Julie Jézéquel

Souviens-toi de nous

Frankrijk 2019. Drama van Lorenzo Gabriele. Met o.a. Aure Atika, Thierry Godard, Estelle Skornik, Sophie Guillemin en Xavier Mathieu.

L'épreuve d'amour

Frankrijk 2017. Drama van Arnaud Sélignac. Met o.a. Marie-Josée Croze, Fred Testot, Grégoire Plantade en Jeanne Guittet.

Ze zijn al twintig jaar samen. Dan komt Marielle op een dag thuis en treft haar man Paul aan in vrouwenkleren. Paul blijkt al jaren te worstelen met zijn genderindentiteit. Voor televisie gemaakt drama laat de hobbels zien die de twee vervolgens op hun pad vinden. Want heel ontspannen reageren de meesten in hun omgeving niet: hun tienerkinderen hebben bijvoorbeeld grote moeite met Pauls geheime leven. Prima acteurs Testot en Croze in een degelijk gemaakte film, die vooral bedoeld lijkt als maatschappelijk discussiestuk.

La nuit du réveillon

Frankrijk 2011. Thriller van Serge Meynard. Met o.a. Quentin Baillot, Jean-Pierre Lorit, Armelle Deutsch, Thierry Godard en Christine Citti.

De avond van de 24ste december, een met kleurige lichtjes versierd huis in de buurt van Lyon. Het modelgezin Boutonnier ontvangt hun feestdinergasten. En dan staat daar ineens die sinistere Kerstman aan de deur. Suspenserijke huis clos-telethriller in drie aktes, met elk een andere regiestijl, is een voorbeeldige demonstratie van hoe een aloude genreformule, zonder kapsones tot zijn kern teruggebracht, gemeen effectief kan zijn. Baillot soleert erop los als de verknipte indringer met blaffer, maar de symbiose tussen cinema en theater levert ook sterke staaltjes ensemblespel op.

Paddy

Frankrijk 1999. Komedie van Gérard Mordillat. Met o.a. Marc Barbé, Julie Gayet, Julie Jézéquel, Florence Thomassin en Luc Thuillier.

De avond van de 24ste december, een met kleurige lichtjes versierd huis in de buurt van Lyon. Het modelgezin Boutonnier ontvangt hun feestdinergasten. En dan staat daar ineens die sinistere Kerstman aan de deur. Suspenserijke huis clos-telethriller in drie aktes, met elk een andere regiestijl, is een voorbeeldige demonstratie van hoe een aloude genreformule, zonder kapsones tot zijn kern teruggebracht, gemeen effectief kan zijn. Baillot soleert erop los als de verknipte indringer met blaffer, maar de symbiose tussen cinema en theater levert ook sterke staaltjes ensemblespel op.

La femme du veuf

Frankrijk 1998. Romantiek van Michel Favart. Met o.a. Marthe Villalonga, Patrick Fierry, Agathe De Laboulaye, Catherine Aymerie en Romain Redler.

De avond van de 24ste december, een met kleurige lichtjes versierd huis in de buurt van Lyon. Het modelgezin Boutonnier ontvangt hun feestdinergasten. En dan staat daar ineens die sinistere Kerstman aan de deur. Suspenserijke huis clos-telethriller in drie aktes, met elk een andere regiestijl, is een voorbeeldige demonstratie van hoe een aloude genreformule, zonder kapsones tot zijn kern teruggebracht, gemeen effectief kan zijn. Baillot soleert erop los als de verknipte indringer met blaffer, maar de symbiose tussen cinema en theater levert ook sterke staaltjes ensemblespel op.

Deux mamans pour Noël

Italië​/​​Frankrijk 1998. Drama van Paul Gueu. Met o.a. Antoine Duléry, Julie Jézéquel, Hubert Saint-Macary, Marie-José Nat en Ottavia Piccolo.

De avond van de 24ste december, een met kleurige lichtjes versierd huis in de buurt van Lyon. Het modelgezin Boutonnier ontvangt hun feestdinergasten. En dan staat daar ineens die sinistere Kerstman aan de deur. Suspenserijke huis clos-telethriller in drie aktes, met elk een andere regiestijl, is een voorbeeldige demonstratie van hoe een aloude genreformule, zonder kapsones tot zijn kern teruggebracht, gemeen effectief kan zijn. Baillot soleert erop los als de verknipte indringer met blaffer, maar de symbiose tussen cinema en theater levert ook sterke staaltjes ensemblespel op.

