Christine Murillo

Meurtres à Collioure

2015 | Misdaad, Drama

Frankrijk 2015. Misdaad van Bruno Garcia. Met o.a. Héléna Noguerra, Stéphane Freiss, Michel Robin, Christine Murillo en Arnaud Bédouet.

De Franse telefilmserie Meurtres à...(Moorden in...) levert sinds 2013 jaarlijks zo'n vijf politiefilms met iedere keer een verschillend politieduo in een fotogenieke regio, druk met een moord gebaseerd op een lokale legende. Deze speelt in Collioure, een mediterraan kuststadje tegen de Spaanse grens. Eind 12de eeuw gooide daar een edelman z'n afgedankte lief in een ton met spijkers en glasscherven uit zijn bergkasteel. Glamoureuze gendarme Alice krijgt anno 2015 eenzelfde ton voor de kiezen. Geprezen actrice Héléna Noguerra houdt het niveau hoog, met dito Stéphane Freiss aan haar zijde. Goed voor een VVV-achtige formulefilm.

Comment va la douleur?

2010 |

Frankrijk 2010. François Marthouret. Met o.a. Bernard Le Coq, Christine Murillo, Catherine Mouchet, Pauline Etienne en Thomas Coumans.

Oudere huurmoordenaar Simon (Le Coq), ernstig ziek, ontmoet Bernard, een jongeman die werkloos is en een beetje vastzit in zijn leven. Simon vraagt Bernard hem te helpen bij de 'laatste klus' die hij nog moet klaren. Ondertussen ontfermen ze zich ook nog over een jonge vrouw en haar baby. Televisiebewerking van een boek van Pascal Garnier heeft een aardige rol van Le Coq, als een oudere cynicus die op de valreep nog iets leuks van zijn leven weet te maken. Met Nederlandse ondertiteling.

Maman est folle

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Isabelle Carré, Marc Citti, Nazmî Kirik en Christine Murillo.

De maman uit de titel is Sylvie (Carré, innemend als altijd), die ondanks haar goede huwelijk met buschauffeur Marc (Citti) en twee dotten van kinderen een onvervuld gevoel heeft. Via via belandt ze bij een stichting die voedsel uitdeelt aan vluchtelingen en ontmoet daar de Koerd Jallal (Kirik). Voor het ambachtelijk vertelde helpt-allen-elkander-pleidooi dat volgt lagen meerdere Franse tv-festivalprijzen in het verschiet, wat de Euro-inwisselbaarheid van het subsidieverdachte verhaaltje niet vermindert. Améris' vorige vier films hadden ook steeds probleemonderwerpen (stervensbegeleiding, jeugdprostitutie et cetera), maar waren beduidend minder nadrukkelijk pamflettistisch.

Le marathon du lit

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Bruno Gantillon. Met o.a. Christine Murillo, Paul Crauchet en Annie Girardot.

De maman uit de titel is Sylvie (Carré, innemend als altijd), die ondanks haar goede huwelijk met buschauffeur Marc (Citti) en twee dotten van kinderen een onvervuld gevoel heeft. Via via belandt ze bij een stichting die voedsel uitdeelt aan vluchtelingen en ontmoet daar de Koerd Jallal (Kirik). Voor het ambachtelijk vertelde helpt-allen-elkander-pleidooi dat volgt lagen meerdere Franse tv-festivalprijzen in het verschiet, wat de Euro-inwisselbaarheid van het subsidieverdachte verhaaltje niet vermindert. Améris' vorige vier films hadden ook steeds probleemonderwerpen (stervensbegeleiding, jeugdprostitutie et cetera), maar waren beduidend minder nadrukkelijk pamflettistisch.

La pomme, la figue et l'amande

2000 |

Frankrijk 2000. Joël Brisse. Met o.a. Zinedine Soualem en Christine Murillo.

