Jean Heuzé: cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Le Destin exécrable de Guillemette Babin

1948 | Drama

Frankrijk 1948. Drama van Guillaume Radot. Met o.a. Hélène Bossis, Germaine Kerjean, Jacky Flint, Palmyre Levasseur en Francette Vernillat.

Een verfilming van het verhaal van Maurice Gar[KA10]con [KL]La vie execrable de Guillemette Babin[KLE] dat toen het werd uitgebracht een groot succes, was evenals de film. Echter om een aanvechtbare reden: een sc[KA2]ene die toenderijd doorging voor het toppunt van erotiek en die alle puisterige middelbare scholieren naar de bioscoop deed hollen. Toch is dit hecht geregisseerde en door zijn prima acteerprestaties geloofwaardige werk niet erg luchtig want er komen orgie[KA3]en en misdaden in voor en Guillemette Babin eindigt op de brandstapel net als haar moeder die zich voor heks uitgeeft. Hoewel Guilllaume Radots carri[KA2]ere maar van korte duur was (slechts zeven lange speelfilms) is hij een regisseur om opnieuw te ontdekken.

Rouletabille joue et gagne

1947 | Avonturenfilm, Sciencefiction, Misdaad

Frankrijk 1947. Avonturenfilm van Christian Chamborant. Met o.a. Marie Déa, Jean Piat, Michel Vitold, Suzanne Dehelly en Monique Mélinand.

Twee bendes bestrijden elkaar om een metaal dat de wetenschap kan veranderen (belenium) om er uiteindelijk slecht gebruik van te maken maar de detective Rouletabille achtervolgt hun gelijktijdig met de politie. Alles met de charme van die goede oude 'films' van weleer. Georges Franju zou zeker van deze film gehouden hebben. Wanda, de vriendin van Rouletabille, vertelt hoe ze er toe gekomen is professor Sadjeck te vermoorden die een gevaarlijke spion was. Zij en Rouletabille trouwen als de affaire vergeten is. De hele film is niet meer dan een grote terugblik met de charme van de voorgaande ROULETABILLE JOUE ET GAGNE. Bovendien, een zekere nostalgie, een zekere ontgoocheling van de 'serial' en een zekere aankondiging. De regisseur heeft zelfmoord gepleegd na het uitkomen in Parijs van zijn vierde en laatste film.

Martin Roumagnac

1946 | Drama

Frankrijk 1946. Drama van Georges Lacombe. Met o.a. Marlene Dietrich, Jean Gabin, Marcel Herrand, Margo Lion en Daniel Gélin.

Een aannemer ontdekt dat de wereldse vrouw met wie hij verloofd is een sjieke prostitu[KA1]ee is en vermoordt haar uit jaloezie. Tijdens het proces blijkt de oprechtheid van haar liefde. De enige film samen van het toenmalige liefdespaar Dietrich-Gabin is een clich[KA1]ematig melodrama dat bij de premi[KA2]ere al ouderwets was. De sterren zijn ook niet op hun best. (Overigens haalde de censor destijds 17 minuten uit de film). Het scenario is van de regisseur en Pierre Véry naar de roman van Pierre-René-Wolf.

120, rue de la Gare

1945 | Mysterie, Avonturenfilm, Misdaad

Frankrijk 1945. Mysterie van Jacques Daniel-Norman. Met o.a. Sophie Desmarets, Gaby Andreu, Maryse Manuel, René Dary en Jean Parédès.

Uitstekende bewerking van een roman van Léo Malet. Daniel-Norman is in de vergetelheid geraakt en dat is niet helemaal terecht. Hij heeft minstens drie goede films gemaakt, waaronder deze. Het was ook deze cineast die de romans van Malet voor de film ontdekte. René Dary speelt detective Nestor Burma op voortreffelijke wijze.

La Troisième Dalle

1941 | Misdaad

Frankrijk 1941. Misdaad van Michel Dulud. Met o.a. Jules Berry, Gisèle Parry, Milly Mathis, Lucie Duplex en Pauline Carton.

Om de dood van een kasteelheer in 1481 te onderzoeken en te verklaren gaat een historicus naar de plaats des onheils en treft diens nazaat vermoord aan. Politieonderzoek en de ontdekking van de schuldige zoals het hoort. Degelijk maar goedkoop gemaakt in het zogenaamde 'vrije' circuit door een onbekende regisseur. De film is het aanzien waard dankzij de goede rolbezetting; de sterke persoonlijkheid van Berry in de rol van de historicus steekt er bovenuit.