Une semaine au salon

Frankrijk 1997. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Etienne Chicot, Bernard Crombey, Julie Jézéquel, Julien Cafaro en Franck Jazedé.

De avond van de 24ste december, een met kleurige lichtjes versierd huis in de buurt van Lyon. Het modelgezin Boutonnier ontvangt hun feestdinergasten. En dan staat daar ineens die sinistere Kerstman aan de deur. Suspenserijke huis clos-telethriller in drie aktes, met elk een andere regiestijl, is een voorbeeldige demonstratie van hoe een aloude genreformule, zonder kapsones tot zijn kern teruggebracht, gemeen effectief kan zijn. Baillot soleert erop los als de verknipte indringer met blaffer, maar de symbiose tussen cinema en theater levert ook sterke staaltjes ensemblespel op.

Joséphine, profession ange gardien : Le miroir aux enfants

Frankrijk 1997. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Mimie Mathy, Julie Jézéquel, Tessa Seciniarz, Jean-Paul Comart en Henri Marteau.

De avond van de 24ste december, een met kleurige lichtjes versierd huis in de buurt van Lyon. Het modelgezin Boutonnier ontvangt hun feestdinergasten. En dan staat daar ineens die sinistere Kerstman aan de deur. Suspenserijke huis clos-telethriller in drie aktes, met elk een andere regiestijl, is een voorbeeldige demonstratie van hoe een aloude genreformule, zonder kapsones tot zijn kern teruggebracht, gemeen effectief kan zijn. Baillot soleert erop los als de verknipte indringer met blaffer, maar de symbiose tussen cinema en theater levert ook sterke staaltjes ensemblespel op.

Madame Dubois, Hôtel Bellevue

Frankrijk 1996. Komedie van Jean-Pierre Améris. Met o.a. Micheline Presle, Robert Castel, Yvonne Clech, Dominique Marcas en Frédéric Gorny.

De avond van de 24ste december, een met kleurige lichtjes versierd huis in de buurt van Lyon. Het modelgezin Boutonnier ontvangt hun feestdinergasten. En dan staat daar ineens die sinistere Kerstman aan de deur. Suspenserijke huis clos-telethriller in drie aktes, met elk een andere regiestijl, is een voorbeeldige demonstratie van hoe een aloude genreformule, zonder kapsones tot zijn kern teruggebracht, gemeen effectief kan zijn. Baillot soleert erop los als de verknipte indringer met blaffer, maar de symbiose tussen cinema en theater levert ook sterke staaltjes ensemblespel op.

Maigret et l'homme du banc

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Etienne Périer. Met o.a. Bruno Cremer, Marie Dubois, Andréa Ferréol, Julie Jézéquel en Eric Prat.

In een doodlopend straatje wordt het lijk van een man gevonden, die met een mes is vermoord. Inspecteur Maigret (Cremer), belast met de zaak, probeert de laatste levensjaren van het slachtoffer te reconstrueren en stuit daarbij op de ene verrassing na de andere. De man had zijn vrouw (Dubois), die hem verweet dat hij slechts magazijnbediende was, niet durven vertellen dat hij was ontslagen. Hij bezocht voortdurend zijn ex-collega's en leende enorme bedragen van hen. Terwijl zijn vrouw dacht dat hij aan het werk was, zat hij dagenlang op een bank op de boulevard Saint-Martin te praten met een geheimzinnige, clowneske man. Sterke rolbezetting doet het gelijknamige, in 1953 verschenen boek van Georges Simenon beslist eer aan. Behendige weergave van de typische Simenon-sfeer. Scenario van Jean-Pierre Sinapi.

En compagnie d'Antonin Artaud

Frankrijk 1993. Drama van Gérard Mordillat. Met o.a. Sami Frey, Marc Barbé, Julie Jézéquel, Valérie Jeannet en Clothilde De Bayser.

