Agnès Château: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Madame le proviseur : Fantasio

1994 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 1994. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Danièle Delorme, Alexis Derlon, Aurelia Alcais, Renaud Menager en Daniel Gélin.

Valentine Rougon (Delorme), directrice van de scholengemeenschap `Belgrand` maakt zich zorgen over een leerling (Derlon) bijgenaamd de 'dichter'. Hij is een grensgeval en heeft anarchistische neigingen, maar dat is slechts een imago. In werkelijkheid is hij een nihilist, die zich achter een masker verschuilt en gaat van kwaad tot erger. Hij laat zich niet meer zien in de klas, hangt rond op de beroemde Parijse begraafplaats Père Lachaise en verkeert in het gezelschap van het ruigste uitschot van Les Halles. Schoolhoofd Rougon wil er iets aan doen. Gevoelig portret van een jongen die tegen het dagelijkse leven niet is opgewassen met een mooie rol van Derlon. Het scenario van Hervé Hamon en Chantal De Rudder is geïnspireerd op de romans Madame le proviseur en La cause des élèves van Marguerite Gentzbittel. Het camerawerk is van Jacques Guérin. Stereo.

Julie Lescaut : Tableau noir

1994 | Misdaad

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Er ontstaat de nodige beroering op de middelbare school in Clairi[KA2]eres als het levenloze lichaam gevonden wordt van een jongen uit de hoogste klas. Het slachtoffer was erg populair, want hij organiseerde regelmatig feesten en leek een onafhankelijke figuur. De leraren beoordeelden hem positief, al was hij lang niet altijd even serieus. Julie Lescaut (Genest) komt erbij en zij concludeert snel dat het om moord gaat. Naar het motief tast men nog heel even in het duister. Julie zit nu tussen de scholieren, waarvan de meesten nog nat achter de oren zijn. Ze ontmoet bij die adolescenten de nodige vijandigheid. Ze zwijgen ook nog, terwijl het toch om moord gaat. Sommige leraren zijn neerslachtig, want er blijkt toch heel wat gewelddadigheid te zijn. De directrice laat anonieme brieven zien die zij heeft ontvangen. Voorspelbare, maar degelijk gemaakte politiefilm, die echter geheel volgens een standaardformule in elkaar zit. Eric Kristy, Alexis Lecaye en Joëlle Goron schreven het scenario, dat door Jean-Pierre Aliphat in beeld werd gezet.

Josèphe ou le bruit des mots

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Marcel Teulade. Met o.a. Sylvie Orcier, Agnès Château, Pierre Banderet en Jean-Pierre Klein.

De getrouwde maar eenzame Josèphe zou heel veel willen zeggen maar weet niet hoe, noch tegen wie. Voor haar echtgenoot is het slechts geruis en de communicatie met haar vriendinnen in de fabriek is ook niet alles. Dan gaat zij fantaseren en sluit zich meer en meer op in zichzelf. Dit goede onderwerp vereist echter een talentvol filmmaker, en deze van de tv afkomstige knoeier beheerst het vak niet, vervalt in cliché's en overtuigt nergens in het weergeven van het drama dat de heldin doormaakt.

Juliette et l'air du temps

1976 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1976. Komedie van René Gilson. Met o.a. Agnès Château, Jacques Zanetti, Matthieu Volta, Fabienne Arel en Janine Molinier.

Een vederlichte, anekdotische, psychologische komedie met Agnès Château als een levenslustige jonge vrouw die liever aan de rol gaat met haar vrienden dan zich te plooien naar de regels van een vaste baan. Een paar scènes blijven bij, maar het geheel is te rommelig en doelloos om echt indruk te maken. Vooral jammer voor Château, die in de titelrol zich duidelijk voor 100 % geeft.