Richard Copans: productie en camera.
Er zijn 10 films gevonden.

Gare du Nord

2013 | Drama

Frankrijk​/​​Canada 2013. Drama van Claire Simon. Met o.a. Nicole Garcia, Reda Kateb en François Damiens.

Het Parijse Gare du Nord is het drukste treinstation van Europa, en derhalve een verzamelplek voor immigranten uit alle hoeken van de wereld. Autodidact Simon (Recréations) filmde er tegelijkertijd de documentaire Géographie humaine en deze speelfilm, die draait om de onwaarschijnlijke maar verterende romance tussen een oudere vrouw en een jonge wetenschapper. Laatstgenoemde doet er onderzoek naar het station als multiculturele broedplaats, en aan zijn hand ontmoeten we de uiteenlopende personages die de microkosmos bevolken. Fraai docu-drama, dat helaas naar het einde toe uit de bocht vliegt.

L'oeil de l'astronome

2012 | Biografie, Drama, Historische film

Frankrijk 2012. Biografie van Stan Neumann. Met o.a. Denis Lavant, Airy Routier, Max Baissette de Malglaive, Elise Caron en Jean-Claude Bolle-Reddat.

Praag 1610. Tien nachten lang beschikt Johannes Kepler, astronoom aan het hof van Rudolf II, over een van de eerste telescopen naar Galilei-ontwerp. Die korte periode, waarover de geleerde later een traktaat schrijft, vormt het narratief van een fascinerende filmkroniek. Het bedaarde tempo, de sobere dramaturgie en toneelmatige regiestijl van Neumann - van oorsprong documentairemaker - scheppen volop ruimte voor een welhaast magische sfeer van verwondering. Geheel gedraaid in een oude fabriekshal in Noord-Frankrijk. Bijrol van spaghettiwesterncoryfee Lou Castel.

Les bureaux de Dieu

2008 | Komedie

Frankrijk​/​​België 2008. Komedie van Claire Simon. Met o.a. Anne Alvaro, Nathalie Baye, Michel Boujenah, Rachida Brakni en Isabelle Carré.

Twee uur lang laat Les bureaux de Dieu gesprekken zien tussen medewerksters van het Parijse bureau voor gezinsplanning en hun clientèle: seksueel actieve pubermeisjes, ongewenst zwangere vrouwen, moslims die het maagdenvlies van hun vriendin willen laten controleren. De film doet documentair aan, regisseuse Simon bezocht verschillende van zulke centra en woonde er talloze consultaties bij. De bezoeksters worden door amateurs gespeeld, de consulentes door diva's van de Franse cinema. Wonderlijk hoe het naturel van de amateurs samengaat met de filmgenieke uitstraling van veteranen als Nathalie Baye. Subtiel pleidooi voor zelfbeschikking van de vrouw.

Barakat!

2006 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Algerije 2006. Drama van Djamila Sahraoui. Met o.a. Rachida Brakni, Fattouma Ousliha Bouamari en Ahmed Berrhama.

Treffend Algerijns drama over een vrouwelijke arts (Brakni) die tijdens de burgeroorlog in de jaren '90 de heuvels intrekt om haar ontvoerde man te zoeken, in weerwil van de constante dreiging van vechtlustige mannen. Debuterend regisseur en scenarist Djamila Sahraoui wilde met haar eersteling Barakat! (Genoeg) de geestdrift van Algerijnse vrouwen belichten. Om haar punt kracht bij te zetten wordt de vastberaden heldin bijgestaan door een dito oudere vrouw met ervaring in de oorlog tegen de Fransen. 'In mijn film geen onderdanige vrouwen,' aldus Sahraoui, die met haar werk negentien debuutfilms versloeg (van louter mannen) op het pan-Afrikaans filmfestival van Ouagadougou in de categorie Beste Debuut.

El Caso Pinochet

2001 |

Chili​/​​België​/​​Spanje​/​​Frankrijk 2001. Patricio Guzmán.

