Turi Ferro

Tu ridi

Italië 1998. Vittorio Taviani en Paolo Taviani. Met o.a. Steve Spedicato, Lello Arena, Turi Ferro, Sabrina Ferilli en Antonio Albanese.

Malizia 2000

Italië 1991. Erotiek van Salvatore Samperi. Met o.a. Laura Antonelli, Turi Ferro, Roberto Alpi, Luca Ceccarelli en Barbara Scoppa.

Een nieuw verleidingsspelletje, achttien jaar nadat Laura Antonelli in 1973 met de eerste MALIZIA internationale faam verwierf als de sensuele dienstmaagd die Don Ignazio (Ferro), de zoon van haar broodheer, verleidde. Ook deze film speelt op Sicilië. Antonelli is nu ingedut in haar huwelijk met Don Ignazio, maar op een dag komt er een archeoloog logeren. Hij heeft zijn zoon bij zich. De jongen, een tiener, rakelt haar sluimerende seksuele gevoelens op en het spelletje begint opnieuw. Niet zo prikkelend als de eerste film, maar best het bekijken waard. Antonelli heeft nog niets van haar sensualiteit en charme verloren.

Die Väter des Nardino

Duitsland 1989. Komedie van Wolf Gaudlitz. Met o.a. Turi Ferro, Hilmar Tate, Massimo Bonetti, Peter von Strombeck en Sergio Lo Verde.

De film begint met de begrafenis van Virgilio (Ferro), de burgemeester van een Siciliaans dorpje. Zijn jeugdvriend is Pasquale (Tate), een wijnboer. Ze hebben dertig jaar niet meer met elkander gesproken en nu is het te laat voor een verzoening, of toch niet? Aan de hand van flashbacks zien we hoe het zo ver kon komen dat de een zich verraden voelde door zijn beste vriend op de dag dat Nardino (Lo Verde), de dorpsgek en doodgraversknecht, als vondeling in het dorp werd aangetroffen. Hoe tegenstrijdig het ook moge klinken de kwestie wordt tussen de twee kemphanen uitgepraat... Poëtische film, die op speelse wijze met het leven en de dood omgaat naar een scenario van regisseur Gaudlitz, die ermee debuteerde. Bekroond met de Beierse filmprijs en fraaie fotografie op locatie van Claus Langer. Bonetti speelt professore Virgilio op jonge leeftijd en Von Strombeck doet hetzelfde als Pasquale.

La quinta donna

Italië 1982. Drama van Alberto Negrin. Met o.a. Turi Ferro, Klaus Maria Brandauer, Annette Poivre, Marina Pierro en Lotte Loebenstein.

Hongarije, oktober 1956. Boedapest is nog steeds over zijn toeren over de mislukte opstand tegen de Sovjet-invasie. Anna Halmy (Pierro) verschijnt op het bureau van inspecteur Nemetz (Ferro), omdat ze bang is dat haar man Zoltan (Brandauer) haar zal vermoorden om het land te kunnen ontvluchten met zijn minnares Alexa (Cl[KA1]ement). Nemetz heeft hier zo zijn twijfels over, maar wanneer Anna om het leven komt, start hij een onderzoek. Ondertussen komt Zoltan in contact met Kun (Bucci), een specialist op het gebied van illegale emigratie. Wanneer deze gearresteerd wordt, is het ontsnappingsplan van de baan. Dokter Zoltan en verpleegster Alexa wijden zich dan aan de verzorging van de gewonden van de opstand. Deze produktie, die gebaseerd is op een roman van Marika Fagyas, is van de hoogste kwaliteit en de internationale cast zorgt voor prima acteerprestaties. De opnamen vonden plaats in Wenen.

Il Turno

Italië 1981. Komedie van Tonino Cervi. Met o.a. Vittorio Gassman, Laura Antonelli, Bernard Blier, Turi Ferro en Paolo Villaggio.

Een Siciliaanse baron van middelbare leeftijd is stapelverliefd - maar van afstand - op een verleidelijke vrouw. Maar ze trouwt uiteindelijk met een rijke, invloedrijke man in de hoop dat ze gauw weduwe wordt. Een beminnelijke advocaat heeft ook een oogje op haar en haar rijkdom. De weelderige Antonelli is zoals gewoonlijk heel sexy en Gassman is een geweldige acteur. Cervi had beter gekund, het script ook.

