Harry Cleven

Couvre-feu

Frankrijk 2014. Harry Cleven. Met o.a. Marie Denarnaud, Robin Renucci, Armelle Deutsch, Yvon Back en Thierry Hancisse.

Amer

Frankrijk​/​​België 2009. Horror van Hélène Cattet en Bruno Forzani. Met o.a. Marie Bos, Delphine Brual, Harry Cleven en Bianca Maria D'Amato.

Een experimentele film over een vrouw die haar lichaam, begeerte en sensualiteit ontdekt in drie fases van haar leven

Les diablesses

Frankrijk​/​​België 2007. Drama van Harry Cleven. Met o.a. Anna Mihalcea, Stéphanie Sokolinski, Bernadette Lafont, Marianne Basler en Annie Grégorio.

In de jaren vijftig belanden Sylvie (Mihalcea) en Denise (Sokolinski) in een van de katholieke Bon Pasteur-tehuizen waar recalcitrante meisjes, tienermoeders en andere 'lastposten' vanaf hun negende jaar ter gedragscorrectie konden worden opgeborgen. Hoewel de filmtitel 'De duivelinnen' eenduidig op de internaatsmeiden lijkt te slaan, zegt hij meer over de zusters van Le Bon Pasteur ('De Goede Herder'). Hun vaak hardvochtige regime liet bij vele meisjes sporen na en uiteindelijk werden de archaïsche heropvoedingsinstituten gesloten. Dit Franse zusje van het schrijnende The Magdalene Sisters, werd grotendeels opgenomen in een voormalig internaatsgebouw in Lille.

Pourquoi se marier le jour de la fin du monde ?

België​/​​Luxemburg 2000. Drama van Harry Cleven. Met o.a. Jean-Henri Compère, Elina Löwensohn, Pascal Greggory, Lofti Yahya Jeddi en Sabrina Leurquin.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Louis et les larmes de la vierge

Frankrijk 1999. Komedie van Alain-Michel Blanc. Met o.a. Victor Lanoux, Evelyne Buyle, Betty Bomonde, Léopoldine Serre en Marie Ravel.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Les enfants du jour

Frankrijk​/​​België 1999. Drama van Harry Cleven. Met o.a. Clémentine Célarié, Matthieu Boujenah, Dominique Baeyens, Didier De Neck en Dyna Gauzy.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Portrait de groupe en l'absence du ministre

België​/​​Frankrijk 1998. Documentaire van Marie Mandy. Met o.a. Chantal Akerman, Vincent Bal, Alain Berliner, Philippe Blasband en Jan Bucquoy.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Le mur

België 1998. Alain Berliner. Met o.a. Daniel Hanssens, Pascale Bal, Mil Seghers, Michael Pas en Peter Michel.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

La Mondaine : Marilyne

België​/​​Frankrijk 1996. Misdaad van Marco Pico. Met o.a. Pierre Chesnais, Ilaria Borrelli, Bruce Myers, Sandrine Thomas en Thérèse Liotard.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

For ever Mozart

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Oorlogsfilm van Jean-Luc Godard. Met o.a. Madeleine Assas, Bérangère Allaux, Ghalya Lacroix, Vicky Messika en Frédéric Pierrot.

