Véronique Silver (1931-2010): cast.
Er zijn 36 films gevonden.

Les passagers

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Jean-Claude Guiguet. Met o.a. Fabienne Babe, Philippe Garziano, Bruno Putzulu, Stéphane Rideau en Gwenaëlle Simon.

Anne Le Guen : Le mystère de la crypte

1998 | Mysterie, Drama

Frankrijk 1998. Mysterie van Alain Wermus. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Véronique Silver, Claude Aufaure en Hugues Biucher.

Un homme...

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Robert Mazoyer. Met o.a. Etienne Chicot, Catherine Frot, Anaïs Jeanneret, Roger Mirmont en Jean-Pierre Darroussin.

Le garçon d'orage

1997 | Drama, Familiefilm

Frankrijk 1997. Drama van Jérôme Foulon. Met o.a. Daniel Russo, Vincent Lecœur, Véronique Silver, François Berléand en Marie Pillet.

Julie Lescaut : Les fugitives

1997 | Misdaad

Frankrijk 1997. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Un amour aveugle

1995 | Thriller, Drama

Frankrijk 1995. Thriller van Michaëla Watteaux. Met o.a. Deborah Epstein, Arnaud Giovaninetti, Jacques Perrin, Véronique Silver en Clara Bellar.

Een veertien-jarig vrijgevochten meisje (Epstein) brengt haar vakantie door bij haar grootmoeder op een afgelegen landgoed. De enige buurman is een wereldvreemde ornitholoog die zijn verrekijker echter voor andere dingen gebruikt dan de bestudering van vogels. Een doorzichtige en voorspelbare psychologische thriller over een jong meisje en een psychopaat. Je voelt de enge gebeurtenissen al heel lang van te voren aankomen. De redelijke spelprestaties van de hoofdrollen zijn onvoldoende om de forse tekortkomingen in het scenario van regisseuse Watteaux en Guy- Patrick Sainderichin te camoufleren. Het camerawerk is van Elisabeth Prouvost.

Terres gelées

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Maurice Frydland. Met o.a. Henri Virlogeux, Aladin Reibel, Catherine Wilkening, Véronique Silver en Florence Giorgetti.

Bij een schermutseling tijdens een wegopstropping komt de jonge boer Arnaud Combarieux (Reibel) de mooie Olinka (Wilkening) ter hulp. Het kan natuurlijk niet uitblijven: de twee worden verliefd op elkaar. Probleem is echter dat Olinka in de stad opgegroeid is en dat minitel en computers haar meer zeggen dan koeien en graan. Arnauds moeder Paulette (Giorgetti) is niet erg ingenomen met deze vreemde eend in de bijt. Ze vreest dat deze het hoofd van haar zoon op hol zal doen slaan en dat deze het boerenleven vaarwel zal zeggen. Een weinig interessant Frans boerendrama dat vooral de nostalgische zielen die willen terugkeren naar de periode van kar en paard zal aanspreken. Wie wat met zijn tijd meegaat heeft weinig boodschap aan deze verdediging van de oude waarden. De acteurs geloofden duidelijk ook niet in wat ze moesten brengen en acteren vooral op automatische piloot. Serge Bercanau baseerde zijn scenario op de roman van Georges Coulonges. Prentkaartenfotografie van Jean Monsigny.

L'avocate : Délit de fuite

1995 | Mysterie, Misdaad, Drama

Frankrijk 1995. Mysterie van Philippe Lefebvre. Met o.a. Corinne Dacla, François Marthouret, Sylvie Granotier, Véronique Silver en Rose Thiery.

Dr. Fabert (Marthouret), een bekend chirurg uit Marseille, wordt ervan beschuldigd een voetganger te hebben doodgereden, en zou na het ongeval zijn doorgereden. Hoewel de bewijzen tegen hem spreken en zijn auto zonder twijfel bij een aanrijding betrokken was, zegt Fabert onschuldig te zijn. Zijn advocate Laura Morelli (Dacla) gaat hem verdedigen. Ze ontdekt dat haar cliënt iemand beschermt. Redelijk boeiende kijk achter de schermen van de Franse rechtbank, waarbij echter geen enkel cliché werd gemeden. Hierdoor beperkt deze reeks, waarvan er nog acht episodes volgden, zich tot genreliefhebbers. Het scenario van Jean-Claude Sussfeld, Aude Blanchard en regisseur Lefèbvre bevat meer dialogen dan actie. Het camerawerk is van Gérard Vigneron. Aflevering 1 van het eerste seizoen, nummer 1 van 8. 16/9.

