Filippo Trecca

Liebesau - Die andere Heimat

Duitsland 2002. Romantiek van Wolfgang Panzer. Met o.a. Martin Wuttke, Nadja Engel, Friederike Kempter, Michael Wiesner en Helga Göring.

Bill Diamond - Geschichte eines Augenblicks

Zwitserland​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Wolfgang Panzer. Met o.a. Marek Kondrat, Kati Tastet, Ettore Cella, Martin Huber en Tonia Maria Zindel.

Broken silence

Zwitserland​/​​Duitsland 1998. Avonturenfilm van Wolfgang Panzer. Met o.a. Martin Huber, Ameenah Kaplan, Michael Moriarty en Colonel Kapoor.

Een religieus getinte, avontuurlijke film. Als de Newyorkse pater Mulligan (Moriarty) op het punt staat de biechtstoel te verlaten om de bisschop te bezoeken, komt juist op dat moment de Zwitserse kartuizermonnik Fried (Huber) om te biechten. Fried heeft de laatste 25 jaar gemediteerd en mocht daarbij niet spreken met anderen. Hij vertelt aan Mulligan die geduldig luistert dat hij naar Indonesi[KA3]e gestuurd werd om de eigenaresse van het klooster in Zwitserland op te sporen om de pacht te verlengen. In het vliegtuig krijgt hij last van vliegangst, en hij stapt bij een tussenlanding in New Delhi uit. Een naast hem gezeten passagiere, de zwarte Ashaela (Kaplan), heeft ook het toestel verlaten. Fried voelt zich ongemakkelijk, want hij is zijn tas met de akte voor de pacht kwijt en mist al zijn geld. Ashaela die musicienne van beroep is, biedt Fried gracieus aan de reis te betalen, terwijl hij (voorlopig) onwetend is van het feit dat zij hem gerold heeft. Ze zetten samen de reis voort, raken op elkaar gesteld en worden onafscheidelijke vrienden. Als de eigenaresse van het klooster onvindbaar lijkt te zijn, zet Ashaela zich in om Fried te helpen zijn missie te voltooien. Ondertussen weet Fried dat Ashaela aan een ongeneeslijke hartkwaal lijdt en dat zij naar Indonesi[KA3]e is gegaan om er te sterven. De film is een confrontatie van twee tegenovergestelde zielen die beiden een soort spirituele laatste reis tot een goed einde moeten zien te brengen. Het resultaat is een soort roadmovie (Bombay, Madras, een bootreis naar Indonesië, een tocht per auto door het land) die het vooral moet hebben van de toeristische plaatjes, die door cameraman Edwin Horak vastgelegd werden op Hi-8 dat later werd opgeblazen tot 35 mm, waardoor de film soms wazig of grof van korrel is. Het geloof van Fried dat tegenover het ongeloof van Ashaela staat, doet helaas toch te veel herinneren aan de clichéverhalen van het missionarissengenre. Dit wordt overduidelijk geïllustreerd door het gebruik van de biechtstoel. Minder kritische kijkers storen zich hier niet aan, maar anderen besluiten dat de som van het totaal toch wel een behoorlijke karikatuur is. In Duitsland en Zwitserland evenwel een behoorlijk succes.

Tatort - Tödlicher Galopp

Duitsland 1997. Mysterie van Wolfgang Panzer. Met o.a. Peter Sodann, Bernd Michael Lade, Rolf Hoppe, Dietrich Mattausch en Klaus Manchen.