Fatto di sangue fra due uomini per causa di una vedova - si sospettano moventi politici

Italië 1978. Drama van Lina Wertmüller. Met o.a. Marcello Mastroianni, Sophia Loren, Giancarlo Giannini, Turi Ferro en Lucio Amelio.

Een siciliaanse die omstreeks 1920 door de maffia tot weduwe is gemaakt, probeert met behulp van een socialistische advocaat haar recht te zoeken. Behalve met hem, krijgt ze ook een verhouding met een uit Amerika teruggekeerde kruimelgangster en ze raakt zwanger zonder te weten van wie. De opkomst van het fascisme maakt een emigratie gedrie[KA3]en naar de Verenigde Staten onmogelijk. Rake historische, politieke en sociale notities gaan vrijwel verloren in een excessief en vulgair melodrama dat met onbeheerste inzet wordt gespeeld door potsierlijk uitgedost stertrio (van wie Loren niettemin indruk weet te maken). Het scenario is van de regisseuse, het camerawerk van Tonino delli Colli. Ook bekend als REVENGE en D'AMOUR ET DE SANG.

Stato interessante

Italië 1977. Drama van Sergio Nasca. Met o.a. Janet Agren, Adriana Asti, Enrico Montesano, Monica Guerritore en Turi Ferro.

Carla (Agren) is de vrouw van een industrieel. Annabella (Guerritore) is de dochter van een christen-democratisch politicus en Patricia (Asti) de vrouw van een verkoper. Ze hebben een ding gemeen: abortus, vrijwillig of niet vrijwilig gepleegd. Elk heeft haar eigen verhaal en redenen, maar de drie verhalen worden te eenvoudig gehouden om van een psychologische film te kunnen spreken. Met een vleugje feminisme, want alle mannen hebben bijrollen. Het spel is afwisselewnd vlak of overdreven. De kijkers kunnen zelfs geen sympathie voelen voor de personages.

Peppino e la vergine Maria

Italië 1975. Komedie van Sergio Nascia. Met o.a. Turi Ferro, Andréa Ferréol, Cinzia de Carolis, Renato Pinciroli en Clelia Matania.

Een dorpsmeisje wordt na een aanval van epilepsie doodgewaand, maar blijkt na de kerkdienst van haar begrafenis niet alleen springlevend, maar ook nog zwanger. De primitieve gemeenschap gelooft aan een nieuwe Onbevlekte Ontvangenis en wordt fanatiek religieus. De dorpspastoor moet de vader van het kind zien op te sporen omdat hij anders wegens aanzetten tot ketterij ge[KA3]excommuniceerd dreigt te worden. Deze in Itali[KA3]e lang verboden gebleven religieuze satire brengt grof geschut en opzettelijke smakeloosheden in het geweer, waar wel om gelachen kan worden maar niet van harte. Een sterke rol van Ferro als de geplaagde pastoor. (De film was een produktie van de Nederlander Roel Bos, ooit een acteur met het pseudoniem Glenn Saxson).

La violenza - quinto potere

Italië 1975. Drama van Florestano Vancini. Met o.a. Michele Abruzzo, Mario Adorf, Maria Grazia Buccella, Silvia Dionsio en Turi Ferro.

Speelt in een rechtszaal in Sicilië, en gaat over een zaak tussen twee rivaliserende mafiabendes. De film is lachwekkend want alleen de kleine criminelen komen in moeilijkheden en de grote bazen gaan onderuit. Interessant voor de kijkers die de Italiaanse cultuur, de politiek en de wetgeving een beetje kennen. Goed spel.

Virilità

Italië 1974. Komedie van Paolo Cavara. Met o.a. Turi Ferro, Agostina Belli, Marc Porel en Anna Bonaiuto.

