Philippe Bouclet: cast.
Er zijn 9 films gevonden.

Une femme d'extérieur

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Christophe Blanc. Met o.a. Serge Riaboukine, Sarah Haxaire, Richard Morgiève, Bernadette Lambert en Alain Borla.

Een 35-jarige verpleegster (Jaoui) uit een voorstad van Lyon wijst haar ontrouwe echtgenoot de deur, laat haar drie kinderen hun eigen boontjes doppen en begint aan een nieuw (nacht)leven. Het bestaan als nachtvlinder eist haar helemaal op, zelfs zodanig dat ze in het ziekenhuis, waar ze werkt een slaapkuur moet doen om weer op verhaal te komen. Actrice Jaoui, die naam maakte als scenarioschrijfster, speelt haar rol heel geloofwaardig, al blijft ze voor de kijker 'une femme d'extérieur' met wie het lastig meevoelen is. Lyon vormt een perfecte achtergrond voor het dromerige verhaal, geschreven door drie scenaristen onder wie debuterend regisseur Blanc zelf.

Maximum vital

1998 | Drama

Frankrijk​/​​België 1998. Drama van François Rossini. Met o.a. Pierre Kreitmann, Fabienne Babe, Daniel Briquet, Camille Japy en Claudine Baschet.

Een 35-jarige verpleegster (Jaoui) uit een voorstad van Lyon wijst haar ontrouwe echtgenoot de deur, laat haar drie kinderen hun eigen boontjes doppen en begint aan een nieuw (nacht)leven. Het bestaan als nachtvlinder eist haar helemaal op, zelfs zodanig dat ze in het ziekenhuis, waar ze werkt een slaapkuur moet doen om weer op verhaal te komen. Actrice Jaoui, die naam maakte als scenarioschrijfster, speelt haar rol heel geloofwaardig, al blijft ze voor de kijker 'une femme d'extérieur' met wie het lastig meevoelen is. Lyon vormt een perfecte achtergrond voor het dromerige verhaal, geschreven door drie scenaristen onder wie debuterend regisseur Blanc zelf.

Le censeur du lycée d'Epinal

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Marc Rivière. Met o.a. Jean-François Balmer, Patrick Chesnais, Laure Duthilleul, Sylvie Joly en Anne Roumanoff.

Een 35-jarige verpleegster (Jaoui) uit een voorstad van Lyon wijst haar ontrouwe echtgenoot de deur, laat haar drie kinderen hun eigen boontjes doppen en begint aan een nieuw (nacht)leven. Het bestaan als nachtvlinder eist haar helemaal op, zelfs zodanig dat ze in het ziekenhuis, waar ze werkt een slaapkuur moet doen om weer op verhaal te komen. Actrice Jaoui, die naam maakte als scenarioschrijfster, speelt haar rol heel geloofwaardig, al blijft ze voor de kijker 'une femme d'extérieur' met wie het lastig meevoelen is. Lyon vormt een perfecte achtergrond voor het dromerige verhaal, geschreven door drie scenaristen onder wie debuterend regisseur Blanc zelf.

L'amour tagué

1995 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 1995. Drama van Bruno Carrière. Met o.a. Jacques Frantz, Anne Teyssèdre, Gary Fercot, Bernard Lanneau en Samir El Amrani.

Marlene (Teyss[KA2]edre) en Bertrand (Lanneau) bevinden zich met de tien-jarige Arthur (Fercot) in de buurt van Villeneuve, waar ze even stoppen om koffie te drinken in een bar. E[KA1]en van de aanwezigen, Patrick (Frantz), herkent in Marlene de draagmoeder die ongeveer tien jaar geleden het kind van hem en zijn steriele echtgenote droeg. Toen zijn vrouw stierf vroeg hij aan Marlene om de vrucht te laten weghalen. Arthur zou dus zijn zoon kunnen zijn. Patrick wil er het fijne van weten. Sentimenteel drama over de rechten van de biologische vader op een kind dat hij indertijd niet wenste. Nauwelijks geloofwaardig, maar een behoorlijk vertolkte film die vooral vrouwen zal aanspreken. De finale ontroert. Het scenario is van Frédéric Krivine en regisseur Carrière. Het camerawerk is van Serge Palatsi. 16:9.

Papa et rien d'autre

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Jacques Cortal. Met o.a. Philippe Volter, Isabel Otero, Joséphine Serre, Eléonor Hirt en Roland Bertin.

Na een slepende ziekte sterft de levensgezellin van Volter. Samen met hun acht-jarig dochtertje Serre tracht hij zijn verdriet te verwerken. Een jaar later ontmoet Volter in zijn toneelgezelschap de mooie Otero, die beste maatjes wordt met het meisje. Ze besluiten te gaan samenwonen, maar de grootouders van het meisje, die hun overleden dochter niet kunnen vergeten, stellen alles in het werk om Serre bij haar vader weg te halen, zonder rekening te houden met de wensen van het kind. Alle registers van de goedkope sentimentaliteit worden opengetrokken in dit scenario van regisseur Cortal, dat ware monsters maakt van de grootouders. Inspiratieloze bloemlezing van alle bekende elementen uit dit soort 'tearjerkers'.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : L'affaire du DC 10

1993 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1993. Thriller van Philippe Lefebvre. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Jean-François Balmer, Michel Galabru en Jean-Pierre Kalfon.

