Evelyne Didi: cast.
Er zijn 9 films gevonden.

Angèle et Tony

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Alix Delaporte. Met o.a. Clotilde Hesme, Grégory Gadebois, Evelyne Didi, Jérôme Huguet en Patrick Descamps.

Meervoudig bekroond droomdebuut van Delaporte. Na enkele gevangenisjaren moet Angèle opnieuw beginnen en wil ze niets liever dan de band met haar zoontje herstellen. Zwijgzame visser Tony ontfermt zich over de verharde ex-gedetineerde, maar toenadering verloopt moeizaam. En passant stipt scenariste Delaporte, zelf afkomstig uit een arbeidersmilieu, het veranderende vissersleven aan. Hesme en Gadebois excelleren in deze prachtige, dialoogzuinige ballade van de tweede kansen. Opgenomen in Port-en-Bessin, vlakbij de plek waar de maakster als kind bij haar Normandische oma vele zomervakanties doorbracht en de vissers gadesloeg.

Mecanicas Celestes

1995 | Romantiek, Muziek, Komedie

Venezuela​/​​Portugal​/​​Frankrijk​/​​Spanje​/​​België 1995. Romantiek van Fina Torres. Met o.a. Ariadna Gil, Arielle Dombasle, Evelyne Didi, Frederic Longbois en Lluís Homar.

Venezuela. Op een stralende dag vlucht de knappe bruid Ana (Gil) tijdens de huwelijksceremonie de kerk uit. Ze gaat naar huis, pikt haar beauty-case en een poster van haar idool Maria Callas op en pakt het vliegtuig naar de Franse hoofdstad om haar wensdroom in vervulling te laten gaan: operazangeres worden.

Comme un air de retour

1994 | Drama

België​/​​Duitsland 1994. Drama van Loredana Bianconi. Met o.a. Sarah Balthazart, Evelyne Didi, Marie-Ange Dutheil, Pascal Greggory en Daniela Bisconti.

In het België van de jaren 1960 is de Italiaanse oma Dutheil met haar kleindochter Balthazart op bezoek bij de ouders van het kind, die als gastarbeiders in België verblijven. De grootmoeder heeft in Italië het ouderlijk huis gekocht, en hoopt dat haar zoon Gregory terugkeert naar Italië om het huis op te knappen. De man heeft daar wel oren naar, maar hij weet niet dat zijn vrouw Didi opnieuw zwanger is. Zij wil liever in België te blijven. Dat leidt tot spanningen, wantrouwen, leugens en intriges. Regisseur Bianconi, zelf een kind van Italiaanse gastarbeiders in Belgi[KA3], schreef ook het scenario. Haar film geeft een goed beeld van de grote sociale tegenstellingen uit die tijd.

La vie de bohème

1992 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Finland​/​​Zweden 1992. Komedie van Aki Kaurismäki. Met o.a. Evelyne Didi, André Wilms, Matti Pellonpää, Christine Murillo en Jean-Pierre Léaud.

Zeer vrije, herziene en verbeterde bewerking van de fameuze [KL]Sc[KA2]enes de la vie boh[KA2]eme[KLE] van Henri Murger (1822-1861), verplaatst naar de hedendaagse Parijse banlieue. Het is vooral de bedoeling de suffige opera van Puccini, door Comencini in 1988 op het scherm gebracht, belachelijk te maken. En dat terwijl deze olijke, zich nergens iets van aantrekkende Finse cineast Shakespeare (HAMLET GOES BUSINESS) (!) en enkele anderen ook al eens zo hardhandig aanpakte. Een chaotisch geheel met kop noch staart in de stijl van de Frères Prévert is het resultaat. Grappig, amusant, absurd en geschikt voor de Academie voor Patafysica. Bestemd voor een intellectueel publiek dat 'in staat is' dit soort botte humor te waarderen. Prachtige zwart-witbeelden van Timo Salminen. De bijna ziekelijke praatzucht van Léaud doet versteld staan. Wat betreft de ongeregelde leefwijze, die vormt naar keuze 'de voorbereiding op de Academie, het ziekenhuis of het lijkenhuis'. Niet eens zo slecht gezien.

Tolérance

1989 | Komedie, Historische film

Frankrijk 1989. Komedie van Pierre-Henry Salfati. Met o.a. Ugo Tognazzi, Rupert Everett, Anne Brochet, Marc De Jonge en Catherine Samie.