In mei 1946 wordt Antonin Artaud vrijgelaten uit het tehuis van Rodez, waar hij negen jaar opgesloten heeft gezeten. Hij keert terug naar Parijs. De jonge dichter Jacques Prevel besluit Artaud te volgen in zijn omzwervingen door het na-oorlogse Parijs en zijn lot wordt onverbrekelijk verbonden met dat van het onbereikbare genie. Prevel is de enige vriend die Artaud nog had tot zijn dood twee jaar later. Op basis van de kroniek die Prevel over hun vriendschap schreef, hebben scenarioschrijvers Mordillat en Jérôme Prieur een intimistisch-literair essay geschreven dat enige inspanning vraagt van de kijker, maar dat zeker de moeite loont. Frey is een sublieme Artaud. Hij werd voor zijn prestatie beloond met de Gouden Fifa voor de beste mannelijke acteur. Als Prevel is Barbé een fantastische tegenspeler. Prachtige zwartwit-fotografie van François Catonné.

L'ombre

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1992. Thriller van Claude Goretta. Met o.a. Pierre Arditi, Jacques Perrin, Maurice Garrel, Gudrun Landgrebe en Julie Jézéquel.

Goretta verdiepte zich in de weinig glorieuze hedendaagse realiteit van Zwitserland, en had een vechtfilm op het oog. Het resultaat staat ver af van de hooggestemde verwachtingen van de kijker. Het scenario trapt onvermijdelijke open deuren in omtrent corruptie en macht en ontbreekt het in het bijzonder aan fijnzinnigheid. De kijker steekt niets op van dit verhaal over een prominent journalist en een brave documentaliste, die geconfronteerd worden met een gewelddadige werkelijkheid. Ondanks hun talent als acteurs, lijken Arditi en Perrin in deze armoedige politieke en maatschappelijke beschouwing op marionetten, die niet in staat zijn tot genuanceerd denken. Scenario van regisseur Goretta, Muriel Teodori en Efrem Camerin.

Comédie-comédie Cavale

Frankrijk 1991. Komedie van Serge Meynard. Met o.a. François Caron, Pierre-Olivier Scotto, Julie Jézéquel, Jean-Pierre Bisson en Boris Bergman.

Deze door een zekere Eric Assous geschreven tv-film is een onsamenhangend moza[KA3]iek van sketches met als enige link de steeds terugkerende personages. We zien het hedendaagse Parijs - een beetje van alles wat: een dealertje dat zo onbeduidend is dat niemand op het idee komt hem op te pakken, zijn uiterst grillige vriendin, een onschuldige die wel door de politie op de hielen wordt gezeten, een ongelovige jood die voortdurend wordt lastig gevallen door een orthodoxe maar lang niet kwade geloofsgenoot, enz... Ze komen elkaar allemaal tegen en krijgen op de merkwaardigste manieren met elkaar te maken. Niet helemaal gelukt door een zwak scenario, maar de regisseur treft in deze tv-film in ieder geval weer de spottende, oneerbiedige en brutale toon van zijn film L`OEIL AU BEURRE NOIR (1987).

Tumultes

België​/​​Frankrijk 1990. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Bruno Cremer, Nelly Borgeaud, Julie Jezequiel, Clotilde de Bayser en Laure Marsac.

Het bedoelde tumult speelt zich van binnen af. Patrick is in Engeland doodgegaan. Zijn familie, die aan de Bretonse kust woont, hun geboortestreek, wordt op de hoogte gebracht en ieder reageert anders. De vader stort zich op zijn werk tussen eb en vloed in de visserij, de moeder vlucht in schizofreen gedrag en de drie dochters ervaren een gruwelijk verlies. Alleen Anne weet dat haar broer zelfmoord heeft gepleegd, maar durft het niet te zeggen. Ze wacht er heel lang mee - een opmerkelijk beknopte scène - en dit nieuws werkt als de katalysator die alle wonden heelt. Een eenvoudige, trage, uitvoerige geschiedenis, op zeer persoonlijke wijze benaderd en voorzien van bewonderenswaardig spel. De steeds terugkerende beelden van de zee, vergezeld van het 'Requiem en ut mineur' van Cherubini, vormen het leit-motiv. Fascinerend.

Cher Frangin

Frankrijk 1989. Oorlogsfilm van Gérard Mordillat. Met o.a. Luc Thuillier, Julie Jézéquel, Marius Colucci, Eric Denize en Philippe Caroit.