De maman uit de titel is Sylvie (Carré, innemend als altijd), die ondanks haar goede huwelijk met buschauffeur Marc (Citti) en twee dotten van kinderen een onvervuld gevoel heeft. Via via belandt ze bij een stichting die voedsel uitdeelt aan vluchtelingen en ontmoet daar de Koerd Jallal (Kirik). Voor het ambachtelijk vertelde helpt-allen-elkander-pleidooi dat volgt lagen meerdere Franse tv-festivalprijzen in het verschiet, wat de Euro-inwisselbaarheid van het subsidieverdachte verhaaltje niet vermindert. Améris' vorige vier films hadden ook steeds probleemonderwerpen (stervensbegeleiding, jeugdprostitutie et cetera), maar waren beduidend minder nadrukkelijk pamflettistisch.

À mort la mort !

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Romain Goupil. Met o.a. Romain Goupil, Marianne Denicourt, Anne Alvaro, Christine Murillo en Dominique Frot.

De maman uit de titel is Sylvie (Carré, innemend als altijd), die ondanks haar goede huwelijk met buschauffeur Marc (Citti) en twee dotten van kinderen een onvervuld gevoel heeft. Via via belandt ze bij een stichting die voedsel uitdeelt aan vluchtelingen en ontmoet daar de Koerd Jallal (Kirik). Voor het ambachtelijk vertelde helpt-allen-elkander-pleidooi dat volgt lagen meerdere Franse tv-festivalprijzen in het verschiet, wat de Euro-inwisselbaarheid van het subsidieverdachte verhaaltje niet vermindert. Améris' vorige vier films hadden ook steeds probleemonderwerpen (stervensbegeleiding, jeugdprostitutie et cetera), maar waren beduidend minder nadrukkelijk pamflettistisch.

Les enfants du printemps : Les feuilles mortes

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

De maman uit de titel is Sylvie (Carré, innemend als altijd), die ondanks haar goede huwelijk met buschauffeur Marc (Citti) en twee dotten van kinderen een onvervuld gevoel heeft. Via via belandt ze bij een stichting die voedsel uitdeelt aan vluchtelingen en ontmoet daar de Koerd Jallal (Kirik). Voor het ambachtelijk vertelde helpt-allen-elkander-pleidooi dat volgt lagen meerdere Franse tv-festivalprijzen in het verschiet, wat de Euro-inwisselbaarheid van het subsidieverdachte verhaaltje niet vermindert. Améris' vorige vier films hadden ook steeds probleemonderwerpen (stervensbegeleiding, jeugdprostitutie et cetera), maar waren beduidend minder nadrukkelijk pamflettistisch.

Les enfants du printemps : Les copains d'abord

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

De maman uit de titel is Sylvie (Carré, innemend als altijd), die ondanks haar goede huwelijk met buschauffeur Marc (Citti) en twee dotten van kinderen een onvervuld gevoel heeft. Via via belandt ze bij een stichting die voedsel uitdeelt aan vluchtelingen en ontmoet daar de Koerd Jallal (Kirik). Voor het ambachtelijk vertelde helpt-allen-elkander-pleidooi dat volgt lagen meerdere Franse tv-festivalprijzen in het verschiet, wat de Euro-inwisselbaarheid van het subsidieverdachte verhaaltje niet vermindert. Améris' vorige vier films hadden ook steeds probleemonderwerpen (stervensbegeleiding, jeugdprostitutie et cetera), maar waren beduidend minder nadrukkelijk pamflettistisch.

Les enfants du printemps : En haut de l'affiche

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Labourier, Michel Aumont, François Cluzet en Jean-Claude Dreyfus.

De maman uit de titel is Sylvie (Carré, innemend als altijd), die ondanks haar goede huwelijk met buschauffeur Marc (Citti) en twee dotten van kinderen een onvervuld gevoel heeft. Via via belandt ze bij een stichting die voedsel uitdeelt aan vluchtelingen en ontmoet daar de Koerd Jallal (Kirik). Voor het ambachtelijk vertelde helpt-allen-elkander-pleidooi dat volgt lagen meerdere Franse tv-festivalprijzen in het verschiet, wat de Euro-inwisselbaarheid van het subsidieverdachte verhaaltje niet vermindert. Améris' vorige vier films hadden ook steeds probleemonderwerpen (stervensbegeleiding, jeugdprostitutie et cetera), maar waren beduidend minder nadrukkelijk pamflettistisch.

