Jeanne Marine

Julie Lescaut : La fête des mères

Frankrijk 1996. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Myriam Boyer, Mouss Diouf, Renaud Marx en Alexis Desseaux.

Maigret et le port des Brûmes

Frankrijk 1995. Thriller van Charles Nemes en Claude Goretta. Met o.a. Jeanne Marine, Claude Dauphin en Bruno Cremer.

Julie Lescaut : Le secret des origines

Zwitserland​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jeanne Marine.

Een bediende van de plaatsings- en adoptiedienst wordt vermoord. Een getuige heeft de moordenaar zien wegvluchten. De verdachte komt zich vrijwillig melden bij Julie Lescaut (Genest) en bekent. Dat maakt allemaal weinig indruk, als de verdachte niet een vriend zou zijn van Sarah, de dochter van Julie. De jongen werd geadopteerd en hij heeft zijn dossier gestolen om zijn te achterhalen waar hij vandaan komt. Redelijke story met een sociale achtergrond die goed uitgewerkt werd en die soms zelfs aangrijpend is. Van een beter niveau dan de meeste JULIE LESCAUT-plots, geschreven door Françoise Peroche en Alexis Lecaye. Fotografie van Denis Jutzeler. Aflevering van het seizoen, nummer van 72. Stereo.

Julie Lescaut : Crédit revolver

Zwitserland​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Roger Dumas.

Julie Lescaut (Genest) wordt geconfronteerd met een vervelende zaak: sinds kort dringen mannen, die zich uitgeven voor politie-agenten, de woningen binnen van bejaarde mensen om hun spaarcentjes te stelen. Tot op heden ging dit nog niet gepaard met geweld, maar hoelang zal dat nog duren? Het debat over de onveiligheid in de stad komt weer ter sprake en de nieuwe assistent van de burgemeester ziet hier zijn kans mooi om voor een aparte lokale politiemacht te pleiten, die Lescaut en haar mensen de duivel kunnen aandoen. Interessant gegeven dat goed uitgewerkt werd en gemixt met enkele boeiende neventhema's. Het scenario van Eric Kristy tracht het verzwakte imago van de reeks wat op te vijzelen. Aan de camera stond Jean Monsigny. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Braveheart

Verenigde Staten 1995. Historische film van Mel Gibson. Met o.a. Mel Gibson, Sophie Marceau, Patrick McGoohan, Catherine McCormack en Brendan Gleeson.

Schotland, eind dertiende eeuw. De brave, vredelievende William Wallace probeert een rustig bestaan te leiden wanneer zijn kersverse echtgenote Murron wordt verkracht en vermoord door de perfide Engelsen. Wallace ontpopt zich als verzetsleider, verzamelt bondgenoten, leidt succesvolle militaire campagnes en vecht voor 'Vrijheid!' Historisch gezien klopt bijna niets uit dit actiespektakel, maar dat mag de pret niet drukken. Gibson kan mooi inspirerend speechen, en het bloederige geweld wordt sfeervol in beeld gebracht tegen de achtergrond van het Schotse landschap. Oscars voor beste film en regie.

Maigret et le port des brumes

Frankrijk 1994. Misdaad van Charles Nemes. Met o.a. Bruno Cremer, Jean-Claude Dauphin, Jeanne Marine, Jean-Marie Cornille en Luc Thuillet.

In Parijs wordt een rondzwervende, gewonde man opgepakt, die aan geheugenverlies lijdt. Commissaire Maigret (Cremer) laat zijn foto in de landelijke pers afdrukken in de hoop dat iemand hem zal herkennen. Een jonge vrouw (Marine) komt spoedig opdagen: zij blijkt de dienstmeid te zijn van de sinds een maand vermiste kapitein (Goodall) met als thuishaven een kustplaatsje in Normandi[KA3]e. Maigret begeleidt de man en zijn meid terug naar hun woonplaats in de hoop ter plekke de mysterieuze zaak te kunnen ontrafelen. De zeevaarder sterft echter de dag na zijn terugkeer als gevolg van een strychnine-vergiftiging. Goede weergave van de sfeer, die ook kenmerkend is in het boek van Georges Simenon [KL]Le port des brumes[KLE] dat in 1932 verscheen en in het Nederlands uitkwam als [KL]Maigret in de mist[KLE]. Typische situaties, die zo kenmerkend zijn voor Simenon: sprekende stiltes, ingewikkelde familierelaties, enz. De rolbezetting, de bijrollen inbegrepen, staan op een hoog niveau. Vooral Dauphin (de zoon van acteur Claude Dauphin en actrice Maria Mauban) is perfect als de bijzonder arrogante burgemeester. Scenario en dialogen van Guy Patrick Sainderichin. Regisseur Nemes speelt de rol van de dokter, maar dat maakt van hem nog geen Hitchcock.

Août 44, ici Cognacq-Jay

Frankrijk 1994. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Mathieu Carrière, Roland Blanche, Jeanne Marine, Julian Benedikt en Alain Fromager.