Vanwege de Algerijnse oorlog in 1959 wil Alain zijn militaire dienstplicht niet in Algerije vervullen. Hij vlucht. Eenmaal opgepakt moet hij voor de rechtbank verschijnen. Wegens gebrek aan manschappen voor het leger wordt hij toch bij een gevechtseenheid ingelijfd met alle risico's van dien. Mordillats persoonlijk getinte werk krijgt met deze ontnuchterende geschiedenis, waarin verontwaardiging doorklinkt en het slechte geweten van Frankrijk ten tijde van dit conflict tussen de regels door speelt, een vervolg. Een onverbloemde getuigenis, sterk geregisseerd, ondanks enkele onbeduidende zwakheden en langdradige stukken die op de rest geen nadelige invloed hebben.

Coupe franche

Frankrijk 1988. Komedie van Jean-Pierre Sauné. Met o.a. Serge Reggiani, Julie Jézéquel, Guy Marchand, Pierre-Loup Rajot en Jean-Quentin Châtelain.

Deze eerste lange speelfilm speelt zich af in het schitterende landschap van de Ardèche en de Aude, waarvan Philippe Théaudière opvallend goed gebruik heeft weten te maken. Het gaat om een verslag van het dagelijks leven in een afgelegen zagerij met zijn bazen en zijn arbeiders. De gelijkenis met LES GRANDES GUEULES van Robert Enrico is overduidelijk maar nergens hinderlijk. Deze microkosmos met pleziertjes, verdriet, drama's, affectieve banden en confrontaties, wordt met korte, rake en levendige typeringen beschreven in een poëtisch realisme waarmee deze nieuwe regisseur in het voetspoor van Jean Renoir treedt.

Tandem

Frankrijk 1987. Komedie van Patrice Leconte. Met o.a. Jean Rochefort, Gérard Jugnot, Sylvie Granotier, Julie Jézéquel en Jean-Claude Dreyfus.

Een radiopersoonlijkheid op leeftijd (Rochefort) reist door het land voor zijn ooit zo populaire radioquiz. Hij wordt vergezeld door zijn producent tevens chauffeur (Jugnot), die als eerste hoort dat de show binnenkort zal worden stopgezet. Vroeg werk in het oeuvre van regisseur Leconte, die later naam zou maken met alom geliefde films als Monsieur Hire en Le marie de la coiffeuse, is een geestige, aandoenlijke Franse roadmovie met prima hoofdrolspelers en surrealistische kantjes. Film werd genomineerd voor zes Franse Césars.

Police secrets : L'enveloppe

Frankrijk 1987. Misdaad van Yves Lafaye. Met o.a. Jean-François Balmer, Jean-François Stévenin en Julie Jézéquel.

Inspecteur Ravier van de zedenpolitie zorgt ervoor dat het pooier Fernand (Stevenin) niet te moeilijk wordt gemaakt, want dat is zijn belangrijkste informant. De wederzijdse vriendendiensten betreffen alleen onbelangrijke zaakjes, totdat er een envelop opduikt, die voor een opeenvolging van verrassingen zorgt. Heel wisselvallig, want het scenario zit niet goed in elkaar en wemelt van de onwaarschijnlijkheden. Het geheel is kortom een beetje slordig, en Palmer haalt het in zijn hoofdrol als inspecteur niet bij pooier Stevenin. Net

L'oeil au beurre noir

Frankrijk 1987. Komedie van Serge Meynard. Met o.a. Julie Jézéquel, Pascal Légitimus, Smaïn, Dominique Lavanant en Martin Lamotte.

De liefde, avonturen en ruzies van Virginie en haar twee jeugdige vrienden, Arabier Rachid en de zwarte schilder Denis. Een ironische ontknoping: een derde (een zakkenroller) duikt op en wint het van de anderen. Opgenomen in Parijs in de stijl van de cinema-direct tegen de achtergrond van werkloosheid, latent racisme en woningnood. Serge Meynard, wiens eerste film dit is, heeft op basis van dit vrij realistische thema een scherpe, sarcastische en spontane komedie gemaakt, waarin een eerlijk beeld van de werkelijkheid van de jaren 1980-90 wordt gegeven. Wisselend van kwaliteit, omdat het thema wat op de achtergrond raakt, de karakters soms oppervlakkig zijn en sommige beschuldigingen een beetje zwaar, maar de film op zich is heel aardig. Scenario van Patrick Braoudé en Jean-Paul Lilienfeld. Camerawerk van Jean-Jacques Tarbes.

