Joëlle Bernard: cast.
Er zijn 14 films gevonden.

Les Héritières: Adieu l'h[KA1]ritière

1988 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1988. Mysterie van Roger Pigaut. Met o.a. Paul Le Person, Patrick Bouchitey en Joëlle Bernard.

De vrouw van de even gewiekste als na[KA3]ive landbouwer S[KA1]everin (Le Person) heeft pas zelfmoord gepleegd. Hij vertrekt onmiddellijk om haar neef te zoeken en deze over te halen om de erfenis te weigeren. Voorwendsel? Er rust een vloek op de erfenis want de verschillende erfgenamen uit de familie hebben zich achter elkaar opgehangen! Natuurlijk bereikt Séverin zijn doel niet en men begint bovendien vragen te stellen over de redenen en de omstandigheden van de zelfmoord. Deze tv-film combineert de detectivefilm met een studie van de gebruiken op het platteland. Deze studie is nogal wreed, maar in ieder geval overtuigend: de camera is stevig geworteld in de streek en de personages zijn geloofwaardig. Deze film is een onderdeel van de serie Les Héritières.

Parlez-moi d'amour

1975 | Drama

Frankrijk 1975. Drama van Michel Drach. Met o.a. Louis Julien, Nathalie Roussel, Andréa Ferréol, Michel Aumont en Joëlle Bernard.

Een adolescent - zoon van gescheiden ouders - beleeft zijn eerste seksuele ervaringen, maar adviseert zelf de jonge actrice op wie hij verliefd wordt om een regisseur te verkiezen boven hem. Een zelfmoordpoging uit eenzaamheid resulteert in de hereniging met, en hopelijk meer aandacht van zijn moeder. De bekwame en soepele regie en de goede spelprestaties verdienen een beter scenario dan de optelsom van clichés en aangedikte zwartwitcontrasten. Een traumatische ervaring te laten oplossen in een lachbui aan het slot lijkt gepikt te zijn van LE SOUFFLE AU COEUR en mist iedere overtuigingskracht.

Le guêpier

1975 | Komedie, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1975. Komedie van Roger Pigaut. Met o.a. Claude Brasseur, Marthe Keller, Gabriele Ferzetti, John Steiner en Vittorio Sanipoli.

Brasseur is een gouwdief en een gokker. De onderwereld dwingt hem in de trein Lausanne-Dijon een koffer met geld te stelen. Keller is een hebzuchtige cabaretzangeres die in geldnood verkeert en ook achter de koffer aanzit. Ze is Brasseur te vlug af. Hij legt haar uit dat het geld naar de gangsters moet, maar zij wil geen afstand doen van de buit. Na allerlei achtervolgingen komt het geld toch in handen van de gangsters die elkaar stuk voor stuk neerknallen. Brasseur trekt zich terug in zijn huis in de Provence en Keller voegt zich bij hem. Deze onderhoudende misdaadkomedie biedt wat het scenario (André G. Brunelin) betreft weinig verrassingen, maar de hoofdrollen worden met aanstekelijke animo vervuld.

Adelaïde

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Jean-Daniel Simon. Met o.a. Ingrid Thulin, Jean Sorel, Sylvie Fennec, Jacques Portet en Faith Brook.

Weduwe trouwt met minnaar die ook bij volwassen dochter in de smaak valt. Stiefvader gaat eerst op avances van meisje in, maar probeert als situatie gecompliceerd wordt, haar aan collega te koppelen. Mentale passiviteit tussen moeder en dochter wordt gedwongen werkelijke passiviteit na ongeval tijdens de jacht. Cynisch verhaal kreeg fotografisch fraaie vorm en ideale rolbezetting, maar blijft zeer aan de oppervlakte.

Le Bâteau d'Emile

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Denys de La Patellière. Met o.a. Lino Ventura, Annie Girardot, Pierre Brasseur, Michel Simon en Edith Scob.

Een visser is de bastaardzoon van een rijke zakenman die, om zijn broer te dwarsbomen vanwege een oude vete, zijn deel van het familiekapitaal aan hem overmaakt. De oom probeert de erfgenaam in te palmen door hem een compagnonschap en de hand van zijn dochter aan te bieden, hoewel de visser samenleeft met een ex- zangeres. De roman van Simenon kreeg een oppervlakkige schilderachtige milieutekening die de sterke acteurs overigens dankbare rollen biedt. Scenario van regisseur de La Patellière en Albert Valentin.

Interpol contre X

1961 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1961. Misdaad van Maurice Boutel. Met o.a. Howard Vernon, Junie Astor, Joëlle Bernard, Robert Dalban en Andrex.

Een organisatie die drugs smokkelt, gebruikt het transport van in Turkije gestorven Fransen naar hun geboorteland als dekmantel. Interpol komt op het spoor en weet alle schurken te doen sneuvelen. Deze goedkope en gebrekkige B-film, waarin authentieke gegevens uit Interpol-dossiers zijn verwerkt tot een volstrekt onlogisch en ongeloofwaardig scenario, doet de politiemethodiek al even onwaarschijnlijk lijken.

Prisons de femmes

1958 | Drama

Frankrijk 1958. Drama van Maurice Cloche. Met o.a. Danièle Delorme, Jacques Duby, Madeleine Barbulée, Mireille Perrey en Véga Vinci.

Een vrouw is onschuldig veroordeeld wegens moord op haar echtgenoot. Ze bevalt in de gevangenis en wordt van het kind gescheiden. Inspanningen van vrienden leiden tot een nieuw onderzoek waarbij haar onschuld bewezen wordt. Deze aanklacht tegen wantoestanden in een vrouwengevangenis is niet al te sensationeel aangezet, maar verdwijnt achter het melodramatische privé-intrige. Het overgevoelige spel van Delorme legt nadruk op de smartlapaspecten.

