Maxime Fabert: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Les Motards

1958 | Komedie

Frankrijk 1958. Komedie van Jean Laviron. Met o.a. Roger Pierre, Jean-Marc Thilbault, Francis Blanche, Colette Déréal en Jacqueline Maillan.

Een agent van de motorpolitie krijgt vlak voor zijn huwelijk de opdracht om een Amerikaanse politicus, die in Parijs een verdrag komt ondertekenen, tegen mogelijke vijanden te beschermen. De hulp van zijn onhandige zwager pakt averechts uit, maar leidt tenslotte toch tot het gewenste resultaat. Door het hoge tempo van de regie zijn, naast de meer oorspronkelijke gags, ook de overbekende grappen wel amusant en de acteurs zetten hun rollen niet al te vet aan.

Interdit au public

1949 | Komedie

Frankrijk 1949. Komedie van Alfred Pasquali. Met o.a. Mary Marquet, Jacqueline Gauthier, Mona Goya, Micheline Valmonde en Camille Fournier.

In Parijs vindt de première van een stuk van een succesvol schrijver plaats. Familie en vrienden zijn aanwezig. Iedereen doet heel opgewonden tussen het beginteken van de voorstelling en het vallen van het doek. Het thema zou Antonioni ongetwijfeld hebben gelegen, maar deze film verzandt in onbenullig mondain gebabbel. De mise-en-scène van een onbekend regisseur, onder 'supervisie' van Richard Pottier, doet er nog een schepje bovenop.

Une Nuit à Tabarin

1947 | Komedie, Musical

Frankrijk 1947. Komedie van Karl Lamac. Met o.a. Jacqueline Gauthier, Margo Lion, Denise Bosc, Janette Batti en Robert Dhéry.

Een vaag, onbelangrijk verhaaltje dient vooral om eenheid te brengen in de opeenvolgende nummers in de Parijse nachtclub Tabarin, beroemd in zijn tijd. Een middelmatige verfilming maar de film is het aanzien waard vooral dankzij de humor van Dhéry - hier alleen acteur - en de show in het café natuurlijk. Het is onbedoeld een documentaire over de showstijl van vlak na de oorlog geworden.

Le Merle blanc

1944 | Komedie

Frankrijk 1944. Komedie van Jacques Houssin. Met o.a. Saturnin Fabre, Georges Rollin, Julien Carette, Jean Tissier en Robert Dhéry.

Een geschiedenis over een verduisterde erfenis, uitbuiting van arbeiders en fabrieken. Maar de kwelgeesten staan zelf aan kwellingen bloot en deze komedie, naar een verhaal van Frédéric Boulet, eindigt in een huwelijk. Vrolijke personages. Als directeur van een schoensmeerfabriek heeft Saturnin Fabre als devies: 'De glans, dat ben ik!' Zijn zoon Jean Tissier verzamelt schoenen op z'n Buñuels en Carette is onvergetelijk in de rol van arbeider. Dankzij dit drietal acteurs is de film - zoals overigens al het werk van deze regisseur - nauwelijks verouderd.

L' Honorable Catherine

1942 | Komedie

Frankrijk 1942. Komedie van Marcel L'Herbier. Met o.a. Edwige Feuillère, Raymond Rouleau, André Luguet, Claude Génia en Charles Granval.

Een meisje dat door haar werk veel onverwachte huisbezoeken pleegt, komt nog weleens ongelegen. Op een gegeven moment treft ze een getrouwde vrouw met een minnaar, die haar prompt voor zijn verloofde laat doorgaan als ook de echtgenoot van de vrouw opduikt. Dat spelletje wordt werkelijkheid, en uiteindelijk redt de minnaar haar als ze ontvoerd wordt door juwelendieven die ze ook heeft betrapt bij een van haar bezoeken. Een voor de oorlogsjaren kenmerkende escapistische komedie, waarvan de nadrukkelijke vrolijkheid eerder vermoeiend dan aanstekelijk werkt. Scenario van Solange Térac. Oorspronkelijk getiteld: SOLANGE.