L' Oeil Au Beurre Noir

Frankrijk 1987. Komedie van Serge Maynard. Met o.a. Jean-Paul Lilienfeld, Patrick Braoudé en Julie Jézéquel.

De liefde, avonturen en ruzies van Virginie en haar twee jeugdige vrienden, Arabier Rachid en de zwarte schilder Denis. Een ironische ontknoping: een derde (een zakkenroller) duikt op en wint het van de anderen. Opgenomen in Parijs in de stijl van de cinema-direct tegen de achtergrond van werkloosheid, latent racisme en woningnood. Serge Meynard, wiens eerste film dit is, heeft op basis van dit vrij realistische thema een scherpe, sarcastische en spontane komedie gemaakt, waarin een eerlijk beeld van de werkelijkheid van de jaren 1980-90 wordt gegeven. Wisselend van kwaliteit, omdat het thema wat op de achtergrond raakt, de karakters soms oppervlakkig zijn en sommige beschuldigingen een beetje zwaar, maar de film op zich is heel aardig. Scenario van Patrick Braoudé en Jean-Paul Lilienfeld. Camerawerk van Jean-Jacques Tarbes.

Le Meilleur de la vie

Frankrijk 1985. Drama van Renaud Victor. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Jacques Bonnaffé, Jean-Marc Bory, Jenny Clève en Julie Jézéquel.

Véronique en Adrien houden van elkaar. Véronique raakt zwanger en ze trouwen, maar na de geboorte van hun kind ontstaan er grote problemen. Een vriendin raadt Adrien aan om er alleen tussenuit te gaan in Bretagne. Hij komt daar tot de conclusie dat hij van Véronique houdt. Hij zal echter de dood vinden bij een auto-ongeluk. Dit overbodige en banale eind komt de film niet ten goede: lijkt goedkoop en geeft een melodramatisch tintje aan de film. Minder geslaagd dan CE GAMIN-LA vanwege een willekeurige accumulatie van hoogtepunten, en de overrompelende muziek.

Côté coeur, côté jardin

Frankrijk 1984. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Bérangère Bonvoisin, Julie Jézéquel, Jean-François Stévenin, Jean-Jacques Biraud en Robin Renucci.

Een vrouw uit Parijs maakt een moeilijke tijd door en trekt zich terug in een dorpje op het platteland waar zij relaties aanknoopt met diverse personen. Na een onopgeloste (en onoplosbare) moord besluit zij terug te keren naar Parijs. Het scenario is nogal loom, maar dat is om de sfeer van ontgoocheling te benadrukken; een goed portret van deze wereld in 't klein. Helaas is niet iedereen Antonioni; het geheel is geaffecteerd, de moord is eigenlijk teveel van het goede en de twee vrouwelijke hoofdrolspeelsters spelen niet bijster goed. De film is boeiend maar een mislukking.

Le Bâtard

Frankrijk 1982. Avonturenfilm van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Gérard Klein, Julie Jézéquel, Brigitte Fossey, Mylène Demongeot en Didier Flamand.

De roman van Erskine Caldwell is een gevaarlijk onderwerp voor het hedendaagse Frankrijk. De regisseur is bekwaam maar er blijven talloze intellectuele clichés over die geen inzicht geven in de gevoelens van de personages. Voor de rest een interessant verhaal over het ronddolen van een moordenaar, ook al is de mengeling van spot, zottigheden en tragische elementen onevenwichtig verdeeld.

L'étoile du Nord

Frankrijk 1982. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Simone Signoret, Philippe Noiret, Fanny Cottençon en Julie Jézéquel.

Verfilming van roman van Georges Simenon over een misdaad in de 'Étoile du Nord', een TEE-trein op het traject Amsterdam, Brussel en Parijs. Een eerbiedige maar erg klassieke bewerking. Vele flash-backs houden de boel op. Het tweede deel van de film, dat in Charleroi speelt, is nog langdradiger door overvloedige aandacht voor pittoreske details. Lof voor het spel van Signoret en Noiret. Tevens schitterende dialogen van J. Aurenche en M. Grisolia. Het scenario is van Michel Grisolia, Jean Aurenche en regisseur Granier-Deferre. Het camerawerk is van Pierre-William Glenn.