Tony Roberts

Buckminster Fuller: Thinking Out Loud

Verenigde Staten 1996. Documentaire van Karen Goodman en Kirk Simon. Met o.a. Morley Safer, Philip Bosco, Ellen Burstyn, Kate Burton en Robert Sean Leonard.

Shattering The Silence

Verenigde Staten 1993. Drama van Linda Otto. Met o.a. Joanna Kerns, Michael Brandon, Tony Roberts, George Grizzard en Shally Hack.

Tengevolge van de geboorte van haar kind na zes jaar huwelijk, krijgt Kerns problemen en kan zich moeilijk aan haar boreling hechten. Ze moet zich onder behandeling stellen van psychiater Roberts. Langzaam maar zeker komt naar boven dat zij ooit door haar vader seksueel misbruikt werd. Een opportunistische film, die een der grootste taboethema's van onze tijd in een kleine twee uur tracht te behandelen. Het scenario is van Michael Love, Martin Salinas en Joe Cacaci. Het camerawerk is van Mike Fash. Ook bekend als NOT IN MY FAMILY.

Switch

Verenigde Staten 1991. Komedie van Blake Edwards. Met o.a. Ellen Barkin, Jimmy Smits, Lorraine Bracco, JoBeth Williams en Perry King.

Blake Edwards (The Pink Panther) goochelde wat met Goodbye Charlie (1961, met Debbie Reynolds), voegde wat halfzacht feminisme toe en ziedaar Switch. 'Male chauvinist pig' Steve sterft en wordt gedoemd tot de eeuwigheid in de hel, óf hij moet als vrouw terugkeren en een andere vrouw zoeken die van hem/haar houdt. Steve kiest het aardse leven, in godsnaam dan maar als vrouw, en wordt Amanda (Barkin). Hierop volgen echte Edwards-lolletjes waarbij de nieuwe Steve zich verbaast over zijn borsten en hoge hakken en valt voor zijn oude maat (Smits). Barkin speelt zeer sterk, maar Switch is vaak flauw en blijft laf over de seksuele implicaties.

Popcorn

Jamaica​/​​Verenigde Staten 1991. Horror van Mark Herrier. Met o.a. Jill Schoelen, Tom Villard, Derek Rydall, Malcolm Danare en Tony Roberts.

Uitsluitend bedoeld voor nostalgische horrorfreaks die zich allicht wat kunnen opwarmen aan (de v.n.l. zwart-wit) fragmenten die verwijzen naar bibberfilms uit de periode 1950-1960. Hoewel gesitueerd in Californi[KA3]e werd deze als satire op B-films bedoelde mislukte tienerfilm integraal in Jamaica opgenomen en een en ander draait rond een griezelfilm-nacht (inclusief een psychisch gestoorde moordenaar) in de campus-cinema aan een universiteit, die wat geld moet opleveren voor de filmafdeling. Jammer dat de dialogen zo (p)lomp zijn en de gags zo hopeloos zouteloos. Stone, Watson en Roberts zijn er aan de haren bij gesleept voor hooguit een dagje draaien om op met een soort rechtvaardiging in de credits te kunnen worden opgenomen.

Our Sons

Verenigde Staten 1991. Drama van John Erman. Met o.a. Julie Andrews, Ann-Margret, Hugh Grant, Zeljko Ivanek en Tony Roberts.

Twee moeders van middelbare leeftijd, wier zonen een homostel vormen, ontmoeten elkaar voor het eerst als een van de jongelui AIDS blijken te hebben. De ene moeder is Ann-Margret als die in een bar werkt, sinds lang vervreemd van haar zoon, en de andere is de welgestelde Andrews (haar tv-debuut!). De film weet niet goed waar de nadruk op te leggen: op de twee moeders of op de twee jongelui. Scenario van William Hanley. Camerawerk van Tony Imi.

18 Again!

Verenigde Staten 1988. Komedie van Paul Flaherty. Met o.a. George Burns, Charlie Schlatter, Tony Roberts, Anita Morris en Red Buttons.