Les vacances de l'Inspecteur Lester

1994 | Misdaad

Hongarije​/​​Frankrijk​/​​België 1994. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Claude Rich, Agi Margitai, Clotilde de Bayser, François-Régis Marchasson en Maryvonne Schiltz.

In het onooglijke Wermusheim wordt de auto van politie- inspecteur Lester (gespeeld door Rich) gestolen. De dief heeft pech: hij rijdt zich te pletter. Rich vermoedt dat er meer achter de gebeurtenissen zit en zet een onderzoek op. Margitai, zijn buurvrouw in het hotel, bemoeit zich er van de meet af aan mee, en de inspecteur vraagt zich terecht af wat deze oude Hongaarse vrouw in Wermusheim van plan was of is. Dankzij de plaatselijke zuipschuit Ballet vindt de inspecteur een spoor van de dader. Wanneer Ballet wordt vermoord, gaat de bal pas echt aan het rollen en ontpopt Rich zich als een listige politie-inspecteur. Doordeweekse detective, geschreven door Pascal Laine.

Les cinq dernières minutes : Saisie noire

1994 | Misdaad

Frankrijk 1994. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Roland Bertin, Véronique Silver en Claude Evrard.

Fran[KA10]cois (Darroussin) is deurwaarder. Sedert de Franse revolutie van 1789 is dit beroep familietraditie. Hij werkt op het deurwaarderskantoor van zijn vader, maar hij heeft moeite met diens hardvochtige praktijken. Zijn bevallige assistente Sophie (Brunaux) heeft duidelijk minder scrupules dan hijzelf. Fran[KA10]cois is gescheiden en hij heeft na heel wat juridisch getouwtrek de voogdij over zijn tien-jarige dochtertje Am[KA1]elie (Martel) gekregen. Op een ochtend is Am[KA1]elie spoorloos verdwenen. Commissaris Massard (Santini) neemt de zaak ter harte. Doordeweekse politiefilm met zorg gemaakt door Warmus, die twintig jaar lang de assistent van Claude Chabrol was. Het scenario van Michelle O'Glor kabbelt rustig voort zonder echte verrassingen. Het camerawerk is Cyril Lathus. Aflevering nummer 76 van 81. Mono.

Germaine et Benjamin

1994 | Biografie

Frankrijk 1994. Biografie van Jacques Doillon. Met o.a. Anne Brochet, Benoît Régent, Francine Bergé, François-Régis Marchasson en Gérard Sergue.

