Bernard Soble: regie.
Er zijn 3 films gevonden.

L'orestie: Les Euménides

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Bernard Soble. Met o.a. María Casares, Denise Gnece, Didier Sandre en Antoine Basler.

Laatste deel van het driedelige meesterwerk van Aeschylus, L'orestie. Orestes en zijn geliefde worden achtervolgt door de Erinyen omdat hij zijn wraakactie heeft volbracht, namelijk het doden van zijn moeder. In Delphi waar zij hun toevlucht hebben gezocht, raadpleegt Orestes Pythia wiens orakels worden ingegeven door Apollo en komt vervolgens op een tragische manier aan zijn eind. Dezelfde kritische noten als bij het eerste deel en bovendien is dit deel nog wat somberder dan de vorige delen. De verstandige burger van Athene, de toneelschrijver en dichter van de tekst maakt een eerbetoon aan de gerechtelijke instelling van de Aeropagus die het recht op de persoonlijke wraak vervangt. Nog altijd dezelfde zorg om de filmische taal met, daarenboven, een ongewoon sterke Casarès in de rol van een van de Erinyen.

L'orestie: Les Choéphores

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Bernard Soble. Met o.a. Nada Stancar, Didier Sandre, André Wilms, Antoine Basler en Anouk Grimberg.

Tweede deel van de trilogie L'orestie, het onsterfelijke werk van de Griekse toneelschrijver Aeschylus. Enkele jaren zijn voorbij gegaan. De ver van Argos opgevoede Orestes keert hier op bevel van Clytaemnestra terug om wraak te nemen. Voor deze film geldt dezelfde kritiek als voor het eerste deel. Toch is de vertolking opmerkelijk en gelijkmatig, hoewel Grimberg een speciale vermelding verdient voor de intensiteit van zijn spel. Ook dezelfde zorg om de toneelruimte cinematografisch te behandelen, met name in deze film door te spelen met de mogelijkheden die de diepte van het gezichtsveld biedt.

L'Orestie: Agamemnon

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Bernard Soble. Met o.a. Nadar Strancar, André Marcon, André Wilms, Dominique Reymond en Roger Jacquet.

Het meesterwerk van Aeschylus (458 v. Chr.). Er zijn drie delen, waarvan deze de eerste is. Jammer dat de tv-regisseur te weinig temperament heeft om de sombere grootsheid van de tragedie weer te geven, en het is mogelijk dat de taalzuiveraars de kwaliteit van de Franse tekst van Nicole Loraux en François Ray in twijfel zullen trekken. Gelukkig is Strancar uitstekend als Clytaemnestra en Marcon overtuigt als Agamemnon. Suggestieve decors. Gedeeltelijk geslaagd. Deze miniserie wordt ook in twee delen vertoond van elk 120m onder de titel ORESTIE.