L'enfant du secret

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Josée Dayan. Met o.a. Caroline Silhol, Richard Berry, Jacqueline Danno, Florence Darel en Pedro Mourao.

Sociaal-assistente Blanche Pr[KA1]evost (Sihol) houdt zich in Marseille met verwaarloosde kinderen bezig. Op straat leert zij gekneveld jongetje I-Yau (Mourao) kennen. Zij hecht zich aan het knaapje, dat niet geestelijk zwak is (zoals haar entourage denkt) maar gewoon gehoorgestoord. Een en ander geraakt in een stroom- versnelling wanneer twee moordenaars het knaapje willen doden. Melodrama wordt pas oerdom wanneer Blanche zich wendt tot een zekere Christian Merlu (Verley), politiek kandidaat bij de lokale verkiezingen die op I-Yau lijkt... Franse nonsens op zijn smalst ondanks aanwezigheid van bekende Franse soap-acteurs.

Rosine

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Christine Carrière. Met o.a. Eloïse Charretier, Mathilde Seigner, Laurent Olmédo, Christine Murillo en Aurélie Vérillon.

Toen Rosine`s moeder Marie (Seigner) nog maar net zestien was kreeg zij haar kind (Charretier) en nu is zij dertig en nog steeds niet volwassen. Ze stapt de disco`s af, Rosine aan haar lot overlatend. De vader Pierre smeerde hem nog voordat Rosine geboren werd. Nu is hij terug en Marie is maar al te blij een vaste relatie te hebben en haalt hem in huis. Aanvankelijk lijkt alles koek en ei, Rosine heeft een vader, maar Pierre is een grote zak met losse knuisten. Hij gaat zelfs zover dat hij Rosine verkracht (dat gebeurt overigens buitensbeelds, maar is expliciet genoeg). Intimistisch drama tegen het naargeestige decor van een kille Noord-Franse industriestad, spontaan gespeeld door de hoofdrollen en met namen Charretier als de veertien-jarige Rosine - zij zou wel eens hoge ogen kunnen gooien op het witte doek. Scenario van regisseuse Carrière en de fotografie was in handen van Christophe Pollock. Op kleine festivals meervoudig bekroond - en terecht.

Le R.I.F. : L'air d'une fugue

1994 | Misdaad

Frankrijk/België 1994. Misdaad van Marco Pico. Met o.a. Patrick Raynal, Aude Briant, Roch Leibovici, Yves Afonso en Jean-Marie Winling.

Jean-Louis Barnier (Winling) komt de verdwijning opgeven van zijn dertien-jarige zoon G[KA1]erald. De dienst opsporing van minderjarigen stuurt hem door naar het R.I.F. (Recherche dans l`int[KA1]eret des familles). Inspecteur Keller (Raynal) en zijn team sluiten ongeval en ontvoering uit. Keller is ervan overtuigd dat de jongen iets dom heeft uitgehaald en de benen genomen heeft, maar het is even goed mogelijk dat een maniak de jongen heeft misbruikt. In school was Gérald een voorbeeldige en intelligente student. Dan ontdekken ze dat Jean-Louis niet de vader is van de jongen. Bovendien verbergt de familie nog heel wat andere geheimen. Doordeweekse politiefilm met veel gepraat en weinig actie. Na een half uur interesseert het lot van de jongen de kijker niet meer en schakelt hij waarschijnlijk over op een andere zender. Bijzonder zwak scenario van Pascal Bancou, Pierre Fabre en regisseur Pico. Fotografie is van François Lartigue.

La vie de Marianne

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Virginie Ledoyen, Melvil Poupaud, Sylvie Milhaud, Marcel Bozonnet en Nathalie Krebs.