Twaalfdelige Franse serie (met afleveringen van 26m) over de gepassioneerde liefde tussen de libertijnse schrijfster Germaine (Madame) de Sta[KA3]el en de politicus-schrijver Benjamin Constant, gestalte gegeven door resp. Brochet en de in 1994 gestorven R[KA1]egent. In september 1794 vergezelt de schrijfster Belle de Charri[KA2]ere (zie ook de Nederlandse film BELLE), gespeeld door Berg[KA1]e, Benjamin Constant naar Madame de Sta[KA3]el, die een grote aantrekkingskracht op hem uitoefent. Madame de Sta[KA3]el treurt om een van haar geliefden, die zijn bezoek heeft uitgesteld, en zij verwijt Constant dat hij haar aanbidders afschrikt. Voor Constant is dit een teken dat zij om hem geeft... Een jaar later is Germaine teruggekeerd bij haar echtgenoot (Zischler), maar die is daar allerminst blij mee. Zijn secretaris (gespeeld door de Vlaamse acteur Leysen) onderhandelt met haar om haar tot vertrekken te bewegen. Zij geeft toe maar vraagt Benjamin een oogje in het zeil te houden. Hij is vereerd, maar ook wat weemoedig door het naderende afscheid. De winter van 1796 kondigt zich beroerd aan voor Germaine. Zij hoort niets meer van haar vrienden, ze heeft geen nieuws van Benjamin, en het politieke klimaat is niet al te gunstig. Gelukkig duikt Benjamin onaangekondigd op en... negen maanden later bevalt zij van een dochter, Albertine. Voor de buitenwereld wil zij verborgen houden dat niet haar man maar Benjamin de vader is, en Benjamin houdt zich gedeisd. In 1798 heeft Germaine zich aan het schrijven gezet van een lijvig boek over de revolutie en de republiek. Ze hoopt het boek spoedig te kunnen uitgeven. Benjamin probeert haar te af te remmen, want hij vreest een furieuze reactie van Bonaparte. Een jaar later gaat het dan weer uitstekend met de `carri[KA2]eres` van Germaine en Benjamin. Benjamin, verscheurd tussen drie vrouwen, kiest uiteindelijk voor de Britse Anna Lindsay (gespeeld door Barber). Wanneer Germaine hem daarover aan de tand voelt, voelt Benjamin zich betrapt en in een hoek gedreven. Enkele jaren later, aan het begin van de 19e eeuw, brokkelt de sociale status van Germaine en Benjamin af. Wanneer Madame de Naussau (gespeeld door Silver), een tante van Benjamin, hem naar zijn mening over het jonge meisje Fabri vraagt, is dat een verkapt voorstel tot een huwelijk. Ondertussen sterft de vader van Germaine, en zij reist naar Itali[KA3]e om van de emoties te bekomen. Terug uit Itali[KA3]e zet Germaine in 1805 met vrienden gespreksavonden op. Over uiteenlopende zaken wordt van gedachten gewisseld. Een discussie over echtscheiding leidt tot een hooglopende ruzie tussen haar en Benjamin. Het wordt echter bijgelegd, en Germaine leest Benjamin voor uit [KL]Corinne[KLE], het boek waaraan zij op dat moment werkt. Een jaar later heeft Germaine, inmiddels persona non grata in Parijs, zich teruggetrokken op een kasteel in Rouen. Benjamin moet haar in het geheim naar Parijs vergezellen. Zij komt erachter dat Benjamin stiekem getrouwd is met Charlotte van Hardenberg (gespeeld door Bidaut). Ten slotte, het is intussen 1811, maakt Benjamin zich op voor een duel met Rocca (gespeeld door Beigel), de recentste minnaar van Charlotte. Germaine slaagt erin de heren van hun plan af te brengen. Het wordt nu erg duidelijk dat Germaine en Benjamin niet zonder elkaar kunnen leven. Het scenario van Jean-Francois Goyet legt de nadruk op de moderne politieke, sociale en amoureuze opvattingen van de twee protagonisten. De tijdgeest is knap weergegeven, dankzij regisseur Doillon en het camerawerk van William Lubtchansky. Uit deze tv-serie is een bioscoopfilm gedistilleerd: DU FOND DU COEUR: GERMAINE ET BENJAMIN.

Le chasseur de la nuit

1993 | Familiefilm, Avonturenfilm

Frankrijk 1993. Familiefilm van Jacques Renard. Met o.a. Cécile Bois, Annie Noël, François Chattot, Maryvonne Schiltz en Marie Desgrange.

Frans plattelandsdrama, gesitueerd rond het bergmassief van Auvergne in 1918. Twee adolescenten, Bois en Carré De Malberg, hoeden er hun schapen. Sinds hun kinderjaren zijn ze onafscheidelijk. Ze worden overvallen door een verschrikkelijk onweer en schuilen in de oude boerderij van de Chasseur de la nuit, de nachtjager. Volgens de overlevering moet dat leiden tot onheil. Herderinnetje Bois maakt zich erna terecht zorgen over hun toekomst. Haar vriendje moet weldra naar de grote stad om een vak te leren. Dan is er ook Chattot, de vader van het meisje, die helemaal niet van plan is de straatarme Carré De Malberg als toekomstige schoonzoon te accepteren. Indrukwekkende verfilming van de gelijknamige roman van Henri Pourrat, bekroond met de Prix 1994 van het Comité International pour la diffusion des arts et lettres au cinéma. Scenario van Jacques Santamaria. Camerawerk van Romain Winding.

Sandra, c'est la vie

1992 | Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Drama van Dominique Othenin-Girard. Met o.a. Lisa Fusco, Imogen Stubbs, Jean-Philippe Écoffey, Valeria Bruni Tedeschi en Franck Rousselet.