Verrukkelijke Belli is in lawaaierige Italiaanse komedie à la Pietro Germi getrouwd met een Ferro als goed geconserveerde Siciliaanse landeigenaar van middelbare leeftijd. Zij bedriegt hem met zijn zoon Porel maar als de viriliteit van deze laatste in het stadje in twijfel wordt getrokken staat de vader voor een dilemma: lijdelijk toezien hoe zijn zoon voor aap wordt gezet of de roddelaars de mond snoeren door het overspel in zijn gezin publiek te maken. De uitbundige toon overschaduwt de grappen van twijfelachtige allooi zodat het geheel als persiflage op de bekrompenheid en de hypocrisie niet onaardig uitvalt.

Il lumacone

Italië 1974. Komedie van Paolo Cavara. Met o.a. Turi Ferro, Ninetto Davoli en Agostina Belli.

Turi Ferro is een Siciliaanse kok in Rome die, nadat zijn vrouw hem verlaten heeft, in het souterrain van zijn vriend gaat wonen. Deze vriend, Davoli, voorziet in zijn levensonderhoud door hier en daar te stelen. De grote droom van Ferro is een treinwagon te kopen om daar een restaurant van te maken en zijn vriend een eerzame baan te bezorgen. Ze ontmoeten een jonge vrouw en samen proberen ze deze droom werkelijkheid te laten worden. Een vrij goed verhaal en mooi spel.

Malizia

Italië 1973. Erotiek van Salvatore Samperi. Met o.a. Laura Antonelli, Turi Ferro, Alessandro Momo, Tina Aumont en Lilla Brignone.

Na de dood van de moeder wordt haar plaats in een Siciliaans gezin ingenomen door een jonge, aantrekkelijke huishoudster tegen wie zowel de vader als de oudste zoon vergeefse avances wagen. De vroegrijpe puberzoon weet haar met chantage tot zijn minnares te maken. Haar afweer jegens de vader blijkt een geslaagde tactiek om hem tot een aanzoek te dwingen. Afgezien van doortastend optreden van de vijftienjarige grijpt de film terug naar gluurderige `jarretelgordel-erotiek` van de jaren vijftig (periode waarin verhaal ook speelt). Antonelli is dat gluren overigens waard en werd door deze film een ster. Samperi zou de dramatische liefdesscène tijdens onweer in reeksen volgende films overdoen.

Mimi Metallurgico, ferito nell'onore

Italië 1972. Erotiek van Lina Wertmüller. Met o.a. Giancarlo Giannini, Mariangela Melato, Turi Ferro, Agostina Belli en Elena Fiore.

Een eenvoudige fabrieksarbeider haalt zich in het Italiaanse Zuiden per ongeluk de gram van de mafia op de hals en vlucht naar het Noorden, waar hij verliefd wordt op een militante communiste. Hij blijft echter gebonden aan de traditionele conventies en keert terug naar zijn woonplaats om zijn eer te wreken en verliest daarbij zijn ware liefde. De film maakte de regisseuse en de hoofdrolspelers beroemd door de aanvankelijk overrompelend uitbundige aanpak, maar het scenario (van de regisseuse) haalt politiek, sociaal en seksueel m[KA1]e[KA1]er overhoop dan Wertm[KA3]uller onder controle kan houden, waardoor de film ontspoort in steeds grovere komische effecten (die overigens allemaal ten koste van de vrouwen gaan). Giannini past zich aan en weet als acteur ook geen maat te houden. De fotografie is van Dario Di Palma. Opnieuw gefilmd als WHICH WAY IS UP?

Imputazione di omicidio per uno studente

Italië 1972. Drama van Mauro Bolognini. Met o.a. Massimo Ranieri, Martin Balsam, Valentina Cortese, Turi Ferro en Salvo Randone.

Tijdens een treffen tussen politie en studenten wordt zowel een agent als een student gedood. Het onderzoek richt zich uitsluitend op de moordenaar van de politieman die de zoon blijkt te zijn van de verantwoordelijke rechter-commissaris. Deze wil zijn schuld alleen met bewijsvoering bekennen, als óók de dood van zijn vriend wordt opgelost. Dit interessante morele dilemma en de actuele problematiek worden door Bolognini, met zijn esthetisch gerichte regie, niet ideaal vormgegeven. Goed geacteerd, vooral door Cortese als de moeder die intuïtief de waarheid vermoedt.

