Francesco Mulé: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Causa di divorzio

1972 | Komedie, Drama

Duitsland​/​​Italië 1972. Komedie van Marcello Fondato. Met o.a. Senta Berger, Catherine Spaak, Gastone Moschin, Enrico Montesano en Mario Banfi.

Een plattelandsplaats raakt na de installatie van een grote fabriek in snel tempo beheerst door de wetten van de consumptiemaatschappij. Een jongeman die niet op de fabriek werkt, verdeelt zijn aandacht tussen twee vrouwen, waarvan de één haar natuurlijke spontaniteit heeft bewaard en de ander zich geheel richt op het produktieproces. Als hij de tweede verlaat voor de eerste, dwingt het huishoudbudget haar dezelfde kant op. De regie verwaarloost de maatschappelijke satire voor partnerruil en liefdescomplicaties, die door de actrices aantrekkelijk worden ingevuld, maar verder dan de buitenkant komt de film niet.

Quando le donne avevano la coda

1970 | Erotiek, Actiefilm, Fantasy

Italië 1970. Erotiek van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Giuliano Gemma, Senta Berger, Lando Buzzanca, Frank Wolff en Lino Toffolo.

In het stenen tijdperk komt een geïsoleerd levende mannengemeenschap voor het eerst in aanraking met een vrouw, die hen bliksemsnel inwijdt in de seksuele geneugten. Een uiterst curieuze komedie, die alleen in het begin even aardig wil worden om dan in een niet aflatende reeks herhalingen te vallen. Lina Wertmuller schreef mee aan het scenario; Gemma staat op de titelrol als Montgomery Wood.

Lacrime d'amore

1970 | Komedie

Italië 1970. Komedie van Mario Amendola. Met o.a. Mal, Silvia Dionisio, Francesco Mulé en Gianna Serra.

Op aanraden van zijn manager verbergt schlagerster Reginald zijn vrouw Paola voor zijn fans. Door zijn jaloezie loopt hun huwelijk echter spaak. Als hij echter goed in de problemen komt, besluit Paola hem te komen helpen.

Pensando a te

1969 | Romantiek, Muziek, Komedie, Familiefilm

Italië 1969. Romantiek van Aldo Grimaldi. Met o.a. Romina Power, Al Bano, Helena Ronee, Nino Taranto en Francesco Mulé.

Carlo (Bano), een succesvolle, jonge zanger, is getrouwd en heeft een kind. Professor Puglisi (Taranto), de manager van Carlo, heeft een winkel, een vrouw en een tweeling. Samen met Carlo gaat hij naar Engelse les, omdat ze een carri[KA2]ere in de States in gedachten hebben. Carlo flirt met de beeldschone Engelse lerares (Ronee) en Puglisi heeft een oogje op de weelderige vertegenwoordigster van de aangrenzende begrafenisonderneming. De pret wordt verstoord door hun respectievelijke echtgenotes, die hun ontrouw ontdekken. Maar alles komt weer op zijn pootjes terecht. Bano, die een bijzonder prettige stem heeft, zingt alle liedjes. Een eenvoudig verhaal, dat echter door een zwakke regie in beeld wordt gebracht.

Il Marito mio e l'ammazzo quando mi pare

1967 | Komedie, Misdaad

Italië 1967. Komedie van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Catherine Spaak, Hywell Bennett, Hugh Griffith, Paolo Stoppa en Vittorio Caprioli.

Een beroemd violist is gelukkig getrouwd met een dertig jaar jongere vrouw, maar hij maakt zich zorgen over haar toekomst na zijn dood. In overleg met haar selecteert hij een jonge huwelijkskandidaat, die echter geen geduld heeft om te wachten tot zijn voorganger een natuurlijke dood is gestorven. De vrouw laat zich inpakken door zijn vuur en wordt medeplichtig aan een reeks steeds mislukkende moordaanslagen. Een onderhoudende komedie wordt gedragen door de ironie en warmte van Griffith als de oude echtgenoot. Bennett daarentegen is zo'n oen dat Spaak overmatige moeite moet doen om aannemelijk te maken dat ze hem verkiest. Uit de luxueuze decors en verkleedpartijen is duidelijk op te maken dat het oorspronkelijk een theaterstuk was.

La Pupa

1963 | Komedie

Italië 1963. Komedie van Giuseppe Orlandini. Met o.a. Michèle Mercier, Ettore Manni, Rossella Como, Riccardo Garrone en Lia Zopelli.

Na de dood van een bordeelhoudster ontstaan strijd en speculaties om haar nalatenschap, waarbij aan het licht komt dat de hele mannelijke bevolking van het dorp tot de clientèle behoorde.Een ogenschijnlijk naïef, populair hoertje bemachtigt het pand en maakt er met een getemde aanbidder een hotel van. Deze rumoerige en langgerekte komedie wil de dubbele moraal op de hak nemen, maar doet dat met de meest afgezaagde grappen. Ondanks het gegeven een nogal brave film, waarbij het de regisseur aan vakbekwaamheid ontbreekt.

Psycosissimo

1961 | Komedie, Horror

Italië 1961. Komedie van Steno. Met o.a. Ugo Tognazzi, Raimondo Vianello, Edy Vessel, Monique Just en Spiros Focás.

De schrijvers van een misdaad-tv-serie repeteren voor het open raam de moordscènes en worden door een rijkaard voor beroepskillers aangezien die hun een fors bedrag biedt om zijn echtgenote te doden. Ze nemen de opdracht aan, om het geld in te pikken, maar ontdekken dat de echtgenote en haar minnaar de opdrachtgever zèlf naar het leven staan. Een horror-parodie blijft in de traditie van een toneelmatige boulevardklucht die met soms vermoeiend animo wordt gespeeld. Shockeffecten zijn te doorzichtig en te weinig verrassend om de satire effectief te maken.

La Ragazza di mille mesi

1961 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1961. Komedie van Steno. Met o.a. Ugo Tognazzi, Danielle Demetz, Sophie Desmarets, Raimondo Vianello en Francis Blanche.

Een succesvolle mode-ontwerper wil na teleurstellingen in de liefde zijn carrière opgeven en zich in Afrika vestigen. Hij wordt verliefd op de aantrekkelijke, maar mentaal debiele dochter van de aspirant-koopster van zijn woning. Het blijkt een komplot te zijn van de sponsors van zijn modehuis om het voor de couture te behouden. Deze grovere Italiaanse versie van de Franse boulevard-komedie wordt door het aanstekelijke animo van de acteurs gered van de smakeloosheid van sommige grappen en effecten.