Titelpersonage, gespeeld door de mooie Ledoyen, werd als weeskind door een priester en zijn zus opgevoed. Wanneer die sterven staat zij alleen op de wereld. Op een dag ontmoet zij de galante Poupaud. Maar aangespoord door een oom van deze laatste wijst zij de jongeman af en zoekt rust in een klooster. Milhaud betaalt ongevraagd de onkosten die Ledoyen maakt. Zij is de moeder van Poupaud en heeft duidelijk voor haar zoon een betere `partij` op het oog. Toch moet zij zich neerleggen bij de relatie van haar zoon met het weesmeisje. Maar wanneer in mondaine kringen het nieuws de ronde doet dat Ledoyen het kind zou zijn van onbekende ouders, wordt weer alles in het werk gesteld om haar van Poupaud weg te houden. Gebaseerd op de gelijknamige roman (1731-1741) van Marivaux waarin een gravin in een reeks brieven haar leven verhaalt: hoe zij als vondelinge haar edele afkomst ontdekt. Mooie dialogen, mooie, getalenteerde jonge acteurs maar ontzettend sentimenteel met veel aandacht voor kostuums, decors, fotografie (van Erwin Sanders) en muziek van Pergolesi.

L'irresolu

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Pierre Roussin. Met o.a. Vincent Lindon, Sandrine Kiberlain, Thiam, Barbara Schulz en Béatrice Agenin.

De 35-jarige toneelschrijver Fran[KA10]cois (Lindon) heeft uiteindelijk succes met een gedeeltelijk autobiografisch stuk (met dezelfde titel als deze film). Het gaat over een man die in zijn priv[KA1]eleven noch in zijn carri[KA2]ere weet te kiezen welke richting hij moet opgaan. Zo vergaat het onze Fran[KA10]cois ook. Hij onderhoudt relaties met een aantal vrouwen en kan niet kiezen. Christine (Thiam) is een prachtige zwarte vrouw van 29; ze is arts, wil met hem trouwen en kinderen krijgen. Gaelle (Kiberlain) is 25 en ligt altijd met haar emoties overhoop. Marie-France (Agenin) is 45, de vrouw van zijn literaire agent en wil hem bemoederen; tenslotte is er Marianne (Schulz) die pas achttien is en door hem de liefde leert kennen met wie hij een fysieke relatie heeft. De film is intimistisch, saai en eigenlijk gebeurt er helemaal niets en slaat het geweifel dat tot vervelends toe aanhoudt, op de kijker over. De literaire dialoog is pretentieus en vermoeiend. Scenario van Charles Le Roux en regisseur Ronssin die hiermede zijn eerste lange speelfilm maakte. Het camerawerk is van Benoit Delhomme. Een film waar niemand op zit te wachten.

Roulez jeunesse

1993 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1993. Misdaad van Jacques Fansten. Met o.a. Jean Carmet, Daniel Gélin, Blanchette Brunoy, Grégoire Colin en Youssef Diawara.

De bewoners van een bejaardentehuis worden helemaal van hun stuk gebracht als er een overval bij hen plaatsvindt. Hoewel de twee dieven al snel worden opgepakt, voelen de oudjes sympathie voor hen, en doen er alles aan om ze weer vrij te krijgen. Charmant geacteerd, naar een scenario van de regisseur.

Le fils Cardinaud

1992 | Thriller

Frankrijk 1992. Thriller van Gérard Mordillat. Met o.a. Jean-Pierre Bisson, Caroline Silhol, Camille Clavel, Christian Barbier en Jacques Pater.

Naar de gelijknamige psychologische thriller van Georges Simenon uit 1942. Wanneer Bisson en zijn zoontje Clavel zoals iedere zondag na de mis thuiskomen, treffen zij daar niemand aan. De rosbief staat in de oven, maar Sihol, Bissons echtgenote, is spoorloos. Bisson heeft snel in de gaten dat er weinig tijd is om haar terug te vinden, en de twaalf volgende uren zullen zijn leven helemaal omgooien. Werd eerder verfilmd door Gilles Grangier, onder de titel LE SANG [KA2]A LA T[KA4]ETE (1956). Jean Gabin speelde toen de hoofdrol, niet als verzekeringsagent, zoals in het boek, maar als industrieel. Bisson doet zijn best als de zoekende monsieur Cardinaud, maar hij slaagt er niet in zijn voorganger Gabin te doen vergeten.

La vie de bohème

1992 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk/Duitsland/Finland/Zweden 1992. Komedie van Aki Kaurismäki. Met o.a. Evelyne Didi, André Wilms, Matti Pellonpää, Christine Murillo en Jean-Pierre Léaud.

