Orbis Pictus
Martin Sulik, een van Centraal-Europa´s grootste talenten, liet in zijn vorige `grote´ filmhuisfilm The garden ene Jacob uit huis geschopt worden; in Orbis pictus wordt Teresa (Nvotová) de deur gewezen. Vanuit haar internaat begint probleemkind Teresa een zoektocht naar haar moeder. De route stippelt ze uit op basis van een fantasiekaart die ze uit de bibliotheek stal. Haar verbaast het dan ook niet dat ze allerlei vreemde types tegenkomt, van een ingegraven vrouwtje tot een wanhopige acteur en tenslotte haar moeder die zo klein is als een lucifersdoosje. Bij de kijker kan wel de verbazing toeslaan, en zelfs verveling omdat de roadmovie over volwassen worden soms op een reizende freakshow van los zand lijkt. Het indringende gevoel van Slowaakse folklore dat het kleurig gefilmde Orbis pictus brengt, werkt goed als u van antropologie houdt, maar veel van de lokale, ongetwijfeld diepzinnige symbolen zullen de gewone Nederlander, zoals uw recensent, ontgaan. De `outcast´-fascinatie van Sulik bijv. kan nog geplaatst worden als symbool voor de plek van Slowakije in Europa of voor de fantasie in een moderne maatschappij, maar die onwetende man met de bok aan het eind dan? (IdH/VPRO Gids)