Schlatter is 18, onbegrepen door zijn ouders en bovendien onhandig met de meisjes. Opa Burns is 81 en zijn tegenpool. Hij woont samen met een moordgriet. Door een dom ongeval verandert hun leven. Wanneer ze na een botsing terug tot bewustzijn komen, blijkt Schlatter zich in het lichaam van opa te bevinden en vica versa. Opa Burns heeft hier natuurlijk niks op tegen. Dankzij de spirituele vertolking van Burns wordt de film veel plezieriger dan het matige scenario van Josh Goldstein en Jonathan Prince zou doen vermoeden. Het is een genot die man aan het werk te zien. Maar ook de charmante jonge Schlatter laat zich niet van het scherm spelen door de veteraan. Fotografie is van Stephen M. Katz en Billy Goldenberg componeerde een prettig in het oor liggende score. Amusement zonder pretenties.

Radio Days

Verenigde Staten 1987. Komedie van Woody Allen. Met o.a. Mia Farrow, Seth Green, Julia Kavner, Josh Mostel en Michael Tucker.

New York aan de vooravond van WO II. De familie van de kleine Green, een doorsneefamilie, is verslingerd aan het nieuwe medium radio. Voor iedereen worden nieuwe werelden geopend, hero[KA3]isch, romantisch of economisch van aard. Dagdromen versmelten met illusies die door een of ander programma zijn gewekt. Realistische gruwel (een meisje vastgeklemd in een put) staat tegenover gefantaseerde horror (paniek veroorzaakt door hoorspel van Orson Welles). Lichtvoetige nostalgische beschouwingen van Allen over de plaats die de radio innam in zijn jeugdjaren. Zelf verschijnt hij niet in beeld, maar door zijn commentaar is hij alomtegenwoordig. Voor de muzikale achtergrond compileerde Dick Hyman zo'n veertig populaire nummers uit die periode. Een film als een droom, geschreven door Allen zelf en in beeld gebracht door Carlo Di Palma. Een optimistisch portret van een deprimerende tijd, vol typisch joodse humor van Allen.

A Different Affair

Verenigde Staten 1987. Drama van Noel Nosseck. Met o.a. Anne Archer, Tony Roberts, Bobby Jacoby, Stuart Pankin en Lenore Kasdorf.

Moeizaam verhaal over een vrouwelijke psychiater met een radioprogramma, haar minnaar en het pleegkind dat in haar leven komt. Co-productie met Kenny Rogers.

Seize the Day

Verenigde Staten 1986. Drama van Fielder Cook. Met o.a. Robin Williams, Joseph Wiseman, Jerry Stiller, Glenne Headly en Richard B. Shull.

Schitterende rol van Williams als Tommy Wilhelm, een mislukkeling van tegen de veertig, platzak, mishandeld en misbruikt, die hunkert naar liefde. Knap tegenspel van Wiseman en Stiller respectievelijk als harteloze vader en gewetenloos mens waarin hij een naïef vertrouwen stelt. Een klein meesterwerk, net als de novelle van Saul Bellow waarop de film is gebaseerd. Ronald Ribman bleef met zijn scenario trouw aan het origineel. In kleinere rollen vele bekende gezichten: Tony Roberts, Richard Shull, John Fiedler, Jo van Fleet, William Hickey, Eileen Heckart en vele anderen. Het camerawerk is van Eric van Haren Noman.

Hannah and Her Sisters

Verenigde Staten 1986. Drama van Woody Allen. Met o.a. Woody Allen, Mia Farrow, Michael Caine, Barbara Hershey en Max von Sydow.

Na een mislukt huwelijk met hypochondrische acteur Mickey (Allen) is Hannah (Farrow) nu gelukkig getrouwd met Elliot (Caine). Hannah heeft twee zussen: Holly (Wiest) is actrice, haar jongere zus Lee (Hershey) heeft een verhouding met de misantropische kunstenaar Frederick (Von Sydow). Dan krijgen ­Elliot en Lee een verhouding en voelt Hannah dat er iets mis is met haar huwelijk. Het navelstaren van de New Yorkse incrowd wordt in typische Allen-stijl geestig over het voetlicht gebracht. Oscars voor het script van Allen en de bijrollen van Caine en Wiest.

Key Exchange

Verenigde Staten 1985. Komedie van Barnet Kellman. Met o.a. Ben Masters, Brooke Adams, Daniel Stern, Danny Aiello en Nancy Mette.

Masters speelt een neurotische New Yorker, die sleutels uitwisselt met Adams, maar die zich er niet toe kan brengen zich alleen aan haar te binden. Een leuke verfilming van Kevin Wades toneelstuk, uitstekend spel en een goed gebruik van New York als locatie.

