Marcel Aymé (1902-1967): scenario en schrijver.
Er zijn 8 films gevonden.

Le passe-muraille

2016 | Komedie, Fantasy, Romantiek

Frankrijk 2016. Komedie van Dante Desarthe. Met o.a. Denis Podalydès, Scali Delpeyrat, Maryvonne Schiltz, Elisabeth Mazev en Claude Perron.

Gescheiden introvert Émile Dutilleul (Podalydès) slijt zijn dagen als voetveeg op een verzekeringskantoor. Vrijwel tegelijkertijd zetten twee dingen Émiles leventje op z'n kop: op zijn werk arriveert stagiaire Ariane (Dompnier), en ineens kan hij door muren lopen. Klassiek-fantastiek kortverhaal uit 1941 van Marcel Aymé treft in derde filmadaptatie een geïnspireerd regisseur plus een hoofdrolspeler wiens handelsmerk de speelsheid tout court is. Ondanks verhaalverplaatsing naar het hedendaagse Montmartre is deze tv-film volkomen in de fabuleergeest van Aymé, en fraai gefotografeerd bovendien. Een bitterzoete praline.

Le boeuf clandestin

2013 | Komedie

Frankrijk 2013. Komedie van Gérard Jourd'hui. Met o.a. Christian Clavier, Judith Chemla, Marie-Anne Chazel, Didier Bezace en Bruno Putzulu.

Derde verfilming van de Marcel Aymé-roman uit 1939. Waarin meneer Berthaud, bankfiliaaldirecteur te Parijs, door dochter Roberte wordt betrapt op het stiekem verorberen van een biefstuk. En dat terwijl hij toch voorgaf, uit overtuiging vegetariër te zijn geworden. Iets barst in het ideaalbeeld dat dochter heeft van vaderlief, en ten huize Berthaud gaan de verhoudingen schuiven. Amusante, fraai opgenomen milieuschets stelt het zonder de romanfinesse van Aymé-detail, maar kan bogen op voortreffelijke komediespelers. Clavier en Chazel, monsieur en madame Berthaud, waren dertig jaar gehuwd.

Héloïse

1991 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1991. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Françoise Arnoul, Roger Carel, Pierre Doris en Jean Rougerie.

Parijs, tijdens het oorlogsjaar 1943. Martin (Serrault) is fotograaf en samen met zijn vrouw Denise (Arnoul) tracht hij het hoofd boven water te houden zonder met de nazi-bezetter in aanraking te komen. Op een avond op klokslag acht merkt hij tot zijn ontsteltenis dat hij een vrouw is geworden. En zo gaat het verder: overdag is hij Martin en vanaf acht uur is hij H[KA1]elo[KA3]ise. Gemakkelijke humor met seksistische trekjes, zonder dat de film echt ondeugend wordt. De straten van Parijs zijn duidelijk (ansichtkaarten)decors wat een merkwaardige sfeer cre[KA3]eert. Dat Serrault best een kitscherig aantrekkelijke vrouw kan spelen bewees hij in de reeks LA CAGE AUX FOLLES (1978) van Edouard Molinaro en nu herhaalt hij zijn rol weer eens. Het scenario is van regisseur Tchernia naar de roman van Marcel Aymé. Het camerawerk is van Jean-Paul Rabié.

Uranus

1990 | Komedie, Historische film

Frankrijk 1990. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Michel Blanc, Gérard Depardieu, Jean-Pierre Marielle, Philippe Noiret en Gérard Desarthe.

Vlak na WO II staan in een Frans dorpje nog maar weinig huizen ongeschonden overeind. Ingenieur Archambaud (Marielle) huisvest daarom een aantal van zijn dorpsgenoten. Het is een bont gezelschap, met een communist (Blanc) maar ook met een voormalige nazi-collaborateur (Desarthe). Tegelijk banen roddel en achterklap de weg voor lieden die willen afrekenen met zuiplap en vrouwenversierder Leopold (Depardieu). Berri maakte Uranus na zijn enorme succes met Jean de Florette en Manon des sources. Het werd wederom een verhaal waarin hij de hardvochtigheid van sommige van zijn landgenoten geraffineerd aan de kaak stelt.

