Jean-Louis Loca: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

House, The

1997 | Experimenteel, Drama

Litouwen​/​​Frankrijk​/​​Portugal 1997. Experimenteel van Sharunas Bartas. Met o.a. Francisco Nascimento, Alex Descas, Leos Carax, Oksana Chernych en Viktorija Nareiko.

Deze abstracte film speelt zich af in een huis aan een meer en heeft niet echt een plot. Er wordt erg weinig in gesproken, een paar vertellers spreken tegen een moeder die niet in beeld komt. Misschien is het wel een visualisatie van droombeelden van één van de bewoners? (VM/VPRO Gids)

Dormez, je le veux !

1997 | Romantiek

Frankrijk 1997. Romantiek van Irène Jouannet. Met o.a. Céline Milliat-Baumgartner, Jean-Louis Loca, François Berléand, Catherine Frot en Alain Floret.

Deze abstracte film speelt zich af in een huis aan een meer en heeft niet echt een plot. Er wordt erg weinig in gesproken, een paar vertellers spreken tegen een moeder die niet in beeld komt. Misschien is het wel een visualisatie van droombeelden van één van de bewoners? (VM/VPRO Gids)

Dancing nuage

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Irène Jouannet. Met o.a. Mireille Perrier, Pierre-Quentin Fæsch, Sébastien Lesgent, Myriam Mézières en Chantal Neuwirth.

Madeleine (Perrier) leeft met haar zoontje van acht Simon (Fæsch) in een caravan, die ze Dancing nuage heeft genoemd. Haar man zit in de gevangenis en Madeleine, die geen werk heeft, vreest dat de kinderbescherming haar het oudersschap zal ontnemen. Ze neemt met Simon de benen voordat het te laat is. In plaats van haar droomreis, eerste klasse naar Versailles, wordt het een tocht door de hel van de daklozen. Sterk sociaal drama dat af en toe behoorlijk op het sentiment van de kijker mikt. Het slot is te optimistisch en ongeloofwaardig vergeleken met de algehele teneur van de film. Goed spel van beide hoofdrollen. Het scenario is van regisseuse Jouannet naar de roman van Georges-Paul Cuny. Het camerawerk is van Chris Renson. Formaat 16/9.

L'éducateur : Trop libre pour toi

1994 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1994. Misdaad van Dominique Tabuteau. Met o.a. Xavier Deluc, Marie-Dominique Dessez, Saïd Taghmaoui, Joan Titus en Chad Chenouga.

Bruno Corr[KA2]eze (Deluc), een opvoeder tewerkgesteld door stadsbestuur van Marseille, is verantwoordelijk voor opvang van adolescenten die in de criminaliteit dreigen te belanden. E[KA1]en van de jongeren is Momo Jamel (Taghmaoui), een intelligente knaap die er echter meer voor voelt in de voetsporen van zijn oudere broer Jeff (Chenouga) te treden en een handeltje in gestolen wagens op te zetten dan zijn studies af te maken. Na wat warrige start volgt een plot dat de aandacht gaande houdt. Overtuigend spel, vooral van Taghmaoui, ook één van de helden uit de bioscoopfilm LA HAINE.

L'incruste

1994 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1994. Komedie van Emilie Deleuze. Met o.a. Claire Keim, Benoît Magimel, Yann Boudaud, Mathieu Busson en Marcel Bozonnet.

Een groepje Parijse studenten houdt er een eigenaardige hobby op na. Ze doen niets liever dan ongenodigd binnenvallen op feestjes, er de boel op stelten zetten en de aanwezigen choqueren. Tot op de dag dat Keim, het enige meisje van de bende, bij haar thuis een party organiseert en ze bezoek krijgt van haar 'metgezellen'. Dan blijkt hoezeer ze zelf op orde en netheid gesteld is. Hard-rock, heibel, drinken, ruzie maken. Dat zijn de ingrediënten van deze film, vol personages waarvoor niemand sympathie kan voelen. Het scenario van Deleuze en Laurent Guyot geeft een beeld van de decadentie van een bepaald soort jongeren, eind jaren 1980. Antoine Heberle stond achter de camera.

Hélas pour moi

1993 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Gérard Depardieu, Laurence Masliah, Bernard Verley, Jean-Louis Loca en François Germond.

Godard brengt een fabel waarin hij zich laat kennen als gelegenheidstheoloog. Hij baseert zich op een tekst van Giacomo Leopardi waarin de Schepper zijn bezorgdheid uit voor het onheil dat de mensen aanrichten (o.a. oorlog). Plus een legende die door zowel Plato als Molière, Kleist en Giraudoux zijn omgewerkt tot een toneelstuk waarin God de wens uitdrukt de menselijke emoties aan den lijve te ondervinden. Het verhaal navertellen is onmogelijk. Godard voelt zich als 'genie' veel te ver gevorderd om zich nog bezig te houden met zoiets banaals als een storyline. De film richt zich dan ook uitsluitend tot de liefhebbers en kenners van deze cineast, daar anderen onmogelijk zullen doordringen in dit intellectualistische universum, dat in beeld gebracht werd door Caroline Champetier, muzikaal omlijst door werk van o.a. Bach en Darling.