Olivier Rausin: productie.
Er zijn 3 films gevonden.

Oscar et la dame rose

2009 | Drama

Frankrijk​/​​België​/​​Canada 2009. Drama van Eric-Emmanuel Schmitt. Met o.a. Michèle Laroque, Amir, Max von Sydow, Amira Casar en Mylène Demongeot.

De tienjarige Oscar is ongeneeslijk ziek. Zijn ouders durven er niet met hem over te praten, en dat maakt hem woedend. Zijn enige vertrouweling is een dame die pizza’s bezorgt in het ziekenhuis. Zij is een ex-worstelaarster met een grote mond en excentrieke ideeën. Regisseur Schmitt, in Frankrijk vooral bekend als schrijver, bewerkte zijn eigen novelle tot een ambitieus scenario. Een lach, een traan en een vleugje devotie – dat wil Schmitt bewerkstelligen, maar zijn oubollige toon en onevenwichtige regie leiden eerder tot ergernis.

Un honnête commerçant

2002 | Misdaad, Thriller

België​/​​Luxemburg 2002. Misdaad van Philippe Blasband. Met o.a. Benoît Verhaert, Philippe Noiret, Yolande Moreau en Frédéric Bodson.

De tienjarige Oscar is ongeneeslijk ziek. Zijn ouders durven er niet met hem over te praten, en dat maakt hem woedend. Zijn enige vertrouweling is een dame die pizza’s bezorgt in het ziekenhuis. Zij is een ex-worstelaarster met een grote mond en excentrieke ideeën. Regisseur Schmitt, in Frankrijk vooral bekend als schrijver, bewerkte zijn eigen novelle tot een ambitieus scenario. Een lach, een traan en een vleugje devotie – dat wil Schmitt bewerkstelligen, maar zijn oubollige toon en onevenwichtige regie leiden eerder tot ergernis.

Petites misères

2002 | Komedie

Frankrijk​/​​België​/​​Luxemburg 2002. Komedie van Philippe Boon en Laurent Brandenbourger. Met o.a. Albert Dupontel, Marie Trintignant, Bouli Lanners, Serge Larivière en Georges Siatidis.

De tienjarige Oscar is ongeneeslijk ziek. Zijn ouders durven er niet met hem over te praten, en dat maakt hem woedend. Zijn enige vertrouweling is een dame die pizza’s bezorgt in het ziekenhuis. Zij is een ex-worstelaarster met een grote mond en excentrieke ideeën. Regisseur Schmitt, in Frankrijk vooral bekend als schrijver, bewerkte zijn eigen novelle tot een ambitieus scenario. Een lach, een traan en een vleugje devotie – dat wil Schmitt bewerkstelligen, maar zijn oubollige toon en onevenwichtige regie leiden eerder tot ergernis.