Monika Madras: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Tatort - Der Schläfer

1983 | Mysterie

Duitsland 1983. Mysterie van Jürgen Roland. Met o.a. Horst Bollmann, Günther Ungeheuer, Pierre Franckh, Klaus Löwitsch en Klaus Höhne.

Een nieuw onstekingsmechanisme voor zeemijnen dat door de NATO gebruikt zal worden, interesseert uiteraard ook het oostblok. Geheimagent Heinz Sch[KA3]afer (Ungeheuer) probeert via de sluimerende agent (uit de titel), Kutschner (H[KA3]ohne), door te dringen tot Hohleben (M[KA3]oller), een hoge ambtenaar van het ministerie en tot Dr. Spitzner (L[KA3]owitsch), de maker van het mechaniek dat met een sonarimpuls geactiveerd wordt. Bij de test valt een dode en luitenant ter zee Delius (Bollmann) van de marine-inlichtingendienst heeft daardoor een probleem. De tweede zaak van Delius die ten opzichte van de gebruikelijke commissarissen als beroepsofficier bij de zeemacht een uitzondering vormde. Het scenario van Jochen Wedegärtner is met zijn Koude Oorlogthema en spionage achterhaald, maar het laat wel zien dat de TATORT-reeks op alle fronten meedeed. Het camerawerk is van Bernd Schofeld en Löwitsch zou nog lang dienen als Der Alte in kortere krimi's van rond een uur speeltijd. Aflevering 152.

Gottes zweite Garnitur

1967 | Drama

Duitsland 1967. Drama van Met o.a. Monika Madras, Jimmy Powell, Joachim Mock, Peter Paul en Edith Heerdegen.

Bewerking van het toneelstuk naar de gelijknamige roman van Willi Heinrich dat door Nicolaus Richter op de planken geregisseurd was en door hoofdrol Verhoeven voor de tv tot scenario bewerkt werd, die eveneens de regie aanpaste. Het verhaal gaat over een Duits gezin dat in de buurt van de grens met het voormalige oostblok woont en gehoor geeft aan de oproep om een eenzame Amerikaanse soldaat voor de kerstdagen in huis te halen als vorm van dankbaarheid tegenover de bevrijder- beschermer. Hun verbazing is groot als de zwarte sergeant John Baako (Powell) op de proppen komt. Niemand uit het gezin voelt zich op zijn gemak, behalve a.s. schoondochter Claire (Madras), die onbevangen tegenover John staat. Baako heeft het niet gemakkelijk, want ook in het leger wordt hij gediscrimineerd. Terwijl de familie Fehringer zich vernederd voelt en de sfeer om te snijden is, besluiten Claire en John een frisse neus te gaan halen. Dit eindigt in Parijs, waar het tweetal in bed duikt. John krijgt lucht van het feit dat hij naar Vietnam moet en besluit, zonder het aan Claire te zeggen, te deserteren en onder te duiken in het stadje, waar Claire haar laatste tentamens aan de universiteit moet afleggen. Dan spoort verloofde Fred het paar op. Hoewel de film verschrikkelijk gedateerd is door gebeurtenissen, die niet meer bestaan - het einde van de Vietnamoorlog en de Koude Oorlog - en zwaar op de hand is, behandelt hij het brandende thema van vooroordelen en rassendiscriminatie, waardoor hij nog steeds actueel is. De spelprestaties zijn goed. Verhoeven was van 1933 tot 1944 tijdens het duizend-jarige rijk van de nazi`s (dat slechts twaalf jaar duurde) zakelijk leider van Theater Schiffbauerdamm in Berlijn en je kunt dus bepaald niet stellen dat hij zich openlijk tegen het fascisme verzette of het grondig afkeurde.