Op de vlucht voor haar bezitterige minnaar Guido (Greggory) wordt Juliette (Löwensohn) door een auto gegrepen. Haar gezicht in het maanlicht is zo bleek dat je zou zweren dat ze dood is, maar als ze weer bijkomt kijkt ze in de ogen van Gaspard (Compère), de bestuurder van de ambulance. Juliette is bang. Ze vreest dat de nachtmerrie nog niet voorbij is. Ze klampt zich vast aan Gaspard als een drenkeling aan een reddingsboei. Het gevaar ligt nog steeds op de loer. Guido wil haar terug, maar zijn liefde is voor haar verstikkend. In haar strijd om vrij te ademen sleurt ze Gaspard mee in een dramatische draaikolk, waarin ze beiden dreigen ten onder te gaan. Een perverse, maar boeiende lovestory over een allesvernietigende liefde. Regisseur/ scenarioschrijver Cleven neemt geen genoegen met het rechttoe rechtaan vertellen van zijn verhaal, maar hij laat droom en werkelijkheid naadloos in elkaar overvloeien. Hij maakt het de toeschouwer niet gemakkelijk, maar toch werken de personages fascinerend zodat je niet onder hun betovering uit kunt komen. Je moet wel even moeite doen om het spel mee te spelen. De oorspronkelijke versie van anderhalf uur werd ingekort voordat de film uitkwam. Het camerawerk is van Zvonock C.L.

Tempêtes

België​/​​Frankrijk 1995. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Fanny Cottençon, Maxime Leroux, Harry Cleven, Sabrina Leurquin en Bernard Graczyk.

Tijdens een razende storm strandt een Indonesisch schip voor de kust van het vissersdorpje Vicq-sur-Mer. Aan boord bevinden zich een aantal mensen, die zijn geveld door een geheimzinnige aandoening. Ondanks het protest van de burgemeester (Crahay) besluit Anne Bergson (Cotten[KA10]con), de directrice van het ziekenhuis, haar humanitaire plicht te doen en de zieken op te nemen. Hierop volgt een heftig protest van de inwoners, die vrezen het slachtoffer van een onbekende epidemie te worden. Een drama met niet zo sterk uit de verf komende personages over (het bekende) vooroordeel, loze geruchten en racisme, dat `handig` inspeelt op de psychose van het enge en dodelijke Ebola-virus (uit o.a. Zaïre, tegenwoordig de Democratische Volksrepubliek Kongo). Rond het in première gaan van deze film op de thuisbuis boezemde het virus de mensen angst in. Het scenario van Vincent Lambert, Michel Martens en David Sierra zit goed in elkaar en is gebaseerd op een verhaal van Martens en gedelegeerd producent Georges Benayoun. Het camerawerk is van Bernard Malaisy.

L'auberge de la Jamaïque

Frankrijk 1995. Historische film van Gilles Béhat. Met o.a. Alice Béat, Harry Cleven, Isabelle Roelandt, Bernard Yerlès en Bernard Verley.

We zijn omstreeks 1850. Na de dood van haar moeder wordt de puber Marie (B[KA1]eat) opgevangen door haar tante Patience (Roelandt) en oom Joss (Cleven) die in het ge[KA3]isoleerde Cotentin een herberg explo[KA3]iteren, dicht bij een gevaarlijke klip waar geen enkele toerist zich waagt. Het meisje ontdekt dat de werkelijke werkzaamheden van oom Joss heel wat minder nobel zijn: samen met zijn bende schurken lokt hij met valse lichtseinen de schepen naar de rotsen die aan de grond lopen om dan de lading te jutten. Overbodige remake van de Hitchcock- klassieker uit 1939. De mooie, po[KA3]etische mistige strandbeelden zijn zo`n beetje het enige gedenkwaardige aan deze film, de derde verfilming van de roman [KL]Jamaica Inn[KLE] van Daphne Du Maurier (in 1985 werd hij nog gedaan voor de Britse tv). Het scenario is van Eric-Emmanuel Schmitt. De acteurs zijn best genietbaar. Breedbeeld-formaat 16/9.

Mina Tannenbaum

Frankrijk​/​​België​/​​Nederland 1994. Komedie van Martine Dugowson. Met o.a. Elsa Zylberstein, Romane Bohringer, Florence Thomassin, Nils Tavernier en Stéphane Slima.

