieuw beeldmateriaal is van Eric Camiel, Robert Joyce en Rick Robertson.