Otto Holup: regie.
Er is 1 film gevonden.

Polizeiruf 110: Vermisst wird Peter Schnock

1976 | Misdaad

Oost Duitsland 1976. Misdaad van Otto Holup. Met o.a. Sigrid Göhler en Peter Borgelt.

Het titelpersonage dat automonteur is, wordt vermist. Hij is klein van postuur. Peter heeft een langharige maat met een strafblad, die hem klusjes bezorgt zoals het inbouwen van radio`s of het verrichten van kleine reparaties. Een tijdje wordt er gedacht dat Peter wegens zijn geringe postuur een minderwaardigheidscomplex heeft, want de foto`s van jonge vrouwen, op een na, die worden gevonden bij een informele huiszoeking door Oberleutnant Fuchs (Borgelt), berusten op pure fantasie. Ook de gesigneerde foto van een bekende jockey bij de paardenrace aan de wand blijkt geen betekenis te hebben. Die ene vrouw blijkt als de politie haar een bezoekje aflegt, meer dan vriendschap voor Peter te voelen. Hij is echter verdwenen nadat hij haar een nieuwe kleuren-tv (een schaars product in de DDR!) cadeau had gedaan. Het was de dag, waarop hij per vliegtuig met vakantie naar Hongarije zou gaan. De vriendin had, voordat ze Peter leerde kennen, een intieme relatie met de getrouwde slager. Diens vleeshouwerij is aan de overkant van de binnenplaats, waaraan haar woning is gelegen. De vleesmeester klopte juist met verse kalfslever aan de deur op het moment dat Peter nog in haar woning was. Het kwam tot een woordenwisseling (maar niet meer dan dat) tussen haar en de meesterslager. Als zij Peter na zijn vakantie van het vliegveld wil afhalen, blijkt hij niet op de Malev vlucht te zitten en ontdekt zij dat Peter [KA3]uberhaupt niet op reis is geweest. Nu verdenkt ze de slager ervan Peter vermoord te hebben en ze gaat praten met Leutnant Vera Arndt (G[KA3]ohler) - ze heeft er geen enkel probleem mee om haar voormalige minnaar uit te leveren, zelfs al gaat het maar om bange vermoedens. Anderzijds - en dit is eigenlijk tegenstrijdig - gelooft ze niet dat haar ex-lover tot moord in staat is. Gelukkig dat Oberleutnant Fuchs besluit de langharige vriend eens nader te bespieden, als hij door haar op een foto herkend wordt. Het spoor leidt naar een textielververij, waar meer dan vierduizend meter stof ter waarde van bijna 169.000 (Ost)mark zijn verdwenen. Vreemd genoeg hielden de diefstallen op, nadat Peter van het toneel is verdwenen. Is hij soms vermoord of naar het Westen gevlucht? De politie graaft dieper en na combineren en deduceren, ontmantelt de Sondergruppe Fuchs een grootscheepse fraude. We komen erachter dat Peter het slachtoffer werd van een ongeluk en dat zijn langharige vriend wel een boef is, maar geen moordenaar. Zoals gebruikelijk loopt de mode in deze film met kleinburgerlijke arbeiders en ander werkvolk twintig jaar achter op de epoche, waarin het verhaal zich afspeelt. De Oostberlijnse straten zien er pover en troosteloos uit, de film is op hinderlijke wijze niet lipsynchroon, vooral als Borgelt zijn dialogen uitspreekt. Anderzijds is de handeling vlot. De mentaliteit over goed en slecht, gehoorzaamheid aan de staat en de arbeiderselite (not our class, dear), zijn verbazingwekkend, evenals het aankomstenbord op het vliegveld met uitsluitend vluchten uit het Oostblok. Aflevering 44.