Geslaagd regiedebuut van de eerder als scenariste gelauwerde Dugowson, over twee joodse meisjes. Zylberstein en Bohringer zijn in de jaren 1960 nog kinderen en pubers, die zich in de jaren 1980 ontwikkelen tot ervaren, wat belegen jonge vrouwen. Beiden zijn het product van sterke invloeden van hun respectievelijke joodse moeders en zij leren elkaar kennen als tien-jarige would- be ballerina`s op een dansschool. Elkaars tegenpolen in karakter en persoonlijkheid, worden zij vriendinnen om de eenzaamheid te overwinnen. Zij roken samen hun eerste sigaret en beleven hun eerste puberliefde. Het opbloeien tot fraaie tienermeisjes, levert de leukste, ontroerendste beelden op. Als volwassen vrouw gaat Bohringer de kunstenaars-en revolutionaire toer op, Zylberstein wordt een journaliste en bourgeoise. Snedige dialogen (van Dugowson zelf), authentiek aandoende personages, intens en sober acteerwerk. Camerawerk van Dominique Chapuis. Met Dolby- geluid. Meervoudig bekroond.

Lou n'a pas dit non

Frankrijk 1994. Drama van Anne-Marie Miéville. Met o.a. Harry Cleven, Methilde Weyergans, Geneviève Pasquier, Caroline Micla en Manuel Blanc.

Geslaagd regiedebuut van de eerder als scenariste gelauwerde Dugowson, over twee joodse meisjes. Zylberstein en Bohringer zijn in de jaren 1960 nog kinderen en pubers, die zich in de jaren 1980 ontwikkelen tot ervaren, wat belegen jonge vrouwen. Beiden zijn het product van sterke invloeden van hun respectievelijke joodse moeders en zij leren elkaar kennen als tien-jarige would- be ballerina`s op een dansschool. Elkaars tegenpolen in karakter en persoonlijkheid, worden zij vriendinnen om de eenzaamheid te overwinnen. Zij roken samen hun eerste sigaret en beleven hun eerste puberliefde. Het opbloeien tot fraaie tienermeisjes, levert de leukste, ontroerendste beelden op. Als volwassen vrouw gaat Bohringer de kunstenaars-en revolutionaire toer op, Zylberstein wordt een journaliste en bourgeoise. Snedige dialogen (van Dugowson zelf), authentiek aandoende personages, intens en sober acteerwerk. Camerawerk van Dominique Chapuis. Met Dolby- geluid. Meervoudig bekroond.

Les braqueuses

Frankrijk 1994. Komedie van Jean-Paul Salomé. Met o.a. Catherine Jacob, Clémentine Célarié, Alexandra Kazan, Nanou Garcia en Annie Girardot.

Vier vrouwen hebben een lastig leven, met geldgebrek, relatieperikelen en ander ongemak. Op een dag zijn ze getuige van een overval. Terwijl de winkelier de dader achtervolgt halen de dames de kassa leeg. Het is het begin van een criminele carrière, die overigens met horten en stoten op gang komt. Om uit te zoeken hoe dat nou moet, een gijzelaar koeieneren of een pistool vasthouden, bekijkt het kwartet oude Jean-Paul Belmondofilms. De regisseur van deze aardige komedie leerde het vak bij Claude Lelouch.

Le retour d'Arsène Lupin : Un savant bien tranquille

Frankrijk​/​​België 1994. Misdaad van Michel Boisrond. Met o.a. François Dunoyer, Eric Franklin, Anna Achdian, Ann Petersen en Daniel Goldenberg.

Belgische episode uit de serie LE RETOUR D`ARS[KA2]ENE LUPIN, waarin de baron (Dua) en de barones (Auberghen) De Watrin een kostbare diamant schenken aan de stad Brussel in aanwezigheid van de vermaarde professor Einstein (Goldenberg). De (bekende) schelm Lupin (Dunoyer) vermomt zich als Einstein om de zeldzame diamant in te pikken. Wat hij niet weet is dat een groep extremisten een aanslag beraamt op de geleerde. De vermomde Lupin wordt bijgevolg abuisievelijk gekidnapt. Vrij amusant script van Jacques Nahum, David Lachterman en Daniel Goldenberg, die ook de dialogen verzorgde. Gesitueerd in de jaren 1930 met mooie buitenopnamen van de stad Brussel.