Zeer vrije, herziene en verbeterde bewerking van de fameuze [KL]Sc[KA2]enes de la vie boh[KA2]eme[KLE] van Henri Murger (1822-1861), verplaatst naar de hedendaagse Parijse banlieue. Het is vooral de bedoeling de suffige opera van Puccini, door Comencini in 1988 op het scherm gebracht, belachelijk te maken. En dat terwijl deze olijke, zich nergens iets van aantrekkende Finse cineast Shakespeare (HAMLET GOES BUSINESS) (!) en enkele anderen ook al eens zo hardhandig aanpakte. Een chaotisch geheel met kop noch staart in de stijl van de Frères Prévert is het resultaat. Grappig, amusant, absurd en geschikt voor de Academie voor Patafysica. Bestemd voor een intellectueel publiek dat 'in staat is' dit soort botte humor te waarderen. Prachtige zwart-witbeelden van Timo Salminen. De bijna ziekelijke praatzucht van Léaud doet versteld staan. Wat betreft de ongeregelde leefwijze, die vormt naar keuze 'de voorbereiding op de Academie, het ziekenhuis of het lijkenhuis'. Niet eens zo slecht gezien.

Toujours seul

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Gérard Mordillat. Met o.a. Annie Girardot, Marius Colucci, Yan Epstein, Claude Evrard en Julie Jezequel.

Sommigen dachten dat het succes van LA VIE EST UN FLEUVE TRANQUILLE (Etienne Chatillez, 1988) Mordillat slapeloze nachten zou bezorgen. Die mensen zijn dan wel tamelijk snel een serie komische, meedogenloze en verfrissende satires, zoals BILLY ZE KICK vergeten! Deze keer gaat zijn film uit van een bizar gegeven: bij Chevillard zijn ze met zijn twaalven en op een avond wordt er aangebeld en dient nummer dertien zich aan! Aangezien dertien een ongeluksgetal is moet er iemand vertrekken, maar niemand weet wie. Een variatie op de stoelendans met absurde situaties en met typische personages met even typische tronies! Als een echte remedie tegen waanwijsheid is deze zedenstudie bedoeld voor de `gemiddelde Fransman` en dat proeft u! De regisseur is even gemeen als Bu[KA6]nuel en we treffen dan ook niet voor niets de onvergelijkelijke Jezequel in deze film aan. Je zou kunnen denken dat Girardot alle andere acteurs wegspeelt, maar dat is echt niet zo en ze past prima in deze galerij der imbecielen (zo, dat is eruit). Zeer stichtend.

Interdit d'amour

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Catherine Consini en Catherine Corsini. Met o.a. Maxime Leroux, Nathalie Richard, Christine Murillo en Maxime De Jode.

Huilerige verhaal over een lastig jongetje. Zijn moeder slaat hem. Ze sluit hem op in een kast, als hij niet naar school gaat; hij moet er ook slapen. Alleen voor het eten mag hij er even uit. Het kind ontwikkelt zo een manie om muren te bekrassen. Als hij na een eenzame opsluiting tijdens een weekend door de brandweer bevrijd wordt, komt hij in een kindertehuis terecht. Hij maakt er kennis met een jonge stukadoor. Na een aanvankelijke afstoting, omdat hij diens werk kapot heeft gemaakt, sluiten ze een hechte vriendschap. In de finale mag het jochie bij de vakman gaan wonen en is verlost van zijn boosaardige moeder. Die eindigt in de gevangenis. Deze film is zo slecht dat hij niet eens geschikt is voor de allergemakzuchtigste schare der zakdoekbrigades-met- bonbondozen. Aan het scenario sleutelden Dominique Lancelot en Jean-Louis Tribes.

Le malade imaginaire

1990 | Komedie, Muziek

Frankrijk 1990. Komedie van Jacques Deschamps. Met o.a. Jean Dautremay, Christine Murillo, Nelly Borgeaud en Isabelle Desroches.

Een filmbewerking van de komedie van Moli[KA2]ere naar de theaterregie van Jean-Marie Vill[KA1]egier. De ironie van het lot sloeg meedogenloos toe, toen de dramaturg-acteur enkele uren na de vierde voorstelling, waarin hij de rol van de zieke in kwestie speelde, stierf (1673). Een des te interessantere bewerking omdat het stuk voor het eerst wordt gespeeld met de proloog en de vier zang- en dansintermezzo's. Bovendien uitstekende acteerprestaties.