Fusco speelt een zestien-jarig meisje dat geestelijk gehandicapt is; ze is wat achterlijk. Haar moeder Stubbs, kreeg haar toen ze even oud was en liet haar eerst over aan de zorg van haar ouders en later aan een tehuis. Nu moet het kind het verblijf verlaten en dat komt slecht uit, want de nog jonge moeder Stubbs heeft net een nieuwe vrijer, Van Den Driessche. Ze zegt tegen hem dat het haar jongste zusje is, voor wie zij moet zorgen. In het kleine flatje van moeder Stubbs mag Fusco haar kamertje niet verlaten, wat zij niet uithoudt. Ze vlucht naar een kunstenaar die haar weer terugbrengt naar de inrichting. Daar mag Stubbs het kind ophalen, Van Den Driessche wordt de deur gewezen en het gehandicapte kind krijgt eindelijk de versmade moederliefde. Voor de zakdoekenbrigades en iedereen die teert op menselijk leed. Scenario van Michel Viala, Denise Fusco en Philippe Conil. Camerawerk van Jacky Mahrer.

L'Ecluse du temple

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Loursais. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Véronique Silver en Marc Chapiteau.

'L'Ecluse du temple' is een bar-restaurant, gevestigd langs het Saint-Martin kanaal in Parijs. Wanneer de zoon des huizes wordt opgedregd uit het kanaal start het onderzoek. Een traditioneel en niet erg origineel verhaaltje, gelukkig gedeeltelijk gered door de sfeer en de aantrekkelijke locatie, dezelfde als die in HOTEL DU NORD...

Noce blanche

1989 | Romantisch drama

Frankrijk 1989. Romantisch drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. Bruno Cremer, Vanessa Paradis, Ludmila Mikaël, François Négret en Jean Dasté.

Wanneer de 49-jarige filosofieleraar François (Cremer), gehuwd en solide, de getroebleerde leerlinge Mathilde (Paradis) leert kennen, is dat de opmaat tot een amour fou die zal eindigen in een tragedie met louter verliezers. Derde speelfilm van Brisseau, twintig jaar lang leraar op een lyceum in Aubervilliers, thematiseert het redderssyndroom dat mannen bij mooie probleemmeisjes kunnen hebben. Intens spel, een donkere sfeer en enkele mystieke accenten kenmerken dit memorabele drama-op-de-millimeter. Paradis is geweldig in haar acteerdebuut, waarvoor ze de Prix Romy Schneider en een César ontving. Opgenomen in Saint-Étienne, slotscènes in Duinkerken.

L'épingle noire : Les sept figures

1989 | Komedie, Drama

Frankrijk 1989. Komedie van Maurice Frydland. Met o.a. Pierre Arditi, Caroline Chaniolleau, Gérard Desarthe, Jean Bouise en Véronique Silver.

Eerste deel van de serie naar een in de beste indianenverhalentraditie geschreven romancyclus van Dominique Saint-Alban. Een jonge aristocraat van het platteland neemt op de avond van het bal ter gelegenheid van zijn verloving de benen omdat hij bang is voor het burgerlijke, ordelijke en vooral vreugdeloze leven dat hij in het verschiet ziet liggen. Hij gaat naar Parijs, waar hij in bakkerskleren door de straten zwerft, ondanks zichzelf meedoet aan een vechtpartij, half dood in de hoek van een flat wordt achtergelaten, wordt gevonden, kennismaakt met de mysterieuze figuren uit de titel van de film... oef! Het is kiezen of delen: een alternatief bestaat er niet in dit genre. Uitstekende regie en oogstrelende decors. Er wordt in de juiste toonaard geacteerd.

La maison de Jade

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Nadine Trintignant. Met o.a. Jacqueline Bisset, Vincent Perez, Véronique Silver, Yves Lambrecht en Pascal Decolland.

Een bewerking van de autobiografische roman van Madeleine Chapsal. Hoewel zij dicht bij de tekst bleef, pleegde de regisseuse hoogverraad door de strekking weer te geven als een sentimenteel verhaaltje, dat wemelt van de cliché's uit een fotoroman. En dat ook nog in een al even pretentieuze als goedkope filmstijl. Jacqueline Bisset voorkomt een algehele afgang door haar talent in enkele sterke scènes in te zetten. Maar waar is de Nadine Trintignant van LE VOLEUR DE CRIMES gebleven?

Poussière d'Ange

1987 | Misdaad, Film noir, Fantasy, Thriller

Frankrijk 1987. Misdaad van Edouard Niermans. Met o.a. Bernard Giraudeau, Fanny Bastien, Fanny Cottençon, Michel Aumont en Jean-Pierre Sentier.

