Quentin Ogier

Tontaine et Tonton

Frankrijk 1999. Tonie Marshall. Met o.a. Emmanuelle Devos, Patrick Pineau, Eric Petitjean, Paul Minthe en Quentin Ogier.

Crimes en série : Histoires d'amour

België​/​​Frankrijk 1999. Misdaad van Patrick Dewolf. Met o.a. Pascal Légitimus, Yvon Back, Clémence Boué, Christian Hecq en Jean-Pierre Cassel.

Petite sœur

Frankrijk 1996. Komedie van Marion Sarraut. Met o.a. Annie Girardot, Martin Lamotte, Camille Dos Santos, Natacha Régnier en Quentin Ogier.

Les Cordier, juge et flic : Cécile, mon enfant

Frankrijk 1996. Drama van Marion Sarraut. Met o.a. Pierre Mondy, Charlotte Valandrey, Bruno Madinier, Antonella Lualdi en Dominique Labourier.

Et si on faisait un bébé?

Frankrijk 1996. Komedie van Christiane Spiero. Met o.a. Macha Méril, Patrick Chesnais, Tsilla Chelston, Marina Foïs en Quentin Ogier.

Petite Sœur

Frankrijk 1995. Drama van Marion Sarraut. Met o.a. Annie Girardot, Martin Lamotte, Camille Dos Santos, Marion Larguier en Emilie Capel.

Sinds de dood van haar moeder is de vijftienjarige Regnier de belangrijkste vrouw in het gezin van Lamotte. Zij moet de studies volgen van haar jonger zusje, Dos Santos, en voor het huishouden zorgen. Dos Santos is echter meer geïnteresseerd in turnen dan in studeren en ze ontpopt zich tot een eersteklas athlete. Tijdens een ontmoeting tussen liefhebbers wordt ze opgemerkt. Ze wordt uitgenodigd op een nationale competitie. Trots stemt haar vader toe. Een hulde aan familiale eensgezindheid die echter verzinkt in goedkope melodramatiek. Enkel het spontane spel van de jonge Dos Santos redt de film van de volledige ondergang. Alain Leblanc en Julien Gadé schreven het scenario. Aan de camera werd plaatsgenomen door Jean-Pierre Aliphat. Formaat 16/9. Dolby Surround.

Jeanne la pucelle

Frankrijk 1993. Historische film van Jacques Rivette. Met o.a. Sandrine Bonnaire, André Marcon, Philippe Morier-Genoud, Jean-Louis Richard en Bernard Sobel.

In de 14e eeuw bevindt Frankrijk zich op het dieptepunt van een crisis. Door de eindeloze oorlogen heersen in het land ellende en hongersnood. Daarbij komt de pestepidemie van 1347, die de verzwakte bevolking dreigt uit te roeien. Wanneer ook nog koning Karel IV sterft zonder een mannelijke troonopvolger, is de malaise compleet. Dan staat er uit het volk een jonge vrouw - eigenlijk nog een tiener - op die beweert het land te zullen redden. Eindeloze geschiedenisles, gebracht op de eigenzinnige manier van Rivette die vooral de feministische kant van Jeanne d`Arc (gespeeld door Bonnaire) benadrukt. Hij ontdoet haar van haar aureool van heiligheid en brengt een klein, bleek, eenvoudig, gelovig meisje ten tonele. De film werd uitgebracht in twee delen, getiteld LES BATAILLES (160m) en LES PRISONS (176m). Drastische inkorting had de film ongetwijfeld veel goeds gedaan. Scenario van Pascal Bonitzer en Christine Laurent. Fotografie van William Lubtchansky.

La révolte des enfants

Frankrijk 1991. Drama van Gérard Poitou-Weber. Met o.a. Michel Aumont, André Wilms, Clémantine Amouroux, Nada Strancar en Bernard Ballet.