Il me faut un million

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Gérard Chouchan. Met o.a. Jacques Denis, Catherine Terouenne, Christine Murillo en Christian Pereira.

Het trage verhaal van een man met wie het compleet bergafwaarts gaat. Hij is taxichauffeur en tevreden met zijn lot, maar verliest zijn baan als gevolg van een stompzinnig ongeluk (zoals het merendeel van de ongelukken) en probeert het dan met kleine tijdelijke functies. Daar komt echter een einde aan wanneer de deurwaarder langskomt, die zijn maatschappelijke leven verknalt. Hij gaat noodgedwongen een lening aan en veroorzaakt per ongeluk iemands dood. Vanaf dan wordt hij ook nog eens vermalen in de gerechtelijke molen. Hoewel het scenario mager aandoet en de opeenvolging van rampen iets te stelselmatig is, heeft Denis (die heeft gewerkt voor Claude Goretta en andere talentvolle cineasten) de naam zijn rollen zeer streng te selecteren. Hij is alomaanwezig en zeer boeiend. Dankzij hem een geslaagde film.

Chambre à part

1989 | Komedie

Frankrijk/België 1989. Komedie van Jacky Cukier. Met o.a. Michel Blanc, Jacques Dutronc, Frances Barber, Catherine Frot en Christine Murillo.

Gekruide debuutfilm van wisselende kwaliteit over liefde, bedrog, jaloezie en andere hartstochten van twee echtparen: de keurige Blanc-Barber dat in Londen een alledaags bestaan leidt en het oridinaire duo Dutronc-Lio dat op oudejaarsavond hun leven binnendringt. Na hun kennismaking laat de verlegen Blanc zich door de lonkende Lio verleiden en Dutronc is niet ontroostbaar met Barber. Cukier is van huis uit scenarioschrijver en hij maakte samen met Serge Frydman deze film. Het scenario biedt een eigenaardig en boeiend portret van morele afzondering en is doorspekt met wrange humor. De regie doet wat aarzelend aan en komt vooruit met behulp van niet goed uitgewerkte scènes, die helaas het verhaal soms meer en meer op een klucht doen lijken, maar het spel is uitmuntend.

Histoire des voyous: les Marloupins

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Michel Berny. Met o.a. Gérard Hérold, Roger Mirmont, Catherine Alric, Pierre Saintons en Christine Murillo.

Twee jonge en sympathieke schurken worden compagnons en plegen samen een serie oplichterijen, uiteenlopend van klein tot zeer gewaagd. Uiteindelijk belanden ze in de gevangenis. De film, bij tijd en wijle grappig, heeft veel te danken aan het natuurlijke spel van de twee hoofdrolspelers.

L'Intrus

1984 | Drama, Misdaad, Fantasy

Frankrijk 1984. Drama van Irène Jouannet. Met o.a. Marie Dubois, Richard Anconina en Christine Murillo.

De debuutfilm van Jouannet, die hiervoor weinig geld ter beschikking had. Het verhaal speelt zich af in een woning in een monsterlijk flatgebouw in het 13e arrondissement van Parijs - een nieuw soort Chinatown. Een eenzame vrouw heeft zich er teruggetrokken en doet alsof ze twee dochters heeft. Er komt een jonge man op de proppen die gezocht wordt wegens kleine 'incidenten', maar hij blijkt teder en onschuldig te zijn en blijft tenslotte bij de vrouw. Zij neemt hem in vertrouwen en langzamerhand komt hij erachter dat zij steeds krankzinniger wordt. Hij probeert tevergeefs de vrouw uit haar droomwereld te redden en het kost hem zijn leven. Hier en daar is de produktie onbeholpen, maar over het algemeen is de film zeer overtuigend en bovendien perfect gespeeld.

Le coup du parapluie

1980 | Komedie, Actiefilm

Frankrijk 1980. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Pierre Richard, Gert Fröbe, Valérie Mairesse, Christine Murillo en Vittorio Caprioli.