Na ANTHRACITE slaagt Niermans er wederom in ons te verbazen en te boeien met deze film noir over moord, corruptie en prostitutie, die balanceert op de rand van fantasie en waanzin. Al de personages hebben obsessies en worden door hun waanvoorstellingen, maar ook door de ondoordringbare omgeving aan de rand van de afgrond gebracht. Een grote misser is Giraudeau, die de rol van de hoofdpersoon zeer stijfjes speelt. Maar gelukkig is de mysterieuze Bastien er nog, een politieman die zich kapot wil zuipen, nadat zijn vrouw hem in de steek heeft gelaten, en die een schitterende Violetta neerzet, die een engel der wrake blijkt te zijn. Scenario van Jacques Audiard, Alain Le Henry en Edouard Niermans. Camerawerk van Bernard Lutic.

Le Chien

1986 | Film noir

Frankrijk 1986. Film noir van Jean-François Gallotte. Met o.a. Micheline Presle, Véronique Silver, Jean-Luc Bideau, François Frappier en Marc Fege.

LE CHIEN is de bijnaam die twee Parijse schooiers een onbekende man hebben gegeven. Ze ranselen hem af omdat hij van de vrouw houdt die [KA1]e[KA1]en van de twee randfiguren eveneens begeert. De broers hebben een incestueuze relatie. De hond doodt de vrouw in kwestie. Open einde: de twee broers gaan weer naar hun krot. De jonge naturalistische en nihilistische filmer heeft deze film net als zijn vorige (CARBONE 14) met weinig middelen gemaakt. Gruweldaden, cynisme en spot vormen voor hem de inspiratie. Doordat hij daarbij stelselmatig in onsmakelijkheden vervalt overtuigt hij echter nauwelijks ondanks de goede regie. Zijn beide trieste 'helden' zijn geloofwaardig. Het is moeilijk een lange speelfilm te maken rond twee negatieve personages.

Le Mystère Alexina

1985 | Drama

Frankrijk 1985. Drama van René Féret. Met o.a. Philippe Vuillemin, Valérie Stroh, Véronique Silver, Bernard Freyd en Marianne Basler.

Een getrouwe bewerking van Mémoires d'un hermaphrodite français du XIXe siècle, geschriften die door Michel Foucault ontdekt en uitgegeven zijn. Pas tegen de tijd dat zij onderwijzeres wordt, ontdekt Alexina dat zij in werkelijkheid een man is. Dat is te wijten aan haar uiterst vrome opvoeding die, kenmerkend voor die tijd, ervoor zorgde dat zij haar lichaam totaal niet kende noch iets wist over seksualiteit. Alexina pleegt dan ook zelfmoord. Een verstikkende verfilming van de zeden uit die periode, de heersende hypocrisie en de taboes. Echter te didactisch, waardoor er een hiaat ontstaat tussen het beeld en de overvloedige woorden. Opvallende fotografie van Bernard Zitzerman.

Colette

1985 | Biografie

Frankrijk 1985. Biografie van Gérard Poitou-Weber. Met o.a. Macha Méril, Clémentine Amouroux, Jean-Pierre Bisson, Didier Flamand en Véronique Silver.

Lange dramatisering over het leven van de beruchte Franse romanci[KA2]ere Colette (1873-1954), haar jeugd, haar carrière als music-halldanseres en als schrijfster van 'heidense' genot-romans, haar bewogen privéleven, haar huwelijken, haar minnaars en haar bewonderaars. Knappe vertolking van Méril als Colette, Amouroux is de jonge Colette, Bisson haar eerste echtgenoot 'Willy', Flamand haar tweede echtgenoot, de bekende journalist Henry de Joevenel.

La Vie est un roman

1983 | Komedie, Musical, Romantiek

Frankrijk 1983. Komedie van Alain Resnais. Met o.a. Vittorio Gassman, Ruggero Raimondo, Geraldine Chaplin, Fanny Ardant en Pierre Arditi.

Een excentrieke graaf bouwt rond WO I een barok sprookjeskasteel om er een mystieke sekte in te herbergen. In het heden is het kasteel een kostschool, waar jaarlijks een symposium van utopisten wordt gehouden. Hun onderling strategisch spel - ook op amoureus terrein - leidt tot onvoorziene uitkomsten. Deze bizarre maar genoeglijke Resnais-film combineert romantische kitsch (als in de vroege seriefilm) met musical-, boulevardklucht- en sprookjeselementen. Ondanks de lichte toon van de 'spielerei' is de strekking pessimistisch : elke 'nieuwe mens-utopie' leidt onvermijdelijk tot repressie. Met humor geacteerd, vooral door de minder bekende namen in de rolbezetting.

