Mireille Metellus: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Moloch Tropical

2009 | Drama

Haïti​/​​Frankrijk 2009. Drama van Raoul Peck. Met o.a. Zinedine Soualem, Sonia Rolland en Mireille Metellus.

Haïti, tegenwoordige tijd. Terwijl in de boven de hoofdstad Port-au-Prince gelegen citadel Laferrière president Jean de Dieu Théogène zich met zijn coterie op een internationale staatsontvangst voorbereidt, breekt onder de straatarme bevolking de revolutiepleuris uit. Regisseur Peck, maker van zowel een docu als een biografische film over de vermoorde Congolese politicus Patrice Lumumba, is geboren Haïtiaan en was 1996/'97 Minister van Cultuur op het ongelukseiland. Deze film is zijn bijdrage aan de beeldvorming over zijn vaderland, maar ook een dissectie van het dubieuze politieke bedrijf.

L'homme sur les quais

1993 | Drama, Historische film, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Canada 1993. Drama van Raoul Peck. Met o.a. Jennifer Zubar, Toto Bissainthe, Jean-Michel Martial, Patrick Rameau en Mireille Metellus.

Tijdens het tergend lange schrikbewind (1957-1986) van de Haïtiaanse dictator François en zoon Jean-Claude Duvalier, alias Papa en Baby Doc, werd de bijgelovige bevolking geterroriseerd door de Tontons Macoutes. In L'homme sur les quais, spelend in de jaren zestig, worden de ondergedoken Sarah (Zubar) en haar twee zusjes geconfronteerd met deze levensgevaarlijke paramilitaire milities. Nemesis van de kinderen, van wie de ouders het land zijn ontvlucht, is Janvier, een sadist waarvan de rillingen over je ruggengraat kruipen. De in 1953 in Port-au-Prince geboren Peck (Lumumba) draaide zijn soms akelige drama niet op Haïti, maar in de aangrenzende Dominicaanse Republiek.

Goûté-Sel

1990 | Documentaire

Frankrijk​/​​Canada 1990. Documentaire van Alain d' Aix. Met o.a. Mimi Barthélemy, Mireille Metellus en Sednie Rosemont.

Op een avond tijdens een sneeuwstorm in Montreal vertelt een kinderoppas over Haïti. Haar toehoorder is een jong meisje uit Quebec, van wie de familie oorspronkelijk uit Haïti afkomstig is. De titel is geïnspireerd door de voodoo- traditie en is een toespeling op de zombies. De oppas vertelt over de kinderen daar, over het feit dat er maar heel weinig en op sommige plaatsen zelfs helemaal geen scholen zijn, over de bijzondere positie van de taal op Haïti, over de culturele waarden van de mensen en over het door de hele bevolking gevoelde verlangen om te leren. Fictionele documentaire of documentaire fictie, het is maar hoe je het bekijkt. Het is in ieder geval een boeiende duik in de volkscultuur en tegelijkertijd een nieuwe kijk op een veranderende samenleving. Barthélemy werd in 1989 bekroond als de beste Franstalige verhalenvertelster.