Een religieus getinte, avontuurlijke film. Als de Newyorkse pater Mulligan (Moriarty) op het punt staat de biechtstoel te verlaten om de bisschop te bezoeken, komt juist op dat moment de Zwitserse kartuizermonnik Fried (Huber) om te biechten. Fried heeft de laatste 25 jaar gemediteerd en mocht daarbij niet spreken met anderen. Hij vertelt aan Mulligan die geduldig luistert dat hij naar Indonesi[KA3]e gestuurd werd om de eigenaresse van het klooster in Zwitserland op te sporen om de pacht te verlengen. In het vliegtuig krijgt hij last van vliegangst, en hij stapt bij een tussenlanding in New Delhi uit. Een naast hem gezeten passagiere, de zwarte Ashaela (Kaplan), heeft ook het toestel verlaten. Fried voelt zich ongemakkelijk, want hij is zijn tas met de akte voor de pacht kwijt en mist al zijn geld. Ashaela die musicienne van beroep is, biedt Fried gracieus aan de reis te betalen, terwijl hij (voorlopig) onwetend is van het feit dat zij hem gerold heeft. Ze zetten samen de reis voort, raken op elkaar gesteld en worden onafscheidelijke vrienden. Als de eigenaresse van het klooster onvindbaar lijkt te zijn, zet Ashaela zich in om Fried te helpen zijn missie te voltooien. Ondertussen weet Fried dat Ashaela aan een ongeneeslijke hartkwaal lijdt en dat zij naar Indonesi[KA3]e is gegaan om er te sterven. De film is een confrontatie van twee tegenovergestelde zielen die beiden een soort spirituele laatste reis tot een goed einde moeten zien te brengen. Het resultaat is een soort roadmovie (Bombay, Madras, een bootreis naar Indonesië, een tocht per auto door het land) die het vooral moet hebben van de toeristische plaatjes, die door cameraman Edwin Horak vastgelegd werden op Hi-8 dat later werd opgeblazen tot 35 mm, waardoor de film soms wazig of grof van korrel is. Het geloof van Fried dat tegenover het ongeloof van Ashaela staat, doet helaas toch te veel herinneren aan de clichéverhalen van het missionarissengenre. Dit wordt overduidelijk geïllustreerd door het gebruik van de biechtstoel. Minder kritische kijkers storen zich hier niet aan, maar anderen besluiten dat de som van het totaal toch wel een behoorlijke karikatuur is. In Duitsland en Zwitserland evenwel een behoorlijk succes.

Tatort - Bierkrieg

Duitsland 1997. Mysterie van Wolfgang Panzer. Met o.a. Peter Sodann, Bernd Michael Lade, Laura Tonke, Herbert Olschok en Esther Schweins.

Een religieus getinte, avontuurlijke film. Als de Newyorkse pater Mulligan (Moriarty) op het punt staat de biechtstoel te verlaten om de bisschop te bezoeken, komt juist op dat moment de Zwitserse kartuizermonnik Fried (Huber) om te biechten. Fried heeft de laatste 25 jaar gemediteerd en mocht daarbij niet spreken met anderen. Hij vertelt aan Mulligan die geduldig luistert dat hij naar Indonesi[KA3]e gestuurd werd om de eigenaresse van het klooster in Zwitserland op te sporen om de pacht te verlengen. In het vliegtuig krijgt hij last van vliegangst, en hij stapt bij een tussenlanding in New Delhi uit. Een naast hem gezeten passagiere, de zwarte Ashaela (Kaplan), heeft ook het toestel verlaten. Fried voelt zich ongemakkelijk, want hij is zijn tas met de akte voor de pacht kwijt en mist al zijn geld. Ashaela die musicienne van beroep is, biedt Fried gracieus aan de reis te betalen, terwijl hij (voorlopig) onwetend is van het feit dat zij hem gerold heeft. Ze zetten samen de reis voort, raken op elkaar gesteld en worden onafscheidelijke vrienden. Als de eigenaresse van het klooster onvindbaar lijkt te zijn, zet Ashaela zich in om Fried te helpen zijn missie te voltooien. Ondertussen weet Fried dat Ashaela aan een ongeneeslijke hartkwaal lijdt en dat zij naar Indonesi[KA3]e is gegaan om er te sterven. De film is een confrontatie van twee tegenovergestelde zielen die beiden een soort spirituele laatste reis tot een goed einde moeten zien te brengen. Het resultaat is een soort roadmovie (Bombay, Madras, een bootreis naar Indonesië, een tocht per auto door het land) die het vooral moet hebben van de toeristische plaatjes, die door cameraman Edwin Horak vastgelegd werden op Hi-8 dat later werd opgeblazen tot 35 mm, waardoor de film soms wazig of grof van korrel is. Het geloof van Fried dat tegenover het ongeloof van Ashaela staat, doet helaas toch te veel herinneren aan de clichéverhalen van het missionarissengenre. Dit wordt overduidelijk geïllustreerd door het gebruik van de biechtstoel. Minder kritische kijkers storen zich hier niet aan, maar anderen besluiten dat de som van het totaal toch wel een behoorlijke karikatuur is. In Duitsland en Zwitserland evenwel een behoorlijk succes.

