Jacqueline Jolivet: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Les cinq dernières minutes

1988 | Misdaad

Frankrijk 1988. Misdaad van Jean-Jacques Goron. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Jacqueline Jolivet en Alexandre Arbatt.

Een jonge Russische paleontholoog doet een onderzoek in het Natuurhistorisch museum in Parijs. Hij trouwt met de dochter van een Franse vakgenoot. Er volgt geen officiële reactie van de Russische autoriteiten, maar enkele dagen later wordt zijn verminkte lichaam gevonden. Een mager verhaaltje in deze politieke thriller. Zwakke regie en getuigend van een nogal gedateerd anti-communisme.

Le tombeur

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Luc Moreau. Met o.a. Michel Leeb, Madeleine Barbulée, Georges Montillier, Stéphanie Fugain en Jacqueline Jolivet.

Een bewerking van de eerste toneelkomedie van Robert Lamoureux (1957), over de liefdesavonturen van een vrijgezel, die een grote aantrekkingskracht uitoefent op alle brunettes die binnen zijn gezichtsveld verschijnen. Zonder de psychologische fijngevoeligheid noch de briljante dialogen van Sacha Guitry te evenaren, is de dramaturg Lamoureux beter dan de filmer Lamoureux, die slechts banale en slechte militairedienstkluchten op zijn naam heeft staan. Het kijken naar deze goed gespeelde, vrolijke komedie biedt aangenaam vertier. Daarentegen is de cinematografische waarde zo'n beetje nihil.

Court circuits

1980 | Drama, Actiefilm

Frankrijk 1980. Drama van Patrick Grandperret. Met o.a. Gérald Garnier, Jacques Bolle, Dominique Bonnaud, Christian Boucher en Jacqueline Jolivet.

Een invalide motorcoureur is manager van jong talent geworden, maar bezit niet het nodige inschrijfgeld voor een race en pleegt daartoe met wat kruimeldiefjes een juwelendiefstal. De bestolen vrouw herkent in de tipgever haar ex-minnaar, zodat de politie hem op het spoor komt. De film zet op boeiende wijze twee milieus tegenover elkaar: een clandestiene nachtwereld, waarin de personages zich alleen buiten de marges van de wet kunnen handhaven, en de race-baan waarop diezelfde personages zich sociaal aanzien en succes kunnen verwerven. De debuterende regisseur mist echter de nodige stijlvastheid om beide aspecten tot één harmonisch resultaat te verenigen. Niettemin authentieker en innemender dan de verwante en meer geprezen NEIGE.