Clérambard

1969 | Komedie

Frankrijk 1969. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Philippe Noiret, Gérard Lartigau en Dany Carrel.

Graaf Hector de Clérambard, cholerische misantroop met schuldenberg, drijft vanuit het vergammelende familiekasteel een textielatelier. Op het armeluismenu: vers geschoten honden en katten. Na de ontmoeting met een dierenliefde predikende monnik die hij voor Sint Franciscus van Assisi houdt, gaat het roer radicaal om. Jean-Loup Dabadie en Robert bewerkten Marcel Aymés satirische theaterstuk uit 1950 tot tijdgeesttypische post-'68-anarchie; in zekere zin is dit het vileine contrapunt tot het Robert-Noiret-juweel Alexandre le Bienheureux. Marie Laforêt zingt de fijne Vladimir Cosma-/Dabadie-compositie 'La ballade de Clérambard'.

Le chemin des écoliers

1959 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1959. Drama van Michel Boisrond. Met o.a. Alain Delon, Jean-Claude Brialy, Françoise Arnoul, Bourvil en Lino Ventura.

Alain Delon (in een van zijn eerste filmrollen) speelt een 17-jarige die het in de oorlogsjaren in Parijs aanlegt met een getrouwde vrouw wier echtgenoot door de Duitsers krijgsgevangen is gemaakt. Zij spoort haar jonge geliefde aan wat bij te verdienen op de zwarte markt. Dat doet hij door champagne te smokkelen uit het restaurant van zijn vriend Tiercelin, een mooie rol van een eveneens zeer jonge Jean-Claude Brialy. Deze in 2007 overleden bijrolacteur speelde in 185 Franse films, waaronder Les uns en les autres, Le genou de Claire en L'Ascenseur pour l'échafaud.

La jument verte

1959 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1959. Komedie van Claude Autant-Lara. Met o.a. Bourvil, Yves Robert, Francis Blanche, Valérie Lagrange en Sandra Milo.

Frankrijk, tweede helft van de negentiende eeuw. In het dorp Claquebue heerst al lang een vete tussen de boerenfamilies Haudoin en Maloret. De Haudoins danken hun voorspoed aan een gelukbrengende mascotte: een merrie met een groene vacht. Een vuige streek van de stikjaloerse Malorets zal in de loopgravenoorlog grote repercussies hebben. Verbazingwekkend boosaardige farce met krasse en misogyne scènes, waarin Autant-Lara plus scenaristen Pierre Bost en Jean Aurenche de boeren van het Second Empire portretteren als primaten. Psychologie en fantasie uit Marcel Aymés roman zijn ver te zoeken.

Garou-Garou le passe-muraille

1951 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1951. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Bourvil, Joan Greenwood, Marcelle Arnold, Gérard Oury en Raymond Souplex.

Mede door dialoogsmid Michel Audiard geschreven verfilming van Marcel Aymé's fantastieknovelle Le passe-muraille. Ambtenaartje Léon Dutilleul (Bourvil) merkt dat hij door muren kan lopen. Na het onvermijdelijke rondje poetsenbakken ontmoet hij hoteldievegge Susan (Greenwood) en prompt loopt zijn nieuwe gave hem voorbij. Aymé's eclectische taalgebruik is nauwelijks naar cinema transportabel, maar vlotte regie, Bourvil en opkikkermuziekjes van Georges van Parys compenseren ruimschoots. Parallel gedraaide Engelse versie: Mr. Peek-a-Boo. Op de oorspronkelijke Montmartre-locatie nabij Aymé's woonplek realiseerde acteur-kunstenaar Jean Marais de ludieke hommagesculptuur 'Le passe-muraille'.