Venise en hiver

1982 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1982. Drama van Jacques Doniol-Valcroze. Met o.a. Yolande Folliot, Claude Giraud, Adalberto-Marra Merli, Véronique Silver en Pier-Francesco Aiello.

H[KA1]el[KA2]ene onvlucht haar bezitterige minnaar, wiens vrouw heeft geprobeerd zichzelf van het leven te beroven, en vlucht op een winterochtend naar Veneti[KA3]e, waar ze intrekt bij haar tante, die met een Italiaanse bankier getrouwd is. Daar maakt ze een mooie liefdesgeschiedenis mee, die zich echter tegen een wat somberdere achtergrond afspeelt: terrorisme op z`n Italiaans. De regisseur, die in 1989 van het toneel verdween, verrijkte het tv-gebeuren met zijn raffinement en zijn psychologische subtiliteit. In deze film blijkt dat uit het feit dat hij Veneti[KA3]e in een magisch kader plaatst dat ons aan Visconti doet denken. De rol van H[KA1]el[KA2]ene is ongetwijfeld Folliots beste rol. Een andere constante die we in de tv- produkties van deze filmmaker aantreffen is het feit dat hij romanschrijvers die uit de mode zijn geraakt (in dit geval Emmanuel Roblès) in een nieuw daglicht plaatst.

Toute une nuit

1982 | Experimenteel, Musical

Frankrijk​/​​België 1982. Experimenteel van Chantal Akerman. Met o.a. Aurore Clément, Frank Aendenboom, Paul Allio, Jan Decleir en Jean Philippe Laroche.

Tijdens een warme zomernacht in Brussel kunnen tientallen mensen niet slapen en gaan ze de straat op of bars en dancings in, voor al dan niet toevallige, min of meer vergeefse ontmoetingen en erotische contacten. Na de minimal art van Akermans vorige films nu een hele reeks van kleine drama's die elkaar aanvullen en becommentariëren, waarbij muziek en geluid belangrijker zijn dan de dialoog. De film heeft een bijna hitsige spanning en soms de feestelijkheid van een echte musical en is ondanks de structuurloze opzet absoluut niet ontoegankelijk, voor wie aandachtig kijken wil.

L' Archipel des amours

1982 | Drama, Komedie, Experimenteel

Frankrijk 1982. Drama van Paul Vecchiali, Jacques Frenais, Gérard Frot-Coutaz, Michel Delahaye en Jean-Claude Guiguet. Met o.a. Jean-Christophe Bouvet, Jean-Claude Drouot, Françoise Fabian, Christine Fersen en Dénise Gence.

Deze episodenfilm, een manifestatie van een collectief rond Vecchiali van in de bioscoopmarge opererende acteurs als een demonstratie van eensgezindheid, schiet zijn doel voorbij omdat de formule juist de verschillen in kwaliteit en talent benadrukt. Lang niet elke filmer heeft de vereiste puntigheid voor dit korte bestek, hoewel de bijdrage van Frot-Coutaz een scenaristisch meesterstukje is met een reeks van parallel-intriges in een beperkt aantal minuten. De geestigste sketch is die van Davila, nota bene over de besmettelijkheid van platjes. Treilhous episode over een keutelig-ruziënd oud echtpaar tegen de absurde achtergrond van winters Lourdes met alle verwijzingen naar bedevaart-toerisme en -commercie viel als afzonderlijke film in diverse prijzen. De belangeloze medewerking van prominente toneel-acteurs zorgt soms voor andere boeiende momenten.

Non-lieu

1981 | Drama, Misdaad, Thriller

Frankrijk 1981. Drama van Bruno Gantillon. Met o.a. Charles Denner, Michael Lonsdale, Nicole Courcel, Bertrand Bonvoisin en Raymond Bussières.