Treffend Algerijns drama over een vrouwelijke arts (Brakni) die tijdens de burgeroorlog in de jaren '90 de heuvels intrekt om haar ontvoerde man te zoeken, in weerwil van de constante dreiging van vechtlustige mannen. Debuterend regisseur en scenarist Djamila Sahraoui wilde met haar eersteling Barakat! (Genoeg) de geestdrift van Algerijnse vrouwen belichten. Om haar punt kracht bij te zetten wordt de vastberaden heldin bijgestaan door een dito oudere vrouw met ervaring in de oorlog tegen de Fransen. 'In mijn film geen onderdanige vrouwen,' aldus Sahraoui, die met haar werk negentien debuutfilms versloeg (van louter mannen) op het pan-Afrikaans filmfestival van Ouagadougou in de categorie Beste Debuut.

Prove di stato

1998 | Documentaire

Frankrijk​/​​Duitsland 1998. Documentaire van Leonardo Di Costanzo.

Treffend Algerijns drama over een vrouwelijke arts (Brakni) die tijdens de burgeroorlog in de jaren '90 de heuvels intrekt om haar ontvoerde man te zoeken, in weerwil van de constante dreiging van vechtlustige mannen. Debuterend regisseur en scenarist Djamila Sahraoui wilde met haar eersteling Barakat! (Genoeg) de geestdrift van Algerijnse vrouwen belichten. Om haar punt kracht bij te zetten wordt de vastberaden heldin bijgestaan door een dito oudere vrouw met ervaring in de oorlog tegen de Fransen. 'In mijn film geen onderdanige vrouwen,' aldus Sahraoui, die met haar werk negentien debuutfilms versloeg (van louter mannen) op het pan-Afrikaans filmfestival van Ouagadougou in de categorie Beste Debuut.

Point de depart

1993 | Documentaire

Frankrijk 1993. Documentaire van Robert Kramer.

Treffend Algerijns drama over een vrouwelijke arts (Brakni) die tijdens de burgeroorlog in de jaren '90 de heuvels intrekt om haar ontvoerde man te zoeken, in weerwil van de constante dreiging van vechtlustige mannen. Debuterend regisseur en scenarist Djamila Sahraoui wilde met haar eersteling Barakat! (Genoeg) de geestdrift van Algerijnse vrouwen belichten. Om haar punt kracht bij te zetten wordt de vastberaden heldin bijgestaan door een dito oudere vrouw met ervaring in de oorlog tegen de Fransen. 'In mijn film geen onderdanige vrouwen,' aldus Sahraoui, die met haar werk negentien debuutfilms versloeg (van louter mannen) op het pan-Afrikaans filmfestival van Ouagadougou in de categorie Beste Debuut.

Récréations

1992 | Documentaire, Familiefilm

Frankrijk 1992. Documentaire van Claire Simon.

Claire Simon observeert peuters die spelen op een speelplaats van een kindertuin in Parijs. De kinderen gaan helemaal op in hun spel en merken de camera's niet eens op. Soms zijn ze lief voor elkaar, maar het volgende moment kent hun wreedheid geen grenzen. En toch blijft alles uiterst onschuldig. Hun spel wordt enkel onderbroken door de schoolbel. Angst, liefde, verdriet, hebzucht, concurrentiestrijd, alle emoties uit het dagelijkse leven van een volwassene vinden we terug in deze kinderwereld, maar dan zonder complex en onberedeneerd. Het springen over een bank kan een even huiveringwekkende en uitputtende strijd zijn als het beklimmen van de Everest. Simon slaagt erin om, met veel close-up-opnamen, deze kinderwereld op pellicule te vangen. Ze laat ons deel uitmaken van dit universum, een levensstadium dat we allemaal doorgemaakt hebben, maar al lang vergeten zijn. Het volgen van deze spelende kinderen is een ontzettend boeiende filmervaring. Suzanne Koch monteerde het geheel en Claire Simon tekende zelf voor de fotografie.

