Claude Duneton

L'enfant des Terres Blondes

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Drama van Edouard Niermans. Met o.a. Jean Yanne, Veronika Varga, Lucie Barret, Julien Rivière en Hervé Pierre.

Cœur de cible

Frankrijk 1995. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Francis Huster, Marianne Basler, José Garcia, Jean-Yves Berteloot en Aladin Reibel.

Vanessa Wenger (Basler) is directrice van een bedrijf dat kijkonderzoeken verricht. Ze ontvangt anonieme dreigbrieven. Commissaris Beaudrillard (Huster) is een man die van literaire verfilmingen en abstracte kunst houdt en een hekel heeft aan Amerikaanse politieseries. Hij wordt belast met het onderzoek. Hij maakt kennis met een wereldje dat hij nog niet kende. Hij ontdekt dat het milieu van de tv-productie zijn eigen regels kent. Hij neemt de zaak bloedernstig want er zijn inmiddels twee vrouwen vermoord. Beaudrillard die verband ziet tussen de twee moorden en kijkcijfers, heeft algauw twee verdachten op zijn lijstje staan: de ex van Vanessa en haar broer die in de tv- wereld zijn slag wil slaan. Een intelligente satire over de Franse audiovisuele bedrijfstak waarin heel wat bekende (tv- )gezichten een rol spelen. Het scenario is van niemand minder dan Bernard Pivot die een boekenprogramma heeft op de Franse tv. Hij weet natuurlijk heel goed, waarover hij het heeft. Zijn inktzwarte humor spaart dan ook niemand. De volgende persoonlijkheden spelen zichzelf: Ivan Leva[KA3]i (voormalig directeur van Frankrijk`s omroep nummer een: France Inter), voornoemde Bernard Pivot, Bruno Masure (presentator van het journaal op tv-zender France 2), Danièle Evenou, Claude Jean-Philippe, Philippe Gildas, Claude Serillon, Pierre Tchernia, Jérôme Bonaldi en Elise Lucet. Camerawerk van Robert Alazraki. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Les voix dans la nuit: Le chambre sécrète

Frankrijk 1991. Mysterie van Didier Haudepin. Met o.a. Carol Kame, Jean-François Stévenin, Sabine Haudepin, Claude Duneton en Eléonore Hirt.

Een klein meisje (Kame) is ongelukkig, omdat haar ouders haar verjaardag zijn vergeten. Om het goed te maken, kopen ze voor haar een prachtig oud poppenhuis bij een antiekhandelaar. Maar dat blijkt te spoken. Een verrassend slot. De vroegere acteur Didier Haudepin is achter de camera gekropen, en maakte twee opmerkelijke films (PACO L'INFAILLIBLE en ELSA ELSA) die echter commercieel flopten, zodat hij sinds 1985 op tv is aangewezen. De sfeer die hij in deze film creëert is knap gedaan en hetzelfde geldt voor het subtiele en bijna ongemerkte overswitchen van fantasie naar werkelijkheid. Voortreffelijke dialogen. Prima en tegelijk verwarrend spel. De term 'horror' is misschien wat sterk, 'fantasy' past beter. Maakt deel uit van de serie Les voix dans la nuit.

La double vie de Véronique

Polen​/​​Frankrijk​/​​Noorwegen 1991. Drama van Krzysztof Kieslowski. Met o.a. Irène Jacob, Philippe Volter, Sandrine Dumas, Halina Gryglaszewska en Kalina Jedrusik.

Dubbelportret van Weronika in het Poolse Krakau en haar dubbelganger Véronique in Frankrijk. De beide meisjes worden op dezelfde dag geboren, weten niet van elkaars bestaan, lijden aan dezelfde hartkwaal, zijn beiden muzikaal. Op het moment dat de een sterft krijgt de ander een cassettebandje van een mysterieuze onbekende, met aanwijzingen waarmee ze aan een speurtocht begint. Kieslowski wilde, zo blijkt uit een gesprek in het interviewboek 'Kieslowski on Kieslowski', een film maken over muziek en intimiteit. Of iedereen dat uit deze intrigerende maar bepaald niet gemakkelijk te doorgronden film haalt is de vraag.

L'année de l'éveil

België​/​​Frankrijk 1991. Drama van Gérard Corbiau. Met o.a. Chiara Caselli, Roger Planchon, Christian Barbier, Martin Lamotte en Johan Rougeul.

Gebaseerd op de autobiografische gelijknamige roman van Charles Juliet worden de ervaringen en ontluikende gevoelswereld verteld door tienerwees Colin op een Franse kadettenschool anno 1949, zijn angsten, twijfels en eenzaamheid en vooral zijn behoefte aan een vader- en moederfiguur. Een van zijn leraren, Grévil, leert hem zijn vuisten gebruiken en diens Italiaanse echtgenote Casilli haalt hem uit zijn isolement. Met zorg en gevoeligheid in beeld gebracht. Rond de intrige slaagde Corbiau erin de meest uitgesproken muzikale sfeer te weven waarin Fauré, Beethoven, Grieg, Schubert, Smetana en De Falla langskomen. Scenario van de regisseur, Andrée Corbiau en Michel Fessler. Camerawerk van François Cantonné.

