Tina Turner

Pop Galerie: Rod Stewart

Duitsland 1998. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. Rod Stewart, Long John Baldry, Lonnie Donegan, Ron Wood en Tony Banks.

Pop Galerie: Joe Cocker

Duitsland 1997. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. Joe Cocker, Tina Turner, Ray Charles, Tom Jones en Eric Clapton.

David Bowie

Duitsland 1996. Documentaire van Rudi Dolezal en Hannes Rossacher. Met o.a. David Bowie, Peter Frampton, Iggy Pop, Lou Reed en Freddie Mercury.

Peter's Friends

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1992. Komedie van Kenneth Branagh. Met o.a. Hugh Laurie, Imelda Staunton, Stephen Fry, Emma Thompson en Kenneth Branagh.

De leden van een studenten-toneelgezelschap komen tien jaar later - met aanhang - weer bij elkaar, op het kasteel van een van hen. Spitse dialogen kunnen niet verhullen dat de meeste karakters nogal stereotiep, zo niet ongeloofwaardig zijn. Gunstige uitzonderingen zijn Rudner als de koningin van de Amerikaanse soap, Fry als de gefrustreerde gastheer en Hugh Laurie als de man die een familiedrama moet verwerken. Branagh heeft het ontoereikende materiaal met verve bij elkaar gefilmd tot een aangenaam tijdverdrijf. Scenario van Rita Rudner en Martin Bergman. Camerawerk van Roger Lanser. Met songs van Tina Turner, Queen, Madonna en Bruce Springsteen.

House of the Rising Sun

Verenigde Staten 1987. Misdaad van Greg Gold. Met o.a. John York, Bud Davis, Deborah Wakeman, Frank Arnese en Jamie Barret.

Een journaliste stoot bij toeval op een chantagecomplot dat zijn oorsprong vindt in een call-girlorganisatie. Ze raakt erin verwikkeld en moet voor haar leven vechten. Onderhoudend en met goede muziek van pop-vedettes Tina Turner en Brian Ferry. Gesitueerd in L.A.

Mad Max Beyond Thunderdome

Australië 1985. Actiefilm van George Miller en George Ogilvie. Met o.a. Mel Gibson, Tina Turner, Bruce Spence, Adam Cockburn en Frank Thring.

Dit derde deel in de oorspronkelijke Mad Max-trilogie is niet het beste (dat is deel 2), niet het gewelddadigste (deel 1), maar wel het mooiste, met dank aan het ruime budget. Regisseur Miller profiteerde optimaal en schiep met veel oog voor detail het postapocalyptische Bartertown, een stadje voor vrijbuiters en uitschot dat draait op uit varkensmest gewonnen methaangas. Mad Max (Gibson) krijgt het daar aan de stok met de koningin van Bartertown (Turner) en moet bungeejump-kooivechten tegen de gevreesde Master-Blaster. In 2015 verscheen een sterk vervolg: Mad Max: Fury Road.

Tommy

Verenigd Koninkrijk 1975. Musical van Ken Russell. Met o.a. Roger Daltrey, Oliver Reed, Ann-Margret, Elton John en Tina Turner.

Cult wat de klok slaat in ­Russells Tommy, een doldrieste rockmusical over de dove en blinde Tommy (The Who-zanger Roger Daltrey) die kort na de dood van zijn vader door de dokter (Jack Nicholson) wordt afgeschreven als een hopeloze zaak. Totdat Tommy de flipperkampioen (Elton John) ­verslaat. Zijn flipperkastkunsten maken hem tot een goeroe maar hij kan niet overweg met zijn sterstatus. Een audiovisuele trip met liedjes van onder meer Pete Townshend, Eric Clapton, Tina ­Turner, Keith Moon en Elton John. Winnaar van de Golden ­Globe voor beste musical/comedy.

Taking Off

Verenigde Staten 1971. Drama van Milos Forman. Met o.a. Lynn Carlin, Buck Henry, Linnea Heacock, Audra Lindley en Paul Benedict.

Een overrompelend grappige kijk op de Amerikaanse manier van leven gezien vanuit twee generaties met een weggelopen meisje (Heacock) als middelpunt, dat haar ouders (Carlin, Henry) geheel nieuwe ervaringen bezorgt. Carly Simon speelt mee als zangeresje op een auditie.

Soul to Soul

Verenigde Staten 1971. Romantiek van Denis Sanders. Met o.a. Wilson Pickett, Ike Turner, Tina Turner, < Santana en The Isley Brothers.

Een goede documentaire over soul en gospelmuziek opgenomen ter gelegenheid van de veertiende verjaardag van de onafhankelijkheid van Ghana.

The Big T.N.T. Show

Verenigde Staten 1966. Muziek van Larry Peerce. Met o.a. David McCallum, Roger Miller, Ray Charles, Joan Baez en < The Lovin' Spoonful.

Weinig spectaculaire registratie van een jongerenconcert met muzikale gaststerren die hun routinenummers doen; slecht opgenomen, maar te beschouwen en als een soort vervolg op het veel betere T.A.M.I. SHOW.