Esperando al Mesías
'Wachten op de Messias' kan vooralsnog de boeken in als een van de hoogtepunten van de bloeiende Argentijnse cinema rond de eeuwwisseling. Daniel Burman (1973) was de huidige economische malaise net voor maar de belabberde situatie in zijn vaderland is wrang genoeg tevens het startpunt van de film. Het draait om twee verschillende personages die bij toeval met elkaar in contact komen in metropool Buenos Aires. De eerste is de joodse Ariel (Hendler, die furore maakte in 25 Watts), een personage dat Burman op zijn eigen ervaringen baseerde. Ariel kán het familierestaurant overnemen en trouwen met een joods meisje maar hij is meer geïnteresseerd in een biseksuele videokunstenares. Santamaria (Piñeyro) leeft een ander leven. Hij verloor zijn fortuin en vrouw door een beurskrach. Met het zoeken en terugbrengen van gestolen portemonnees verdient hij net voldoende om een toiletjuffrouw het hof te maken. Burmans gelaagde én gedetailleerde scenario knoopt de mini-universa ingenieus aaneen. Een fraaie film, mede dankzij de intieme fotografie van Ramiro Civita en de meeslepende klezmer- en jazzmuziek. Goed voor een ware triomftocht langs de internationale festivals waaronder Rotterdam.