Packin' It In

Verenigde Staten 1983. Komedie van Jud Taylor. Met o.a. Richard Benjamin, Paula Prentiss, Tony Roberts, Kenneth McMillan en Andrea Marcovicci.

Deze eerste gezamenlijke televisiefilm van Benjamin en Prentiss is een routinematig gefabriekte komedie rondom een stel uit de grote stad dat zich met de kinderen terugtrekt in een gehucht in de hoop zo het leven eenvoudiger en veiliger te maken... met alle voorspelbare gevolgen vandien.

Amityville 3-D

Verenigde Staten 1983. Horror van Richard Fleischer. Met o.a. Tony Roberts, Tess Harper, Robert Joy, Candy Clark en John Beal.

Het bekende thema van de geest-in-het-huis, met Roberts als een ongelovige Thomas die het beruchte Amityville-huis (te zien in twee eerdere films) koopt. De degelijke regie en het goede acteren behoeden deze film van de ondergang, evenals de uitstekende 3-D effecten.

A Question of Honour

Verenigde Staten 1982. Misdaad van Jud Taylor. Met o.a. Ben Gazzara, Paul Sorvino, Robert Vaughn, Tony Roberts en Danny Aiello.

Het antwoord van het Amerikaanse tv-wereldje op PRINCE OF THE CITY met Gazzara als een eerlijke politieman die in de val loopt die de meedogenloze federale agent Vaughn voor hem opzet. Budd Schulberg schreef het script naar Point Blank, een boek van Sonny Grosso en Philip Rosenberg. In Europa soms bekort tot 103m.

A Question Of Honor

1982. Jud Taylor. Met o.a. Steve Winwood, Carol Rossen, Robert Vaughn, Ben Gazzara en Paul Sorvino.

Het antwoord van het Amerikaanse tv-wereldje op PRINCE OF THE CITY met Gazzara als een eerlijke politieman die in de val loopt die de meedogenloze federale agent Vaughn voor hem opzet. Budd Schulberg schreef het script naar Point Blank, een boek van Sonny Grosso en Philip Rosenberg. In Europa soms bekort tot 103m.

A Midsummer Night's Sex Comedy

Verenigde Staten 1982. Komedie van Woody Allen. Met o.a. Woody Allen, Mia Farrow, José Ferrer, Tony Roberts en Julie Hagerty.

Op een oude boerderij treffen een aantal mensen elkaar die onderlinge interesses hebben op romantisch gebied. Iedereen zit achter iedereen aan en het blijft een plezierig verbaal vertier, zoals alleen Allen dit kan construeren. Het is een aangenaam verhaal aan de oppervlakte, dat drijft op de figuren. Mooie beelden van Gordon Willis.

Stardust Memories

Verenigde Staten 1980. Drama van Woody Allen. Met o.a. Woody Allen, Charlotte Rampling, Jessica Harper, Marie-Christine Barrault en Tony Roberts.

Beroemd filmmaker Allen wordt uitgenodigd om in het Stardust Hotel een retrospectief van zijn oeuvre bij te wonen. Hij bevindt zich in een emotionele depressie en maakt een balans op van zijn liefdesleven, waarin Barrault, Harper en Rampling een grote rol spelen. In zijn meest felliniaanse film portretteert Allen op satirische wijze enkele vrouwen in zijn persoonlijke visuele stijl. De film is minder grappig dan zijn voorgaande, maar is duidelijk autobiografisch geïnspireerd. Tussen Diane Keaton en Mia Farrow door, beleefde hij een chaotische periode van amoureuze emoties, die hij in dit scenario van zich af heeft geschreven. De muzikale soundtrack bestaat uit een reeks nostalgische songs. In een voorbijrijdende trein is een glimp van Sharon Stone te zien. Sublieme zwart-witfotografie van Gordon Willis.

Just Tell Me What You Want

Verenigde Staten 1980. Komedie van Sidney Lumet. Met o.a. Alan King, Ali MacGraw, Peter Weller, Myrna Loy en Keenan Wynn.