Tatort - Reise in den Tod

Duitsland 1996. Mysterie van Wolfgang Panzer en Marek Nowakowski. Met o.a. Peter Sodann, Bernd Michael Lade, Monika Pietsch, Fred Delmare en Marijam Agischewa.

Een religieus getinte, avontuurlijke film. Als de Newyorkse pater Mulligan (Moriarty) op het punt staat de biechtstoel te verlaten om de bisschop te bezoeken, komt juist op dat moment de Zwitserse kartuizermonnik Fried (Huber) om te biechten. Fried heeft de laatste 25 jaar gemediteerd en mocht daarbij niet spreken met anderen. Hij vertelt aan Mulligan die geduldig luistert dat hij naar Indonesi[KA3]e gestuurd werd om de eigenaresse van het klooster in Zwitserland op te sporen om de pacht te verlengen. In het vliegtuig krijgt hij last van vliegangst, en hij stapt bij een tussenlanding in New Delhi uit. Een naast hem gezeten passagiere, de zwarte Ashaela (Kaplan), heeft ook het toestel verlaten. Fried voelt zich ongemakkelijk, want hij is zijn tas met de akte voor de pacht kwijt en mist al zijn geld. Ashaela die musicienne van beroep is, biedt Fried gracieus aan de reis te betalen, terwijl hij (voorlopig) onwetend is van het feit dat zij hem gerold heeft. Ze zetten samen de reis voort, raken op elkaar gesteld en worden onafscheidelijke vrienden. Als de eigenaresse van het klooster onvindbaar lijkt te zijn, zet Ashaela zich in om Fried te helpen zijn missie te voltooien. Ondertussen weet Fried dat Ashaela aan een ongeneeslijke hartkwaal lijdt en dat zij naar Indonesi[KA3]e is gegaan om er te sterven. De film is een confrontatie van twee tegenovergestelde zielen die beiden een soort spirituele laatste reis tot een goed einde moeten zien te brengen. Het resultaat is een soort roadmovie (Bombay, Madras, een bootreis naar Indonesië, een tocht per auto door het land) die het vooral moet hebben van de toeristische plaatjes, die door cameraman Edwin Horak vastgelegd werden op Hi-8 dat later werd opgeblazen tot 35 mm, waardoor de film soms wazig of grof van korrel is. Het geloof van Fried dat tegenover het ongeloof van Ashaela staat, doet helaas toch te veel herinneren aan de clichéverhalen van het missionarissengenre. Dit wordt overduidelijk geïllustreerd door het gebruik van de biechtstoel. Minder kritische kijkers storen zich hier niet aan, maar anderen besluiten dat de som van het totaal toch wel een behoorlijke karikatuur is. In Duitsland en Zwitserland evenwel een behoorlijk succes.

Non parlo più

Italië 1995. Drama van Vittorio Nevano. Met o.a. Lorenza Indovina, Luigi Diberti, Giuseppe De Rosa, Totò Onnis en Giusi Cataldo.

Deze film over de lange armen van de octopusachtige maffia bevat het bekende verhaal dat het vrijwel onmogelijk is om dit kankergezwel in de maatschappij uit te roeien. De film is redelijk trendy en gaat over de volwassen dochter van een voormalige mafioso, die getuigen wil tegen de moordenaars van haar vader en broer. Het zit allemaal best goed in elkaar, met dito spelprestaties. Het conventionele scenario is van Giuseppe Badalucco, Nicola Badalucco en Damiano Damiani. Het camerawerk is van Claudio Bellero. Wordt meestal in twee delen uitgezonden.