Les Amants de demain

1958 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1958. Misdaad van Marcel Blistène. Met o.a. Édith Piaf, Michel Auclair, Armand Mestral, Raymond Souplex en Joëlle Bernard.

Een componist wordt verliefd op de vrouw van een caféhouder die een verhouding heeft met zijn serveerster. Hij bekent haar zelf al een crime passionnel op zijn geweten te hebben en helpt haar de echtgenoot te doden. De film lijkt zowel qua stijl, fatalistische strekking als door de weergave van het milieu twintig jaar vòòr de première gemaakt te zijn. Piaf speelt hierin de laatste van haar weinige filmrollen.

Ces dames prèferent le mambo

1957 | Misdaad, Actiefilm, Komedie

Frankrijk 1957. Misdaad van Bernard Borderie. Met o.a. Eddie Constantine, Lise Bourdin, Pascale Roberts, Véronique Zuber en Jacques Castelot.

Een kapitein die wegens drugsgebruik uit dienst werd ontslagen, is nu een zwervende avonturier die zich ophoudt in een sjieke jachthaven, waar hij een paspoort probeert te bemachtigen. Hij ontpopt zich als Lemmy Caution die zo een smokkelkomplot probeert op te rollen. Deze met veel geld gemaakte, maar ook nogal voorspelbare 'Eddie-film' heeft een opvallend slechte bijrol van Ventura als de krachtpatsende gangsterhulp. Van het muzikale vermaak die de titel en de medewerking van Aznavour op de geluidsband beloven, komt weinig terecht.

Le Long des trottoirs

1956 | Drama

Frankrijk 1956. Drama van Léonide Moguy. Met o.a. Danick Pattison, Anne Vernon, François Guérin, Françoise Rosay en Simone Paris.

Een weesmeisje wordt uit een pleeggezin gezet omdat de zoon des huizes verliefd op haar is en vervalt tot prostitutie. Haar zuster uit het pleeggezin trekt zich haar lot aan en bezorgt haar een verpleegstersopleiding, waarbij ze verliefd wordt op de arts die met haar weldoenster verloofd is. Film combineert alle clichés van trottoirfilm en gewone smartlap en is enig aanzien waard om de begaafde actrices Vernon en Rosay wier talenten overigens geen enkele kans krijgen. Pattison in de hoofdrol pruilt van begin tot eind.

Interdit de séjour

1954 | Misdaad

Frankrijk 1954. Misdaad van Maurice de Canonge. Met o.a. Claude Laydu, Joëlle Bernard, Daniel Cauchy, Paul Frankeur en Michel Piccoli.

Om zijn liefde voor een prostituée doet een diamantsorteerder mee aan een overval en wordt daarbij gearresteerd. Na zijn celstraf mag hij niet meer in Parijs komen, maar hij zoekt toch zijn vriendin op. De politie dwingt hem dan verklikker te worden, waardoor hij gedood wordt door gangsters. Deze zelfkant-thriller valt duistere politiepraktijken aan, maar scenario, regie en spel geven daar bar weinig overtuigingskracht aan.

Les Enfants de l'amour

1953 | Drama

Frankrijk 1953. Drama van Léonide Moguy. Met o.a. Jean-Clude Pascal, Etchika Choureau, Lise Bourdin, Philippe Hersent en Valentine Tessier.

Een meisje dat verdacht wordt van moord op haar baby wordt opgenomen in een tehuis voor ongehuwde moeders, waar de zorg van de staf en het moederschap zelf op de meesten een positieve invloed blijkt te hebben. Deze episodische traktaatfilm boeit, ondanks ontsporingen in sentimentaliteit, door de treffende regie van de jonge actrices, al zijn sommige weldoende personages al te voorbeeldig en daardoor weinig overtuigend geportretteerd.

La Jeune folle

1952 | Drama

Frankrijk 1952. Drama van Yves Allégret. Met o.a. Danièle Delorme, Henri Vidal, Jean Debucourt, Jacqueline Porel en Olivier Hussenot.

Een Ierse revolutionair wordt wegens verraad gedood en zijn psychisch gestoorde zuster, die als dienstbode in een klooster werkt, is bezeten van wraak. De leider van de revolutionairen, op wie ze verliefd wordt blijkt verantwoordelijk te zijn voor de executie. De mooie rol van Delorme en de uitgekiende fotografie tillen de film boven zijn al te gecompliceerde dramatiek uit, al is de interessante Ierse problematiek in deze Franse aanpak weinig authentiek.

L' Esclave

1952 | Drama

Frankrijk 1952. Drama van Yves Ciampi. Met o.a. Daniel Gélin, Eleonara Rossi-Drago, Barbara Laage, Gérard Landry en Louis Seigner.

Een jonge componist heeft na een ongeval aan een verblijf in een ziekenhuis een morfine-verslaving overgehouden, maar komt daar dankzij zijn echtgenote overheen. De zenuwen voor de premi[KA2]ere van zijn symfonie doen hem weer naar de morfine grijpen en hij wordt opgenomen voor een ontwenningskuur. Deze uitdrukkelijk niet sensationele en in zijn per se waardige opzet zelfs wat dorre film, krijgt authenticiteit door het spel van G[KA1]elin (die later in zijn autobiografie onthulde dat hij in deze periode echt met drugsverslaving te kampen had).