Valérie Dréville: cast.
Er zijn 9 films gevonden.

Saint Omer

2022 | Drama

Frankrijk 2022. Drama van Alice Diop. Met o.a. Guslagie Malanda, Kayije Kagame, Valérie Dréville, Aurélia Petit en Xavier Maly.

Universiteitsprofessor Rama is aanwezig bij rechtszaak tegen de Senegalese Laurence (een uitstekende Malanda), die haar vijftien maanden oude baby heeft vermoord. Iets wat de welbespraakte Laurence – ze studeerde filosofie – niet ontkent, maar toeschrijft aan hekserij en hallucinaties. Intrigerend rechtbankdrama, waarin het niet draait om de uitspraak, maar om de verhalen van alle betrokkenen. Wat alles bij elkaar een fascinerende film oplevert over moederschap, klasse, en etnische en culturele verschillen. Fictiedebuut van documentairemaker Diop, gebaseerd op proces waarbij ze zelf aanwezig was. Winnaar van (onder veel meer) de Zilveren Leeuw – zeg maar de tweede prijs – op Venetië 2022.

De bon matin

2011 | Drama

Frankrijk​/​​België 2011. Drama van Jean-Marc Moutout. Met o.a. Jean-Pierre Darroussin, Valérie Dréville, Xavier Beauvois, Ralph Amoussou en Laurent Delbecque.

Vijftiger Paul Wertret is accountmanager bij een Franse bank. Maandagochtend om acht uur stipt verschijnt hij op kantoor, schiet twee chefs neer en sluit zich daarna op in z'n bureau. Wat aan deze schokgolf voorafging, vertelt Moutout vervolgens sec, met veel interpretatieruimte. Darroussins sublieme vertolking heeft de sombere lading van monomanie, leegte en ontgoocheling. Pauls reflectie op zijn leven wordt gaandeweg de frons van de toeschouwer. Als 'het systeem' zo pervers is, waarom werken we er dan allemaal aan mee? Gebaseerd op een casus uit 2004.

Chicas

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Yasmina Reza. Met o.a. Carmen Maura, André Dussollier, Emmanuelle Seigner, Valérie Dréville en Bouli Lanners.

Fameuze dramaturge Reza heeft in haar filmregiedebuut de cinema al aardig in de vingers. Spaanse weduwe Pilar (Maura) nodigt haar in Frankrijk opgegroeide drie dochters uit voor een zondagmiddagetentje om nieuwe minnaar Fernand (Dussollier) te introduceren. Filmster Nuria (Seigner) en theateractrice Aurélia (Dréville) komen opdagen, derde telg Christal (Christelle Tual) laat verstek gaan. Tijdens het goed bedoelde partijtje blijken de wispelturige chicas vooral jaloers op het geluk van hun moeder. Dynamisch ensemblespel, venijnig-gevoelige dialogen à la Reza, bijrol van Waals acteur/regisseur Bouli Lanners.

La maladie de Sachs

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Michel Deville. Met o.a. Albert Dupontel, Valérie Dréville, Dominique Reymond, Albert Delpy en Marie-France Santon.

Ongewoon introvert en naturalistisch project voor Deville, normaliter maker van fantasievol geënsceneerde raadselfilms gestoeld op tegendraadse personages, literaire dialogen en dubbele scenariobodems. Het portret van de gedeprimeerde plattelandsdokter Bruno Sachs, aan de hand van zijn bezoeken aan en van patiënten, verrast qua onderwerp, regie en vormgeving (de fotografie van André Diot is welhaast ontkleurd grauw) als volledige stijlbreuk met het voorgaande werk van de regisseur. Naar de gelijknamige roman van de Franse arts Martin Winckler (alias Marc Zaffran). Dupontel, in 1996 debuterend als regisseur met de inktzwarte komedie Bernie, speelt intens en geloofwaardig.

La sentinelle

1992 | Thriller

Frankrijk 1992. Thriller van Arnaud Desplechin. Met o.a. Emmanuel Salinger, Thibault de Montalembert, Jean-Louis Richard, Valérie Dréville en Marianne Denicourt.

In het stervensuur van de Koude Oorlog wordt aankomend student forensische pathologie Mathias opgescheept met een gemummificeerd mensenhoofd. Terwijl hij de identiteit van de eigenaar tracht te achterhalen blijken schimmige organisaties geïnteresseerd in Mathias en zijn nieuwe artefact. Bizar thrillerverhaal wordt door debuterend regisseur Desplechin vervormd tot diffuus portret van een solitaire figuur met obsessie voor het verleden. Evenals Bring me the Head of Alfredo Garcia, die andere film met een levenloze kop in de hoofdrol, contra-mainstream, morbide en fascinerend. Bijrol Emmanuelle Devos, César 1993 voor Salinger.

Electre

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Hugo Santiago. Met o.a. Evelyne Istria, Jean-Claude Jay, Redjepp Mitrovitsa en Valérie Dréville.

Het meesterwerk van Sophocles in de opmerkelijke enscenering van Antoine Vitez, waaraan Santiago een heuse cinematografische dimensie verleent. Hij speelt met alle mogelijkheden die de ruimte en camerabewegingen bieden. Ongetwijfeld snobistisch maar daarom nog niet minder meeslepend. Eindelijk iemand die er niet mee volstaat gefilmd theater voor de tv te maken.

Baisers de secours, Les

1989 |

Frankrijk 1989. Philippe Garrel. Met o.a. Anémone, Brigitte Sy, Maurice Garrel, Philippe Garrel en Louis Garrel.

De avant garde-filmer bij uitstek, Philippe Garrel, wekt verwondering met dit werk. Het thema lijkt op het eerste gezicht erg simpel: het is het verhaal van een scheiding en de terugkeer in de huiselijke haard. Echter, in de film wordt nog een film opgenomen! Bovendien gaat het om een heus familieproject. Met uitzondering van An[KA1]emone behoren alle spelers of tot de familie Garrel of tot hun vriendenkring. De dialogen, die opvallen door hun discretie en geloofwaardigheid, zijn van Marc Cholodenko. Belichting en camerawerk (van Jacques Loiseleux) scheppen een dromerige sfeer. Er ontstaat een ontroerende huiselijke realiteit. Een keerpunt in de carrière van deze regisseur.

Le Préféré

1983 | Komedie

Frankrijk 1983. Komedie van Jean Piat. Met o.a. Sophie Desmarets, Jean Piat, Cyrielle Claire, Philippine Pascale en Roland Oberlin.

Een studioverfilming van de zedenkomedie van het duo Barillet en Grédy uit 1978, die veel succes in het theater had. Deze geschiedenis over een vijftigjarige rokkenjager, die na achttien jaar niets van zich te hebben laten horen verliefd wordt op zijn eigen dochter, lijkt af en toe op een klucht. De dialogen zijn schitterend, de regie vertoont weinig diepgang en de vertolking doet alles wat in dit boulevardtoneel gekunsteld aandoet uiteindelijk vergeven en vergeten.

Tire pas sur mon collant

1978 | Komedie

Frankrijk 1978. Komedie van Michel Lemoine. Met o.a. Vanessa Vaylord, Corinne Corson, Valérie Dréville, Patrice Valota en Jérôme Foulon.

Drie giechelende secretaresses gaan met vakantie naar Marrakech om mannen te versieren rond het zwembad van hun luxehotel. Platvloerse, racistische ongein, vermoedelijk in elkaar geïmproviseerd toen de hele filmploeg stomdronken was.