Un nouveau dans la ville

Frankrijk 1990. Misdaad van Fabrice Cazeneuve. Met o.a. Roger Jendly, Claude Duneton, Christiane Cohendy, Andréas Katsoulas en Pierre Frag.

De verfilming van een roman van Simenon, opgebouwd rond de strijd tussen twee rivalen in een provinciestadje. Een redelijke regie zonder vondsten. De personages zijn interessanter, maar toch: arme Simenon.

Geliebte Milena

Duitsland​/​​Canada​/​​Frankrijk 1990. Biografie van Véra Belmont. Met o.a. Valérie Kaprisky, Gudrun Landgrebe, Stacy Keach, Philip Anglim en Nick Mancuso.

Boeiende film over het bewogen leven van Milena Jesenska (Kaprisky), die tegen de wil in van haar vader, de pen ter hand neemt om van te leven. Ze trouwt in Wenen met de joodse, avantgardistische criticus Polak (Gallagher). Door de rassenwetten van Neurenberg kan Polak niet meer de kost verdienen. Jesenska verdient voor beiden. Polaks trots raakt gekrenkt en hun huwelijk loopt stuk. Ze verkeert in de kringen van Max Brod (Jacques), Franz Werfel en Willy Haas en ze krijgt een bijzondere relatie met Franz Kafka (Anglim) wiens werk zij in het Tsjechisch vertaalt. Ze trouwt met een linkse architect, die als de druk van de nazi's steeds groter wordt, naar Moskou vlucht, terwijl Jesenska verkiest achter te blijven. Geleidelijk wordt ze het slachtoffer van depressies en drugs. Ze werd door de nazi's om haar uit de gratie geraakte geschriften gedeporteerd naar het concentratiekamp voor vrouwen in Ravensbruck. Naar de gelijknamige roman van Jana Cerna, door Belmont tot scenario bewerkt, die de film op vaardige en waardige wijze regisseerde. Ook bekend als LOVER.

Tolérance

Frankrijk 1989. Komedie van Pierre-Henry Salfati. Met o.a. Ugo Tognazzi, Rupert Everett, Anne Brochet, Marc De Jonge en Catherine Samie.

1795: een deel van de Franse adel heeft zich na de vernietigende Revolutie van 1789 weten te handhaven, en gaat door met nietsnutten en lanterfanten. Edelman Tognazzi, een soort Italiaanse Bocuse, trakteert zijn schoonfamilie op exotische spijzen en richt feestmalen aan met heerlijkheden die de decadente adel aan hun chique rashonden voert. Zijn schone en veel jongere vrouw Brochet - de laatste modegril volgend - houdt er een kluizenaar (Everett) op na, bij wijze van goede huisgeest, die zich ontpopt als een nichterige moordenaar en gifmenger. Tognazzi is zijn eerste slachtoffer en wordt ten onrechte beschuldigd van de moord op zijn schoonmoeder, een geile, gluurderige oude tang; hij wordt derhalve onthoofd, maar de enge Engelsman Everett ontloopt zijn gerechte straf niet. Een film met een nauwelijks boeiend verhaal, waarin weinig gebeurt. Tognazzi's spel is uitstekend, maar hij verdwijnt vroegtijdig en Brochet, die beter Innocence had kunnen heten, is eigenlijk alleen maar een lust voor het oog. De werkelijke hoofdrol in deze vreemde film wordt gespeeld door de fotografie van Michel Abramowicz. Scenario en dialoog van de regisseur zelve.

La passion Béatrice

Frankrijk 1987. Historische film van Bertrand Tavernier. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Julie Delpy, Niels Tavernier, Monique Chaumette en Robert Dhéry.

De - van tevoren al verloren - strijd van de Maagd tegen het Monster. Gesitueerd ten tijde van de Honderdjarige Oorlog in de ongelooflijk duistere middeleeuwen, zoals ze in werkelijkheid voor het overgrote deel ook geweest moeten zijn: `het zwarte gat` in de historie. Barbaars, wreed, bevolkt door geestelijk en lichamelijk zwakkeren, heksen, verdoemenis, doodgeboren kinderen, incestueuze vaders, etc... Enkele schitterende, maar soms ook moeilijk te verteren sc[KA2]enes, een mengsel van naturalisme en vreemdsoortige po[KA3]ezie. Helaas een slordig en ontwricht scenario (van Colo Tavernier O`Hagan) over een vader die thuiskomt van het slagveld om zijn zwakke zoon te tiranniseren en incest te bedrijven met zijn sterkere (en mooie) dochter. Een tè lange, onevenwichtige en, kortom, tamelijk onaangename film. Maar het spel, de opmerkelijke muziek en het mooie camerawerk van Bruno De Keyser zullen wel in de smaak vallen.

Le Roi de la Chine

Frankrijk 1984. Drama van Fabrice Cazeneuve. Met o.a. Jean-François Balmer, Roger Jendly, Marylin Even, Axel Ganz en Denise Peron.

De titel is de bijnaam van ene Grégor Vartarian, een clochard die alle vlooienmarkten afspeurt en waar je letterlijk alles van kunt kopen. De film is een sfeerrijk portret van een clochard-milieu in Parijs, zij het misschien ietwat geromantiseerd. Cazaneuve regisseert functioneel en geeft zijn talentrijke acteurs de nodige speling. Vooral Balmer is schitterend in de hoofdrol.