Scipione detto anche l'Africano

Frankrijk​/​​Italië 1971. Komedie van Luigi Magni. Met o.a. Marcello Mastroianni, Vittorio Gassman, Silvana Mangano, Ruggero Mastroianni en Woody Strode.

Een Romeinse volksheld - die door ouderdom en een slecht huwelijk zijn veerkracht heeft verloren - wordt door de koning en de Senaat in diskrediet gebracht, omdat hij de krijgsschuld van de Koning van Assyrië zou hebben ontvreemd. Zijn morele grandeur, ook tijdens zijn verbanning, maakt indruk op zijn voornaamste opponent, maar hij weigert eerherstel. De analogie met de verloren idealen en de corruptie in de huidige Italiaanse republiek blijven ietwat ondoorzichtig door de situering in het oude keizerrijk en de antieke kostumering waarin de sterke acteurs de bekende personages spelen. De film is interessant en onderhoudend, maar nogal decoratief en oppervlakkig.

L'istruttoria è chiusa: dimentichi

Italië​/​​Frankrijk 1971. Thriller van Damiano Damiani. Met o.a. Franco Nero, Georges Wilson, John Steiner, Riccardo Cucciola en Ferruccio De Ceresa.

Een architect wordt vanwege dood door schuld tot celstraf veroordeeld, maar weet door opportunistisch gebruik van misstanden in de gevangenis en door de status van zijn klasse tot vervroegde vrijlating wegens goed gedrag te komen. De film is conventioneel, maar bekwaam gemaakt in de harde gevangenistraditie. Het geraffineerde scenario van de regisseur, Dino Maiuri en Massimo De Rita naar de roman van Leros Pittoni, laat de hoofdpersoon als slachtoffer eerst aanspraak maken op sympathie en identificatie, en toont vervolgens in barre omstandigheden zijn ware hypocriete gedaante. Het draaiboek zorgt zo voor de voornaamste impact en roept vele vragen op. Camerawerk van Claudio Ragona.

Un Caso di coscienza

Italië 1969. Komedie van Giovanni Grimaldi. Met o.a. Lando Buzzanca, Antonella Lualdi, Raymond Pellegrin, Giselle Pascal en Françoise Prévost.

Een brief aan een liefdesproblemenrubriek in een damesblad, waarin een Siciliaanse anoniem haar overspel opbiecht, komt per ongeluk in de handen van een advocaat die daarmee, uit leedvermaak, wantrouwen gaat zaaien in zijn kring van notabelen. Uit de resulterende beroering komen zóveel geheimen boven dat na de uiteindelijke ontdekking van de identiteit van de schrijfster niemand nog schande durft te roepen. De film vervangt de scherpe maatschappij-satire uit de roman van de Sicilië- specialist Leonarde Sciascia door pikante komedie-effecten, maar blijft ook door de sterke rolbezetting amusant en onderhoudend.

Sette volte sette

Italië​/​​Frankrijk 1968. Komedie van Michele Lupo. Met o.a. Gastone Moschin, Lionel Stander, Raimondo Vianello, Gordon Mitchell en Turi Ferro.

Deze Italiaanse poging tot een film in de stijl van de Britse Ealing-komedies lukt aardig dankzij een vernuftig scenario. Zeven gevangenisboeven ontsnappen gedurende de paar uur dat heel Londen de Cup Final volgt op tv om een bankroof te plegen en zijn weer nèt op tijd terug in hun cel.

Rita la zanzara

Italië 1966. Musical van George Brown. Met o.a. Rita Pavone, Giancarlo Giannini, Bice Valori, Turi Ferro en Vittorio Congia.

Op een meisjesschool zet de speelse, sprankelende Rita (Pavone) de boel op stelten. Ze heeft het speciaal voorzien op de jonge, verlegen muziekleraar Paolo (Giannini), op wie ze in het geheim een oogje heeft. Op een dag glipt ze stiekem Paolo`s kamer in en ze ontdekt dat die schijnbaar stille, onhandige leraar moderne beat- en popsongs schrijft. Ze gaat des te meer van hem houden en ze probeert zijn hart te veroveren. Deze jeugdige romantische komedie met zangeres Rita Pavone (in de jaren zestig bijzonder populair in Itali[KA3]) werd geregisseerd door Lina Wertmuüller onder het pseudoniem George Brown.