Een onderzoeksrechter - die klassejustitie aan den lijve heeft ondervonden - bijt zich hardnekkig vast in zijn verdenking van een 'luxe' chirurg, die in de omgeving van de wurgmoord op een jong meisje wordt beticht en een onjuiste getuigenverklaring heeft afgelegd. Dit op de realiteit gebaseerde verhaal werd een tv-film met mengsel van feiten en fictie, dat bij de uitzending tot een schandaal en protesten bij de nabestaanden van het slachtoffer leidde. Boeiend gemaakt en zeer goed geacteerd, al resulteerden lengte en dramaturgie van de vier losse episodes in een serie valse sporen en verdenkingen, die bij de ontknoping niet meer dan loze tijdvulling blijken te zijn geweest.

La femme d'à côté

1981 | Drama, Thriller, Romantiek

Frankrijk 1981. Drama van François Truffaut. Met o.a. Gérard Depardieu, Fanny Ardant, Véronique Silver, Henri Garcin en Michèle Baumgartner.

Hitchcockiaans drama over echtelijke ontrouw. Twee voormalige geliefden (fraaie rollen van Depardieu en Ardant), nu beiden getrouwd, komen per toeval naast elkaar te wonen en pakken in het geheim hun verhouding weer op. Wanneer de schuldgevoelens beginnen op te spelen, komt het overspel uit. Regisseur Truffaut (Jules et Jim) had zijn carrière lang iets met verstoorde en gestoorde liefde, en in La femme d'à côté (vrij vertaald: De buuv) laat hij in rustige, afgemeten kaders in detail zien hoe een dierlijke, fysieke aantrekkingskracht langzaam maar heel zeker uit de hand kan lopen.

Et pourtant elle tourne

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van François Raoul-Duval. Met o.a. Nicolas Pignon, Eva Roelens, Béatrice Costantini, Andrée Tainsy en Michel Caron.

Als Pierre hoort dat hij geen voorschot krijgt voor het maken van een film gaat hij lesgeven op een filmacademie en maakt toch zijn film. Hij overweegt zelfs niet eens buiten het systeem om aan de slag te gaan. Daarentegen voltooit Jeanne, die zich - het thema van deze film - hierin heel anders opstelt, een 8 mm-film, waarna zij in conflict komt met haar familie, die haar kroniek niet waardeert. Een sympathieke film, zij het klungelig wat betreft regie en karaktertekening.

Ballade à blanc

1981 | Drama

Frankrijk 1981. Drama van Bertrand Gauthier. Met o.a. Jean-Yves Dubois, Pascale Geille, Véronique Silver, Roland Bertin en Richard Bohringer.

Zwervende jongeman zonder geld en zonder baan die ook geen zin heeft er een te vinden in een winters Toulon. Uiteindelijk wordt hij per ongeluk gedood door een kind. Een thema dat vrij afgezaagd is en het talent van een Antonioni nodig heeft om het publiek te boeien. Bovendien is de personnage oninteressant en blijkt er een parallel getrokken te zijn met een jonge kandidaat voor de kamer van afgevaardigden, twee thema's die elkaar niet aanvullen en elkaar nooit zullen kruisen.

Like A Turtle On Its Back

1978 |

1978. Luc Béraud. Met o.a. Véronique Silver, Bernadette Lafont, Jean-François Stévenin en Virginie Thevenet.

Zwervende jongeman zonder geld en zonder baan die ook geen zin heeft er een te vinden in een winters Toulon. Uiteindelijk wordt hij per ongeluk gedood door een kind. Een thema dat vrij afgezaagd is en het talent van een Antonioni nodig heeft om het publiek te boeien. Bovendien is de personnage oninteressant en blijkt er een parallel getrokken te zijn met een jonge kandidaat voor de kamer van afgevaardigden, twee thema's die elkaar niet aanvullen en elkaar nooit zullen kruisen.

La tortue sur le dos

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Luc Béraud. Met o.a. Jean-François Stévenin, Bernadette Lafont, Virginie Thévenet, Véronique Silver en Marion Game.

De titelgevende schildpad op z'n rug is de 35-jarige schrijver Paul Neveu, kampend met writer's block, zelftwijfel en huwelijksimpasse. Op de vlucht voor de blanco bladzijde en hunkerend naar afleiding - liefst iets met jongere vrouwen - raakt hij op drift. Zeer jaren-zeventig Truffaut-esk, deze laaggebudgetteerde debuutregie op coscenario van Claude Miller (hier tevens acteur). Stévenin, uitstekend als klungelend dwaallicht in premature midlifecrisis, vertolkt de rol die oorspronkelijk was bedoeld voor Jean-Louis Trintignant. Lafont sprankelt als de echtgenote die het schrijversgeneuzel zat is. Deels opgenomen in Bérauds toenmalige appartement.