King is het prototype van de Amerikaanse self-made-man. Hij is een succesvol tv-producer, heeft een toegewijde echtgenote, een schattige dochter en een verleidelijke minnares, MacGraw. Deze laatste heeft er echter schoon genoeg van om als gelegenheidspartner te dienen. King heeft namelijk nooit de moeite genomen om een serieuze relatie met haar op te bouwen. Ze wil met hem breken, maar eerst wil ze nog dat hij voor haar de verlaten studio's opkoopt van 'International Pictures'. Dat wil hij wel, tot ze aankondigt dat ze gaat trouwen met een jonge schrijver. Vermakelijke komedie over een man die denkt alles en iedereen te kunnen manipuleren, maar die niet in staat is de woorden 'ik hou van je' te zeggen. Uitstekende vertolking van King en de laatste filmrol van Loy, kostelijk als zijn secretaresse. Jay Presson Allen bewerkte zelf zijn roman voor de film. Camerawerk van Oswald Morris.

If Things Were Different

Verenigde Staten 1980. Drama van Robert Lewis. Met o.a. Suzanne Pleshette, Tony Roberts, Don Murray, Arte Johnson en Chuck McCann.

Een handig drama over een huisvrouw uit een voorstad die behoorlijk bij de pinken is en die haar gezin bijeen wil houden als haar man een zenuwinzinking krijgt. Suzanne acteert goed, maar de rol die zij moet spelen is net iets te volmaakt.

The Girls in the Office

Verenigde Staten 1979. Komedie van Ted Post. Met o.a. Susan St. James, Barbara Eden, Tony Roberts, David Wayne en Penny Peyser.

Vier meisjes die werken in een warenhuis in Houston, moeten een keus maken tussen de liefde en het succes. Weinig originele romantische komedie.

Rosetti and Ryan: Men Who Love Women

Verenigde Staten 1977. Misdaad van John Astin. Met o.a. Tony Roberts, Squire Fridell, Patty Duke Astin, Jane Elliot en Susan Anspach.

Vrijbuitende advocaten die op hun eigen manier met vrouwen omgaan of met een hardvochtige rechter tijdens de rechtszaak van hun cliënte Duke die beschuldigd wordt van moord op haar man. Proeffilm voor een tv-serie.

Annie Hall

Verenigde Staten 1977. Komedie van Woody Allen. Met o.a. Woody Allen, Diane Keaton, Tony Roberts, Paul Simon en Shelley Duvall.

Deze met vier Oscars bekroonde tragikomedie van Woody Allen, over de onmogelijke relatie tussen komiek Alvy Singer (Allen) en zijn vriendin Annie Hall (Keaton), is een intieme karakterstudie van twee neurotische mensen. Ondanks de eigenaardige karaktertrekken van beide personages, slaagt Allen er dankzij scherpe dialogen en observaties in de kijker mee te slepen in hun licht absurdistische wereld. Allen maakt enkele opvallende stilistische keuzes, doorbreekt veelvuldig de vierde wand, last doodleuk een animatiesequentie in en laat voorbijgangers commentaar geven. Intelligent en grappig.

The Lindbergh Kidnapping Case

Verenigde Staten 1976. Drama van Buzz Kulik. Met o.a. Anthony Hopkins, Joseph Cotten, Denise Alexander, Sian Barbara Allen en Martin Balsam.

De ontvoering in 1932 van de Lindbergh-baby, Charles Jr., op goed gedramatiseerde wijze verfilmd, met de arrestatie, het proces en de terechtstelling van Bruno Hauptmann. DeYoung als zoon van Lindbergh is nogal minzaam, maar Hopkins is geweldig als Hauptmann en J.P. Millers scenario draagt daar alles toe bij.

Le sauvage

Frankrijk​/​​Italië 1975. Drama van Jean-Paul Rappeneau. Met o.a. Catherine Deneuve, Yves Montand, Tony Roberts, Luigi Vannucchi en Dana Wynter.

Nelly (Deneuve) wil af van haar verloofde, gangster Vittorio. Ze ontmoet Martin (Montand), een Fransman van middelbare leeftijd. Die helpt haar om te ontsnappen en keert dan terug naar zijn fijne, eenzame leven op een tropisch eiland. Daar duikt, tot zijn stomme verbazing, Nelly opnieuw op, en pogingen om haar te laten vertrekken mislukken keer op keer. Deneuve speelde nu eens niet een ijzige schoonheid, maar een drukke en temperamentvolle schoonheid. Aardige komedie van Rappeneau, die later met Gérard Depardieu een erg leuke versie van Cyrano de Bergerac maakte.