Hélas pour moi

Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Gérard Depardieu, Laurence Masliah, Bernard Verley, Jean-Louis Loca en François Germond.

Godard brengt een fabel waarin hij zich laat kennen als gelegenheidstheoloog. Hij baseert zich op een tekst van Giacomo Leopardi waarin de Schepper zijn bezorgdheid uit voor het onheil dat de mensen aanrichten (o.a. oorlog). Plus een legende die door zowel Plato als Molière, Kleist en Giraudoux zijn omgewerkt tot een toneelstuk waarin God de wens uitdrukt de menselijke emoties aan den lijve te ondervinden. Het verhaal navertellen is onmogelijk. Godard voelt zich als 'genie' veel te ver gevorderd om zich nog bezig te houden met zoiets banaals als een storyline. De film richt zich dan ook uitsluitend tot de liefhebbers en kenners van deze cineast, daar anderen onmogelijk zullen doordringen in dit intellectualistische universum, dat in beeld gebracht werd door Caroline Champetier, muzikaal omlijst door werk van o.a. Bach en Darling.

Abracadabra

Luxemburg​/​​Frankrijk​/​​België 1992. Familiefilm van Harry Cleven. Met o.a. Philippe Volter, Thierry Van Werveke, Clémentine Célarié, Sabrina Leurquin en Jean-Henri Compere.

Phil is twee dagen met verlof uit de gevangenis om de begrafenis van zijn moeder te kunnen bijwonen. Hij maakt van de gelegenheid gebruik om zijn twee jongere broers en de vrouw van wie hij houdt terug te zien. Maar het weerzien valt tegen. Phil weigert mee te werken aan een inbraak, die zijn broers in gedachte hebben, en zijn geliefde woont, moe van het wachten op hem, samen met een handelaar in gevogelte. Cleven, beïnvloed door een Amerikaanse filmstroming uit de jaren 1950-60, geeft er in deze debuutfilm blijk van over zeer veel gevoel te beschikken en mooie wanhoopspoëzie te kunnen creëren. Hij regisseert zijn acteurs als mensen met een kloppend hart in hun lijf. De grootste tekortkoming in het script is dat het aan de oppervlakkige kant is, gezien de lengte van de film.

Le Masque: 650 calories pour mourir

Frankrijk​/​​België 1989. Misdaad van Marc Lobet. Met o.a. Daniel Ceccaldi, Suzanne Colin, Harry Cleven, Béatrice Bencsik en Roland Depaux.

Uit de serie Le Masque, die haar naam te danken heeft aan bekende Franse boekenreeks en waarvan het enige algemene kenmerk de bewerking van deze detectiveromans is. Deze keer transformeert Michel Grisolia zijn eigen roman, die soms veel van een griezelverhaal weg heeft, aangezien het om een kliniek gaat waar de mensen niet alleen hun gewicht maar ook hun leven verliezen. Hij brengt het er heel wat beter van af dan de regisseur, die er een futloze, saaie en moeizame produktie van maakt, terwijl zijn wisselvallige spel volledig in het niet verzinkt vergeleken bij het talent van Ceccaldi in de hoofdrol van Leslie Palmer. En waarom moest het instituut voor thelassotherapie van Knokke-het-Zoute, waar het verhaal zich ook echt afspeelt, met name genoemd worden? Wat een flater. Er hangen problemen in de lucht en ziedaar de reden voor het verprutsen van de bewerking van een roman die de lezer van kaft tot kaft op het randje van zijn/haar stoel houdt.

La porte d'or

Frankrijk 1989. Drama van MIchel Vianey. Met o.a. Gérard Klein, Laure Killing, Féodor Atkine, Maxime Leroux en Jean-Paul Comart.