Mission sp[KA1]eciale (1[KA2]ere [KA1]epoque: L`espionne, 2e [KA1]epoque: R[KA1]eseau clandestin)

1940 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1940. Oorlogsfilm van Maurice de Canonge. Met o.a. Jany Holt, Elisa Ruis, Liliane Valais, Nathalie Nattier en Jean Davy.

Een groots epos over de heroïsche rol, die commissaris Chabrier van de overgave in mei 1940 tot de Bevrijding speelde. Alle ingrediënten zijn aanwezig: de spionnen, het ondergronds verzet, de martelingen, de arrestaties etc. Een karikaturaal geheel met veel volk en vanzelfsprekend niet van simplisme ontbloot. Een sterk verouderde situatieschets.

Le Choc en retour

1937 | Komedie

Frankrijk 1937. Komedie van Georges Monca en Maurice Kéroul. Met o.a. Michel Simon, René Lefèvre, Janine Crispin, Raymond Cordy en Marcelle Praince.

Een eigenaar van een suikerraffinaderij weet de doorvoering van sociale verworvenheden van het Volksfront, in 1936, in zijn eigen voordeel om te zetten. Hij lokt een staking uit. Zo vermijdt hij bekend te moeten maken dat zijn bedrijf in moeilijkheden verkeert. Zo'n tamelijk reactionaire instelling daargelaten, een sentimentele komedie, waar Michel Simon zich niet aan had moeten wagen, net zo min als de schrijver, Pierre Mac Orlan. Alleen voor de fans van Simon.

Les deux gosses

1936 | Drama

Frankrijk 1936. Drama van Fernand Rivers. Met o.a. Maurice Escande, Dorville, Germaine Rouer, Marguerite Pierry en Annie Ducaux.

Verfilming van de huilerige roman van Pierre Decourcelle. Een kind raakt zoek en wordt weer gevonden. Zó gedateerd dat de film vandaag de dag van weinig artistieke waarde is.

L'équipage

1935 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1935. Oorlogsfilm van Anatole Litvak. Met o.a. Annabella, Jean-Pierre Aumont, Charles Vanel, Jean Murat en Suzanne Després.

Een jonge piloot wordt wegens heldendaden tijdens WO I beloond met kort verlof. Hij wordt verliefd op een jonge vrouw die de echtgenote van zijn luitenant blijkt te zijn. Geschokt in zijn eergevoel en loyaliteit stelt hij zich aan het front kandidaat voor de meest riskante missies. Deze geromantiseerde mannenvriendschap in oorlogstijd - ontleend aan een boek van Joseph Kessel - kreeg overtuigingskracht dank zij beide acteurs, Vanel in de eerste plaats als de bedrogen en zichzelf wegcijferende echtgenoot, al komt alle nobelheid nu toch wel ongeloofwaardig over. (Litvak regisseerde zelf de - mindere - Hollywood-remake THE WOMAN I LOVE). Scenario van de regisseur en de auteur. Het camerawerk is van Armand Thirard.

Les nuits moscovites

1934 | Drama

Frankrijk 1934. Drama van Alexis Granowsky. Met o.a. Annabella, Harry Baur, Pierre Richard-Willm, Spinelly en Germaine Dermoz.

1916. WO I woedt in alle hevigheid. In een militair hospitaal in Moskou leert verpleegster Natacha Kovrine (Annabella) kapitein Ignatoff (Richard-Willm), een jonge officier kennen, die gewond is. Ze worden verliefd, maar ze is al verloofd met de veel oudere, maar rijke graanhandelaar Piotr Brioukow (Baur). Als Ignatoff begrijpt dat ze aan een ander toebehoort, verdwijnt hij geruisloos. Later wordt kapitein Ignatoff beschuldigd van spionage, maar de ridderlijke getuigenis van Brioukow redt hem van de strop. Een melodrama van jewelste, dat alleen nog maar interessant is vanwege de prachtige decors van André Andrejew en zeker niet vanwege het scenario van Hermann Kosterlitz die de pulproman van Pierre Benoit bewerkte. Het camerawerk was in handen van Franz Planer en Louis Née, en oogt nog steeds zeer goed. Baur was beslist niet in topvorm. Er werd tegelijkertijd een Engelstalige versie gedraaid onder de regie van Anthony Asquith met eveneens Baur, die zijn eigen rol speelde, Laurence Olivier, Penelope Dudley Ward en Robert Cochran. Deze film kwam in Engeland uit onder de titel MOSCOW NIGHTS en in Amerika als I STAND CONDEMNED.