1795: een deel van de Franse adel heeft zich na de vernietigende Revolutie van 1789 weten te handhaven, en gaat door met nietsnutten en lanterfanten. Edelman Tognazzi, een soort Italiaanse Bocuse, trakteert zijn schoonfamilie op exotische spijzen en richt feestmalen aan met heerlijkheden die de decadente adel aan hun chique rashonden voert. Zijn schone en veel jongere vrouw Brochet - de laatste modegril volgend - houdt er een kluizenaar (Everett) op na, bij wijze van goede huisgeest, die zich ontpopt als een nichterige moordenaar en gifmenger. Tognazzi is zijn eerste slachtoffer en wordt ten onrechte beschuldigd van de moord op zijn schoonmoeder, een geile, gluurderige oude tang; hij wordt derhalve onthoofd, maar de enge Engelsman Everett ontloopt zijn gerechte straf niet. Een film met een nauwelijks boeiend verhaal, waarin weinig gebeurt. Tognazzi's spel is uitstekend, maar hij verdwijnt vroegtijdig en Brochet, die beter Innocence had kunnen heten, is eigenlijk alleen maar een lust voor het oog. De werkelijke hoofdrol in deze vreemde film wordt gespeeld door de fotografie van Michel Abramowicz. Scenario en dialoog van de regisseur zelve.

Une affaire de femmes

1988 | Drama, Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1988. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, François Cluzet, Marie Trintignant, Nils Tavernier en Marie Bunel.

Bewierookt drama van cineast Chabrol (1930-2010) met Isabelle Huppert in een glansrol als Marie Latour, een eigenzinnige burgervrouw die tijdens de Duitse bezetting een goed belegde boterham verdient met abortussen en kamerverhuur voor prostituees. Ze betaalt voor deze 'vrouwenzaken' uiteindelijk een hoge prijs. De werkzaamheden en het lot van Latour berusten op feiten. Indringende materie, verfijnd gepresenteerd door Chabrol en zijn immer redigerende vrouw Aurore met kalme cameravoering, minimale duiding en soepele enscenering. Winnaar in de categorie beste film en beste actrice op het filmfestival van Venetië.

Baxter!

1988 | Horror, Fantasy

Frankrijk 1988. Horror van Jérôme Boivin. Met o.a. Baxter, Lise Delamare, Jean Mercure, Jacques Spiesser en Catherine Ferran.

De `hoofdpersoon` in deze film is een zeer fotogenieke bull- terri[KA3]er, duidelijk niet afkomstig uit de kennel van Disney, want hij doodt mensen... , maar dat uit zelfbehoud. Hij krijgt te maken met diverse personen, (hij begint zijn carrière als geschenk van de bejaarde Delamarre, die hij van de trap laat vallen, en komt dan in handen van de overburen, die hij al beloerde, het jonge stel Rialet en Leurquin) de één nog onsympathieker dan de ander. Deze negatieve invalshoek is het zwakke punt van de film. Het kind dat de hond doodt, is buitengewoon weerzinwekkend als het die daad pleegt. De moraal van deze eigenaardige en zeer persoonlijke film is zonder twijfel: gehoorzaam nooit. Het debuut van Boivin.

Lévy et Goliath

1986 | Komedie

België​/​​Frankrijk 1986. Komedie van Gérard Oury. Met o.a. Richard Anconina, Michel Boujenah, Jean-Claude Brialy, Souad Amidou en Maxime Leroux.

Een vervelend vervolg op RABBI JACOB. Hoewel ook geen hoogvlieger, had die film toch op z`n minst het voordeel dat Louis De Fun[KA2]es erin meedeed, die het publiek in zijn ban weet te houden. Hier gaat het om de absurde wederwaardigheden van een jonge orthodoxe jood en een hasjiesroker uit Antwerpen. Zij vervoeren door een vergissing verdovende middelen naar Parijs, terwijl ze denken diamantslijpsel bij zich te hebben. Is nauwelijks interessant, want totaal `voorspelbaar` met inbegrip van de ergste clich[KA1]es (de politiecommissaris die een travestiet is, de verplichte homoseksuelen, de dito jeugdige rellenschoppers) en een karikaturale en erg onsympathieke beschrijving van Antwerpen, die ver van de werkelijkheid afstaat. En niet te vergeten: twee komedianten uit het Middellandse Zee- gebied spelen de hoofdrollen en moeten dus joden afkomstig uit Centraal Europa voorstellen! Scenario van de regisseur en Danièle Thompson. Camerawerk van Wladimir Ivanov.

Le garde du corps

1983 | Komedie, Thriller, Drama

Frankrijk 1983. Komedie van François Leterrier en Francois Leterrier. Met o.a. Jane Birkin, Sami Frey, Gérard Jugnot, Nicole Jamet en Didier Kaminka.

Een employ[KA1]e op een huwelijksbureau wordt verliefd op een journaliste, die echter een aantrekkelijke weduwnaar verkiest boven hem. Hij ontdekt dat de eerdere vrouwen van zijn rivaal op verdachte wijze omkwamen met nalating van forse levensverzekeringen, en volgt zijn aangebedene op haar huwelijksreis naar Marokko om haar te beschermen. De thriller- komedie heeft een aardig scenario (Didier Kaminka en de regisseur), maar is met onvoldoende flair geregisseerd, terwijl Birkin en Jugnot de zoveelste varianten op overbekende typeringen brengen. Onderhoudend, maar nauwelijks verrassend, op Frey's rol als charmeur-killer na.