Roger Mollien

Le bonheur est un mensonge

Frankrijk 1997. Komedie van Patrick Dewolf. Met o.a. Michel Aumont, Yvon Back, Sophie Aubry, Pierre Vernier en Léa Bouanich.

Antoine

Frankrijk 1996. Drama van Jérôme Foulon. Met o.a. Zabou Breitman, Arélien Recoing, Firmine Richard, Marie Caries en Benoît Le Pat Than.

Regarde les hommes tomber

Frankrijk 1994. Misdaad van Jacques Audiard. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Jean Yanne, Mathieu Kassovitz, Bulle Ogier en Christine Pascal.

Psychologische thriller met aanstormend talent Mathieu Kassovitz, nestor Jean-Louis Trintignant en eminence de l'humour Jean Yanne. Samen bevolken ze een spitsvondig gelaagd verhaal rond grijze vertegenwoordiger Simon (Yanne) die een comateuze vriend wil wreken, humeurige sjacheraar Marx (Trintignant) en Marx' schoothondje Johnny (Kassovitz). Op de achtergrond speelt de whodunnit, maar de kracht van Audiards met een César bekroonde speelfilmdebuut ligt in de ontwikkeling van de personages. Die kunnen ieder met hun persoonlijke bravoure dito mislukkingen moeilijk rijmen met hun ideaalbeeld van een echte man. Acteergeweld van het allerhoogste niveau.

Les moyens du bord

Frankrijk 1978. Drama van Bernard Toublanc-Michel. Met o.a. Gabriel Cattand, Catriona MacColl, Olivier Destrez, Diane Stoloian en Denise Grey.

We zijn eind jaren 1930 tijdens de zomervakantie. Historicus Guillaume Le Cormier (Cattand) verblijft met zijn gezin in een groot herenhuis ergens aan de kust van Bretagne. Hij hoopt dat zijn negentienjarige zoon Ronan (Destrez) zal trouwen met Martine (Stoloian), de dochter van de adellijke buurman. Ronan droomt van een heropstanding van het keizerrijk Europa en heeft zich aangesloten bij een rechts-nationalistische organisatie. Guillaume heeft het hier moeilijk mee en vermits hij zijn zoon van zijn ongelijk wil overtuigen drijft hij een wig tussen hen in. Ondertussen maakt hij kennis met Grace (MacColl), de Amerikaanse gaste van Martine's ouders. Tussen hen beiden groeit een idylle. Bijzonder traag melodrama over de leegheid van het bestaan van de aristocratie aan de vooravond van WOII. Er wordt verschrikkelijk veel gepraat en weinig gehandeld. De langdradigheid wordt op de duur haast ondragelijk, met tijd die opgevuld wordt door toeristische standjes als een bezoek aan het huis van Victor Hugo of het eindeloos zeilen op zeeën en meren. Michel Mohrt baseerde het scenario op zijn eigen roman. Voor de fotografie tekende Jean Orjollet. Oorspronkelijk uitgezonden in twee delen.

Mourir à Madrid

Frankrijk 1962. Documentaire van Frédéric Rossif. Met o.a. Suzanne Flon, Germaine Montero, Pierre Vaneck, Roger Mollien en Jean Vilar.

De tweede historische montagefilm van deze regisseur (1922- 1990), die dit genre weliswaar goed beheerst maar niet altijd even objectief is. Dit toonbeeld van knip- en plakwerk vertelt op knappe wijze (tekst van Madeleine Chapsal) over de Spaanse burgeroorlog (1936-1939), die een omwenteling in de wereldgeschiedenis aanduidde en de tragedie van Guernica, het optreden van de 'Vijfde Colonne', systematische moordpartijen en een hevige botsing tussen de verschillende ideologieën met zich meebracht. Een zeer sterke tekst, even sterke beelden en indrukwekkende momenten. Werd een klassieker binnen het filmgenre.