Tijdens de industri[KA3]ele revolutie heerste er armoede en hongersnood. Een kind dat een brood stal of een ander klein vergrijp pleegde, werd opgesloten in een opvoedingsgesticht. Zo`n gevangenis bevond zich in Frankrijk omstreeks 1847 in Bretagne. Aumont was directeur van die inrichting en hij noemde zich Oom. Zijn medewerkers en de bewakers waren Neven (en Nichten). De kleine delinquentjes behoorden zo tot [KA1]e[KA1]en grote familie. Verlichte stafmedewerker Wilms vindt dat in deze jeugdgevangenis het nodige moet worden gemoderniseerd en nodigt een journaliste uit Parijs te komen, gravin Marie D`Ozeray (Amouroux). Er breekt een opstand uit over de barre omstandigheden waaronder de kinderen moeten leven, maar die wordt door Aumont onderdrukt. Dickensiaans fresco over sociaal onrecht uit de 19e eeuw, matig gespeeld en vooral traag van tempo. Regisseur Poitou-Weber, die zijn ervaring opdeed bij de tv, schreef zijn eigen scenario naar historische figuren, die werkelijk bestaan hebben. Het camerawerk is van Dominique Brenguier. Wordt ook op de tv vertoond als twee-delige miniserie.

Baptême

Frankrijk​/​​België 1989. René Féret. Met o.a. Valérie Stroh, Jean-Yves Berteloot, Jacques Bonnaffé, Pierre-Alain Chapuis en Edith Scob.

René Féret pakt ditmaal in zekere zin de draad van LA COMMUNION SOLEMNELLE weer op. De geschiedsbeschrijving van een familie over enkele generaties. Het begint allemaal in een kleine stad in Noord-Frankrijk - die Pierre Lhomme tot het schieten van mooie plaatjes brengt - en eindigt in 1965. Gedurende dertig jaar volgen blijdschap en verdriet elkaar op. Zeker, er is sprake van een autobiografische inslag maar 'BAPTÊME is een samenraapsel van bedachte anecdotes waar een kern van waarheid in zit'. Het luistert in deze film allemaal heel nauw: dialogen, sfeer en een bepaalde manier van doen, die uit het leven gegrepen lijkt. Een geloofwaardig, scherpzinnig, vakkundig en gevoelig werk. Scenario van regisseur Féret.

Carte de presse

Frankrijk 1988. Avonturenfilm van Michel Favart. Met o.a. Marc Chapiteau, Myriem Roussel, Anne Fontaine, Nicolas Silberg en Pascale Roberts.

Deze film bestaat uit vier episoden over de komische en dramatische belevenissen van een stel journalisten die zich opwerpen als amateur-detectives. Ze blijken echter professioneel genoeg om een moord op te lossen, een zeer gecompliceerde spionage-affaire te ontraadselen, een bende afpersers op te rollen etcetera. Kortom, wie avontuur wil, wordt op zijn wenken bediend. Het doet een beetje denken aan Kuifje, maar de scenario- en dialogenschrijver Besson weet handig een verhaaltje in elkaar te zetten. De journalisten zijn sympathiek en vooral de toon van de film is goed: niet somber maar ironisch en brutaal.

Un dimanche à la campagne

Frankrijk 1984. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Louis Ducreux, Sabine Azéma, Michel Aumont, Geneviève Mnich en Monique Chaumette.

Op het Franse platteland van rond de vorige eeuwwisseling krijgt een oudere schilder, zoals iedere zondag, bezoek van zijn bourgeois zoon en diens gezin. Het bliksembezoek van zijn veel rustelozer dochter brengt wat leven in de brouwerij. Teder drama brengt in hoogst ontspannen tempo de verschillende familierelaties in beeld maar biedt bovenal bespiegelingen over jeugd en ouderdom, idealisme en gezapigheid, stad en platteland. De romantische, nostalgische, zomerlome sfeer doet denken aan Jean Renoirs verfilming van Guy de Maupassants 'Une partie de campagne', uit 1936.