Een DC 10 van de Afrikaanse luchtvaartmaatschappij TAI op weg van Brazzaville naar Parijs stort neer in de T[KA1]en[KA1]er[KA1]e-woestijn. Onderzoeksrechter Rives (Weber) krijgt het dossier op zijn bureau en hij begeeft zich ter plaatse. Van Amerikaanse zijde hoort hij dat dit ongeluk een sterke gelijkenis vertoont met de bomaanslag op een Boeing van Panam boven Schotland. Uit onderzoek blijkt dat Palestijnen mogelijk achter de aanslag zitten, terwijl de bom afkomstig kan zijn uit Iran, Libi[KA3]e of Syri[KA3]e. Weer een spectaculair onderzoek van Antoine Rives, ook dit keer gebaseerd op authentieke feiten: het vliegtuig van de Franse overzeese luchtvaartmaatschij UTA (die inmiddels is opgeheven wegens reorganisatie) dat door de Libi[KA3]ers in opdracht van dictator al-Kadhafi werd opgeblazen, evenals de voornoemde Boeing 747 (van Panam, die inmiddels failliet isgegaan en niet meer bestaat) boven het Schotse Lockerbie. De Libische agenten werden uiteindelijk veroordeeld en moesten een lange tijd doorbrengen in een Noorse gevangenis. De nabestaanden van de slachtoffers werden na lang juridisch touwtrekken en internationale politieke druk door Libië tenslotte gecompenseerd voor het verlies van hun dierbare familieleden. Daarna was al-Kadhafi weer acceptabel, maar zijn reputatie als paria van de internationale politiek heeft hij niet meer van zich kunnen afschudden. Het scenario is van regisseur Lefèbvre, Jean-Gérard Imbar en Norbert Saada. Het is zeer gedetailleerd, waardoor we het onderzoek tot in de details kunnen volgen en zo komen we het een en ander te weten over de problemen, die een onderzoeksrechter voor internationaal terroristen op zijn weg, zelfs in eigen land, kan tegenkomen. De minste of geringste zet kan een internationaal diplomatiek incident veroorzaken. Goed spel van de algehele rolverdeling. Het camerawerk is van François Lartigue. Aflevering 6 van het eerste seizoen, nummer 6 van 6.

La guillotine

1991 | Mysterie

Frankrijk 1991. Mysterie van Paul Planchon. Met o.a. Philippe Bouclet, Christopher Bowen, Aurelle Doazan, Eva Mazauric en Pieral.

Eerste deel van een serie in vier delen, vrij naar het nog altijd populaire werk van Gaston Leroux, [KL]Le roi myst[KA2]ere[KLE] (1868-1927), dat al vaak is bewerkt, of het nu voor het bisocoopscherm of voor de beeldbuis is. Het resultaat is een onwaarschijnlijke, ruige en soms sentimentele serie rond een tot de guillotine veroordeelde man, die zijn onschuld betuigt. De Geheimzinnige Koning (Bowen), die met zijn mannen in de catacomben van Parijs leeft, wil de executie voorkomen. Een en ander speelt zich af rond 1900. Redelijke regie van deze tv-regisseur, niet te verwarren met Ren[KA1]e Planchon (DANDIN), en een knappe tijdsreconstructie. Uiteraard moet er eerlijk gespeeld worden.

Napoléon et l'Europe: La Reddition

1990 | Historische film, Oorlogsfilm, Biografie

Frankrijk 1990. Historische film van François Magahy. Met o.a. Jean-François Stévenin, Alain MacMoy, James Faulkner en Philippe Bouclet.

Een film uit de serie Napoléon et l'Europe. Het laatste deel over Waterloo en de uiteindelijke aftocht. De tv-regisseur heeft de middelen waarover hij beschikte ten volle benut, maar de films van Abel Gance, Serge Bondartchouk en verscheidene anderen blijven hun waarde behouden! Bovendien waren er overtuigender Bonapartes dan deze, die Stevenin neerzet.

Le roi mystère

1990 | Mysterie, Historische film

Frankrijk 1990. Mysterie van Paul Planchon. Met o.a. Christopher Bowen, Orazio Orlando, Philippe Bouclet, Pieral en Eva Mazauric.

Nauwgezette bewerking door Marcel Jullian van de gelijknamige roman van Gaston Leroux. Dit is geen schrijver die je serieus moet nemen: hij verdient beter dan dat! De zwakte van deze produktie is te wijten aan de vlakke verfilming en Paul Planchon zal zeker Roger Planchon niet kunnen doen vergeten. Ongeloofwaardige maar kostelijke avonturen, die zich afspelen in Parijs anno 1865 (applaus voor de anonieme decorbouwer!). Overtuigende opvoering.