Een berooide acteur komt solliciteren voor een rol in een gangsterfilm, maar belandt per ongeluk op het kantoor van een mafioso. Deze verwacht een killer die een rivaal voor hem moet uitschakelen. Hij neemt nietsvermoedend de opdracht aan en blijft tot aan de bloedige afloop in de waan dat hij zich op een filmset bevindt. Dit aardige uitgangspunt kreeg een uitermate teleurstellende en flauwe uitwerking, waarbij iedere grap eindeloos wordt uitgekauwd (voorzover de film niet wordt stopgezet voor uitvoerige sluikreclame). Pogingen van Richard om leuk te doen zonder dat het scenario de kans ertoe geeft maakt het werk onuitstaanbaar. Scenario van regisseur Oury en Danièle Thompson. Camerawerk van Henri Decae.

Le Coup De Parapluie

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Valérie Mairesse, Gert Fröbe, Pierre Richard en Christine Murillo.

Een berooide acteur komt solliciteren voor een rol in een gangsterfilm, maar belandt per ongeluk op het kantoor van een mafioso. Deze verwacht een killer die een rivaal voor hem moet uitschakelen. Hij neemt nietsvermoedend de opdracht aan en blijft tot aan de bloedige afloop in de waan dat hij zich op een filmset bevindt. Dit aardige uitgangspunt kreeg een uitermate teleurstellende en flauwe uitwerking, waarbij iedere grap eindeloos wordt uitgekauwd (voorzover de film niet wordt stopgezet voor uitvoerige sluikreclame). Pogingen van Richard om leuk te doen zonder dat het scenario de kans ertoe geeft maakt het werk onuitstaanbaar. Scenario van regisseur Oury en Danièle Thompson. Camerawerk van Henri Decae.

Tout dépend des filles

1979 |

Frankrijk 1979. Pierre Fabre. Met o.a. Jean-Luc Bideau, Jean-Pierre Sentier, Michel Galabru, Micheline Presle en Christine Murillo.

Lanterfantende kunstenaars en de anarchistische vader van één van hen aarzelen steeds om de verhouding met hun vriendinnen te legaliseren, tot besloten wordt tot een drievoudige bruiloft en de vrouwen zelf op het stadhuis er opeens de brui aan geven. Dit simpele verhaal is aanleiding voor een poëtisch-schilderachtige milieuschets naar vooroorlogse Frans voorbeeld. De grappen en personages zijn al te bekend, ook de meer eigentijdse elementen als ecologie en feminisme. De acteurs zijn beter dan hun rollen, maar de film blijft onderhoudende middelmaat.

Le Divorcement

1979 | Drama, Komedie

Frankrijk 1979. Drama van Pierre Barouh. Met o.a. Michel Piccoli, Lea Massari, Jean-Claude Bouillon, Ann Lonnberg en Christine Murillo.

Veertigers besluiten na een lang huwelijk te scheiden om de eigen zelfstandigheid te hervinden. Een pijnloze en harmonieuze echtscheiding wordt bemoeilijkt door het onbegrip en verdriet van de kinderen, die ook een relatie met de nieuwe partners gecompliceerd maken. Film van zanger-componist Barouh beperkt zich tot observaties die heel vaak treffend zijn, maar opzettelijk afzien van een psychologische of sociologische uitdieping. Situering in een vooruitstrevend burgermilieu geeft de toch al gladjes verlopende confrontaties een luxueus karakter, hoewel vals sentiment vermeden wordt.

Corps à coeur

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van Paul Vecchiali. Met o.a. Hélène Surgère, Nicolas Silbert, Madeleine Robinson, Myriam Mézières en Béatrice Bruno.

Eenvoudige auto-monteur die makkelijk succes heeft bij de vrouwen in een Parijse voorstad wordt verliefd op een sjieke vooraanstaande weduwe van middelbare leeftijd, die nog maar korte tijd te leven heeft en zijn liefde accepteert, ondanks verzet en afweer in beider omgeving. Dit melodrama in de vroegere volkse filmtraditie zet zonder ironie heftige emoties tegenover een onpersoonlijke moderne samenleving, maar verliest aan overtuigingskracht door het liefdespaar ook nog binnen een schilderachtige microkommos te plaatsen van aan oude scenario's van Prévert ontleende personages die alleen filmcitaten blijven en geen eigen bestaansrecht krijgen. Centrale tragische romance heeft een grote overtuigingskracht, maar is niet voor ieders smaak.