Een bewerking van een roman van de Amerikaan H.L. Dugall. Een wanhopige man laat zich beschuldigen van een misdaad, waar een vrouw voor berecht en veroordeeld is. Ongewone suspense met onverwachtse wendingen. De eerste televisiefilm naar een detective van een regisseur voor wie het motief van de mislukking een obsessie is, die een persoonlijk tintje bevat. Hoewel zijn vertelling aan de ene kant lijkt te willen doorgaan met het plot en aan de andere kant de gemoedstoestand van de hoofdpersonen uitgebreid wil schetsen, houdt het ongebruikelijke en bijzondere accent de zaak overeind.

Du sel sur la peau

Canada​/​​België​/​​Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Marie Degesves. Met o.a. Richard Bohringer, Catherine Frot, Michel Galabru, Isabelle Glorie en Nicole Colchat.

Hoe een ten gevolge van tal van mislukte relaties met vrouwen een teleurgestelde veertiger besluit het zonder hartstocht te doen en zich geheel te wijden aan zijn vioolhobby. Doch een ongehuwde moeder van dertig jaar breekt door de blokkade heen, waaraan de moeder van de vrijgezel, die zelf bezeten is van astrologie, medeplichtig is. Met andere woorden, het zijn eigenlijk twee thema's. Daarnaast was deze film beter af geweest met een minder slappe en losse regie, een degelijk opgebouwd scenario en vooral minder stompzinnige dialogen. Slechts het vakmanschap van de Franse acteurs redt deze onderneming van een algehele ondergang.

Le môme

Frankrijk 1986. Film noir van Alain Corneau. Met o.a. Richard Anconina, Michel Duchaussoy, Ambre, Yann Epstein en Thierry de Carbonnieres.

De politieagent Willie, die zijn werk niet zo geweldig doet, komt toevallig Jo tegen, een gekleurde prostitu[KA1]ee, bij een onderzoek. Deze twee eenzame zielen verenigen zich in voor- en (vooral) tegenspoed. Dit zwarte verhaal over tegenpolen speelt zich vooral 's nachts af in de stad vol geweld, wreedheid en de bloedige regels van de afrekening. Wat ook het talent van Corneau moge zijn, die nog steeds beïnvloed wordt door zijn 'leermeester' Jean-Pierre Melville, dit soort gemakkelijke verhalen hebben we al honderd maal gezien, overdreven overbluffende camerabewegingen en conventionele personages. Blijft over de beklemmende sfeer en de geweldige muziek van Otis Redding.

Kamikaze

Frankrijk 1986. Misdaad van Didier Grousset. Met o.a. Michel Galabru, Richard Bohringer, Dominique Lavanant, Riton Liebman en Kim Massee.

Een buitengewoon begaafde geleerde, ontslagen en aangewezen op een uitkering, wordt een dusdanige mensenhater dat hij een wapen uitvindt waarmee hij via zijn tv-toestel mensen kan doden die live op televisie verschijnen. Hij wordt uiteindelijk ontmaskerd door een politiecommissaris en neergeschoten 'vanwege staatsredenen'. Het interessante scenario wordt tekort gedaan door een onevenwichtige, te intellectuele en te abstracte regie van Grousset, wiens debuut dit is. Niettemin enkele sterke scènes en Galabru acteert goed.

L' amour braque

Frankrijk 1985. Drama van Andrzej Zulawski. Met o.a. Francis Huster, Sophie Marceau, Christiane Jean, Tchéky Karyo en Michel Albertini.

Een vrije bewerking van Dostojewski's De idioot. Nog nooit durfde Zulawski zo ver te gaan in zijn wereld van waanzin en dood als in deze hedendaagse bewerking van het werk van de Russische romanschrijver. Zó ver dat hij zelfs zijn bewonderaars met deze totale overdrijving tot het uiterste brengt. Er worden teveel grenzen verlegd, met een bijsmaak van extreme zelfingenomenheid.