Music For The Movies: Bernard Herrmann

1992 | Documentaire, Muziek

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1992. Documentaire van Joshua Waletzky. Met o.a. Lucille Fletcher, James Stewart, Louis Kaufman, Don Cristlieb en David Raksin.

Een goed gedocumenteerd portret van Bernard Herrmann (1911- 1975), de componist die vooral bekendheid verwierf door zijn samenwerking met Orson Welles en Alfred Hitchcock. Op zijn twee[KA3]entwintigste begon hij te componeren voor de radio. Zo kwam hij in contact met Welles en diens Mercury-Theater. Toen deze met CITIZEN KANE debuteerde in Hollywood nam hij Herrmann mee. Al vlug werd hij een gerespecteerd componist die echter gevreesd werd voor zijn driftbuien. In 1956 begon zijn samenwerking met Hitchcock voor THE TROUBLE WITH HARRY, een partnership dat eerst in 1966 met ruzie zou eindigen toen Hitch een liefdesthema vroeg voor TORN CURTAIN en Herrmann dit weigerde. Hij trok zijn hele score terug en John Addison kreeg de opdracht een nieuwe te schrijven. In deze documentaire wordt een sc[KA2]ene uit die film getoond zoals Hitch ze in de film bracht en zoals Herrmann ze zag met zijn muziek. Een hele reeks mensen die Herrmann goed kenden komen aan het woord en maken hiervan een onthullend beeld dat ons de man achter de kunstenaar toont. Waletzky schreef het scenario en monteerde de film. Fragmenten uit o.a. CITIZEN KANE, THE GHOST AND MRS. MUIR, ON DANGEROUS GROUND, CAPE FEAR (1961), NORTH BY NORTHWEST, THE MAN WHO KNEW TOO MUCH, PSYCHO, TORN CURTAIN, LA MARIEE ETAIT EN NOIRE, SISTERS en TAXI DRIVER (zijn laatste score). Nieuw beeldmateriaal is van Mark Daniels en Jeffrey Feldman.

Route One USA

1989 | Documentaire

Frankrijk 1989. Documentaire van Robert Kramer. Met o.a. Pat Robertson, Paul McIsaac, Jesse Jackson en Robert Kramer.

Een goed gedocumenteerd portret van Bernard Herrmann (1911- 1975), de componist die vooral bekendheid verwierf door zijn samenwerking met Orson Welles en Alfred Hitchcock. Op zijn twee[KA3]entwintigste begon hij te componeren voor de radio. Zo kwam hij in contact met Welles en diens Mercury-Theater. Toen deze met CITIZEN KANE debuteerde in Hollywood nam hij Herrmann mee. Al vlug werd hij een gerespecteerd componist die echter gevreesd werd voor zijn driftbuien. In 1956 begon zijn samenwerking met Hitchcock voor THE TROUBLE WITH HARRY, een partnership dat eerst in 1966 met ruzie zou eindigen toen Hitch een liefdesthema vroeg voor TORN CURTAIN en Herrmann dit weigerde. Hij trok zijn hele score terug en John Addison kreeg de opdracht een nieuwe te schrijven. In deze documentaire wordt een sc[KA2]ene uit die film getoond zoals Hitch ze in de film bracht en zoals Herrmann ze zag met zijn muziek. Een hele reeks mensen die Herrmann goed kenden komen aan het woord en maken hiervan een onthullend beeld dat ons de man achter de kunstenaar toont. Waletzky schreef het scenario en monteerde de film. Fragmenten uit o.a. CITIZEN KANE, THE GHOST AND MRS. MUIR, ON DANGEROUS GROUND, CAPE FEAR (1961), NORTH BY NORTHWEST, THE MAN WHO KNEW TOO MUCH, PSYCHO, TORN CURTAIN, LA MARIEE ETAIT EN NOIRE, SISTERS en TAXI DRIVER (zijn laatste score). Nieuw beeldmateriaal is van Mark Daniels en Jeffrey Feldman.