A rischio d'amore

Italië​/​​Duitsland 1995. Drama van Vittorio Nevano. Met o.a. Marina Malfatti, Katharina Böhm, Giovanni Guidelli, Hans Peter Hallwachs en Maddalena Fellini.

Miljoenen Italiaanse kijksters leerden Katharina B[KA3]ohm kennen als dokter Angelica Mancinelli door een zestal supersentimentele tranentrekkers, AMICO MIO, over een kinderkliniek in Rome. Haar populariteit heeft men nog snel even verder uitgemolken door haar de rol te laten spelen van een getrouwde, maar kinderloze vrouw, Gianna, die haar moeder Chiara (Malfati) wil vragen draagmoeder voor haar te worden. Nog voor ze dit kan doen, raakt ze in coma door een verkeersongeval, maar haar verzoek staat op de videoband. Haar moeder zet zich schrap en doet het. Voorspelbare pulp over een probleem dat ethisch veel ingewikkelder is en een veel grotere intellectuele diepgang verlangt dan waarover de grote, geïnteresseerde kijkstersschare beschikt. Het resultaat is dan ook een goedkope, op effectbejag uit zijnde tv-film. Het scenario is van Vittorio Bonicelli en Franco Scardamaglia. Claudio Bellero stond achter de camera.

Sportarzt Conny Knipper - 4. Fallobst

Duitsland 1994. Drama van Wolfgang Panzer. Met o.a. Dietmar Bär, Nina Hoger, Michèle Marian, Gigi Herr en Ulrich Wiggers.

Eindelijk heeft Conny (B[KA3]ar) zijn eigen praktijk. Hij is de vaste arts van bokser Rainer Sterzny (Reichel). Door een onlogische wending in het scenario van Knut Boeser onderzoekt hij Rainers rivaal Robby Hatschek (Wallraff) en stelt een ernstige nekblessure vast en raadt Robby af de ring in te gaan. Door een al even onlogische volgende kronkel wordt Conny beschuldigd als dokter partijdig en onbetrouwbaar te zijn. Dat laatste zou hem de praktijk kunnen kosten. Verder heeft Conny het luxe probleem dat hij niet kan kiezen tussen de mooie Rita (Marian), de sportmasseuse met wie hij de praktijkruimte deelt, en zijn vaste vriendin Kea Biebert (Hoger). Nu loopt hij het risico beiden kwijt te raken. De bekende schmalz en soap met competente spelers. Het camerawerk is van Edwin Horak.

Dov'eri quella notte

Frankrijk​/​​Italië​/​​Peru​/​​Duitsland 1993. Drama van Salvatore Samperi. Met o.a. Kim Rossi Stuart, Catherine Wilkening, Peter Stattman, Luis Alberto Andiarivera en Pastora Vega Aparicio.

Speelt in het hedendaagse Peru en gaat over een verarmde Peruaanse revolutionair, Tupac (Stuart), wiens vrouw bij een beroving, waarbij zij betrokken was, omkwam. Voor zij stierf kreeg zij echter een baby. Juliette (Wilkening), een Europees meisje uit een bourgeois-milieu heeft een goede relatie met Carlo (Sattman) en een professionele loopbaan. Ze besluit naar Peru te gaan om een baby te adopteren. Juliette krijgt Tupac's baby maar deze verdwijnt met het kind. Juliette en Carlo gaan op pad om hem op te sporen. Tupac wacht, achterna gejaagd door de autoriteiten, in de steek gelaten door zijn mede-revolutionairen en achtervolgd door narcotica-baronnen, een tragisch einde. Een tv-film over de problemen van het adopteren van kinderen uit een arm land door rijke westerse landen, en de sociale gevolgen daarvan. Prachtig camerawerk van Carlo Cercuio op locatie, prima productie, het scenario is van Vittorio Bonicelli, John Howlett en Viven Zingg.