Plurielles

1978 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1978. Drama van Jean-Patrick Lebel. Met o.a. Christine Murillo, Jacques Denis, Monique Mélinand, Jenny Clève en Michel Amphoux.

Een monsterlijke bezinning over de positie van de vrouw in de maatschappij. Lebel wisselt scènes uit een huwelijksleven af met fragmenten uit een toneelstuk van een feministisch theatercollectief. De film bestaat uit beelden van werkende vrouwen en verbindende teksten die worden voorgelezen uit het werk van de theoreticus Friedrich Engels. Lachwekkend door zijn sacrale ernst en, uiteraard, stomvervelend.

On efface tout

1978 | Thriller

Frankrijk 1978. Thriller van Pascal Vidal. Met o.a. Yves Beneyton, Christine Pascal, Christine Murillo, Bruno Cremer en Bernard Fresson.

Een journalist van een linkse krant raakt via een vrouwelijke kennis - vriendin en medeplichtige van een militante terrorist - zijn baan kwijt en raakt steeds verder verstrikt in een onverkwikkelijke politieke affaire, waarbij zowel de politie als de media hem proberen te manipuleren. Het schandaal wordt gepubliceerd, maar niettemin snel in de doofpot gestopt. Het gebrek aan routine van de debutant ontneemt de impact aan de politieke thriller en doet de spanning nog wel eens verslappen. Ondanks een onevenwichtige vorm boeit deze film toch door een zinnige en interessante inhoud en toegewijde rollen van een sterke bezetting.

Pourquoi pas!

1977 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1977. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Sami Frey, Mario Gonzalez, Christine Murillo, Nicole Jamet en Michel Aumont.

Een trio (waarom niet!) [KA2]a la JULES ET JIM (waarvan de vrouw het geld verdient!) wordt een quartet en ze weten nog lang en gelukkig te leven. Een sterke film, die je niet snel vergeet over de vrije liefde. Scenario van regisseuse Serreau. Camerawerk van Jean-François Robin.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2015	Meurtres à Collioure
2010	Comment va la douleur?
2007	Maman est folle
2001	Le marathon du lit
2000	La pomme, la figue et l'amande
1999	À mort la mort !
1999	Les enfants du printemps : Les feuilles mortes
1999	Les enfants du printemps : Les copains d'abord
1999	Les enfants du printemps : En haut de l'affiche
1996	L'enfant du secret
1994	Rosine
1994	Le R.I.F. : L'air d'une fugue
1994	La vie de Marianne
1994	L'irresolu
1993	Roulez jeunesse
1992	Le fils Cardinaud
1992	La vie de bohème
1991	Toujours seul
1991	Interdit d'amour
1990	Le malade imaginaire
1990	Il me faut un million
1989	Chambre à part
1988	Histoire des voyous: les Marloupins
1984	L'Intrus
1980	Le coup du parapluie
1980	Le Coup De Parapluie
1979	Tout dépend des filles
1979	Le Divorcement
1979	Corps à coeur
1978	Plurielles
1978	On efface tout
1977	Pourquoi pas!

name

email

mijn instellingen

Meurtres à Collioure

Comment va la douleur?

Maman est folle

Le marathon du lit

La pomme, la figue et l'amande

À mort la mort !

Les enfants du printemps : Les feuilles mortes

Les enfants du printemps : Les copains d'abord

Les enfants du printemps : En haut de l'affiche

L'enfant du secret

Rosine

Le R.I.F. : L'air d'une fugue

La vie de Marianne

L'irresolu

Roulez jeunesse

Le fils Cardinaud

La vie de bohème

Toujours seul

Interdit d'amour

Le malade imaginaire

Il me faut un million

Chambre à part

Histoire des voyous: les Marloupins

L'Intrus

Le coup du parapluie

Le Coup De Parapluie

Tout dépend des filles

Le Divorcement

Corps à coeur

Plurielles

On efface tout

Pourquoi pas!

media