Tussen mei 1943 en augustus 1944 zendt de Duitse bezetter zes uur per dag tv-programma`s uit vanaf de experimentele [KL]F[KLE]ernsehsender [KL]P[KLE]aris, ge[KA3]installeerd in een oud muziektheater in de Rue Cognacq-Jay in het zevende arrondissement. De uitzendingen vanuit bezet Parijs zijn bestemd voor gewonde Duitse soldaten in de plaatselijke ziekenhuizen. Op 23 augustus, twee dagen voor de bevrijding van Parijs, staan de Amerikaanse troepen aan de poorten van de stad. De directeur van de zender Kurt Heyzmann (Carri[KA2]ere) beseft dat het Duitse leger verslagen is. Hij wil nog een laatste, perfecte uitzending de ether in laten gaan. Kleischter (Benedikt), een fanatieke Gestapo-officier komt roet in het eten gooien omdat hij nog even een snelle genadeloze jacht wil ondernemen op joden, verzetslieden en anderen, die niet met de vijand wilden collaboreren. De technici stellen echter alles in het werk om te voorkomen dat hun tv-zender de geschiedenis in zal gaan als een amateuristische bedoening. Interessant relaas met een voelbare sfeer van een oorlog, die op zijn einde loopt. De gebeurtenissen zijn op authentieke feiten gebaseerd en vormen een stukje mediageschiedenis. Het scenario is van Pierre Fabre en Thierry Bourcy naar het boek Cognacq-Jay 1940 - La télévision française sous l'occupation van Thierry Kubler en Emmanuel Lemieux. Het camerawerk is van Jacques Guérin.

Pierre qui roule

Frankrijk 1991. Komedie van Marion Vernoux. Met o.a. Marianne Denicourt, Benoît Régent, Philippe Fretun, Serge Riaboukine en Fatbia Cheriguene.

De jonge Denicourt besluit na een jaar niet langer te treuren om de dood van haar man en weer in het leven te stappen. In een metrostation ontmoet ze de nette Régent, en ze dringt zich aan hem op. Ze gooit het geordende leventje van deze brave echtgenoot en vader duchtig overhoop, en wat hij ook onderneemt, of hij het nu tactisch of bruut aanpakt, ze laat niet meer los. FATAL ATTRACTION op z'n Frans en bekeken door een vrouw. Soms leuk, soms spannend. Romantiek en frivole perversiteit wisselen elkaar af. De twee hoofdpersonen schitteren in hun rol, ook al kan Vernoux haar scenario niet tot het einde toe hard maken. Knappe beelden van Parijs en een ludiek mozaïek van nevenpersonages maken de film toch de moeite waard. Pierre Boffety hanteerde de camera.

Geliebte Milena

Duitsland​/​​Canada​/​​Frankrijk 1990. Biografie van Véra Belmont. Met o.a. Valérie Kaprisky, Gudrun Landgrebe, Stacy Keach, Philip Anglim en Nick Mancuso.

Boeiende film over het bewogen leven van Milena Jesenska (Kaprisky), die tegen de wil in van haar vader, de pen ter hand neemt om van te leven. Ze trouwt in Wenen met de joodse, avantgardistische criticus Polak (Gallagher). Door de rassenwetten van Neurenberg kan Polak niet meer de kost verdienen. Jesenska verdient voor beiden. Polaks trots raakt gekrenkt en hun huwelijk loopt stuk. Ze verkeert in de kringen van Max Brod (Jacques), Franz Werfel en Willy Haas en ze krijgt een bijzondere relatie met Franz Kafka (Anglim) wiens werk zij in het Tsjechisch vertaalt. Ze trouwt met een linkse architect, die als de druk van de nazi's steeds groter wordt, naar Moskou vlucht, terwijl Jesenska verkiest achter te blijven. Geleidelijk wordt ze het slachtoffer van depressies en drugs. Ze werd door de nazi's om haar uit de gratie geraakte geschriften gedeporteerd naar het concentratiekamp voor vrouwen in Ravensbruck. Naar de gelijknamige roman van Jana Cerna, door Belmont tot scenario bewerkt, die de film op vaardige en waardige wijze regisseerde. Ook bekend als LOVER.

Appelez-moi tonton

Frankrijk 1990. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Dominique Rialet, Tristan Richier, Dimitri Rougeul, Olivia Capeta en Annick Alane.

Tot grote wanhoop van vader en moeder, die zo graag opa en oma waren geworden, heeft hun enige zoon voor het priesterambt gekozen. Hij hoopte echter benoemd te worden in een rustige plattelandsparochie, maar in plaats daarvan belandt hij in een explosief weeshuis, waar hij o.a. pedagoog, voetballer, bokser, beschermer van mishandelde vrouwen en `vader` van een grote familie wordt (tot grote tevredenheid van zijn ouders). Het scenario van Jean L'Hote, zelf een tv-regisseur van naam, is logisch en inventief. We treffen er alle humanistische gedachten in aan van deze auteur, die op de tv van een groot scheppend vermogen heeft blijk gegeven en die ons tijdens zijn lange carrière nog nooit heeft teleurgesteld. Prima vertolking, vooral van Rialet in de rol van de pastoor.