La part du feu

1978 | Drama, Thriller

Frankrijk 1978. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Michel Piccoli, Claudia Cardinale, Jacques Perrin, Rufus en Roland Bertin.

Michel Piccoli werkte samen met Hitchcock, Godard, Buñuel en Malle en is een van Frankrijks grootste filmsterren. Claudia Cardinale was oorspronkelijk Italië's antwoord op Brigitte Bardot en acteerde onder meer voor Visconti en Fellini. In La part du feu is Piccoli een ambitieuze aannemer die ontdekt dat zijn vrouw (Cardinale) vreemd gaat met zijn assistent (Perrin). Piccoli laat de relatie toe en gebruikt de situatie om de medewerker te manipuleren. Prachtig gespeeld allemaal, maar het scenario is wat onder de maat vergeleken met het niveau van de cast. De camera betrapt Cardinale voortdurend bij het aan- of uitkleden.

Dites-lui que je l'aime

1977 | Thriller, Romantiek

Frankrijk 1977. Thriller van Claude Miller. Met o.a. Gérard Depardieu, Miou-Miou, Jacques Denis, Dominique Laffin en Claude Piéplu.

Een eenzame fabrieksarbeider blijft geobsedeerd door zijn inmiddels getrouwde jeugdliefde en moeder van een kind. Hij schrijft haar en belt haar nog regelmatig. De jonge buurvrouw in zijn pension is in stilte verliefd op hem en wordt het slachtoffer van zijn opgekropte frustraties. De film offert thriller-elementen van Patricia Highsmith's Sweet Sickness aan romantische bezetenheid en maakt die treffend waar, tot aan het ontsporende einde. Opmerkelijke, tegendraadse rollen van Depardieu en Miou-Miou. Het scenario is van Miller en Luc Béraud. Het camerawerk is van Pierre Lhomme.

La Communion solennelle

1976 | Horror, Historische film, Komedie

Frankrijk 1976. Horror van René Ferret en René Féret. Met o.a. Myriam Boyer, Nathalie Baye, Monique Mélinand, René Ferret en Marcel Dalio.

Kroniek van drie platte-landsfamilies die een eeuw lang worden gevolgd op communie-feesten die iedereen bijeenbrengen. Vernuftig geconstrueerd scenario laat ruimte voor rake observaties en ironisch spel. Beste momenten doen aan films van Jean Renoir denken. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

Mais nous ne délivrez pas du mal

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Joël Séria. Met o.a. Jeanne Goupli, Catherine Wagener, Bernard Dhéran, Michel Robin en Marc Dudicourt.

De lectuur van Baudelaire en Lautréamont zet een paar pubermeisjes op een nonnenkostschool aan tot een dagelijkse slechte daad, wat tijdens de zomervakantie leidt tot steeds grotere excessen én een moord, waarvan niemand hen verdenkt. Bij een opvoering tijdens een ouderdag op school verbranden ze zich levend. Deze anarchistische satire, die in Frankrijk een vertoningsverbod kreeg, heeft soms een kinderachtigheid die past bij de leeftijd van de anti-heldin maar voor de toeschouwer nogal irritant is. Het pleidooi tegen een gestandaardiseerde opvoeding en moraal die niets met de eigen aard van de meisjes te maken hebben, is vaak doeltreffend. Goupil is een opmerkelijk verontrustend nimfje.

Le tuteur

-1 |

. Fabien Onteniente. Met o.a. Eric Defosse, Véronique Silver en Dyna Gauzy.

De lectuur van Baudelaire en Lautréamont zet een paar pubermeisjes op een nonnenkostschool aan tot een dagelijkse slechte daad, wat tijdens de zomervakantie leidt tot steeds grotere excessen én een moord, waarvan niemand hen verdenkt. Bij een opvoering tijdens een ouderdag op school verbranden ze zich levend. Deze anarchistische satire, die in Frankrijk een vertoningsverbod kreeg, heeft soms een kinderachtigheid die past bij de leeftijd van de anti-heldin maar voor de toeschouwer nogal irritant is. Het pleidooi tegen een gestandaardiseerde opvoeding en moraal die niets met de eigen aard van de meisjes te maken hebben, is vaak doeltreffend. Goupil is een opmerkelijk verontrustend nimfje.