The taking of Pelham 1-2-3

Verenigde Staten 1974. Thriller van Joseph Sargent. Met o.a. Walter Matthau, Robert Shaw, Martin Balsam, Tony Roberts en Earl Hindman.

Sublieme actiethriller rond een treinkaping in de New Yorkse ondergrondse met Walter Matthau als onverzettelijke onderhandelaar - de Bruce 'Die Hard' Willis van weleer. Collega jaren '70 icoon Robert Shaw speelt de kille crimineel. Samen met drie wapenbroeders eist hij een miljoen dollar. Binnen het uur moet de buit binnen zijn anders wordt iedere minuut een passagier doodgeschoten. Het bonte New Yorkse gezelschap in de trein ondervindt al snel dat de heren geen loze dreigementen uiten. The taking of Pelham one two three - de Pelham-trein van 23 over 1 - is een kunststukje van montage en belichting met die typische jaren '70 cool van tijdgenoten als Dirty Harry en Bullitt. Hardvochtig cynische dialogen en ingehouden jazzy muziek van David Shire begeleiden het denderende verhaal. Het gebruik van kleuren om elkaar aan te spreken werd in 1992 gekopieerd door Quentin Tarantino in Reservoir dogs. Gebaseerd op het boek van John Godey en gefilmd op locatie in een afgedankte tunnel.

Serpico

Verenigde Staten 1973. Misdaad van Sidney Lumet. Met o.a. Al Pacino, John Randolph, Jack Kehoe, Biff McGuire en Barbara Eda-Young.

Pacino is verpletterend als Serpico, een New Yorkse undercover-agent die aanvankelijk idealistisch, vervolgens verbeten en tenslotte paranoïde de corruptie binnen het politiekorps aan de kaak probeert te stellen. In realistische stijl schetst Lumet met dit waargebeurde verhaal een indringend portret van een stad die in de jaren zeventig in de greep werd gehouden door criminelen en drugsboeren. Dat Pacino in deze uitmuntende fase van zijn loopbaan (The Godfather en Dog Day Afternoon stammen ook uit deze tijd), geen Oscar heeft gekregen valt nog steeds te betreuren.

Play It Again, Sam

Verenigde Staten 1972. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Woody Allen, Diane Keaton, Tony Roberts, Jerry Lacy en Susan Anspach.

Vermakelijke bewerking van Woody`s eigen toneelstuk over een filmgek die zijn persoonlijkheid gevormd heeft naar Humphrey Bogart (Lacy) en zich veelvuldig verbeeldt dat hij op de meest ongelegen momenten door hem achtervolgd wordt, vooral bij zijn onhandige pogingen om contacten te leggen met een meisje nadat zijn vrouw hem verlaten heeft. Conventioneler dan andere Allen- films, maar net zo leuk, zo niet leuker. Met fragmenten uit en à la CASABLANCA.

Star Spangled Girl

Verenigde Staten 1971. Komedie van Jerry Paris. Met o.a. Sandy Duncan, Tony Roberts, Todd Susman, Elizabeth Allen en Norman Cornell.

Een zouteloze komedie van Neil Simon over een mierzoet en heel gewoon meisje dat op stap gaat met twee ultralinkse schrijvers van een studentenblad.

$ 1,000,000 Duck

Verenigde Staten 1971. Familiefilm van Vincent McEveety. Met o.a. Dean Jones, James Gregory, Tony Roberts, Joe Flynn en Lee Harcourt Montgomery.

Een zouteloze komedie van Neil Simon over een mierzoet en heel gewoon meisje dat op stap gaat met twee ultralinkse schrijvers van een studentenblad.

$ 1 000 000 Duck

Verenigde Staten 1971. Sciencefiction van Vincent McEveety. Met o.a. Dean Jones, Sandy Duncan, Joe Flynn, Tony Roberts en James Gregory.

Brave film over een eend die door radio-actieve straling een gouden ei legt telkens als er een hond blaft. Dat feit legt de eigenaar - het hoofd van het gezin en wetenschapper - echter geen windeieren; maar er ontstaan grote problemen met de belastingen! Vlot en vakkundig in elkaar gezet voor jong en oud. Scenario van Roswell Rogers naar een verhaal van Ted Key. Camerawerk van William Snyder.