Ervan Kawczinski

Les monos : Jeu de lois

België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Christian Rauth, Daniel Rialet, Éva Darlan, Gabrielle Forest en Johan Carollo.

Les faux frères

Frankrijk 1995. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Anaïs Jeanneret, Jean-François Garreaud, Aurélien Wiik, Ervan Kawczinski en Louise Laure Mariani.

Serge (Garreaud) is weduwnaar en Claire (Jeanneret) heeft een pijnlijke scheiding achter de rug als ze elkaar ontmoeten. Na het verdriet dat ze doorgemaakt hebben, vinden ze nu dat ze recht hebben op een beetje geluk. Voor hen is het vanzelfsprekend dat Jeff (Wiik), Claire`s zoon, en Micha[KA3]el (Kawczinski), Serge's zoon, ook goed met elkaar zullen kunnen opschieten, maar de twee jongens kunnen elkaar niet luchten of zien. Ze vormen op den duur een bedreiging voor de hechte, liefdevolle relatie van hun respectievelijke ouders. Gewoonlijk wordt er aandacht besteed aan wat een scheiding teweeg brengt in het leven van de betrokkenen, maar in het scenario van Yves Lopez en Georges Desmouceaux wordt de reactie van de kinderen getoond op hun onderlinge verhouding. Er gebeurt niets sensationeels, maar alles ligt heel dicht bij de werkelijkheid. Goed spel van zowel de jongens als de ouders. Het camerawerk is van Dominique Bouilleret. Stereo.

L'année du certif

Frankrijk 1995. Familiefilm van Jacques Renard. Met o.a. Jacques Bonnafé, Mireille Perrier, Jean Yanne, Felix Briaud en Michèle Moretti.

Cévennes, juli 1934. Naar jaarlijkse traditie zullen twee dorpen uit de streek hun verdienstelijkste leerlingen inzetten voor de prijs der cantons. Ditmaal zijn beiden ervan overtuigd de meest geschikte kandidaat voor de eerste prijs in hun rangen te hebben. Wat normaal een goedmoedige competitie is wordt dit keer een grimmige strijd waarbij niet steeds eerlijk gespeeld wordt. Moraliserende jeugdfilm die wil duidelijk maken dat het niet om de knikkers gaat, maar om het spel. En: eerlijk duurt het langst. Over het algemeen onderhoudend en goed gespeeld, vooral door de jonge Briaud, een schlemiel met een brilletje dat ieders hart zal stelen en Yanne als de grootvader. Geschreven door Philippe Madral, naar een roman van Michel Jeuri. Fotografie van Gérard Vigneron.

L'instit: Le crime de Valentin

Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Komedie van Christian Faure. Met o.a. Gérard Klein, André Julien, Michèle Moretti, Jean-Claude Frissung en Jean-François Dérec.

Voor de lessen biologie trekt instit Klein met een aantal kinderen uit de buitenwijken erop uit naar het hartje van Auvergne, waar ze hartelijk ontvangen worden op de boerderij van Michaud. Haar vader (Julien) leeft van de opbrengst van het landgoed sinds hij vijf jaar ervoor uit de gevangenis werd ontslagen, waar hij vijftien jaar moeten brommen voor een misdaad die hij niet gepleegd had. Enkele dagen na de aankomst van de klas wordt een lijk gevonden. Deze wandaad die op een of andere manier met de vroegere verbonden is, geeft Klein de kans om zijn leerlingen te wijzen fouten die door de justitie gemaakt worden. Een iets beter scenario dan we in deze reeks gewoon zijn, geschreven door Didier Cohen en Eric Kristy. Ook al wordt goedkoop sentiment niet helemaal vermeden, al kwam het op de tweede plaats. Mooie fotografie van Dominique Brabant.