Young Nurses in Love

Verenigde Staten 1989. Erotiek van Chuck Vincent. Met o.a. Jeanne Marie, Alan Fisler, Jane Hamilton, Jamie Gillis en Harv Siegel.

In een Amerikaanse kliniek bevindt zich een spermabank met het zaad van genieën. De geheime dienst van de Sovjetunie wil deze in handen krijgen om mettertijd de Amerikanen de baas te kunnen. Een geheime agente weet de kliniek binnen te dringen. Tot zo ver, zo goed. Het ziekenhuis is echter een ongewoon ziekenhuis: leeggelopen patiënten krijgen er een geilheidsbehandeling. Zoals het zo vaak gaat, wordt algauw het plot vergeten en krijgt de kijker alleen nog maar gehop en gehijg voorgeschoteld. Een maaltijd, die binnen de kortste keren verveelt. Bovendien is de verhaallijn zwaar verouderd. Toch stond regisseur Vincent binnen zijn genre bekend als vakbekwaam. Wellicht zou hij ook eens zo'n kliniek moeten opzoeken om inspiratie op te doen. Een zekere Craig Horrall schreef het scenario en Larry Revene zorgde voor de plaatjes, aldus de credits.

Les Oreilles entre les dents

Frankrijk 1987. Horror van Patrick Schulmann. Met o.a. Laurent Gamelon, Jean-Luc Bideau, Fabrice Luchini, Jeanne Marine en Féodor Atkine.

Een gek pleegt moorden en snijdt de oren van zijn slachtoffers af om ze tussen hun tanden te steken. Het onderzoek wordt geleid door een bekende stampvoetende neuroloog, terwijl een journalist en de dochter van een misdadiger hun eigen onderzoek doen. Een mengsel van horror en andere elementen. Deze film is interessant dankzij de stevige regie van Schulmann die, uitzonderlijk, ook de componist van de muziek is.

Chantons en coeur

Frankrijk 1987. Thriller van Claude Lemay. Met o.a. Pascale Rocard, Hippolyte Girardot, Jean-Pierre Bisson, Marie Wiart en Michel Aumont.

Een bewerking van een detectiveroman van James Hadley Chase, die speelt op een afgelegen landgoed. Girardot is een motor- coureur, die na een ongeval rust zoekt op het platteland met zijn vrouw Rocard, de dochter uit een puissant rijk geslacht. Ze raken verstrikt in moord en chantage. Met veel zorg maar toch weinig bijzonder verfilmd. De regisseur weet wél hoe hij een griezelig sfeertje en ongure types moet creëren.

Paulette

Frankrijk 1986. Komedie van Claude Confortès. Met o.a. Jeanne Marine, Catherine Leprince, Luis Rego, Gérard Desarthe en Roland Blanche.

De avonturen en tegenslagen van een 'arme miljardaire' van twintig die van iedereen wint die belust is op haar erfenis. Zeker opwindend zijn de goed gemaakte achtervolgingen. Leprince is absoluut niet goed genoeg in de hoofdrol en deze derde komedie van Claude Confortès heeft dezelfde inhoud als de andere twee: die van de zeepbel.

I love you

Italië​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Christopher Lambert, Eddy Mitchell, Agnès Soral, Anémone en Flora Barillaro.

Ferreri beschouwt provocatie als een van de schone kunsten en vertelt ditmaal het verhaal van een man die verliefd is op een... sleutelhanger die het gezicht van een vrouw heeft en hem bedriegt met anderen. Uiteindelijk verdrinkt de fetisjt zich in zee. Achter deze geschiedenis die over een wat 'dwaze gewoonte' lijkt te gaan, tekent zich het gebruikelijke pessimisme van de maker af, die bezeten is van personen die zichzelf vernietigen. Helaas mist het scenario vindingrijkheid en blijft het ergens halverwege steken, zodat de belangstelling van de filmliefhebber afneemt. Ook al is deze soms hartstochtelijke film niet overal even sterk, toch kan worden gesproken van een uitstekende prestatie. In elk geval niet een van de betere films van Ferreri.

Août 44 - Ici Cognacq-Jay

. Laurent Heynemann. Met o.a. Jeanne Marine, Roland Blanche en Mathieu Carrière.

Ferreri beschouwt provocatie als een van de schone kunsten en vertelt ditmaal het verhaal van een man die verliefd is op een... sleutelhanger die het gezicht van een vrouw heeft en hem bedriegt met anderen. Uiteindelijk verdrinkt de fetisjt zich in zee. Achter deze geschiedenis die over een wat 'dwaze gewoonte' lijkt te gaan, tekent zich het gebruikelijke pessimisme van de maker af, die bezeten is van personen die zichzelf vernietigen. Helaas mist het scenario vindingrijkheid en blijft het ergens halverwege steken, zodat de belangstelling van de filmliefhebber afneemt. Ook al is deze soms hartstochtelijke film niet overal even sterk, toch kan worden gesproken van een uitstekende prestatie. In elk geval niet een van de betere films van Ferreri.